Ik denk dat het ook te maken heeft met het type kind. Elk kind is te vormen, dat doe je als ouders, echter er zijn ook dingen die je meekrijgt, zoals koppig zijn, opvliegend noem maar op. Ik ben dan ook van mening dat elk kind anders is en op zn unieke manier behandeld moet worden. Het ene kind reageerd perfect op de "lieve"behandeling en het andere kind heeft meer "strenge"momenten nodig.... denk niet dat dat altijd te vergelijken is. En ik denk dat alle ouders het beste voor hun kind willen en stiekem allemaal aardig gevonden worden!
Ik vind het wel grappig dat er een soort zwart/wit gesteld wordt tussen lief en consequent. Ik denk dat het heel belangrijk is dat het kind weet dat je op het moment dat je boos bent het gedrag afkeurt en niet het kind zelf. De regel en het waarom duidelijk maken vind ik belangrijk. Op het moment dat het fout gaat, vind ik dreigen met straf helemaal niet zo'n ramp. (dit is je waarschuwing, als ik het nog een keer moet zeggen dan......) Dat is voor het kind heel duidelijk en is er ook geen gezeur op het moment dat er straf uitgedeeld moet worden (het was immers de afspraak). en het daarna goed maken vind ik ook heel belangrijk. Pas nog gedaan bij het oppassen. Mijn buurmeisje van 2 maakte me toch een scene (we gingen even de luier in de container gooien, halverwege gooit ze die luier op straat en rent weg). Nou ik dus de eerste hulp bij opvoeden techniek toegepast. Tjee wat was die overstuur en boos zeg! Maar ik bleef volhouden, haar steeds terugzetten op de trap. Nou toen het over was, was ik haar grootste vriendin hoor. En toen ze daarna de straat oprende heb ik haar gezegd: Je moet op de stoep blijven. En toen ze nog een keer ging (woonerf hier hoor, dus niet zo'n ramp, geen drukke weg ofzo) heb ik gezegd: Ik wil dat je op de stoep blijft, als dat niet lukt moet je weer op de trap. Ze heeft de rest van de dag zo goed geluisterd en het wat zo gezellig. Zo doe ik dat in de klas ook (maar ik weet ook wel dat als ik moe ben ofzo, het niet altijd lukt). Consequent zijn hoef je helemaal niet boos te doen, gewoon aardig en duidelijk. en ondertussen kan je een heleboel leuke en gezellige dingen doen zonder dat ze over je heen lopen. Linda
Tja, ik wil toch dat hij mij een lieve mama vind hoor! Maar zoals al gezegd, onze taak bestaat erin onze kleintjes zo goed mogelijk op te voeden, ze lief te hebben, te koesteren.. Zorgen dat het aangename mensen worden later. Niet beste vriendjes worden met ze.. Dus ik weet dat hij mij af en toe flink zal vervloeken, hij zal mij ook eens haten , maar hopelijk vind hij me toch de meeste tijd een lieve moeder en dat er een knuffel vanaf kan.. En dat hij binnen 20 jaar kan zeggen dat ik een goede moeder ben geweest..
Dan heb je een engel van een peuter... Die zit zeker nooit in je kastjes of aan spullen waar hij niet aan mag komen, is nooit eens stout, gaat altjid meteen slapen, je hoeft alles maar één keer te zeggen en je peuter reageert daar perfect op, doet altijd precies wat jij vriendelijk vraagt en wilt op precies het goede moment? Zeurt nooit om iets wat hij/zij wil doen of hebben?, zoekt nooit grenzen op? Sorry, maar dan vraag ik me af of je kind dan wel gezond is! Of je moet iemand zijn die alles maar goed vind.. Ook ik leer mijn kinderen alles op de lieve manier met geduld, maar het is natuurlijk niet zo dat kinderen alles strikt en perfect wat hun moeder zegt opvolgen! Soms willen ze gewoon hun eigen koers varen, dingen ontdekken en grenzen verkennen. Het zijn geen robotjes.. die altijd precies doen wat hun ouders zeggen! Gelukkig maar. Een kind heeft een moeder nodig niet een vriendinnetje. Ik hoef maar zelden streng te zijn of boos te worden, maar als het nodig is doe ik dat wel, juist uit liefde voor hen!
