Je wilt zo graag zwanger worden en bent er zo erg mee bezig, bewust van alle symptomen en dergelijke dat ik bang ben dat ik symptomen ga voelen die er niet zijn. Ik merk het de laatste tijd vaker, paar dagen voor mijn NOD ben ik opeens misselijk, buikkrampen, vermoeid en meer symptomen die zouden kunnen duiden op een zwangerschap, maar er is helemaal niets. Ik ben er té veel mee bezig en los laten is heel moeilijk. Ik ben nu een jaar geleden gestopt met de pil. In het begin niet bewust er mee bezig geweest, ik had meer zo van, als het komt dan komt het, maar ga er niet actief mee bezig houden. Sinds november ben ik er wel veel bewuster mee bezig en ik had altijd gedacht dat het heel simpel was, zwanger worden. Iedereen om je heen wordt maar zwanger, dan lukt het mij ook wel. En blijkbaar gaat dat niet zo simpel. En het is nu absoluut nog niet zo dat ik mij zorgen maak om wat dan ook, maar om het leuk te houden voor me zelf, wil ik het graag meer los laten. Heel verhaal, hoop dat het een beetje duidelijk is. Maar zijn er meer die dit zo ervaren of tips hebben om alles een beetje 'los' te laten?
Geen echte tips voor je, wel herkenbaar. Wat hier soms helpt is leuke dingen in het vooruitzicht plannen. Een uitje met een vriendin, een nachtje weg of alvast de vakantie gaan plannen. Hopelijk hoef je niet meer zo lang te wachten op die mooie tweede streep!
Ik heb geen ervaring ermee maar ik denk dat het niet bezig willen zijn met zwanger worden echt een van de meest onmogelijke dingen is. Sommige mensen kunnen dit... maar die zitten vaak niet op een forum. Ik zou het in ieder geval ook niet kunnen.
Mij is ook al een aantal keer gezegd dat ik er niet té veel mee bezig moet zijn. Maar hoe dan? Hoe moet ik iets loslaten wat ik zo graag wil? Heb dus niét echt tips voor je. Leuke dingen in het vooruitzicht hebben helpt wel wat.. Of leuke dingen plannen. Hopelijk hoef je niet lang meer te wachten op een positieve test.. we spreken elkaar nog in het nod forum
Best wel onmogelijk denk ik.. Wat wel kan helpen is goed voor jezelf zorgen. Probeer echt te ontspannen: doe dingen die je leuk vindt en rustig maken. Voor de 1 is dat yoga, of sporten, of handwerken of koken of wandelen of naar de spa. Praat erover met vriendinnen, zorg dat je niet vereenzaamd. Geef er aan toe dat je er veel bezig bent, maar zet er elke dag iets ontspanmends als t ware tegenover. Ik denk dat je daarmee wel wel kunt zorgen dat de spanning je niet overneemt.
Eigenlijk geldt voor mij hetzelfde als wat de rest al zegt; probeer te ontspannen en inderdaad de unstelling te hebben van ‘we zien het wel’. Wij hebben ook geduld moeten hebben, 11 maanden na het stoppen met de pil zwanger, die uiteindelijk met 6 weken een mk werd. 2 maanden later dachten we daadwerkelijk de eisprong gemist te hebben en ging er vanuit ongesteld te worden. En wat denk je .... zwanger ! Het kan toeval zijn, maar toch denk ik dat teveel stress en gedachten erom averrechts werken. Nu wordt wederom ons geduld op de proef gesteld (4 rondes alweer gehad). Maar houdt moed, en nogmaals ONTSPAN! Ik hoop dat het jullie snel gegund is en je wachten en geduld beloond wordt
Zooo herkenbaar. Wij zijn 2,5 jaar bezig geweest en er niet mee bezig zijn was echt geen optie meer. Temperaturen + iedere dag foliumzuur slikken + ovulatietesten interpreteren = aan niets meer anders denken. Iedere maand voelde ik wel iets anders, steekjes/buikpijn/gespannen borsten/misselijk, ik heb allemaal wel een keer gevoeld en elke keer dacht weer "zou het dan nu?". We kwamen wel tot de conclusie dat dit voor ons echt niet werkte, zeker toen duidelijk werd dat er geen reden gevonden kon worden waardoor de zwangerschap uit bleef. Wij hebben toen resoluut de ovulatietesten en thermometer de deur uit gedaan. We wilden wel zeker zijn dat we de eisprong niet zouden missen en hebben vanaf cyclus-dag 10 t/m cyclus-dag 20 om de dag seks gehad. Dit gaf ons zo veel rust (al was het echt niet makkelijk/leuk). Het lukte ons wel om om die manier er iets minder mee bezig te zijn, we wisten gewoon wat we moesten doen zeg maar en dat deden we. Het lot zou verder wel beslissen. Uiteindelijk hebben we dit maar 1 maand hoeven doen en was het toen eindelijk raak. Het feit dat we gezonder zijn gaan leven en meer zijn gaan bewegen zal misschien ook geholpen hebben, maar die laatste maand was echt een stuk beter te doen dan de maanden er voor! Maar goed, dit was iets dat ons heel erg geholpen heeft. Ik weet natuurlijk niet of dit voor jullie ook zo zou kunnen werken.