Zoonlief is wat onzeker, maakt liefst het bekende werk waar hij weet dat ook goed gaat. nu is dyslexie ook gediagnosticeerd. maar is vaak ook eigenwijs mbt hoe je bepaalde opdrachten eigenlijk zou moeten aanpakken. voorbeeld 9128:14 De juf heeft daar een makkelijke weg voor maar zoon wil dus zijn manier gebruiken. Opschrijven van 1x14=14 2x14= etc etc De lange weg 652 x op schrijven…. Dit voorbeeld is erg simpel, maar zoon kan ook echt tegen de juf in gaan. hij heeft een stugge eigen mening. nu is het zo dat wij en school zichtbaar zien dat zoon veel meer in zijn mars heeft dan hij laat zien. Havo/Vwo is zeker haalbaar maar zoals nu gaat is vmbo-t ook genoemd. Wat kunnen wij doen om zoon te helpen? of moet het kwartje zelf vallen?
In bepaalde mate herken ik het wel. Ik zou hem duidelijk maken dat hij echt de manier van de juf moet gebruiken. Basisonderwijs is vrij rigide, weinig interpretatie voor eigen manieren. Hier is het andersom. Zoon rekent heel snel en makkelijk, maar hier rekenen ze kolomsgewijs en hij moet dus al die tussenstapjes laten zien en doen. Terwijl hij het veel sneller kan uitrekenen. Hij heeft zich er inmiddels bij neergelegd dat het op de lange manier moet. Maar daarnaast wordt voor hem al veel weggestreept en gecompact ivm pluswerk dus van de basis moet hij dan wel even laten zien dat hij weet hoe het moet. Maar zoals jij omschrijft gebruikt jouw zoon juist een hele omslachtige manier. Als hij het zo blijft doen dan gaat hem dat wel wat kosten. Want dit is gewoon geen manier van uitrekenen. Ze willen zien dat hij kan delen. Hij draait hem om naar keersommen. Dat zou hier ook echt niet mogen.
Zoon heeft binnen rekenen ook complexere opdrachten omdat het erg goed gaat. En hij liet de tussenstappen in groep 6 ook weg. hij mag van het werkboek de eerste 4 opdrachten overslaan om uiteindelijke het complexere deel te gaan maken en daarna nog somplextra. hij moet zichzelf uitdagen, maar doet dat bijna niet ivm onzekerheid. Hij wil dus perce ook de eerste 4 opdrachten maken. En dan nog conditie training. Ontwijkend gedrag. daarin moet hij toch de aanwijzingen gaan volgen van de juf.
Hier wordt dus wel echt verwacht dat er bij de basissommen de methode gebruikt wordt zoals die bedoeld is idd. Een vriendje van zoon blijft ook zn eigen manier doen en dat heeft hij ook teruggezien in zijn voorlopige advies. Hier hebben ze die 2 weken terug gekregen. Juf legde ook uit dat hij het nu wel kan permiteren om zn eigen manier te doen, maar op de middelbare gaat dan op een bepaald niveau niet meer lukken.
Hier zijn ze niet zo rigide op zich, maar de hele tafel van 14 gaan uitschrijven tot je het antwoord hebt, is natuurlijk wel erg omslachtig… Ze leren hier schattend delen in een soort staartdeling-opzet, maar dochter maakt veel liever een gewone staartdeling die ze via youtube heeft geleerd, en dat mag ze gewoon zo blijven doen.
Zoon is ook enorm eigenwijs. Liever eerst zijn eigen manier dan die van juf of van ons. En dan ook vooral niet toegeven dat het.andere beter werkt. Misschien gebruikt je zoon deze manier juist omdat het zo bekend/ vertrouwd is. Bij ons werkt het door te vergelijken. Je maakt deze soms en hoe lang doe je er over? Daarna de manier van juf, hoe lang doen je er over? Dan kom je tot de conclusie , dan kun je ook aangeven dat zijn manier werkt maar nu veel meer tijd kost. Wil zeggen dat hij andere dingen niet kan doen. Op school dus minder extra uitdaging. Als het huiswerk is dan minder tijd voor hobby. Inmiddels zit zoon in gr 7 en ondanks zijn eigenwijsheid neemt hij steeds meer dingen aan. Nou ja schoolse dingen, voor de rest blijft hij heel eigenwijs
Ik zou je zoon blijven uitleggen waarom hij de uitleg van de juf moet gaan gebruiken. Waarom dit handiger en/ of sneller is. Ook met het oog op het VO, nu is het wellicht nog haalbaar om zijn eigen manier te gebruiken, maar op een toets bijvoorbeeld moeten 5 of 10 van dit soort sommen gemaakt worden, plus nog verschillende andere sommen. Uiteindelijk gaat hij toetsen niet afkrijgen of zijn werk niet voldoende af kunnen maken door de zeer omslachtige manier van uitrekenen. Wellicht aangeven dat dit op termijn ook effect heeft op zijn VO advies? Daarnaast leer je op school strategieën aan om te rekenen zodat je hier later ook profijt van hebt oa op het VO, om te kunnen redeneren en logisch na te denken.
