Hoi Dames, ben hier een beetje terecht gekomen omdat ik morgen een curettage onderga en weet dat het vruchtje onderzocht gaat worden. De kans is klein op een mola zeggen ze, maar goed...wil toch weten wat me te wachten kan staan. Veel van jullie hebben deze nare ervaring gehad en gaan weer richting een positieve tijd, terwijl anderen er nog midden in zitten...heftig allemaal hoor. Mijn hcg waarde was gister 8989 (zegt mij verder niets), @ladymoi2: hoe is de curettage gegaan? hopelijk niet te veel pijn en gaat het emotioneel een beetje met je?! Wat ik mij afvraag; waar is het bij jou op gebaseerd dat het waarschijnlijk om een mola-zwangerschap gaat? mij vertelden ze dat het echt obv weefselonderzoek bekend kan worden. veel geluk en sterkte allemaal!
ik kreeg vandaag resultaten van mn curretage op 19 oktober, het was een mola zwangerschap. Ik lees vanalles op internet maar van de gyn kreeg ik heel weinig info. Ik lees hier hcg prikken, 6 maanden wachten om opnieuw te proberen... Waarom weet ik dit allemaal niet?
@ happy 2012, hoe is het gegaan vandaag? Hoop dat het allemaal goed gegaan is. Veel sterkte de komende dagen. Je bloedwarden vallen heel erg mee, dus hoop dat de rest ook meevalt. Mijn HCG zat boven 100.000. En inderdaad het weefsel geeft de doorslag, dat is mij ook verteld. @ mie, heel vreemd dat er niet meer uitleg is gegeven nu er duidelijkheid is. Ik krijg ook weinig informatie maar ze zeggen dat het is omdat de kans zo klein is en het geen zin heeft om je druk te maken zonder duidelijkheid. Heb je nog wel binnenkort een afspraak?
Hoi dames, ik zit momenteel in erg diepe dal, erg emotioneel. Huil erg veel. Gister curretage gehad, op zich viel dat we mee maar geestelijk gaat het gewoon erg zwaar op dit moment! Heb nog wel buikpijn en raar gevoel in buik en erg weinig bloedverlies, ben daar erg ongerust over! Is dit normaal...weinig bloedverlies na curretage?? Happy: aan de hand van alle inwendige echo's die ik heb gehad vermoeden ze mola zwangerschap....heel onduidelijk en onrustig beeld! Maar ze wisten pas na onderzoek met zekerheid! Ik lees overal dat jullie weten hoeveel hcg!! Ik heb echter geen idee hoeveel hcg er in mijn bloed zat! Had ik naar moeten vragen of niet? Mie: wat vreemd dat je geen uitleg hebt gehad en dat het zolang heeft geduurd voordat je uitslag heb gehad! Ik hoop het ver 10 dagen te horen, ze zouden er vaart achter zetten!
Heel veel sterkte morgen happy......mij is het er tegengevallen, niet zozeer de ingreep maar alles erom heen! Heb totdat ik onder narcose was gehuild! Echter ik huil niet zo snel maar ben zo enorm geschrokken en emo van alles dat ik gister tijdens het wachten op ingreep, bi het uitkleden tot op operatie tafel alleen gehuild! Tranen en nog eens tranen. Niet te stoppen!
Hoi ladies, Ik ben weer terug uit het ziekenhuis! Gelukkig. @mie; dat is natuurlijk niet de uitslag die je wilt horen. Maar voor zover ik weet is er wellicht aan t einde van de tunnel, maar ja dat is een hoop geduld en onderzoeken verder. Dat is natuurlijk heel vervelend. Super veel sterkte daarmee. Dat je niet alles weet en hoort verklaar ik doordat je aan artsen ontzettend door moet vragen.ze v vertellen de hoognodige basis.maar ik vind die altijd erg summier. Ik word ook steeds meer assertief, je moet wel anders weet je de helft nog niet. Ik heb dan ook ongeveer een vragenuurtje op de gyn die mijn'ontslag'kwam melden afgevuurd. betekent wel dat je voorbereid moet zijn op de situatie, dat was in jouw geval lastig.daarom zou je een telefoon consult kunnen aanvragen met jouw gyn, dan kun je op je gemak alle vragen stellen...of ons voor zover wij je kunnen helpen. Succes met alles
