Ik kan mij inderdaad voorstellen dat als je het zo van dichtbij hebt ervaren dat je keuze iets makkelijker zal zijn. Als ik er nu zo over na denk vind ik het ontzettend moeilijk om te zeggen ik wil geen kindje met down..... moeilijk, maar ik begrijp je standpunt.
Hoi Babs, Goed onderwerp en inderdaad ook een gevoelig onderwerp. Maar wij kunnen met zn allen op een volwassen manier reageren. Ik dacht 'vroeger' altijd heel stellig dat als ik zwanger zou zijn van een gehandicapt kindje en dat dus op tijd weet ik het weg zou laten halen. Nu ben ik (eindelijk) op een moment in mn leven dat ik zwanger wil worden. Mn zekerheid is helemaal weg, het lijkt me zo'n zware beslissing. En om heel eerlijk te zijn zou mijn keuze denk ik uit egoïstische redenen zijn en niet hoe het kindje zich zou voelen. Maar of ik dat ook echt zou doen als blijkt dat ik zwanger ben....geen idee.
het zijn helaas de dingen die dagelijk voorkomen en je weet niet wat het lot bepaald @missdior HOI COLEGA ja idd... ik denk stellig... Je krijgt wat je kan dragen! ik heb 2 kinderen met ZWARE adhd.. waarvan 1 gedacht word dat hij jules de latouret... en ben met je laatste zin eens! zo ben ik ook opgegroeit! je krijgt dat voor je kiezen wat je kunt dragen in je leven,
@Babs, hoe zijn jullie omgegaan en nog steeds met het feit dat je 2 kids hebt met zware ADHD? Hebben jullie dat samen aangepakt en besproken of bijvoorbeeld hulp bij gekregen? Tenminste ik ga ervan uit dat het je 'normale' gezinsleven beïnvloed heeft, of zie ik dat verkeerd?
ik wist meteen toen ze 11 maanden waren Dus weet niet beter... Nou heb alles gehad , Laatst nog video home training.. Omdat je het zo goed mogelijk wilt doen Gelukkig kom ze mijn aanpak beamen dat die goed was, en geen opmerkingen erover PFFF geruststelling Mijn oudste is aan de medicijnen, en Flinke duidelijkheid en structuur bieden! Op mijn HYVES staat een brief van mijn zoon die hij mij geschreven heeft! Dit soort dingen doet mij erg goed! Maar ik heb adhd... in lichte vorm.. maar hun oom niet van mijn knt heeft de zwaarste! Ik ben dolgelukkige moeder!
Ben zeer onder de indruk! Kan me voorstellen dat het heel fijn is om soms bevestiging te krijgen dat je het goed doet. En een lieve brief van je eigen kindje zal ongetwijfeld alle zorgen even doen verdwijnen.
en ja het heeft gezins-leven wel flink beinvloed. maar die beinvloeding ben ik vanaf! Mijn moeder wou NOOIT eens oppassen, wel konden mijn zus haar 4kinderen tegelijk komen weet je nu zoveel jaar verder heb ik november voorgoed afstand van me moeder gedaan Net zoals vriendinnen .. die goed voor je zijn... als je je kinderen maar niet meeneemt Mijn zussen idem dito en ijn opa en oma... laatste wat ik nog had.... hebben afgebeld.. met kerst... om mijn kinderen Prima... heb in totaal 3 echte vriendinnen... en mijn verjaardag aankomende zaterdag word voor het eerst rustig! Maar beter rustig! dan mensen die zich storen in mijn huis en voel me stukken gelukkiger momenteel!
Wow....niet om je steeds maar complimenten te geven, maar ik vind het heel knap hoe je in het leven staat!
amaai babs sterk hoor, moet heel moeilijk geweest zo een situatie met je familie en je kinderen, sterke vrouw zeg ik,moet toch moeilijk zijn af en toe groetjes
babs81 in heb gilles de la tourette. Is ongelooflijk lastige ziekte maar echt heel goed mee te leven (ook voor mijn ouders volgens mij...). Ik heb er niet zo heel veel last meer van (ik ben heel erg gewend geraakt om dingen op een bepaalde manier dat ik niet meer weet wat tourette is en wat ik...). Bij mij is dat ook erfelijk In ieder geval 25% kans en mocht mijn man ook drager zijn (mijn man is geadopteerd dus geen idee) dan 75%. Maar Tourette is voor mij echt geen reden om het weg te halen. Dat is voor mij zo vertrouwd. Een Tourette kindje kan heel goed bij mij terecht want ik weet wat het is en hoe er mee om te gaan. Babs als je vragen hebt kan je me altijd stellen..
