Ik ben echt enorm veranderd na twee zwangerschappen. Qua geheugen bv een heel duidelijk voorbeeld; ik speelde wel eens memory (met die kaartjes) met mensen, omdat ik er echt goed in was - als ik 1 kaartje had gezien, vond ik het feilloos terug. Als challenge speelde ik dus bv potjes met mijn zwager, die was fanatiek en wilde winnen, maar maakte geen schijn van kans. En toen was ik zwanger van de oudste, ik speelde een potje met mijn zwager en hij zat echt met open mond te kijken. Ik heb letterlijk nooit meer een potje gewonnen. Ik ben die kaart al kwijt zodra hij weer omgekeerd op tafel ligt. Ik merk zelf ook dat mijn brein dat gewoon niet meer ‘aan’ kan zetten, dat is dus nu al 12 jaar zo en zeer aanwijsbaar veranderd sinds mijn eerste zwangerschap.
Nee hoor, hier ook olifantje (lang geleden). Kwam laatst code van mezelf tegen van voor de zwangerschap van G. Jeetje dat zat toch verdraaid vernuftig in elkaar. Mja...dát niveau is nie meer, komt allicht nog wel maar ik heb mn werkzaamheden maar gewoon aangepast naar redelijkere verwachtingspatronen. Zitten ook genoeg uitdagingen in en ik heb er ontzettend veel plezier in. De slaapstoornis van G (van 3 t/m 5,5) heeft ook wel behoorlijk wat impact gehad. Nu weer R in zn bed zien te houden, wat gewoon ff een pittige periode is (hoehoeee opties...NOPE!) nog los van zn "twee is nee bui" en grote zus die de dag doorstuitert. Ik heb overal alerts voor staan, van gymtas tot fruitdag (is al 4 jaar t zelfde), maandkalender op de muur. Ik heb genoeg te onthouden, dat wat opgeschreven kan worden hoeft niet in mn hoofd. En gun jezelf ook een beetje variatie. Al doe je op vaste dagen maar bepaalde loopjes (markt op x, bakkie op y, hobby op z...etc) dat je wel grip houdt op welke dag van de week je leeft. Ik zie dat hier bij schoonouders, hoeven niet meer maar alle dagen eender en dat geheugen gaat rap achteruit, niet enkel door leeftijd.
Ik was vroeger een wandelende agenda. Ik kon alles onthouden, afspraken, gesprekken etc. Sinds ik kinderen heb? Nou ik kan echt niet zonder mijn agenda. Er hangt een grote kalender in de keuken, ik heb een agenda op mijn telefoon en die zie ik ook op mijn horloge. Ik vergeet anders echt alles als ik het niet opschrijf.
Maar voor de meeste moeders is het ook gewoon dat er veel meer te onthouden is en dat er meer belang aan zit. Als ik vroeger boodschappen deed en ik vergat iets, was dat geen probleem. Ik maakte iets anders of gooide iets anders erbij of wipte nog even langs de winkel. Allemaal zaken die totaal geen consequenties hadden. Maar nu kan ik niet meer altijd zomaar een menu omgooien en moet een bezoekje aan de supermarkt al bijna in de agenda worden gepland anders loopt er van alles in het honderd. Er is gewoon veel minder marge op allerlei zaken. Als vroeger je partner een keer laat thuis was en jij een afspraak gepland had voor jezelf, dacht je hoogstens, ach jammer, dan zien we elkaar niet. Maar nu sta je met een kind in je handen en dus kun je niet weg voordat hij er is. Daarnaast moet je niet alleen voor jezelf onthouden (waar heb ik zin in om te eten?), maar ook voor een ander (hebben we nog melk en luiers in huis?). Dat maakt het veel lastiger om te onthouden omdat je buiten jezelf moet denken. Dus de last is groter geworden, maar ook de gevolgen zijn groter geworden, waardoor het veel meer effect heeft als je eens iets vergeet. Daardoor valt het veel meer op dan vroeger. Dus hoewel ik absoluut de wetenschap omtrent moederhersenen niet wil ontkennen, is het ook gewoon een issue dat er veel van moeders wordt gevraagd en dat wij ook veel van onszelf verwachten, terwijl de situatie gewoon anders is. Er is meer te onthouden met grotere gevolgen en dus is het moeilijker en opvallender. Daarbij heeft slaapgebrek en stress ook een slecht effect op je geheugen. Dus gebruik gewoon een agenda en wees een beetje lief voor jezelf, dan komt het vanzelf goed en zul je merken dat je een heel goed geheugen hebt, maar gewoon wat anders gericht.
Heel herkenbaar Mijn jongste is 12 en eigenlijk sindsdien een hoofd als een zeef. Ik kan daadwerkelijk iets bedenken en het 5 minuten later al weer vergeten zijn. Memory begin ik niet eens aan. Ik maak me er soms wel zorgen over
Hier ben ik het ook wel mee eens. En vaak komt deze mental load op het bordje van de moeder te liggen. Vader heeft dit veel minder, althans hier dan.
Wat betreft het financiële aspect: Ik kan me eigenlijk niet voorstellen dat je er financieel op achteruit gaat als je kind naar het kinderdagverblijf zou gaan. Los even van het feit of je het wel of niet wil maar ik zou dan toch zeggen reken het nog eens een keer goed door. als je er nou twee hebt dan wordt het alweer een ander verhaal maar met eentje zou dat toch echt moeten lonen ongeacht of je nou een hoog of laag salaris hebt. Daarbij geef je aan dat je ook nog schoonouders hebt dus misschien zouden die een dag kunnen oppassen? Dat scheelt natuurlijk alweer meteen iets en misschien kan je man dan ook een dag ouderschaps verlof opnemen
Fijn om te lezen dat meer moeders hier last van hebben. Ik begon me ook al af te vragen of ik me moest laten onderzoeken op dementie…. Ik ben altijd al vrij chaotisch geweest, maar sinds de laatste zwangerschap is het echt veel erger geworden. Dochter is nu 7 maanden en ik vergeet echt veel. Ik moet alles direct in de agenda zetten, anders vergeet ik het. En lijstjes maken. Ik vergeet meestal wel iets. Ik woon in Noorwegen en heb lang verlof. In April ga ik weer werken, maar ik houd m’n hart echt een beetje vast voor hoe dat zal gaan. ik houd mezelf maar voor dat het waarschijnlijk wel weer goed komt. Ben er in ieder geval extra op alert dat ik structuur en overzicht nodig heb. Maar dat het bij sommige mensen nooit meer helemaal goed komt klinkt best wel eng eigenlijk. Hoop dat het straks wel beter gaat.