Hallo, Ons zoontje is bijna 6 maanden. Wij hebben ook een dochter van 2 jaar. We hebben haar altijd wakker in bed kunnen leggen nadat we haar hadden geleerd om zelf in slaap te vallen. We zijn dan ook absoluut geen voorstander van ´in slaap wiegen´. Maar... ons zoontje heeft vanaf het moment dat hij 2 weken was veel problemen gehad: reflux, vermoeden van koemelkallergie, ernstige darmproblemen, ziekenhuisopname, veel artsbezoeken, weinig slapen, veel lichamelijke onrust. Na elke voeding duurde het 1 tot anderhalf uur voordat hij in slaap was, omdat hij heftig ging kronkelen en veel lichamelijk ongemak had. Het was voor het hele gezin een enorm zware tijd en we zijn dankbaar dat het sinds kort beter met hem gaat. Hij doet het een stuk beter, alleen lukt het ons niet om hem wakker in bed te leggen. Hij heeft nog nooit op zijn rug kunnen slapen. In eerste instantie vanwege de pijn maar we denken dat hij nu ook ´gewoon een buikslaper´is (geworden). Op zijn buik slaapt hij wel maar als we hem wakker neerleggen gaat hij onmiddellijk zuchten en steunen, hij tilt zijn hoofd op, strekt zijn armpjes en aan zijn lijfje zien we dat het hem niet lukt om zelf te ontspannen. Uiteindelijk gaat hij huilen. Toen hij zo ziek was hebben we hem altijd in slaap moeten wiegen, anders zou hij werkelijk nooit hebben geslapen. (de eerste anderhalve maand heeft hij ´s nachts rechtop in onze armen moeten slapen ) Nu lukt het hem niet op eigen kracht, wat logisch is. Dus we moeten ingrijpen. Wat we in ieder geval al hebben geprobeerd: -vast ritueel met muziekje: dat kalmeert hem wel -zodra het kon alle slaapjes in zijn eigen bedje: hij associeert zijn bedje volgens ons niet meer met ´pijn´, hij weet dat dit zijn slaapplekje is -steeds iets langer laten ´worstelen´/huilen, in de hoop dat hij toch zou leren om in slaap te vallen: helpt niet. Dit drijft ons wel tot wanhoop, het kan enorm lang duren, maar hij ontspant zijn lijf echt niet. Ik zie aan hem dat hij moe is, maar in slaap vallen gebeurt niet. -veel masseren en lichaam tot rust brengen, vlak voor het slapen gaan: dit vindt hij nu heerlijk, hij ontspant, maar het verandert helaas nog steeds niet zijn reactie op het moment dat we hem rustig neerleggen. -Rust en regelmaat. En stress vermijden. Als het mij teveel werd nam mijn partner het over. Zo min mogelijk stress in zijn slaapkamertje (of uberhaupt). Dit vinden we sowieso belangrijk. Overigens slaapt hij ´s nachts goed. Hij wordt nog wel 1 a 2 keer wakker. Soms moeten we hem dan een speentje geven en slaapt hij onmiddellijk door, op andere momenten lukt het hem om zelf (!) weer in slaap te komen. Dit gebeurt echter weinig. wie oh wie herkent dit en heeft een oplossing gevonden of heeft een opbeurende ervaring hiermee? Ik hoor ´t graag. Ik hoor liever niet meer: ´je hebt ´t hem aangeleerd, nu moet je het hem afleren´ want dat weten we heel goed en dat is precies waarom ik hulp nodig heb. Na alle ellende ben ik wel wat ´gevoelig´ voor bepaalde opmerkingen, voornamelijk door sommige opmerkingen vanuit de omgeving. Hopelijk begrijpen jullie dat... Dank voor het lezen van mijn verhaal! Amber
ik heb jamie ook een vast ritueel gegeven: eerst goed moe laten worden dan savonds in badje dan op zijn aankleedkussen in zijn kamer afdrogen (eventueel masseren als je dat wil, maar doe ik zelf bijna nooit) en dan ook aankleden op zijn aankleedkussen, slaapzak aan en fles geven. dan meteen in zijn bedje. hij komt dus vanaf het moment dat hij afgedroogd word tot hij gaat slapen niet meer uit de kamer. je kan proberen om hem na zijn badje aan te kleden, slaapzak aan en in bed leggen en hem zo zijn fles te geven (terwijl hij in bed ligt) als zijn flesje op is zijn tutje. zo hoef je hem niet meer op te pakken en in bed te leggen. ik zie aan jamie altijd dat hij al half in slaap valt tijdens zijn fles maar hij word dan weer beetje wakker door hem op te pakken. mss tijdens zijn flesje heel zachtjes een liedje zingen en dit blijven doen tot hij slaapt???