ik wil alles weten.. wij zijn nu bezig met onderzoeken.. maar wachtlijst is nog 5maand zullen we pb'en? tenzei je het hier kwijt wilt! Ik bedoel... sommigen komen in deze situaties terecht.. en is wel fijn stuk voorlichting Knap van je meid... en vooral... acceptatie! Ik weet dat adhd en die tourette dikke vriendjes samen zijn!en kom VAAK voor bij kinderen met adhd Mijn zoon heeft dus veel tiks... *ogen altijd raar bewegen... * nagels bijten tot BLOEDENS toe *altijd nare woorden herhalen (het klinkt zo heerlijk) * altijd what de helll herhalen gek word je ervan... Ik kan zo wel doorgaan... Ik negeer het grootste gedeelte.... sommige dingen weet hij geeneens wat het betekend,... dus uitleggen....
dankje meiden! erg lief! en een schouderklop! Maar Probeer natuurlijk hier niet me aandacht mee te kwijgen wou weten over zwangerschap en mogelijke dingen! maar voel me wel vereerd
babs je mag me ook pben, mag ik ook hier, ik schaam me nergens voor. Ik wil je niet ontmoedigen maar het klinkt wel heel bekend wat je zoontje heeft. De tics die jij noemt zijn motorische en geluids tics. Tourette gaat (bijna) altijd gepaard met minimaal 1 geluidtic. Ik had meer geluidjes maken met mijn keel enzo . Heeft je zoontje altijd dezelfde tics of zijn het echte golfbewegingen. Dat er een nieuwe tic opkomt, steeds erger wordt en dat het op een gegeven moment ophoudt. En vervolgens komt er weer een nieuwe tic (of dezelfde weer) etc. Negeren is inderdaad wel het beste denk ik. Het probleem is dat ik en mijn zusje want die heeft het ook het vaak niet eens merken als we aan het "ticcen" zijn. Vaak kan het confronterend zijn als mensen je er op aanspreken dat je moet ophouden. Dan ga je het verbergen en wordt het alleen maar erger. Je zoontje zal het waarschijnlijk thuis meer dan doen ergers anders omdat het daar vertrouwd is en hij zich niet hoeft in te houden. Adhd kan ook heel vervelend zijn. Het voelt alsof er energie in jezelf zit opgesloten wat er niet uit kan. In welk ziekenhuis krijg je het onderzoek? Ik had een hele goed psychiater die in het acedemisch ziekenhuis utrecht zat. Dokter Buitelaar, geen idee of hij nog aktief is. Wat voor onderzoeken krijgt je zoontje? Hersenscan (brrr eng ding), psychologisch onderzoek, video monitoring etc? Nogmaals mag ook via pb. Ik lees het wel.
meid respect dat je er open in bent! ja hij klakt met zijn tong.. maakt altijd geluiden..het zijn seeds dezelfde. lange periodes... en dan gaan die na maaaaaaaaaaaanden over in andere of andere en weer dezelfde.... keel schrapen... of raar geluid in zijn keel en klakken met zijn tong is het altijd! en herhaald zic steeds weer ik heb me weer aangemeld bij de riagg , zijn juf heeft me echter een psycholoog (kinder) en naam gegeven in ziekenhuis zwolle! en moet nog even bellen! (even traag erin.. omdat hij dit al jaren heeft eigenlijk) maar slik jij medicijnen?
nee ik slik geen medicijnen (meer). Ik heb er niet zo veel last meer van. Alhoewel mijn tong nu wel open ligt van het schrapen langs mijn tanden, niet fijn Maar normaal gesproken merkt niemand dat ik het heb, alleen mijn zusje want die herkent het. Het nadeel van die medicijnen is dat ik er echt een gevoel bij had dat het mijn karakter onderdrukte. Aangezien tourette en adhd zo complex zijn, zijn ze helemaal met mijn karakter verweven en wanneer je tourette onderdrukt dat ook. Sja klinkt een beetje zweverig maar ik werd er een beetje suf van, voelde me "onderdrukt" zeg maar en verder ben ik van mezelf (of door tourette?) slordig en ongeorganiseerd enzo maar dat hoort gewoon bij me. Sorry ik kan niet zo goed de vinger erop leggen maar was gewoon een gevoel. Bovendien moest ik die pillen ook 6 keer per dag nemen en mocht ze nooit vergeten. Wat ik van mensen met Tourette weet is dat medicijnen nooit de ideale oplossing waren, maar ja soms de enige oplossing. Wat wel goed hielp was gesprekken met de psycholoog hoe er mee om te gaan. Andere kinderen kunnen vaak heel hard zijn als je anders bent. En zo een psycholoog zorgte ervoor dat ik het beter in de hand had. Meid laat je alsjeblieft niet afschepen bij het Riagg... ik heb er helaas mindere ervaringen mee. Ga desnoods zelf op zoek of kijk op www.tourette.nl Deze mensen kunnen je vast verder helpen. Ook staat er heel veel info op de site. Ik ben heel open omdat ik me niet schaam, als ik ben soms wel voorzichtig hoe ik het vertel want mensen denken vaak gelijk dat je "debiel" bent ofzo... zoals ik zei valt er met tourette heel goed te leven als je er je weg in hebt gevonden. Voor jou als moeder lijkt het me ook heel moeilijk omdat je het zelf niet hebt. Je weet niet wat je kind allemaal doet en natuurlijk vraag je je af of andere mensen kijken en wat ze van je zoontje denken. Het is ook heel moeilijk om je voor te stellen hoe het is. Ik heb zelf 25-75% kans op een kindje met Tourette, maar voor mij is dat veel minder erg omdat Tourette heel eigen is. Ik durf te wedden dat mijn ouders het er ook moeilijk mee hebben gehad. Je zoontje is volgens mij 8 als ik het goed lees. Het goed nieuws is dat vanaf een jaar of 12/13 de tics vaak minder worden (puberteit) of helemaal weg gaan. Dus het is niet uitzichtloos...
