Even een wellicht rare vraag (hopelijk niet te vies verwoord), maar ben toch benieuwd wat jullie ervaringen zijn.. Ik heb nog geen ervaring gehad met het breken van mijn vlies, maar hoe merk je dit? Ik bedoel, vanuit de zwangerschapscursus weet ik dat het is als plassen, maar dan houd je "de plas" niet tegen (wat je met een gewone plas dus wel kan doen). Maar stel nou dat je bijv. op de wc zit en je hebt een grote/lange kleine boodschap, en tegelijkertijd breekt je vlies en komt dat er ook uit... hoe merk je dat dan?
Omdat uit een ander gat komt, bij een flinke breuk wel heel veel is en het ook gewoon blijft lopen na het plassen mocht het een scheurtje zijn.
Niet Ik heb er ook nooit wat van gemerkt dat mijn vliezen gebroken waren, geen slijmprop, geen water, niks. Tijdens de weeënstorm wel een klein beetje bloed/slijm verloren op de wc maar verder niks gemerkt en toen was de bevalling dus al hoog en breed aan de gang.
Nou ik had dat in hetziekenhuis toen ik ingeleid werd, ging naar de wc en moest plassen en er achter aan kwam er nog een 'plas' hoe dom ook ik dacht niet aan mn vliezen. Pas toen de verpleegkundige het vroeg, bedacht ik me dat het wel eens mn vliezen konden zijn.
Mijn vliezen braken op het toilet na het urineren.. Maar het waren echt gebroken vliezen dus pats en toen kwam het, dus geen vliesscheur (die merk je minder snel op) ik vond het heel apart, het voelde heel warm aan omdat het uit je baarmoeder komt en je zonder druk ineens warme vocht verliest. Omdat het kindje vaak al ingedaald is verlies je niet perse ineens liters. Er zit ook een geurtje aan dus wanneer het gebeurt weet je het gewoon.
Hoe zit dat dan met het feit dat wanneer je er niets van merkt en ook niet in het ziekenhuis bent en ook nog geen weeën hebt? Als je vliezen eenmaal gebroken zijn moet de baby toch binnen zoveel uur komen? De vriendin van mijn broer heeft dat ook gehad (gebroken vliezen zonder weeën), maar die wist wel dat haar vliezen gebroken waren..
Ik lag in een ziekenhuis bed ( was er net weer in geklommen) toen ik ineens *knak*hoorde en gelijk iets voelde stromen, en bleef stromen.
Bij mijn eerste kindje braken mijn vliezen s'nachts. Ik kreeg een pijnscheut door mijn lijf van mijn tenen tot op mijn kruin. Toen ik opstond voelde ik wat druppelen en was ook een beetje glibberig. Toen ik moest plassen en ik naar de wc liep kwam er een water explosie en toen was het alleen nog wat druppelen. Bij mijn tweede kindje werden in het ziekenhuis mijn vliezen gebroken en kwam er een vloedgolf. Dit gebeurde nog 3keer erna en ondertussen met weeen opvangen bleef het ook door stromen. Had toen ook echt heeeeel veel vruchtwater. Ik vroeg me dat bij mijn eerste kindje ook heel erg af, maar dit merk je echt wel.
Ik lag in bed, en hoorde en voelde een knak... Toen stroomde het eruit. Ik twijfelde geen moment of het wel of niet de vliezen waren.... 2,5 uur later was mijn zoon geboren 😁
Ik zat op de bank en hoorde ook een *knak*, ik had gelijk door dat het m'n vliezen waren. Snel naar de wc gerend en toen was er geen twijfel meer mogelijk, zoveel water.
Na een 'knak' bleef het ook ineens stromen, heel erg veel. Dacht dat het niet zou stoppen Bij een vriendin van mij is het ook tijdens/na het plassen gebeurt, had ze ook niet door. Achteraf toen ze ging nadenken viel het kwartje pas.
Ik werd een beetje na wakker en dacht dat ik in mijn slaap geplast had, was wel eens eerder gebeurd in een droom dus niks geks. Naar de wc gegaan, handdoek in bed gelegd en toch een beetje zenuwachtig omdat het best vruchtwater kon zijn (39/4). Na 1,5 uur weer nat maar ik dacht nog steeds aan plas. toen ik mezelf helemaal had gewassen en even later weer nattigheid voelde heb ik de verloskundige gebeld, zij deed een testje en het was vruchtwater. (Ik kreeg geen weeën en werd na 1,5 dag ingeleid)
Aha, het kan dus op zeer verschillende manier (onopgemerkt) gebeuren.. Ben dan zeer benieuwd hoe het bij mij zal gaan..
Mijn vliezen zijn gebroken maar t voelde warm aan en het was een giga vloedgolf, had ook wel veel vruchtwater
Ik merkte dat mijn vliezen gebroken waren doordat er steeds vocht bleef stromen, het voelde qua vocht net alsof ik ongesteld was (lekker verhaaltje, haha!!). Elke keer als ik opstond, kwam er een hoeveelheid vocht naar buiten, dat kun je niet ophouden of tegenhouden.
Mijn vliezen zijn door de dokter gebroken. Bij een wee deed hij iets; toen voelde ik een 'knap' en toen kwam alles eruit. Nog geen vijf minuten later had ik mijn kind. BAM! Het voordeel van zo gecontroleerd bevallen is dat je je erop kan voorbereiden.
Ik voelde bij mijn 2de ook echt de vliezen breken, alsof er een ballon knapte in mijn buik, het vruchtwater kwam niet meteen maar pas toen ik liep en bukte.
Bij mijn zijn de vliezen gebroken toen de ballonkatheter ervoor gezorgd had dat ik bijna 4 cm ontsluiting had, doordat de kleine volledig ingedaald was kwam er niet een gigantische plas want hij hield met zijn hoofd een hoop tegen Dus ik verloor steeds kleine beetjes. Maar het voelt heel erg vreemd, alsof je niet kan stoppen met plassen want het loopt er gewoon uit en is net zo warm als urine omdat het in je lichaam gezeten heeft.