Zo'n boek zal ik nooit kopen. Ik ben haar moeder en niet haar vriendin. Ach, ze zal me vast wel aardig vinden, vond ik mijn moeder ook. En af en toe vind je elkaar niet aardig, pech dan. Ik kan me er niet druk om maken. Het lijkt me inderdaad niet leuk als je kind een hekel aan je zou hebben, maar dan zit er vast iets anders mis, wat je niet met zo'n boek op kunt lossen.
Ow tuurlijk hoop ik ook op een vriendschap. Denk dat dat voor iedereen hier geldt. Maar als ik het dus zwart wit ga zien... ik ben er niet alleen voor de leuk. Ik zal dus niet alles ten gunste van een vriendschap doen.. Denk dat veel mensen het zo bedoelen...
Ik denk als je een kind hebt wat jou niet aardig vind, dat je toch wat verkeerd doet! En daar bedoel ik mee, dat je kind bij een ander gaat klagen over jou.Ik sta altijd boven het gedrag van mijn kind, hij mompeld ook weleens als ik boos op hem word, maar ik krijg bijna elke dag wel een aai, en het woordje lief! Zo kan ik er ook niet tegen dat ouders de hele dag gaan doorzeiken over wat je in de ochtend gedaan hebt. Nee je krijgt geen snoepje want je hebt vanmorgen niet gedaan wat ik zei brrrrrrrr krijg er kippenvel van! Misschien komt het omdat ik in zulke situatie's aan mn zoontje zn gevoel denkt. Ik kan me zoiezo erg goed in kinderen zn gedachte's plaatsen! ( en nee, niet op de manier zoals onze man olgivie ofzo ) Ik denk dan niet aan mn eigen, maar hoe het mn kind zich voelt bij de straf die ik hem op dat moment geef. Maar het dwaalt een beetje af haha. Ja, ik vind het zoals ik al zei belangrijk dat mijn kinderen me aardig vinden.
thanks... (mijn moeder is "vet" hoor ik stiekem wel eens en weet gelukkig dat "vet" niet staat voor "dik) Mijn eigen moeder is nu 64 maar nog een heerlijk vlot ding, gaat nog lekker mee op vakantie met haar vriend (38 ) als ik wel eens de "riedels" heb om ff een avondje "uit mijn dak te gaan" gaat ze als ze trek heeft lekker gezellig mee.... zit met de kids achter de playstation...woensdag is echt "rustdag" tegenwoordig, dan gaan we naar "oma" en gaat oma cake bakken voor de kids (met hagelslag ) is druk bezig de site van mijn oudste zijn voetbalteam te maken.....de kids vinden het heerlijk bij "oma".... zo ken ik mijn moeder als een heerlijk, gezellig, lief iemand bij wie recht,recht is, en krom, krom af en toe een beetje schipperen maar de kids stonden ook bij haar vroeger altijd bovenaan... zo staan de kids bij mij altijd bovenaan...en ook ik "schipper" wel eens en knijp wel eens een oogje dicht en zo hoort het ook volgens mij.... ik ken ook genoeg gezinnen waarbij men zo consequent is dat er nooit eens een keer van afgeweken kan worden...er bestaat in mijn ogen ook nog zoiets als een gulden middenweg, en zolang we die hier thuis nog goed weten te bewandelen, mijn kids opgroeien tot "goeie" volwassen mensen ben ik meer dan tevreden.... zolang ze andere met respect behandelen,een geweten creëren (want soms lijkt het wel of kinderen cq mensen geen geweten meer hebben) hun handen in de zakken houden en niet aan spullen van andere komen, geen drugs gaan gebruiken, hun hersens gebruiken waarvoor ze ze gekregen hebben, en bovenal gelukkig worden ben ik allang tevreden... en als ze me dan ook nog buiten dat ik hun moeder ben, zien als vriendin waar ze terecht kunnen met hun problemen etc. tja dan heb ik het toch goed gedaan lijkt me.... ik vindt het rot genoeg als mijn kids een keer boos op me zijn als ik mijn poot eens stijf houd, maar krijg daarna nog wel altijd een knuffel en een sorry mam, omdat ze dondersgoed weten dat mam niet zomaar haar poot stijf houd en niet zomaar boos is.... dus denk dat het hier wel losloopt en ik van "alles wat" ben....
Dit ervaar ik ook met mijn moeder. En om die reden beschouw ik haar ook wel als een goede vriendin, en zij mij ook.