Herken het! (hier ook verborgen reflux, koemelkallergie, kiss.. en dragen en wiegen tot ik er bij neerviel zo'n beetje pff) Wat ik heb gedaan is het volgende: Een week lang de stofzuiger aangezet op zijn kamertje. Hij gaf zich heel goed neer, soms na 5 minuten in slaap, soms na een kwartier (en dan stofzuiger uit). Naar mijn idee begon ie toen te begrijpen dat ie wel zonder mama in slaap kon vallen. Vervolgens: ik leg hem in bed (matrasje beetje schuin met handdoek er onder) Speentje in zijn mond, doekje tegen het gezicht (slaapt ook op zijn buik), dekentje strak en billetjes wrijven. Wordt ie rustig van, dat bouw ik wat af. En nu is het zover dat ie soms na 15 minuten jengelen/huilen/speentje er opnieuw in/wrijven ineens in slaap valt, soms moet ik alsnog wiegen, maar al een heel stuk minder. En nu hoop ik dat hij steeds sneller in slaap gaat vallen. Maar ben er dus ook nog maar 12 dagen mee bezig. Oh, en trek je niets aan van wat anderen zeggen. Het is ontzettend zwaar voor je geweest, en jij was er voor je kind, niemand anders.
Het lijkt mij toch alsof hj op een of andere manier nog bang is om zelf in slaap te vallen. Slaapt hij bij jullie op de kamer? Als niet, dan kunnen jullie dit misschien een tijdje proberen als "overgangsfase"? Gewoon het ledikantje direct aansluitend tegen jullie bed zetten zodat hij jullie ook kan zien. Je kan hem ook proberen aan te leren dat in slaap vallen niet iets ergs is, door het samen met hem te doen. Althans, hem te laten denken dat jij ook gaat slapen. Eventueel eerst samen in jullie grote bed. Dan kan hij wel een soort van in je armen liggen, maar toch ook op een matras. Dan heeft hij het gevoel dat jullie toch bij hem zijn/blijven en dat je hetzelfde doet als hij op dat moment moet: slapen. Zo geef je hem het goede voorbeeld. Mocht dit lukken, dan kan je langzaam af en toe proberen hem in zijn eigen bedje te leggen. En dan is het fijn als zijn bedje direct naast dat van jullie staat, dan ziet hij nogtseeds dat jij ook gaat slapen, een soort van naast hem. Je kan hem zo ook nog goed aanraken, een arm over/om hem heen leggen. Misschien een idee? Ja, het is geen korte simpele oplossing, maar misschien werkt het... Succes!
Bedankt voor jullie reacties! Op dit moment ben ik bereid alles te proberen, tot en met de stofzuiger! thanks!
Wat vervelend zeg dat jullie een zware tijd achter de rug hebben Fijn dat het nu al stukken beter gaat! Nu het slapen nog Iemand gaf als tip om je zoontje heel erg moe te laten worden en dan naar bedje doen. Hier werkt dat averechts. Als mijn zoontje heel erg moe is dan lukt het slapen minder goed. Ik weet niet of je het al geprobeerd hebt, maar probeer hem anders echt bij de eerste tekenen al in bedje te leggen. Dus gapen of oogjes wrijven bijvoorbeeld gelijk naar bedje. En een ritme inbrengen/aanhouden. De reden waarom hij niet zelf in slaap kan vallen weet ik niet, jullie ook niet waarschijnlijk. Maar als het gewenning is weet hij natuurlijk dondersgoed dat jullie terug komen om het alsnog op de ouderwetse manier te doen. Niet vervelend bedoelt hoor, misschien is het ook helemaal niet zo. Jullie proberen ook alles natuurlijk en jullie weten het het beste. Maar dat was mijn ervaring met mijn zoontje, die kon ook alleen maar slapen aan de borst of in de wipstoel (hij was wel jonger en had geen problemen) Wat ik vaak lees als tip is om de standaard ritueel te doen en als hij huilt 5 minuten aan te houden, even heenlopen aai over de bol geven en zeggen dat hij lekker moet slapen. Als hij dan nog huilt ga je er na 10 minuten heen en doe je hetzelfde enz.enz. Eerst zal het nog erger worden uit protest maar na een week of misschien eerder zal er meestal verbetering komen. Heb je ook al contact gehad met het cb? Ik hoop dat je de juiste oplossing vind! En niet luisteren naar mensen dat je het zelf hebt aangeleerd, je moest toch wat en je doet dan wat jij denkt dat het beste is, of wat op dat moment het beste is voor je kindje!
