hallo, omdat iedereen haar verhaal hier vertelt, wil ik t ook wel doen... ik vind t wel erg moeilijk, vandaar dat ik ook een hele site heb gemaakt het begon allemaal al op mijn 14de, toen had ik enorme last van menstruatiepijnen waardoor ik dus een inwendig onderzoek kreeg... de dokter vertrouwde dit niet en stuurde me door naar de gyn voor een inwendig onderzoek... dit vond ik erg eng, omdat mn eerste onderzoek erg pijnlijk was, dus ze hebben alleen een echo gemaakt (uitwendig) en konden toen al een eierstok niet vinden (mn linkse) en mn baarmoeder lag heel erg vast in mn buik... hierna kreeg ik te horen dat als ik al t geluk mocht hebben om ooit zwanger te mogen raken dat t een pijnlijke zwangerschap zou worden, mja ik was 14 dus deed er niks mee tot ik bij mn man kwam... we waren een jaar samen en hadden het voor elkaar,, huisje boompje beestje, en we wilden ook een kindje erbij... elke keer klussen klussen maar steeds n domper, totdat ik na n jaar klussen helemaal geobseddeerd raakte en steeds ging huilen als ik baby's zag enz enz, heel frustrerend maar omdat ik dus met mn 14de dit al te horen kreeg durfde ik niet naar de dokter.. na 6 jaar was t tog wel TE lang gewoon en zijn we tog naar het ziekenhuis gegaan, en daar werd mijn angst warheid... Ik kan niet op een natuurlijke manier zwanger raken Nu zijn we bezig met iui 6 maanden en als t dan nog niks is dan krijg ik ivf... ik krijg vaak te horen ahw wat erg en dit en dat, maar ik vind t niet erg meer heb me er in principe al bij neergelegd dat t niet lukken gaat, maar stiekem blijf je hopen. nou had ik vorige maand de eerste hormonen gehad, en zou ik na 2 dagen van de test mn eerste iui krijgen, maar helaas, de behandeling werd gestaakt omdat ik dus ineens 3 eitjes had die veel te groot waren en hierdoor zou ik een hele grote kans hebben op n 3ling of meer en dat risico wilden de artsen niet nemen omdat mijn gezondheid ook niet op en top is... nu gaan we dus voor de 2de ronde, ik wacht nu tot ik ongesteld word, dan mag ik op mn eerste dag weer bellen en weer onderzoeken krijgen en dan beginnen met hormonen (een lagere dosering) stiekem hoop ik dat ik niet ongi ga worden, mja... tot zover mijn verhaal als je nog meer wil weten vraag t me of kijk op mijn website groetjes Ilona hebben meer mensen er op deze manier ervaring meej? k had dit bericht ook ergens anders neer gezet maar volgens mij hoort hij hier en niet bij die andere topic
Hoi Ilona, Helaas ook welkom hier. Wat een verhaal en wat een teleurstelling. Ik hoop dat de IUI nog voor je gaat lukken en anders hopelijk met IVF. Succes, Groetjes, Elvira
Ik wil je ook heel veel succes wensen en ik hoop dat met de tweede behandeling wel gelijk raak is. Liefs Jolie
Wat heftig zeg, ik wens jullie heel veel succes en sterkte toe! Ik hoop dat het met IUI snel raak mag zijn!