Gisteren hebben we besloten unaniem! Dat we voor onze 3 katers een nieuw huisje gaan zoeken. Het afscheid zal best even moeilijk zijn, maar het is echt het beste voor ons allemaal. De reden is eigenlijk ongewijzigd. Ik heb zoveel irritaties naar de katers toe, dat ze nu zelfs niet meer in mijn buurt kan hebben. Ondanks dat ik ook van de katten hou, kan ik er niet tegen dat ze zich in mijn buurt wassen, bij me in de buurt gaan liggen en nou ja, die waslijst is erg groot. Mijn man heeft nu (zonder mijn aandringen zelfs) erkent dat hij er zelf eigenlijk niet echt voor zorgt, en hij baalt er steeds meer en meer van dat hij medicijnen moet nemen om ze wel in de buurt te kunnen hebben. Dat alles bij elkaar deed ons dus beslissen om er een punt achter te zetten en een ander huisje te zoeken voor ze! Danwel tesamen, danwel apart van elkaar. Want meer dan elkaar tolereren doen ze eigenlijk ook niet. Ergens ben ik er verdrietig om, maar ook opgelucht!
Jammer dat het niet lukt!, ga je ze wel bij elkaar plaatsen? of in hun uppie bij andere mensen onderbrengen..hoe oud zijn ze eigenlijk? en nee heb er zelf al twee hihi... dus 5 zou een beetje veel zijn
ze mogen bij elkaar, maar ik denk dat ze ook prima zonder elkaar kunnen. De katten zijn tussen 5 en 2 jr oud!
Hoi Gupsie, Ik heb hetzelfde probleem als jij. Heb 4 katten en wordt knettergek van die beesten, terwijl ik het van de hond helemaal niet heb... Alleen ik doe ze niet weg, daarvoor hou ik teveel van ze, maar snap precies wat je bedoelt.... En als klap op de vuurpijl is degene die altijd buiten is ineens verdacht veel binnen en loopt me dan vervolgens de hele dag in de weg! grrrrr
Ik hield ook heel veel van die beestjes, zoveel dat ik alleen al tranen kreeg in mijn ogen als ik aan wegdoen dacht! Nu is het echt heel anders.. Het zal vast een stukje hormonen zijn, maar het is niet alleen hormonen. Ik word nerveus van ze, sjago en zelfs agressief. En dat laatste moeten we dus echt niet hebben! Ik ben echt een dierenliefhebber, maar ik heb zelf sterk het idee dat als dit nog zo maanden doorgaat, dat ik ze wat aan kan doen.. zo erg is die irritatie! Dus laat ik nou dan maar gewoon verstandig zijn en die beestjes een mooi thuis geven, voordat.... !
Onze 3 katten zijn ook met geen stok naar buiten te krijgen, verwende apen. Eentje is HEEL irritant, die heeft een stem als een misthoorn, zo hard. Ze gaat altijd vlak voor je staan, en schreeuwt dan heel hard in je gezicht. Alls je haar dan even aait, schudt ze daarna haar kop uit (als een hond) en dan zit alles onder de spetters. :x (je gezicht, je koffie, je beeldscherm) En als het meezit, geeft ze zichzelf ook nog een flinke was- of krabbeurt. Vlak voor je gezicht. En die ander is heel dik en loopt de hele dag te krijsen om eten. En als je dan een blikje open trekt, en in een bakje doet, dan is het niet het goede smaakje. (en dan mij aankijken met een gezicht van "WAT IS DIT?") Maar goed, ik hou onwijs veel van ze en moet er vaak wel om lachen! Vervelend dat jij en je man er meer last dan plezier van hebben, ik hoop dat je snel een goed plekje voor ze vindt!
Ik vind dat je groot gelijk hebt hoor! Ik zou er eentje ook het liefst in een hoek trappen, maar kan me goed inhouden.... Als ik die ogen zie, zooooo dom, grrrrr.... (ze is een mongooltje) Terwijl dit voor de zwangerschap juist m'n prinsesje was. Ik hoop maar dat het na de bevalling over is. Gelukkig is mijn man stapel op ze en geeft die ze de aandacht die ze verdienen. Maar als die van jou ook nog eens allergisch is, tja, wat moet je dan. Ik ben nooit een voorstander van wegdoen, maar tegen je zin in die katten maar laten lopen wordt ook niemand gelukkiger van!