Misschien kan een kinderfysiotherapeut (komt aan huis) eens meekijken bij het naar bed brengen? omdat je zegt dat hij als je hem op zijn buik laat slapen zijn armpjes strekt en het hem niet lukt zich te ontspannen, misschien dat zij tips heeft. wij hebben erg baat bij `onze `fysiotherapeute. zij gaf veel handige tips in de dagelijkse fysieke omgang met ons kind en ook keek zij hoe hij in bedje liep en hoe hij reageerde. een fysiotherapeut kan misschien aan zijn gedrag zien/ of met jullie meedenken waardoor hij zich niet kan ontspannen. groetjes
ah, wat een goede tip, een kinderfysiotherapeute die aan huis komt! Ik zou zo graag willen laten zien wat hij doet, het is zo moeilijk te beschrijven. Wij doen echt alles aan rust, ritme, regelmaat, we herkennen de eerste moeheidssignalen, we laten hem soms ´lekker moe´ worden (en dan lukt het wel beter, maar het wiegen blijft...). Eigenlijk hebben we alles al zo´n beetje gedaan, behalve hem geleerd hoe hij zelf kan ontspannen. Ik ga op zoek naar een kinderfysio!
En manuele therapie? Of chiropractor? (ik probeer ook nog steeds van alles omdat de nachten nog zo vermoeiend zijn.. )
Een badje met lavendel werkte hier goed. Ik heb ook wiegend rond gelopen tot ik een ons woog. Merel sliep na het badje goed in, maar werd wel altijd na een uurtje hard huilend wakker en dit heeft geduurd tot ze ruim 1,5 jaar was. Maar het niet zelf kunnen inslapen was opgelost door lavendel bad, misschien heel simpel, maar het werkte goed. En dan misschien, als je baby in bed ligt, naast het bed gaan zitten en over het hoofdje aaien en de ogen. Dat kan ook heel rustgevend en veilig voelen..... In elk geval heel veel succes!
Wat vervelend zeg. Kan me voorstellen dat het graag anders gaat. Misschien kun je bij hem blijven zitten tot hij slaapt. Kun je hem een aai over zijn hoofdje / neusje geven. Misschien er zachtjes bij neurien, werkt kalmerend. Ja en laten huilen is heeeeeel erg moeilijk. Misschien lukt het wel voor 5 minuten en dan troosten. Dan weer eventueel na 5 minuten troosten. Succes!
Onze zoon is ook een buikslapertje en hier werkt zoals wij het noemen kontje klop heel goed als hij tegen de slaap aan het vechten is. Kontje klop is zachtjes op zijn kontje kloppen of wrijven. Hij ontspant dan zichtbaar. Veel succes ik hoop dat je een oplossing vindt.
de tip van de fysio lijkt me een hele goede! Wij hebben ook een fysio die aan huis komt en dat werkt goed. Misschien kan hij/ zij uitleggen wat je moet doen zodat je kindje zich gaat ontspannen.
Ik wil iedereen nog hartelijk danken voor de tips en de steunende reacties! En ik wil graag een succesverhaaltje kwijt! Gisteravond viel hij tijdens de fles in slaap, maar hij moest nog verschoond worden en pyjama en slaapzakje aan. Tijdens verschonen werd hij natuurlijk wakker en ondanks gedimd licht en heel rustig doen werd hij weer actief (hij was wel erg moe). Ik ging hem bijna automatisch weer wiegen en bedacht opeens: dit is een uitgelezen kans om het eens te proberen! Dus ik legde hem rustig neer (hij begon onmiddellijk onrustig te worden, hoofdje optillen, kreunen etc), trok lakentje over hem heen, gaf hem een aai over zijn bol, deed lichtje uit en ging weg... Natuurlijk hield ik via de babyfoon in de gaten wat er zou gebeuren want volgens mijn voorspelling zou hij binnen een paar minuten gaan huilen. Maar... na ongeveer 10 minuten ´verzet´geluidjes werd hij stil. Toen ik later even ging kijken lag hij heerlijk diep in slaap. Vanmorgen werd hij half 7 wakker! Hoera! Voor sommigen zo gewoon maar voor ons een overwinning! Ons mannetje kan het wel! Alleen zal hij eerst heel moe moeten zijn. Maar zo kan hij er wel aan wennen. Deze mama is hoopvol en blij groetjes Amber