1. Hij zit inderdaad nooit in mijn kastjes ( omdat ik hem duidelijk heb gemaakt dat dat van mama is, toen hij er aan zat heb ik hem lief gevraagd : lieverd, wil je dat even terug leggen, dat is van mama, pak jij je auto maar dat is van Delano. Hij legde het netjes terug en ging LIEF met zn auto spelen)nadien heeft hij NOOIT meer aan mijn spullen gezeten 2. Hij is wel eens stout,gelukkig wel anders zou ik de hele dag "niks" te doen hebben,zoals op de bank lopen en springen. 3. Hij gaat inderdaad meteen lekker slapen als ik hem in bed stop. 4.Ik hoef ook inderdaad maar dingen 1 keer te zeggen, Delano doe maar niet lieverd, zo val je en dan heb je pijn. Waarop Delano antwoord : Ow oke. 5.Hij doet niet altijd presies wat ik wil op het moment dat ik het wil. Zoals zn jas aantrekken wilt hij nooit, maar dan hang ik gewoon de jas terug en dan zeg ik oke dan gaan we ook niet fietsen of weg, en dan wilt hij de jas maar al te graag aan. 6. Hij zoekt zeker de grenzen wel eens op, maar hij komt er nooit overheen, omdat ik het niet zo ver laat komen. Ennuuh.. Mijn kind is echt helemaal gezond hoor! Denk dat als je een kind hebt dat nooit luisterd, dat die minder gezond is! Dan zit er psychologish iets niet in orde bij je kind! Lang leve de babyfluisteraars En ik vind echt niet alles goed hoor! Maar ben ook niet iemand die mn kind aan een strak lijntje houd, en dat ie nooit wat mag. Maar ik zorg er wel voor dat hij sociaal word opgevoed, en de normen en waarden leerd. Ja hij mag van mij met zn schone kleren en goede schoenen in de plassen stampen, nee hij mag van mij geen dier of ander kind/volwassen slaan. Ja hij mag van mij rommel maken, maar hijmoet het ook weer opruimen. Ja hij mag van mij boos worden en zn frustraties uiten, maar nee hij mag mij niet pijn doen, of iemand anders als hij dat doet.
Ik moet er wel bij zeggen, dat ik voor wat ik nu bereikt heb bij mn zoontje, ook heel hard voor hebben moeten "werken"! In zn eerste en 2e levensjaar is hij natuurlijk vaak stout geweest zoals elk kind had hij zn fase's! Maar jij vormd je kindje hoe je het hebben wilt. Ik heb het op mijn manier gedaan en ben daar nu ontzettend tevreden over! Het is de keuze van de ouders,welke opvoeding je kiest. Vind het daarom ook behoorlijk cru dat je zegt dat mijn kind dan niet gezond moet zijn, omdat het naar me luisterd Dat is toch juist wat elke ouder wilt bereiken of niet! Of heb jij liever een kind wat nooit naar je luisterd, altijd zn zin wilt hebben, en jij zo gestresst als een kip zonder kop maar wat doet,en loopt te schreeuwen of zelfs gaat slaan, en je niet kan bedwingen, waardoor je kind ook nog gestresster word, en zelfs agresief word! Ik heb het met mn eigen ogen gezien.. waardoor ik mn keuze kwa opvoeding gemaakt hebt.
Dat is helemaal niet wat ze bedoelde en dat is ook niet wat geen enkele ouders wil. Zij reageert op jouw bericht, jij reageerde ook nogal cru op berichtje van Mila... iedereen wil het beste voor zn eigen kind en een ieder doet dat op zijn/haar eigen manier..
dat bedoelde ik niet, bedoelde dat gedeelte over gestressed zijn enzo.. dat wil niemand.. en niemand wil een kindje dat niet luisterd en iedereen gaat daar op zn eigen manier mee om toch, jij hebt het zo gedaan en als dat werkt, perfect toch! en een ander heeft een ander kind met een ander karakter en gaat daar op hun eigen manier mee om!
Dat is toch presies hetzelfde als wat ik zeg? Volgends mij is juist Milla degene die vooroordelen heeft over mijn opvoeding, en over mijn kind. Ik geef alleen aan dat het voor mij wel werkt op een lieve manier, en dat ik het jammer vind dat mijn zoontje gelijk ongezond word verklaard, of dat ik (trekt conclusie) een slechte moeder ben, omdat ik alles toe laat.
ik denk dat je pas een slechte moeder bent als je je kinderen verwaarloosd en er niet naar omkijkt, ik denk dat je in alle andere gevallen gewoon een moeder in de leer bent, en ik denk dat je nooit uitgeleerd bent... misschien gewoon een vorm van miscommunicatie. Ze zal het niet zo bedoeld hebben en jij vast ook niet, op schrift komt alles anders over, laten we het daar op houden!
Ik denk dat ik best een leuke moeder ga zijn voor ons kindje. Hij of zij zal best veel mogen maar ik zal wel streng zijn op dingen als beleefd zijn tegen oudere mensen en no way dat ie door een restaurant zal mogen rennen of bijv. op stoelen mag staan ofzo. Als ie me daarom soms een stomme moeder zal vinden, lijkt me dat erg maar begrijpelijk van een kind op die leeftijd. Ik hoop wel dat hij of zij over het algemeen wel vindt dat mama lief is, maar dingen niet verbieden of aan dingen toegeven om 'aardig' gevonden te worden door m'n eigen kind, nee. Zeg ik nu he
Dus doordat ik de keuze maak dat ik streng op treed wanneer dat echt nodig is, zou ik een ouder worden die agressief wordt en gaat slaan? Slaan en agressie staan niet in mijn woordenboek. Ik vind het erg zwart/wit geschetst.. Ik heb je eerdere berichtjes terug gelezen op andere forums, en moet concluderen dat je voor je leeftijd wel erg veel wijsheid denkt te hebben op het gebied van kinder opvoeding.. Ik weet niet wat je met je eigen ogen hebt gezien, en dat interesseert me verder ook niet, maar ik denk dat je door die eigen ervaring een beetje erg radicaal geworden bent.. Ik wil je niet aanvallen maar misschien kun je inplaats van alleen vanuit jou oogpunt, de dingen ook in een wat breder vlak bekijken. Ik heb overigens ook nooit gezegd dat je geen gezond kind hebt omdat het naar je luistert, alleen dat een kind dat ALIJD precies doet wat zijn ouders hem vertellen, niet gezond is, dat is een groot verschil. Ik heb je ook nooit een slechte moeder genoemd of het woord verwaarlozen geschreven.. en dat vind ik ook niet omdat je er anders over denkt dan ik. Ik vind dat je de dingen nogal overdreven oppikt!