@Ladymoi 2; ik herken je verhaal, ik was ook ineens in tranen voordat ik naar de holding ging en toen ik na de ingreep wakker werd.ze vertelde dat t zonder complicaties was gegaan, dus was blij dat ik dat hoorde en kreeg wederom tranen.ik denk van de spanning. Ook ik heb weinig bloedverlies en maakte me al zorgen, kan dat wel? De ass.gyn zei dat t uitzonderlijk is, en heel waarschijnlijk dat het bloedverlies nog komt.n nou t zal wel goed zijn hoop ik.bij de ingreep zelf ook mat weinig bloedverlies vertelde ze. Wat betreft de hcg-waarde, die weet ik omdat ik moest bellen voor bloed uitslagen voor de operatie, dit hadden ze ook gemeten, dus ook maar gevraagd. @knuffey; wat een verhaal zeg en slordig, sinds lijkt t alsof ze even vergeten dat je en mens met emoties en spanning hebt! Gelukkig dalen je waardes goed en ik vind dat je je portie wel gehad hebt, dus ik duim voor je op en goede afloop. Super veel sterkte dames met het lichamelijke en emotionele herstel. Gelukkig kan ik dit hoofdstuk bijna afsluiten. liefs
Hallo meiden, Ik zag dat er een aantal nieuwe meiden helaas een mola zwangerschap nu doormaken! Wat onwijs verdrietig voor jullie. Ik zal mijn verhaal even vertellen, misschien hebben jullie er wat aan. Mijn echo's waren ook heel onduidelijk en met soort van witte sneeuw erdoorheen. Gelukkig hebben wij echt een kei van een gyn dus heeft ons voorzichtig de mogelijkheid mola voorgelegd. Hij gaf ons in het begin ook niet teveel info omdat het idd heel weinig voorkomt. Maar de vermoedens werden sterker en na 8 weken ben ik gecuretteerd omdat er te duidelijke aanwijzingen voor waren. Hcg was 155.000. De gyn laat dit prikken omdat het een aanwijzing kan zijn voor mola. Na de curettage had ik ook weinig bloedverlies, maar dit kan heel goed hoor. Niets om je zorgen om te maken, als het goed is weggehaald hoef je niet veel te verliezen. Na 3 weken kreeg ik wel zware bloedingen, toen bleek er nog restweefsel te zitten dus 2e curettage volgde. Daarna verliep mn herstel voorspoedig. Mn hcg daalde zoals de curve aangeeft. De site hiervoor kan je volgens mij vinden op internet, volgens mij ook op een van de 1e pagina's van dit topic. Daar staat op hoe het ongeveer zou moeten dalen. Na 3 maanden zat ik eindelijk op 0 en daarna ging het half jaar in waarop ik stabiel moest blijven. Dit doen ze omdat een te snelle volgende zwangerschap kans geeft dat de mola weer actief wordt, voor het geval er nog een cel is achtergebleven. Normaal ruimt je lichaam dit zelf op. Ik vond het een zware periode, vooral omdat er zo weinig over bekend is, je geen mensen in je omgeving hebt die weten wat je echt doormaakt. Daarnaast het lange wachten op een nieuwe zwangerschap, wekelijkse bloedprikken (tot je hcg op 0 zit) en daarna maandelijk (in het aansluitende half jaar). Ik heb een aantal maanden in de ziektewet gezeten en ben daarna weer rustig gaan opbouwen. Neem de tijd voor jezelf en je man om het te verwerken, het is een heftige tijd. Vraag daarnaast aan de arts wat voor mola je hebt. Bij een complete mola heb je dus een half jaar wachttijd als je hcg op 0 zit omdat deze actiever/agressiever is. Heb je een partiele mola mag je nadat je op 0 zit weer zwanger worden. Hier zit dus een groot verschil in! Als je in je eigen zkh geen goeie of weinig info krijgt kan je altijd naar het Radboudt zkh in Nijmegen bellen. Zij hebben een mola-afdeling. Daar wordt ook je bloed naar toegestuurd voor onderzoek. Zij zijn, voor zover dat kan bij een mola, gespecialiseerd. Zij kunnen je ook de procedure vertellen, over bv het bloedprikken zodat je weet of de mola wegblijft en wanneer je hcg op 0 staat. Stijgt je hcg namelijk dan kan de mola weer actief zijn en heb je een chemo-injectie nodig. Stel verder vragen op die je aan de gyn wil stellen. Zo vergeet je niets en krijg je zoveel mogelijk antwoord op je vragen. Ik wens jullie allemaal heel veel sterkte in deze tijd. Er is zeker weten licht aan het eind van deze donkere tunnel, maar de weg ernaar toe is zwaar. Het hielp mij om fijne dingen in het vooruitzicht te hebben en de tijd zo op te delen door naar de leuke dingen toe te leven. Anders kon ik soms de tijd niet overzien voordat we eindelijk weer met onze wens bezig mochten gaan. En zoals jullie zien zijn ik, en andere meiden die het hebben meegemaakt, toch weer zwanger geraakt en deze keer van een gezond kindje (voor zover we nu kunnen zien). Hou eraan vast dat dit jullie ook gaat gebeuren. Je kan zwanger worden (ook al is dat voor nu een dooddoener) maar als jullie mola-tijd erop zit hoop ik dat jullie lichaam ook een gezond kindje mogen dragen! Sterkte meiden! Veel liefs Uk