Ik vind censequent zijn wel heel erg belangrijk hoor. Maar wel bij dingen die ik echt belangrijk vind. Zoals net ook. Delano is gek op kaas, dus een broodje kaas gemaakt. Hij eet het niet op ( hij is niet echt gek op brood) dus ik zeg met een knipoog na een half uur knoeien) haal de kaas eraf.. hij kijkt me aan zo van huh, mag dat .. heel voorzichtig opent hij het broodje en kijkt me steeds aan zo van mag het echt hahaaha.. Dat zijn dingen waarvan ik dan denk.. ach, beter zo dan een krijsend kind waarvan je het met een trechter erin moet gieten! Maar als ik zeg dat hij op moet ruimen, dan moet hij dat ook, en zal dan niet met een knipoog zijn speelgoed opruimen.
precies sommige dingen zijn gewoon niet belangrijk genoeg om op je "strepen" te blijven staan..... ik moest vroeger ook altijd "alles" op eten van mijn vader als ik dat niet deed, ging eerst de kamer deur op en , at ik het dan nog niet op, kon ik naar boven vertrekken dat zijn idd o.a. van die dingen wat ik bedoel met dat er soms een knipoog nodig is....ben er inmiddels wel achter dat als ze echt honger hebben, ze echt wel eten, en zolang ik weet dat ze verder niks te kort komen ach wat zou het.... we hebben hier in huis ook een "snoepkast" ze zoeken maar uit wat ze er uit halen maar tegen de tijd dat we gaan eten is die kast "verboden toegang" daar bestaat ook geen discussie of wat dan ook over... wat ik wel merk is juist doordat we die "snoepkast" hebben en die tot hun "beschikking" staat ze er eigenlijk niet of nauwelijks naar om kijken....dit in tegenstelling tot veel andere kinderen die hier "de weg" weten en thuis niet of nauwelijks een snoepie of koekie krijgen.... voor die kids is het hier bij wijze van spreken walhalla (al zeg ik ook wel eens nee daar niet van )...... op verjaardagen ook dan vindt ik het een crime om te zien hoe andere kinderen zich echt letterlijk "volproppen" en waarschijnlijk 's avonds met de krampen in bed liggen te huilen
als je door je kind aardig gevonden wil worden betekend het ws dat je vaak moet toegeven en je kind dus in principe 'verwend' . ik denk dat je door structuur en gemeende aandacht, liefde veel meer bereikt. daarmee hoop ik dat mijn kind zich veilig voelt bij mij en met zijn/haar problemen bij mij kan komen, wat het probleem ook mag zijn. denk als je je kind opvoed met een stelling dat je altijd aardig gevonden wil worden, dat je kind op den duur over je heen zal lopen.
Nee ik denk niet dat je je kind verwend als je wilt dat hij/zij je aardig vind.Als jij grenzen hebt,en je kind overtreed die gewoon niet, hoef je ook niet streng te zijn. Als je een kind hebt wat gewoon goed luisterd, omdat je conseceunt bent, dan is er geen reden toch om boos op je kind te zijn? Dus ben je gewoon erg lief met je kind. Heeft niks met verwennerij te maken hoor.
Ja ik herken het helemaal! haha. Bij ons thuis stond ook de snoeppot in zicht, en als je wilde mocht je pakken, al werd je er kotsmisselijk van, maar er werd wel steeds gezegd, zolang je maar in je achterhoofd hou da we zo gaan avond eten, en dat ik niet voor niks gekookt heb.Ik at omdat ik het mocht dus bijna nooit snoep, en het avondeten ging er altijd in!Maar als Delano ( 2 jr) nu om een snoepje vraagt, zeg ik wel nee hoor! Op het moment dat ik vind dat hij geen snoep mag.Pas als hij ouder is komt de pot in zicht
yep, hier zijn ze nu bijna 7 en bijna 10 ze weten dondersgoed dat als er niet goed gegeten wordt het "vroeg" naar boven is....er is bij ons nogal een verschil omdat ze iets niet lusten of niet lekker vinden, of dat ze gewoonweg niet eten omdat ze al "vol" zitten.... die tijd hebben we gelukkig al gehad want er ging nog wel eens iets "snel" mee naar buiten, maar ja met resultaat dat ze na het eten dus naar boven moesten en niet meer naar buiten mochten.. daar kwamen ze gauw van terug dus tja ik zie ze eerlijk gezegd zelden in de kast zitten....en zo wil ik het ook graag houden..... ik merk dat ik best wel veel dingen van "thuis" mee heb genomen in de opvoeding van mijn kids, en ik ben daar wel mee gevaren en zij komen ongetwijfeld ook wel goed op hun poten terecht...
