Mijn zoontje van 5,5 jaar is werkelijk doodsbang voor honden. Als hij er een ziet lopen, dan grijpt hij onmiddelijk mijn hand en kruipt achter me weg. Als hij geen kans ziet om achter mij te gaan staan, blijft hij stokstijf staan en begint te ´piepen´ ("oehhhh mama, help!) en te trillen. Geen idee waarom hij zo bang is. Oke, wij hebben zelf geen honden maar 3 katten, maar zowel mijn man als ik zijn niet bang voor honden. Ook is hij nooit gebeten of zo. Wel is het zo dat niemand in onze familie/vrienden kring honden heeft. Heeft iemand tips hoe ik hem hierover heen kan helpen? Hij wil nl niet bij vriendjes spelen die honden hebben en hij zegt zelf dat hij het zo graag zou willen durven.....
Misschien een keer samen naar een vriendje gaan die een hond heeft en dan samen kijken hoe die hond is enzo. Dan kan ie wennen aan hoe honden zijn. Dan kan hij ook ervaren dat niet alle honden eng zijn. Kan je zoontje wel aangeven wat ie eng vindt aan honden? Dan kan je misschien juist daar op in gaan.
Dit hebben wij een tijd geleden op school gedaan: http://www.devrolijkeviervoeters.org/rufus.htm Er staan ook tips op die site. Veel succes!