Lijkt mij lastig idd. Wat vind je daar moeilijk aan dan? Ik was ook wel benieuwd wat anderen zouden zeggen hoor, maar ik moet echt zeggen dat het allemaal positieve reacties zijn. Sommigen vragen wel door waarom dat tie dat nodig heeft en of hij dan ASS heeft maar dat maakt mij niet uit.
Ik denk dat ik onbewust/bewust gewoon niet wil dat mn kind anders is. En als ie met zoiets op straat/school zou lopen, is het zo zichtbaar, snap je?
Ja ik snap het wel. Maar de fase: ik wil niet dat mn kind anders is ben ik al een poosje voorbij en de daarbijbehorende fase: wat zouden mensen ervan denken/zeggen die ben ik zeker al voorbij, dat leer je al gauw af hoor. Ik heb er lak aan En al helemaal omdat het mijn kind enorm helpt. Dan zou ik hem echt te kort doen door te zeggen dat het niet mag omdat ik mij schaam voor anderen of mn kop in het zand steek zeg maar.
Snap ik. Ik vind het ook zeer belangrijk om mn kind te laten zijn wie ie is/laten gaan waar ie behoefte aan heeft. Gek genoeg zou het me bijv. dan weer niet kunnen schelen als ie in een jurk naar de PSZ zou willen bijv. Ik weet eigenlijk niet zo goed waarom zoiets me dan niet kan schelen maar zo'n bijtketting wél.. Misschien wel omdat zo'n jurk vaak toch wel een fase is en een bijtketting kan nog best wel eens lang nodig zijn. Voelt toch anders op de één of andere manier.. En heb ergens ook wel moeite mee dat ons zoontje het naar mijn vermoeden doet om te ontstressen. Dat doet me pijn. Dan denk ik: waar kan zo'n jong kind nou zo'n stress van hebben, waar ik zelf blijkbaar geen grip op heb? Voelt zo machteloos. Snap je? Ik doe je even een PB.
Ja dat laatste snap ik goed. Ik kan er soms ook heel verdrietig van worden dat het mijn kinderen allemaal niet vanzelf gaat, maar dat is inmiddels een feit en we hebben het ermee te doen. Op een bepaalde manier brengt het hen en ons ook weer heel veel,bijvoorbeeld de oudste weet wat hard werken is op school en dat lijkt zich nu ineens uit te gaan betalen. Waar sommige klasgenoten ineens veel moeite hebben met meer huiswerk e.d. En ze hebben beide vaak verfrissende inzichten omdat ze gewoon compleet anders denken.
Mag ik het eens vanuit een andere invalshoek belichten?? Je kind krijgt de gehele dag prikkels binnen. Deze prikkels moeten ze verwerken. Elk kind doet dit op zijn/haar eigen manier.. Sommige kinderen hebben een extra zintuigelijke prikkel nodig om andere prikkels te kunnen verwerken. Dit kan zich in veel verschillende manieren uiten... Het kan dus zijn dat ze iets nodig hebben om in hun mond te kunnen stoppen, om beter te kunnen functioneren. Mijn dochter heeft heel lang getut. Een paar maanden geleden leek het ons een goed plan om dit overdag te gaan stoppen. Beloningskaart en alles gemaakt,ze was er zo vanaf. Maar begin daarna ook heel snel op haar kleding te bijten. Van het tutten werd ze vaak heel zen!! Wij hebben nu een ketting gekocht, hopelijk dat dit werken! Je kunt ook kijken of een tangles iets is voor jullie??
Mijn 3 kinderen doen dit, in meer of mindere mate. Mijn dochter (10) trekt aan haar lippen, tikt haar tanden en draait aan haar haren. Mijn zoon (7) steekt zijn vingers in de mond en trekt ritmisch achterkantjes van de afstandsbedieningen af. Mijn andere zoontje (5) tikt ritmisch op als waar hij tegenkomt, trekt aan de velletjes bij zijn nagels en bijt op de halzen van zijn kleding. Ik heb het eigenlijk nooit raar gevonden maar doe dit zelf ook. Op een bepaald moment werden de ritmische tics mijn dochter storend in de klas en nu heeft ze een kleine beanie boo sleutelhanger om mee te pieren als ze stress voelt. Dus ik zou zeggen: laat het los, zorg dat anderen er geen last van hebben en geef je kind een vertrouwde manier om wat prikkels en stress af te laten vloeien.
Thanks voor je input. Ik zie het zelf ook als een reactie om te ontstressen. Maar zou het zelf fijner vinden als ie een manier zou kunnen vinden die iets minder "verslavingsgevoelig", of beter gezegd: dwangmatig.. overkomt.. Even gegoogeld naar tangles. Goed idee! Ook handig dat het gewoon als een ketting om zn nek kan. Wat denk jij, zou dit al werken bij een kind van nog net geen 3? Of zou dat nog wat te jong zijn? Sorry trouwens @Lumiere dat ik je topic gebruik!
Ik zou het gewoon uit gaan proberen. Baad het niet, dan schaadt het niet.. Het stukje verslavingsgevoel, snap ik niet helemaal.. Het is een manier van prikkelverwerking, waarbij je je kind helpt en iedere leeftijdsfase vraagt om een andere verwerking.. Ze komen straks op een leeftijd dat je dit alles uit kunt leggen en ze andere alternatieven aan kunt bieden. Als ze 18 jaar zijn, gaan ze echt niet met een bijtketting opstap!!
Mijn oudste ging in groep 3 ineens overal op bijten. Alle pennen, potloden, enz beet hij stuk. Leren lezen kostte hem heel veel moeite (hij bleek ook dyslectisch te zijn). Kauwen op spullen was een manier om zich te focussen. Tikken met potloden werkte ook Hij mocht op school kauwgum kauwen dit werkte goed. Ook had hij een tangle en een wiebelkussen om tijdens instructies te gebruiken. Ondertussen zit hij in groep 6 en heeft hij geen kauwgum meer nodig en blijven zijn pennen over het algemeen heel. Blijkbaar heeft hij een andere manier gevonden om zich te focussen en is hij ook minder gefrustreerd. Als leerkracht in groep 3/4 zie ik het trouwens ook regelmatig. Je hebt ook kauwdoppen om op potloden te doen, werkt ook prima. En zo’n ketting ziet er ook handig uit! Verder heb ik in mijn klas verschillende tangels en wiebelkussen. Elk kind verwerkt prikkels op een andere manier. Een fysio kan hier ook onderzoek naar doen. Succes