Ik hou ook zielsveel van mn katten en zou ze ook nooit weg doen maar ik irriteer me nu ook meer aan ze. Waarschijnlijk omdat ik nu hele dagen thuis zit en voorheen niet. Maar wil ze nog niet 'vermoorden'
Haahahahaa, wat heerlijk herkenbaar zeg! Ik heb 3 katten, en voornamelijk van 1 kat wordt ik helemaal knetter. Moet me echt inhouden zodat mn voet niet per ongeluk uitschiet Dit terwijl ik altijd helemaal maf van haar geweest ben! Voel me best wel schuldig... Heb er ook al aan gedacht om een ander huisje voor haar te zoeken, maar ik denk dat het puur door de hormonen komt, dus ik wacht nog wel even. Op hoop van zegen...
Jammer dat de katten wegmoeten, als ik het goed begrijp kwam die allergie van je man pas later opzetten? Bel een asiel in de buurt en vraag of ze kunnen bemiddelen voor je (zonder dat je de katten hoeft weg te brengen.) Dat, of zelf de nieuwe eigenaren uitzoeken. Als medewerker van een dierenasiel krijg ik het op mijn heupen als ik zie, dat mensen hun dieren via internet aanbieden. Je bent zelf nog verantwoordelijk voor het vinden van een heeeeeel goed tehuis voor ze! Succes.
Ja ik ben ook lichtelijk in shock! Niet omdat je ze wegdoet, want soms gaat het echt niet helaas, maar hoe sommige over hun dieren praten! Vind ik echt vreselijk! Die diertjes kunnen er niks aan doen...Maar goed, ik heb dat dan ook helemaal niet, ben gek op mijn katten en cavia's en die blijven zolang ze willen...
jij bent echt niet wijs! jij zou ze ook beter weg kunnen doen! wij hebben 3 katten, en ik ben zeer allergisch, neem ook elke dag medicijnen, maar moet er echt niet aan denken om ze weg te doen! ik vind het een verstandig besluit van gupsie en hoop dat ze snel een goed huisje voor haar katten kan vinden!
Ongelovelijk was ik hier lees! Bel aub het asiel op en vraag of ze ze gelijk komen halen. De katten zijn daar beter af als bij jullie!
haha.. nou dames, ik zal ze niet aan de boom knopen hoor. Ze worden ook nog steeds verzorgd en krijgen ZELFS nog een aai! En ja, ik hou ook nog van de katten. Alleen nemen de momenten van irritatie nu echt de overhand! Darcy (geloof ik dat het was), mijn man is altijd wel allergisch geweest, alleen neemt het wel toe. Zeker nu hij wat regelmatiger in een hotel verblijft, merkt hij dat hij bij thuiskomst meteen dichtslaat. En ja.. dat gebeurt steeds in hevigere mate! En het moet natuurlijk ook niet zo zijn dat ie straks liever in een hotel slaapt dan bij mij! Via internet aanbieden doe ik niet, is ook helemaal geen optie voor mij. Overigens ook geen asiel. Ik bepaal waar ze terecht komen en of ik dat goed genoeg vind voor hun. Dit topic is dus ook geen oproep voor een huisje..
oo zoo herkenbaar! Ik irriteer me ook mateloos aan onze 2 katten! Maar ik geef toe, voor 90% mijn schuld, dus doe die beesies ook absoluut niet weg... Mijn reuk is heel erg geworden, dus elke scheet, poepje en zelf plasje ruik ik op 100 meter afstand, ik gruwel dus op mijn eigen bank! Tis nuw \inter dus die beesies zitten veel binnen, en ze lopen continu voor mijn voeten! Kom ik thuis van mijn werk, ligt de hele gang weer vol kattenbak steentjes..kom ik mijn bed uit, stap ik in een drol(de oudste is 17 en laat wel een wat lopen, kan ie niks aan doen!) Ik probeer ze gewoon even zoveel mogelijk te ontwijken(voor mijn irritatiegrens berijkt is!), mijn man is heel lief voor ze en geeft ze een extra aai over de bol! Ik ben er van overtuigt dat na mijn zwangerschap de irritatie weer zal dalen, in iedergeval mijn reuk!
whawha wat kunnen sommige van jullie overdreven reageren zeg. het zijn dieren geen mensen... en als ze een goed huis krijgen...