Hallo, Ik moet even van me afschrijven en misschien hebben jullie wat tips voor me hoe ik met deze situatie kan omgaan tips zijn altijd welkom. Het zit namelijk zo ik ben nu 8weken zwanger ik weet nu een 2weken ik was erg geshockt toen ik zag dat de test positief was, want ik dacht niet meer zwanger te kunnen raken ik heb een dochter van 12 jaar en had van 2011 tot verleden jaar weer een kinderwens door mijn ex vriend (niet de vader van mijn dochter) verleden jaar zijn wij uit elkaar gegaan omdat ik toen nog niet klaar was voor een relatie (er is veel gebeurd in mijn leven) we hadden wel een sterke band (dacht ik ) ik zag m als mijn maatje maar alle 2 wilde we niks meer met elkaar hij is ook doorgegaan en toen is het 1x fout gegaan met als gevolg ik ben zwanger ik zat aan de pil en let altijd erg goed op omdat ik verleden jaar mijn boek heb gesloten met mijn kinderwens erbij omdat ik dus dacht niet meer kinderen te kunnen krijgen en toch is het zo het is niet gepland maar wel gewenst voor mij nu , ik heb verleden week mijn ex verteld dat ik zwanger ben en hij heeft zijn handen ervanaf getrokken hij heeft niet gezegd dat ik abortus moet doen ofzo maar hij was wel duidelijk dat ik het moest gaan doen zonder hem want hij kon het er niet bij gebruiken ik was totaal flabbergasted maar had zoiets van ok maar ik snapte het niet hij heeft zelf ook nog een dochter uit een eerdere relatie en haar mag hij niet zien van zijn ex en ik heb zijn verdriet gezien hij is een echte kindergek zijn familie ook overgens maar hij word dus nog een x papa volgende maand en dat was zijn gezin nu ik weet ik ben ook kei fout geweest hierin maar ik had echt geen bijbedoelingen toen et die x fout ging et is gebeurt ik wil hem niet terug en verwacht niks van hem maar ik merk dat ik erg down ben ik ben nu bijna 33 en dat ik zwanger ben is een wonder en ben dankbaar dat ik het dus toch nog 1x mag meemaken maar ik kan niet genieten ik voel me in de steek gelaten en paar dagen terug hadden we nog gesproken en hij wil het echt niet vertellen thuis dus ik heb nu toegezegd mijn mond te houden over de vader nu ben ik een paar dagen verder mijn familie gesproken en zij weten het wel mijn moeder , zusje en broertje zijn te belangerijk voor mij , maar mijn familie vinden hem een lafaard wat ze niet hadden verwacht van hem en dat heeft me aan et denken gezet want hij is niet de enige bij wie het leven overhoop is gehaald maar de mijne ook ik zou in sept eindelijk weer naar school gaan verhuizing en zou volgend jaar met mijn dochter gaan reizen onze allereerste echte vakantie weer moet ik dat gaan opschuiven en nu doe ik dat met liefde voor de baby maar het maakt mij boos waarom zou hij gewoon kunnen doorleven zonder enige zorgen en ik ben straks degene die mijn dochter straks mag vertellen waarom haar zogenaamde stiefvader een lafaard is en mijn baby zijn of haar vader niet kent ik ben degene die et allemaal moet doen sorry ik ben echt zo ontzettend boos :x en verdrietig maar ik heb wel et contact verbroken nu met hem et lijkt mij beter ik ben erg onzeker nu en das niks voor mij want dat ben ik niet hebben jullie meiden misschien tips hoe ik misschien over de boosheid en verdriet kan komen et is echt welkom alvast bedankt grtz tam
Wil je ondanks deze nare situatie toch feliciteren met het mooie nieuws dat je toch zwanger bent geworden ondanks je dacht dat dit niet meer kon! Het is geen fijne situatie, maar merk duidelijk aan jouw verhaal dat je alles voor je kindjes overhebt! Je kan het zonder hem en zie het als een geschenk uit de hemel Wat een zak is hij! Je hebt hem toch niet nodig! Wil je heel veel sterkte wensen en ik ben ervan overtuigd dat alles goedkomt met jullie Dikke knuf.
Allereerst gefeliciteerd met dit wondertje in je buik. Misschien is afstand nemen zoals je gedaan hebt voor nu de beste oplossing. Deze afstand geeft misschien wat ruimte in je hoofd om alles op een rijtje te gaan zetten. Ik begrijp uit je verhaal dat dit kindje ontstaan is tijdens een affaire? Hij krijgt binnenkort nog een kind meteen andere vrouw en was intussen vreemd gegaan met jou? Of las ik dit verkeerd? Ik wens je rust toe in je hoofd en in je leven, om alles op de rails te zetten voor dit toekomstige kleintje. Veel sterkte. (ps, voor een volgend bericht zou ik je het gebruik van een ander lettertype EN het gebruik van leestekens willen aanraden. Het is een stukje tekst vrijwel zonder punten, dan kunnen mensen eerder afhaken met lezen terwijl je boodschap wel de moeite waard is om te lezen)
Hmmm je verhaal is zonder punten nogal onduidelijk. Maar in een ander topic zeg je dat je dochter 10 is? En hier 12?
Andere topic's zijn van 17 mei 2013, ja ik had dus de 2013 niet gezien. Sorry! Theoretisch zou je dus gelijk hebben inderdaad alhoewel ik het wel kort dag vind . Maar goed neemt niet weg dat ts in een rot situatie zit. Sterkte TS!
Sorry hoor maar ik kan hier zo slecht tegen ...hoezo reageer je uberhaupt op dit onderwerp als het je het onduidelijk vind geschreven en vervolgens nog gaan zoeken naar een 'leugen' terwijl je zelf gewoon verkeerd hebt gelezen .... Het heeft daarnaast geen waarde voor de vervelende situatie van de schrijfster. Zo dat wilde ik even kwijt en houd je commentaar lekker voor je als je toch niets nuttigs te melden hebt.
Affijn...sorry tamtam, moest het even kwijt (hormonen he). Maar om terug te komen op je verhaal en situatie.. De man in questie lijkt mij ,uit het verhaal, iemand die zelf aardig in de war is en wegloopt van zijn verantwoordelijkheid... en ik kan me voorstellen dat je enorm boos bent hierover... maar ik denk dat je er goed aan doet om samen met je dochter en ongeboren baby een lekker leventje op gaat bouwen samen, je komt over als een trotse zekere moeder en je kunt dit zeker in je eentje. Probeer de boosheid en de teleurstelling een plekje te geven, schrijf hem desnoods een brief waarin je al je gevoelens eruit gooit (die je dan wel/of niet verstuurd) en laat dan ook maar duidelijk blijken wat je van hem vindt wellicht zet het hem goed aan het denken, en wie weet draait hij nog wat bij... Ook al willen jullie niet meer samen verder, misschien dat hij wel in gaat zien dat hij niet zomaar alles in de steek kan laten. Het nieuws is tamelijk vers, dus gun het nog wat tijd...Wens je heel veel sterkte en vooral ook rust in je hoofdje
Sorry hoor maar aanvallen nadat ik mijn excuus aanbied vind ik pas zielig! Ik nam eerder al terug wat ik zei en bood ts sterkte en excuus. Dus ik had wel degelijk iets nuttigs te melden namelijk sterkte.......maar als jij dat niet nuttig vind zegt al genoeg.....