Hij gaat er vanzelf achterkomen dat zijn manier te langzaam is en dat hij dan langer over zijn werk doet dan de andere kinderen. Mijn zoon wou nooit de tussenstappen opschrijven. Daar kom je in het begin nog mee weg, maar als je alles in je hoofd blijft doen raak je vaker de draad kwijt, maak je vaker fouten en uiteindelijk duurt alles veel langer. Uiteindelijk op de middelbare schrijft hij nu eindelijk wel de tussenstappen op…het heeft wel even geduurd
Dat leert hij inderdaad op de middelbare school snel af, want zonder de juiste tussenstappen te noteren en de juiste methode te gebruiken, krijg je niet het volle aantal punten bij een toets. Rekent de juf het nu ook gewoon fout? Als ik haar was zou ik het fout rekenen, terug geven en het hem op de juiste manier laten doen. Dan denkt hij volgende keer waarschijnlijk wel 3 x na voor hij het allemaal op zijn manier wil doen. Natuurlijk wel met een korte uitleg waarom iets handiger is en geen ellenlange discussies hierover aangaan.
Bij havo/vwo hoort niet alleen het cognitieve vermogen, maar ook de werkhouding. Als jouw zoon straks wiskunde krijgt en de deeltafels moet gebruiken als onderdeel van een grotere of ingewikkeldere som, dan komt hij in de problemen. Misschien niet met de uitkomst (hoewel de kans op fouten bij de omslachtige manier natuurlijk wel veel groter wordt), maar zeker wel met de tijd die hij gaat krijgen voor oefeningen op school of bij een toets. Ik zou hem proberen duidelijk te maken dat zijn eigenwijsheid consequenties heeft op de lange termijn en ook van invloed is op welke vo school hij terecht gaat komen. Ik vermoed dat de juf dit al heel helder heeft, nu alleen jouw zoon nog. En misschien kan de juf ook nog met hem in gesprek en het proberen uit te leggen. Ik vind dat je best mag verwachten dat een juf daar ook wat tijd en moeite insteekt. Het doel moet tenslotte altijd zijn om het beste uit een kind te halen. Dus eigenwijsheid ‘afstraffen’ an sich kan ik me in deze situatie wel wat bij voorstellen, maar probeer dan ook een ingang te vinden hoe jouw zoon het duidelijker en beter gaat zien.
Uiteindelijk is een bepaalde methode er niet voor niets. Hij moet laten zien hoe hij tot een bepaald antwoord is gekomen. Welke denkstappen daarin zijn genomen. En hoe hoger het niveau hoe sneller dat gaat. Ze verwachten op havo/vwo echt een hoge mate van zelfstandigheid en een goed en snel denkvermogen. Daar kom je niet meer weg met de methode of eigenwijsheid van zoon. Hij moet nu de juiste basisvaardigheden aanleren en automatiseren voor de toekomst. Als dat ontbreekt komt hij later in de problemen. En dat kan hij nu nog niet overzien. Straks is er ook geen tijd meer om dat nog aan te leren (dat is immers basisschoolstof). Indien hij over de gehele linie een twijfelgeval is zal het TL worden. Wiskunde is een verplicht hoofdvak. Misschien tijd voor een goed gesprek met zoon door jullie als ouders.
Ik denk dat je vooral moet uitleggen dat het bij een bepaalde oefening niet persé om de uitkomst gaat. Maar juist om de manier waarop deze wordt gevonden. Zijn manier levert ook het goede antwoord. Maar nu moet hij laten zien dat hij de manier van juf óók kan toepassen. Mss komt dat beter binnen. Is hij in andere dingen ook zo star? (Eenmaal een methode aangeleerd = geen andere strategie meer proberen). Mijn zoon heeft dit ook heel sterk. En op alle vlakken. Bij hem komt dat voort uit zijn autisme (een van de kenmerken).
Yep Meerdere vlakken zo star maar er is faalangst in spel en kiest alleen voor zekere situaties, daagt zichzelf niet uit En met bewezen dyslexie is er ook nog werk aan de winkel.