Hallo dames !! al een tijd niets van me laten horen .... sorry !! Vervelend te zien dat er weer nieuwe dames bij zijn gekomen. in het kort mijn verhaal ( is kijken of dat lukt hihi) Ik had in februari een positieve test ! zoo blij ! maar naar een paar dagen voelde ik .... ja hoe zeg dat .. Angst ?! Ik voelde dat er iets niet goed was... wat weet ik niet .. maar het zat niet goed... na mijn vakantie op bali een echo losgepeuterd , ik had wat bloedverlies gehad ... en het voelde nog steeds niet goed. En ik had gelijk , de echo gaf niets weer .... ze bleef zoeken en zoeken. maar nee niets.. Toch doorverwezen naar het ziekenhuis .. mijn verloskundige nam het woord mola in de mond ..... een wat ?? Op internet gaan zoeken ............ de schrik van mijn leven !! Op het ziekenhuis werd verteld .. het is inderdaad wel een rommeltje ....??? bloedprikken .. en ja de HCG was te hoog voor een "normale miskraam" een week later curettage ..... niet onder narcose geweest ! Uitslag ... complete mola ! Ik heb de gyno de bestormd met vragen..... hij heeft me gerust gesteld en beantwoorde al mijn vragen.. Gewoon elke week bloedprikken .. en bij een daling is er niets aan de hand ... bij stijging .. ja dan word het verhaal wel iets anders ... maar dan vooralsnog is dit te genezen... Mijn HCG daalde goed ! na een paar keer onder de 2 te hebben geprikt ging voor mij een half jaar controle in ... waarin ik elke maand moest komen bloedprikken.. afgelopen woensdag de laatste gehad ... en ik heb nu weer groen licht !!! En ja ik ben blij dat dit voorbij is... maar ik ben angstig voor de toekomst ... maar dat is hoe ik in elkaar steek ...misschien nu dit achter de rug is , kan ik gaan verwerken ... want dat heb ik niet gedaan...... ( stom, stom ) wat ik hiermee wil zeggen .. dames neem je tijd ervoor om dit te verwerken .. dit is niet niks !! uiteindelijk komt het allemaal goed!! En blijf vooral praten ... heel veel sterkte dames !!! liefs
Hè mennen ontzettend goed nieuws dat je groen licht hebt!! Gefeliciteerd. Ik herken wat jij zegt, angstig voor de toekomst....ik heb het ook niet verwerkt......staat bij mij echt in de wacht..totdat ik zeker weet of het mola is denk ik! Ik kan niet iets verwerken waarvan ik niet weet wat het is geweest! Maar je hebt een curretage zonder narcose gehad!!? Hoe was da in godsnaam...ik kan me dat niet voorstellen mennek!
Hoi meiden, Ontzettend veel sterkte in deze onzekere tijd! Ik heb in augustus 2011 een partiële mola gehad. Ik had bloedverlies en heb toen met 7 weken een echo gekregen. Deze was onduidelijk, dus ik moest twee weken wachten. Bloedverlies hield aan, maar de miskraam zette niet door... Met 9 weken weer een echo en de verloskundige vermoedde een mola. Doorverwezen naar de gynaecoloog, hcg geprikt, gecurreteerd en dan het weefselonderzoek afwachten. Mijn hcg was niet onrustwekkend hoog, dus de gynaecoloog had goede hoop. Het bleek toch een mola te zijn, een partiële. Ik moest elke week bloed prikken en daarna een half jaar niet zwanger worden. Uiteindelijk heb ik Elf qat research gedaan en kwam erachter dat ik helemaal geen half jaar moest wachten nadat het hcg gestabiliseerd was. Dit heb ik voorgelegd aan mijn gynaecoloog en zij gaf me gelijk. In november 2011 kreeg ik groen licht! De periode van het bloed prikken en niet zwanger mogen worden was erg heftig. Toch heb ik de miskraam in die periode kunnen verwerken. Mij man en ik zijn op reis geweest en hebben veel leuke dingen gedaan om onszelf af te leiden. Mijn zwangerschap is wel heel gekleurd geweest door de ervaring van de mola. Ik had weer bloedverlies en was dus erg onzeker! Ben ik de hele zwangerschap door geweest. Veel sterkte allemaal!!
Ladymoi2 : Nee inderdaad heb je ook gelijk in , je moet eerst weten wat er aan de hand is .. Nee geen algehele narcose , ik kreeg een meer iets van een roesje ingespoten ofzo , waar je heel licht en draaierig van werd .. maar was gewoon bij .. en natuurlijk werd ik wel verdoofd.. Dus uuhhm ja klinkt echt smerig , maar je hoorde dat het weg gezogen werd ... echt een slurpend geluid ... ieee en heb dus alles meegekregen, afentoe wel wat pijn maar was wel te verdragen ... en gelukkig mocht mijn man bij me blijven.
