Zo lukt het nooit..

Ik begrijp dat het vervelend voor je is, maar ik begrijp in dit geval je man meer.

Hij zit sowieso al met een grote druk omdat hij waarschijnlijk wel weet hoe graag jij het wilt.

Ik heb geen ervaring met mannen die het niet tot een einde kunnen brengen, maar het lijkt me voor een man erg lastig om seks te hebben om iets te moeten, ipv om gewoon seks te hebben omdat het leuk/lekker is.

Misschien kun je er iets losser in staan, zodat hij de druk ook minder ervaart en daardoor wel kan klaarkomen.

 

Iedere vrouw en iedere man is anders.
Er zullen genoeg vrouwen zijn die zelf zelden de gezelligheid willen en ja er zijn ook mannen die niet altijd kunnen presteren.
Misschien kan je wanneer je weet dat er een kans is dingen wat spannender maken zodat hij er ook meer plezier in heeft. Goede fles wijn bij t eten en een spannend setje. Misschien is dat net het zetje wat hij op dat moment nodig heeft.

Neem het hem niet kwalijk voor hem is t misschien nog wel vervelender dat t niet lukt.

 

Lastig en vervelend voor jullie beiden! En nog sterkte met jullie miskraam❤️

Hoe vaak hebben of willen jullie seks? Onthouding kan een uitkomst zijn, misschien dan wat extra verleiden en dan gewoon 1 keer tijdens de LH piek. Of nog maar 2 keer in de week. Het is voor ieder stel uitzoeken wat werkt. Voor de ene man helpt het juist om te plannen, zodat er tijd voor gemaakt wordt en de ene man vindt het juist fijn om te weten wanneer de eisprong eraan komt. En bij de ander werkt dat weer juist averechts. De ene man kan bijna elke dag seks hebben en klaarkomen en de andere man kan dit maar 2x in de week. Het is allemaal prima! Het is alleen even zoeken wat voor jullie werkt. En ook al vertel jij het niet, je man heeft waarschijnlijk echt wel door dat het tijd is. Dat is iets wat je ook niet helemaal kan maskeren.

Voor de miskraam had hij dat probleem niet? Dan is het misschien ook wel angst of extra druk nu. En je komt al snel in zo’n vicieuze cirkel terecht. Als onthouding en goed praten etc erover niet helpt. Zou je kunnen overwegen om het samen via zelfinseminatie te proberen wanneer het niet lukt via penetratie en het wel jouw piek is. Bij veel mannen met dit probleem kan dit helpen, omdat juist die druk er wat afgaat (hij kan gewoon rustig zelf doen en jouw potje geven en jij insemineren.)Sommige mannen hebben hier moeite mee, voor sommige is het een uitkomst. Als je vragen hebt over zelfinsemineren kan je me pb sturen!

Communiceren is vooral het belangrijkste en even uitzoeken wat werkt wel voor jullie! Succes!

 

Zo herkenbaar.. Dat is hier al sinds pilstop in juni 2019 een probleem. Het lukt hem niet om klaar te komen rond eisprong. Daarna is meestal geen probleem. Ik heb al geprobeerd om hem niks te zeggen, en om het hem juist wél te zeggen wanneer mijn eitje springt. Want mijn vriend wil ook heel graag een kindje, en wil het eigenlijk juist wél weten zodat hij ook weet dat het die keer van "moeten" is. Klinkt erg negatief zo, want we hebben echt een heel fijne relatie, en ondanks zijn laag libido een erg goed seksleven. Vóór ik met de pil stopte, had hij het ook al af en toe, dat het niet lukte. Maar sinds pilstop is het probleem wel erger geworden.

We zijn nu bijna een jaar verder en ik heb al erg veel verdriet gehad want zoals je zegt, alweer een cyclus "kwijt", een kans gemist,.. terwijl we het allebei zo graag willen. Mijn vriend vindt het moeilijk om erover te praten, maar begint er soms wel zelf over. Het is een moeilijke balans om hem niet te willen pushen, niet de psycholoog uit te hangen maar ook om het niet gewoon te negeren