Tja eigenlijk vind ik wel dat een kind jou aardig moet vinden want ik denk dat als je zeg maar toch tot op zekere hoogte " bevriend " bent met je kind dat ze je ook sneller dingen vertellen uit hun leventje , ik weet wel dat wij thuis alles kunnen bespreken en dat is ook altijd zo geweest , dus dingen die ons dwars zaten konden we vrij uit vertellen wat het ook was terwijl ik vriendinnetjes had die best strenge ouders hadden die ze ook echt alleen als ouders zagen en niet als iemand die hun begreep dat die onder geen voorwaarde thuis iets in de groep gooiden ....
@denise 19, zo bedoelde ik het ook niet, dat je als je lief doet tegen je kind dat je het kind dan verwend, ik bedoelde dat als je graag aardig gevonden wilt worden en daarom veel toegeeft (dus je regels buigt zeg maar) als je structuur biedt (en dit hoeft niet perse streng te zijn) biedt je je kind ook veiligheid en zekerheid en daar heb je meer aan als het vriendinnetje van je kind zijn. ik heb een dochter van 9 en merk dat ze bij mij bijv meer doorzeurt als bij mijn man, omdat mijn man veel consequenter is dan ik. ik ben gauw bang dat mijn dochter raar over me denkt als iets niet mag, terwijl dat natuurlijk nergens op slaat. snap ie?
Mijn ouders zijn nooit mijn "vriendjes" geweest, maar heb een heerlijke jeugd gehad. Mijn ouders waren concequent, eerlijk en liefdevol! Ik heb met allebei een super goeie band. Alles was bespreekbaar, alles mocht en pas als ik hun vertrouwen had verloren (door bijv. veel te laat thuiskomen of iets dergelijks) dan mocht ik iets niet tot vertrouwen terug was. Ze gaven dan een stukje verantwoording aan mij mee en legde ook uit waarom (bezorgheid over waar ik was bijv.) en daar leerde ik van. Ik mag hopen dat mijn man en ik het net zo goed doen... als dat namelijk lukt dan weet ik zeker dat mijn kindje net zo 'n goeie jeugd krijgt, hoop ik!
Ligt eraan wat je toegeeft. Je kan ook van een mug een olifant maken, en echt alles gaan verbieden om zogenaamd "consequent" te zijn. Je kan ook lief en consequent tegelijk zijn. En daar bedoel ik mee, niet slaan, niet schreeuwen, en alles wat een kind angstig kan maken.Daar verwen je een kind echt niet mee.Als je gewoon lief zegt en uitlegt dat iets niet mag en ook waarom het niet mag, zul je er meer baat bij hebben dan gelijk in een hoek zetten of gaan schreeuwen. Ik denk dat je kind je dan gewoon nog aardig vind, ookal mag iets niet.
wij hebben helemaal geen snoep in huis, en ze vragen er ook nooit om. Alleen als andere kinderen komen, vragen die altijd om snoep. En op verjaardagen vragen ze wat ze mogen hebben, en gaan echt niet zelf van tafel pakken hoor.Dat vind ik echt zo irritant als kinderen dat doen. En ik wil absoluut dat ze me lief vinden, en we doen ook veel dingen samen, knutselen etc, maar ik ben heel consequent, en dat weten ze ook,
Ik geloof dat er geen enkel kind onder normale omstandigheden op deze wereld rondloopt dat nooit eens boos is op zijn ouders... Het zou denk ik niet gezond zijn. Je kunt als ouder niet altijd aardig zijn, houden van is ook beschermen en opvoeden, en dat kan niet altijd op een 'aardige' manier.. Ik denk dat als je altijd aardig wilt gevonden worden, je je kind tekort doet omdat het dan stabiliteit, grenzen en opvoeding mist.
Nou uuh.. sorry maar daar ben ik het niet mee eens! Ik voed mijn kind op, op een lieve manier, en geloof me hij is 2 jaar, maar hij vraagt ALTIJD eerst of hij iets mag doen of laten. Ik heb hem pas geleerd dat hij op de stoep moet lopen op een lieve manier,en ik fietste net samen met hem op de weg, maar hij zei wel netjes tegen mij, mama stoep! komt auto! (beschermen) Je hoeft echt niet streng te zijn om je kind de normen en waarde te leren hoor.. ben het daar echt niet mee eens.