hoi meiden, sommige dingen kun je tijdens een zwangerschap niet weten.. je weet ook nooit of je kindje doof of blind geboren wordt, of een persoonlijkheidsstoornis zal ontwikkelen, of een cognitieve achterstand zal ontwikkelen,etc,etc. je weet eigelijk alleen de uiterlijke kenmerken. Ikzelf ben autistisch , ik het syndroom van Asperger ( hoofdfunctionerend autisme) ik heb een bovengemiddeld iq maar toch autistisch.. veel mensen denken alleen dat autisten de hele dag op en neer zitten te wiegen en verstandelijk beperkt zijn, maar je hebt dus 4 verschillende vormen van autisme, waaronder Asperger dus http://nl.wikipedia.org/wiki/Syndroom_van_Asperger ikzelf ben gewoon naar een normale basisschool gegaan, normale middelbare school, en daarna gestudeert. Ze zijn er bij mij pas op mijn 18e achtergekomen dat ik Asperger heb. ikzelf heb dus ook kans op een kindje met autisme, het hoef dan niet zozeer een kindje te zijn met Asperger, maar ik kan bijvoorbeeld ook een kindje krijgen met klassiek autisme, die kans zit er heel goed in. Ik zou natuurlijk liever hebben dat mijn kindje 100% gezond is, maar als het autisme zou hebben zou ik daar heel goed mee weten om te gaan omdat ik zelf weet wat het is.. Ik heb zelfs als ervaringsdeskundige gewerkt mensen met autisme gewerkt, terwijl ik zelf autisme heb. Soms kan dat juist goed uitpakken ( ik weet bijvoorbeeld als geen ander hoe mensen met autisme zich kunnen voelen, terwijl iemand die er 5 jaar voor gestudeert heeft alleen maar volgens de boeken weet hoe diegene zich kan voelen, maar zich daarin niet in kan leven) liefs Daantje
he daantje respect! en inderdaad weet je als ervarings deskundige het allerbeste hoe en of wat! fijn dat je dat werk doet! daarom hoef ik dus geen hulp te hebben bij adhd.. en is bij videohome training ook geen aandachtspunten gevonden! Ik ga uit naar eigen ervaring! en hoe ik me zou voelen! respect voor jou! en idd... maar die dingen kan je niet zien bij een echo.. maar syndrome van down wel.. en zware handicap!
Goede morgen Babsje, Ik lees nu pas je echte levens verhaal, en ik kan ook maar een ding tegen je zeggen..... " ik vind jou een ontzettende moedige vrouw"! Alleen al om het fijt dat je een weg probeert te zoeken met je huidige kindjes, maar daarbij ook nog het fijt dat je toch nog voor een baby gaat kiezen met je man, ondanks alle tegenslagen en eventuele risico´s. Het werk wat jij doet ( je beroep) is al een roeping.... ik bedoel, niet iedereen kan dit werk doen..... ik noem dat soort mensen altijd " engeltjes".... je betekent zo veel voor die mensen en je doet het met alle liefde elke dag weer. Ik kan mij dan ook voorstellen dat jij er makkelijker over denkt dan iemand die zo gezegt " op kantoor zit of bij de groente boer werkt", je ziet niets anders in je dagelijkse leven, je weet wat je moet doen om die mensen gelukkig te maken..... Iemand van ons zou dus voor een vraagteken staan of het misschien " eng" vinden. Luister naar je gevoel en heb vertrouwen. Ook met " zo genaamde" vrienden of mensen die het het niet waard zijn om zich familie te noemen.... goede en slechte tijden, en niet het gezellig hebben totdat het moeilijk wordt.... Hou je rug recht en sta voor wie je bent..... je zal merken dat je dan een stuk makkelijker leeft. Iemand die er niet tegen kan, dan is dat helaas pech, ik snap dan ook dat je dat verdriet doet.... Men moet veel moed en kracht hebben om die keuzes die jij hebt gemaakt te dragen, vergeet dit nooit! Heel veel succes!