Hoi allemaal, Fijn dat er actieve reacties komen ook van de dames die aan het einde van de tunnel zijn. Heel erg bedankt daarvoor. Ik heb alle eerdere verhalen die er toen waren gelezen. Maar wie had ook al weer wat meegemaakt en waar stond het? Ik herken helaas ook heel veel. De goeie hoop van het ziekenhuis terwijl je het zelf niet altijd hebten de moeite om antwoorden te krijgen is moeilijk. Ook als je een lijst met vragen hebt. Vooral jouw verhaal TSCM geeft me hoop. Als het een mola is verwacht ik maar ook het ziekenhuis een partiele omdat er een levend vruchtje was. Misscien is de tunnel dan minder lang. Heel fijn Mennek dat je goed nieuws hebt en weer mag proberen. Gefeliciteerd. Vorig weekend kwam ook bij mij het bloedverlies op gang uit zichzelf, en de hele week is het onregelmatig. Maar ook de curretage en het bloedverlies viel erg mee. Keer op keer was wel duidelijk met de echo dat er nog wat zit. Stiekem hoop ik over anderhalve week eindelijk een keer op goed nieuws. Al begin ik nu ineens pittig te hoesten. Overkomt me ieder jaar wel maar dit keer lijkt het anders, zal vast angst zijn dat het naar mijn longen gaat. Ook bedankt voor de lieve berichtjes. Het ging echt heel goed maar dit weekend zit de angst er wel goed in en doet het me goed om jullie verhalen te lezen. Heel veel sterkte allemaal, zeker voor de dames die net hun curretage hebben gehad. Liefs Knuffey
Hoi hoi.......ik heb echt gespannen borsten.....woensdag gecuretteerd maar soms heb ik van die gespannen borsten....waarschijnlijk nog veel hcg in mijn bloed ( zo stom! En heb nog steeds erg veel last in mijn zij! Wordt gek van mezelf. Ben ook aan het hoesten en ben benauwd...ik ga natuurlijk weer van het ergste uit! Hoop niets ernstigs! Moest het gewoon weer van me af schrijven....xxx
Die gespannen borsten ken ik, er kwam zelfs vocht uit. Dat heb ik nagevraagd bij mijn gynaecoloog en daarop kreeg ik wel direct antwoord. Het was normaal. Ik vroeg het anderhalve week geleden. De druk is er nu af en ze zijn ook weer naar normale maat om het zo te zeggen. Ik hoopdat het een klein beetje helpt.
En oh ja dat hoesten ken ik... We moeten gewoon moed houden. Het komt goed, dat is bij iedereen nog gelukt. En als van je afschrijven helpt gewoon doen, daarom heb ik ook de eerste keer egoistisch genoeg mijn hele verhaal neergezet. Voor mensen dichtbij je is het niet te begrijpen wat door je hoofd gaat.
Ja absoluut knuffey....bedankt voor je reacties. In mijn omgeving hebben ze het over een miskraam en dat het wel goed komt en ik gauw genoeg weer zwanger wordt! Dat hoop ik ja, maar mola is toch net even wat ingewikkelder dan ingewikkeld!
Heb net uitslag gehad van hoeveel hcg in mijn bloed, dat is nu een week na curretage 1338 ! Huisarts zegt niet extreem hoog! Heb nog geen uitslag van wel of niet mola! Vraag me nu af...past dit bij een Lola zwangerschap of is het nu zo laag dat ik waarschijnlijk geen mola heb!? Wie kan me helpen??
Heey meiden, Wat een hoop nieuwe verhalen! Ik keek juist eigenlijk niet meer zo vaak op deze site omdat iedereen al bijna aan het eind stond van het hele Mola-traject (en ik eigenlijk pas aan het begin). Ondertussen is bij mij het hcg gedaald naar <2 (vorige week) en mag ik 1x in de 4 weken prikken. Nu begint het lange wachten.. Ik herken het heel erg dat er in het ziekenhuis niet verteld wordt wat je wilt weten. De artsen weten het niet of houden dingen 'achter' om je niet ongerust te maken, waardoor ik in elk geval (en een aantal van jullie ook hoor ik al) JUIST EXTRA onzeker worden.. @ Knuffey: aan jou verhaal te horen, is het een partiele mola en geen complete, omdat er een vruchtzakje te zien was en zelfs een hartje. Bij mij was er niets van een zwangerschap te zien. Alleen druiventrossen. @ Bloed na curettage: de eerste 2 dagen helemaal geen bloed, daarna wel tot 3,5 week na de ingreep. Sterkte allemaal meiden!