Hoi Amber, wat fijn!! Hopenlijk gaat je zoontje het snel door krijgen en wordt het snel allemaal wat makkelijker. Wij hebben ook ervaring met een heel moeilijk in slaap komend, maar doodmoe zijnd kind. Wij hebben onze zoon (10 weken) ingebakerd vanaf de 2e week. Ook hij was vreselijk moe, onrustig en gespannen (ws vanwege heftige bevalling). Dat inbakeren heeft ons en Thije ontzettend geholpen. Dit in combinatie met rust en regelmaat, althans dat proberen we zoveel mogelijk. Ik vind het moeilijk om de rust en regelmaat te blijven hanteren als we eens weggaan, boodschappen of iets anders tussendoor. Ook hebben wij heel erg veel baat bij een osteopaat. We zijn daar nu een aantal keer geweest, en al na de eerste keer was Thije veeeeel rustiger, kon zich beter ontspannen en leek geduldiger. Eerst had hij 2 knoppen; aan en uit, maar nu kan hij ook zachtjes huilen, brabbelen en jengelen. Voorheen kon hij alleen krijsen. En daar werden we natuurlijk alledrie doodmoe van.... Gisteren hebben we voor het eerst, op aanraden van cb vanwege erge voorkeurshouding, een kinderfysio aan huis gehad. Weet eerlijk gezegd nog niet of dat iets gaat opleveren. Al met al heeft het inbakeren in combinatie met rust en regelmaat, maar vooral de osteopaat wonderen verricht! (inbakeren mag niet als hij op zijn buikje slaapt overigens!!!!) Misschien kan het ook iets voor jullie zoontje zijn. Ik hoop het echt zo, want ik weet hoe het is als je zo vreselijk loopt te tobben! Liefs Duveltje
Dag Amber, Vervelend hè? Maar je moet je echt niet schuldig voelen hoor, uit wat je beschrijft, maak ik op dat je kereltje het echt nodig had om bij je te zijn, logisch dat je hem dan bij je nam. Wij zijn gezegend met een slaapkopje, ondanks het feit dat wij haar in het begin veel bij ons hebben genomen en op de arm in slaap hebben laten vallen. Toch heeft ze af en toe periodes waarin ze niet makkelijk in slaap valt, omdat ze in haar bed maar door blijft gaan met wat ze overdag aan het doen is. Dat was zo toen ze ging rollen, dat was zo toen ze ging kruipen/zitten en dat is nu zo omdat ze wil leren staan. Ze houdt zichzelf dan wakker en gaat op een gegeven moment huilen omdat ze zichzelf in de gekste posities manoeuvreert en blijkbaar niet meer weet hoe ze daar uit moet komen. Een paar dingen die hier helpen: - na het eten even in de wipstoel, met speen, zodat ze zich even over kan geven aan haar vermoeidheid - vast ritueel: pyjama aan, slaapzak aan, flesje drinken, tandjes poetsen, voorlezen en dan nog even blijven zitten in de stoel. Niet tot ze slaapt, maar wel tot ze ophoudt met hannesen en gewoon lekker tegen mij (of d'r papa) aan gaat liggen. Je zou kunnen proberen of het bij jouw zoontje ook helpt om niet te wachten tot hij slaapt, maar hem net voordat hij wegzakt in bed te leggen en dan iedere keer het moment van in bed leggen proberen te vervroegen. - liedjes zingen, ik heb een keer een half uur in de stoel op haar kamer zitten zingen, terwijl zij lekker stil in bed lag. Elke keer als ik stopte, begon ze weer, maar als ik dan weer verder zong, ging ze weer lekker liggen. - muziekdoosje zo neerzetten dat ze ernaar kan kijken. We hebben zo'n houten doosje met een spiegeltje met twee figuurtjes erop die ronddraaien. Ze vindt het fijn daar naar te kijken. Dus focust ze daarop en dan "vergeet" ze te draaien. Als je wilt dat hij op de rug ligt, is het misschien een idee om zo'n projectielamp te kopen? Nou besef ik wel dat ik gezegend ben met een meisje dat eigenlijk wel heel goed slaapt en dat jouw situatie anders is. N.a.v. wat je beschrijft, lijkt het me niet verkeerd om een fysiotherapeut in te schakelen. Die kan je tips geven om je zoontje te helpen om zich te leren ontspannen. Ik hoop dat je hier iets aan hebt en ik wens je veel sterkte!
Oh, dit had ik nog niet gelezen. Fijn zeg! Ik hoop dat je dit vaker mee mag maken, net zo vaak tot je niet meer beter weet dan dat het normaal is
Bedankt Duveltje en Hinke, voor jullie lieve reacties. Duveltje, wij hebben onze dochter ook ingebakerd en dat werkte enorm goed. Onze zoon daarentegen werd hysterisch als ik hem inbakerde. Werkelijk, hij werd gewoon kwaad! En hij had natuurlijk pijn dus ik vond het ook zielig om in te bakeren. Daar komt bij dat hij nog voordat hij 4 maanden was, kon rollen van buik naar rug en terug. Dus inbakeren mag dan sowieso niet meer. Ik ken alle boekjes van Ria Blom, over de drie ´R´en en verder lees ik ook alles wat los en vast zit. (vind ik ook gewoon leuk) Fijn dat jullie zoontje het zo goed doet op inbakeren! Hinke, vooral jouw advies om hem net iets eerder neer te leggen dan het moment dat hij inslaapt is een goede (en heeft zoals je al las dus ook een keer gewerkt). wij gaan moedig door!