Pfff... Ik kom er niet meer uit. Ik ben in augustus moeder geworden van ons eerste kindje. Tijdens mijn verlof is m'n contract afgelopen (deed een langdurige vervanging) wat wil zeggen dat ik nu geen werk heb. Nou is me gisteren een baan aangeboden waar ik vrij snel aan de slag zou kunnen. Maar ik weet gewoon niet of ik dit wel wil... Financieel hebben we het niet persé nodig. Maar goed, extra inkomen is natuurlijk wel lekker en geeft simpelweg meer ruimte. Maar ja, mijn gevoel zegt dat ik gewoon thuis moet blijven bij onze dochter. Ik voel me al schuldig als ik over werken nadenk... Ik heb er heel veel moeite mee om haar los te laten wat o.a. te maken heeft met een moeilijke start (ziekenhuisopname, etc.). Indien ik ga werken passen de oma's op. Het 'verstand' zegt echter dat ik wel moet werken. Dat het goed voor me is om ook buiten de deur te komen, etc. Wie herkent dit en hoe hebben jullie uiteindelijk de keuze gemaakt?
Ik zou toch voor je gevoel gaan. Jij moet je toch fijn voelen? Als jullie het financieel trekken en je partner vind het ook prima dat je thuis blijft, waarom niet? En misschien zegt je gevoel over een tijdje wel dat je weer aan het werk wilt, nou dan ga je dan een baan zoeken. T leven is veel tekort, ga voor waar jij/jullie van genieten. Mijn gevoel zei trouwens dat ik weer lekker aan het werk moest, dus dat heb ik ook gedaan.