Ik denk dat jou kind je hoe dan ook altijd aardig vind. Je bent tenslotte zijn/haar moeder. Alleen je hoeft geen vriendin van je kind te zijn. Jijmoet je kind opvoeden en daar horen regels bij en evt. straffen. Ik heb mijn ouders aardig gevonden. Tuurlijk niet op momenten dat ik het echt niet met hen eens ben, maar dat zal nooit veranderen. Het respect is er en de liefde ook. Daar gaat het om..
denk dat jullie elkaar idd niet helemaal goed begrijpen (dat krijg je op schrift)... ik snap wat Mil bedoelt dat als je een kind hebt wat nooit eens ondeugend is of altijd alles direct doet zonder de grenzen proberen te verleggen wat ze echt allemaal doen er idd misschien iets niet helemaal goed zal zitten bij het kind... zoals het er bij jou nu aan toe gaat, gaat het heel erg goed, maar je zult ongetwijfeld ook periodes mee gaan maken met je kind dat het niet alleen maar "luisterd" naar wat je zegt en echt over jouw grenzen heen zal gaan en dan zijn woorden alleen vaak niet meer genoeg... en dan is de tijd daar om die gulden middenweg te weten te bewandelen....
Iedereen wil toch aardig gevonden worden door z'n kind? Het is alleen belangrijker dat je in eerste instantie je kind opvoed en niet het vriendinnetje van.. bent. Je bent de mama en dat is een wezenlijk verschil.
Ik probeer alleen duidelijk te maken, dat het voor mij op deze manier nu goed gaat. En dat ik er ook voor hem moeten werken om mijn kind zo te laten luisteren, en ook minder "lief" tegen hem hebben moeten doen. Nu hij op zijn manier goed naar mij luisterd, hoef ik alleen maar dingen lief te vragen zonder dat hij tegenstribbeld.Ik zeg niet dat een andere ouder het verkeerd doet, het is gewoon hoe jij je er het beste bij voelt, en hoe het t beste bij je kind werkt. Als dat op een minder lieve manier is, en dat werkt beter voor jou kind, dan is dat toch goed? Milla je zegt : Ik heb je eerdere berichtjes terug gelezen op andere forums, en moet concluderen dat je voor je leeftijd wel erg veel wijsheid denkt te hebben op het gebied van kinder opvoeding.. Ik weet niet wat je met je eigen ogen hebt gezien, en dat interesseert me verder ook niet, maar ik denk dat je door die eigen ervaring een beetje erg radicaal geworden bent.. Ik wil je niet aanvallen maar misschien kun je inplaats van alleen vanuit jou oogpunt, de dingen ook in een wat breder vlak bekijken. Hoezo ben ik radicaal? Ik vertel hier alleen mijn mening, over opvoeden. De manier hoe ik het doe, en fijn vind. Heb geen vooroordelen over anderen die hier ook hun mening hebben gepost. En het stukje over dat ik voor mn leeftijd wel erg veel wijsheid denkt te hebben over opvoeden, vind ik echt een waardeloos statement! Ik zeg mensen niet hoe hun het moeten doen, ik geef ze mijn mening, hoe ik het zou doen. Dat het bij mij wel werkt op die manier,kan misschien bij een ander ook werken, als ze dat nog niet geprobeerd hebben.
Een kind heeft ook nog een eigen karakter hoor. Ik was een enorm lief kind (zegt m 'n moeder), heb echt niet vaak straf gehad, want ik luisterde gewoon. Het was bij ons wel zo, wat we niet mochten dat mochten we vanaf dag 1 niet (bijv. in de la van de kast komen), later mochten we meer, maar het is nooit zo geweest van Nu zijn ze klein nu mag het nog, als ze wat groter zijn wordt het verboden. Dat was voor ons heel duidelijk. Maar mijn broertje was gewoon vaker stout dan ik, terwijl hij dezelfde opvoeding kreeg. Niet dat hij elke dag straf had hoor, dat ook niet, maar hij is gewoon wat ondernemender dan ik. Ik denk wel dat je als je, net als Denise, altijd consequent bent (wat vandaag niet mag, mag morgen niet; nee is nee en dat blijft nee etc) Je kind sneller naar je luistert dan wanneer je daar wispelturiger in bent. Linda