Mijn autistische zoontje heeft deze week voor het eerst écht genoten van zijn verjaardagsviering . Hiervoor was hij overwegend overprikkeld, en kon die stress niet goed aan. Maar dit jaar op zijn stoel staande, trots met verjaardagshoed, handjes in de lucht: Hoera!!! Ik (wijzend naar zichzelf) jarig. En de taart met kaarsjes: Van mij!! Heel fijn om te zien!
Hier deed onze zoon (ruim 2 jaar oud) twee weken geleden ineens zijn eerste stapjes los. Wij waren zooo trots, en hij zelf ook! Echt een glunderend gezichtje en hij begon te giechelen omdat het hem lukte. Wij hebben momenteel iedere week fysiotherapie, en de fysio schoot helemaal vol toen ze hem vorige week voor het eerst zijn stapjes los zag zetten. Zo fijn om dat gevoel zo te kunnen delen! (onze zoon heeft een ernstige motorische ontwikkelingsachterstand waarbij ze nog naar oorzaken aan het zoeken zijn maar er in ieder geval sprake is van hypermobiliteit en een lage spiertonus. Zijn enkels en knieen knikken dus zo ongeveer alle kanten op).
Het is zo heerlijk om hier de mooie momenten van iedereen te lezen. Word er een beetje emotioneel van.
Hier ook een trotse mama van een zoon met ASS en TOS, na jaren lang zwemles zwemt hij dan eindelijk helemaal zelf op zijn buik en rug. Hij is altijd erg bang geweest om met zijn hoofd onder te gaan. Nog steeds vindt hij het niet prettig, maar dit lukt hem nu al zo goed. Hoe trots ik ben is met geen toetsenbord te typen . De tranen liepen over mijn wangen. Zoooo trots!
Onze dochter van 13maanden met uitgebreide hersenafwijking kan sinds een week tijgeren, tranen in de ogen!!
Hij zei vandaag bij ophalen 'pa-pa' tegen me <3 <3 <3 Ik weet het, ik ben mama, maar toch... Hij heeft het nooit zo tegen me gezegd. Ik ben in de zevende hemel PS: hij is 4 jaar. Eindelijk heeft hij me een naam gegeven!!!!
Dankjewel Ben echt zo blij dat ik de hele tijd traantjes wegpinkt en het is al ruim twee uur geleden hahaha
En nu hopen dat er een dag komt dat je uit je vel gaat springen als je nog 1 keer 'Mama?' hoort, ha ha!
achtergrondverhaaltje: mijn zoontje (6) heeft ass, mijn dochter (4.5) vermoedelijk ook maar ze heeft nog geen diagnose (wordt aan gewerkt). Waar zoonlief op zn plek zit op het sbo gaat dochterlief naar regulier onderwijs, wat met ups en downs gaat. Op school lijkt ze de ideale leerling, thuis komt alles eruit. Thuis is ze met tekenen erg perfectionistisch. Zodra een lijntje of streepje of rondje haar niet zint is ze boos, begint te huilen en gillen, roept uit dat het niet perfect is en verkreukeld het papier om het dan door de kamer te smijten. Afgelopen week vroeg ik hoe ze het dan doet als ze op school is. Haar antwoord: "dan ben ik verdrietig in mijn hoofd en dan gaat mijn mondje lachen. En als ik dan thuis ben bij jou ga ik huilen" Ik wordt er wel een beetje triestig van maar ik vind het tegelijkertijd zo knap van haar hoe ze dit omschrijft!
Super knap omschreven. En wat fijn dat ze thuus zich zo veikig voelt dat ze daar helemaal zichzelf is hoe lastig het ook is om voor jou daarmee om te gaan
Wat een mooie verhalen staan er in dit topic. Ik kan me jullie trots zo goed voorstellen! ♡ Sinds een paar dagen kan mijn dochter een gesprek voeren met mij dmv gebaren. Mijn dochter kan niet praten (alleen klanken) en heeft een ontwikkelingsachterstand. Ze begon ineens te vertellen over iets dat de week daarvoor gebeurd was. (Best een kunst nog om dat in haar gebarentaal te begrijpen aangezien ze naast de officiële gebaren ook haar eigen gebarentaal heeft ). Maar het is zo geweldig! Normaal gesproken wijst zij allerlei dingen aan waar ik dan iets over moet vertellen. Nu is ze al een paar keer een gesprek begonnen over iets! En ze gebruikt sinds een week "mama" (voornamelijk het gebaar, af en toe zegt ze mama) alleen nog maar functioneel, zo geweldig!
Wat fijn dat jullie deze communicatievorm nu hebben . En het woordje mama is dan zo fijn! Ik heb recent ook een gebarentaal cursus gedaan voor mijn autistische zoontje met verstandelijke handicap. Hij doet er nog weinig mee, maar hij was degene die mij het eerste teken leerde: Huis, want hij wilde met me mee naar huis na schooltijd . Toen direct ingeschreven voor de cursus.