Een vriend van me zei, je moet er van uitgaan dat je dit voor je vriend veel erger aanvoelt dan voor jou. Het gaat over zijn mannelijkheid, over het feit dat hij zichzelf teleurstelt, dat hij "faalt", dat jij JOU teleurstelt, dat hij zelf ook wel een kindje wil maar er enorm veel stress door ondervindt,.. en als hij dan jouw verdriet ziet dan wordt dat gevoel nog erger. Waarmee ik niet wil zeggen dat je je eigen gevoelens moet verstoppen. Want niks zo frustrerend als iedere ronde je eitje zo goed voelen, weten dat dit een kans is, en dat je dan alles voelt wegebben en je plots het beeld hebt van jezelf als een oud vrouwtje zonder kinderen

In ieder geval... het is een gevoelige kwestie.. en iedereen is natuurlijk anders. Ik hoop dat jullie er samen uitkomen. Verlies jezelf en elkaar niet. Erg veel succes, knuffel.

 

Snap je gevoel heel goed. Als je eenmaal besloten hebt er voor te gaan wil je je kansen zo groot mogelijk maken.

Ik heb er voor gekozen om er wel met mijn man over te praten. Want als jullie een traject in gaan omdat het niet lukt zal het toch besproken moeten worden, met een arts er bij is het nog lastiger. Dan moet je ook als man een staal aanleveren (met tijdsdruk want dat kan alleen tussen tijd x en y), dus het lijkt me goed om te bedenken dat dit onderwerp sowieso op tafel komt.

Wij hebben voor de oplossing gekozen waarbij hij (als het niet lukte) klaar kwam in een potje, spuitje er in en dat brachten we dan in. Ook als we gewoon geen zin hadden werkte dat goed, want daardoor bleef het vrijen leuk. Hij deed dat 's ochtends in de badkamer voor zijn werk (ik sliep dan nog) en dan had hij de rust en de privacy om zijn ding te doen.

 

Het is ook gewoon ontzettend moeilijk! Wij zijn nu meer dan een jaar bezig en bij ons was het ook een hele zoektocht. Wij moesten insemineren in verband met mijn vaginisme die ik had. We wilden dit graag samen doen, zonder potje en dan zaad opzuigen vanaf mijn buik ofzo.. maar dit lukte niet altijd.. hij werkt ook in de horeca dus onze ritmes zijn heel anders en na of voor werk lukte het hem ook niet altijd. Zelf met een potje is altijd gelukt, gelukkig maar dat heeft ook even geduurd dat wij allebei erachter kwamen dat dat voor hem rust gaf en daardoor ook voor mij. Opgeven moment konden we seks hebben en hebben we het kunnen afwisselen. Seks was nogal een gedoe, wat voor hem soms moeilijk werd om echt goed stijf te worden en te blijven. Je mag daar echt wel van balen, want het is balen. Het is zo ontzettend moeilijk! Praat erover! Het is voor hem ook moeilijk inderdaad en soms heeft het ook tijd nodig. Het is echt even zoeken. Bij ons gaat het inmiddels goed, maar het was wel elke ronde spannend hoe het dit keer ging lopen.

Ik hoop dat jullie een manier vinden en hopelijk gaat met wat dagen onthouding (dus hij ook niet aan zichzelf zitten) werken voor jullie! Wat betreft over een jaar pas ziekenhuis dat hoeft niet hoor. Miskraam was in oktober en volgensmij mag je dus rond oktober naar de HA om verwijzing te vragen. Houd er rekening mee dat er wachttijden zijn voor het ziekenhuis en nu ook door corona het allemaal wat langer kan duren. Probeer het af en toe bespreekbaar te maken, wanneer gaan jullie hulp zoeken? Dat hoeft niet binnen nu en een maand.. maar het kan wel fijn zijn om samen te zeggen als we over een halfjaar of weet ik het wanneer naar de HA te gaan. Hopelijk is het niet nodig natuurlijk, maar erover praten kan wel fijn zijn. Veel succes met het ontdekken wat voor jullie werkt ❤️

 

Hier ook herkenbaar! Ook een irritante cyclus gehad 1e 2 maanden van pilstop was normaal en daarna begon het feest. 40 dagen/60 dagen etc. En mijn vriend kan ook niet klaarkomen. Nog steeds niet trouwens hoor! Bij hoge uitzondering.
Heb geen tips helaas. Die van mij ging net zo lang door tot het er uit kwam en dat was heel zwaar voor hem. Een potje wilde hij absoluut niet. We deden het ook maar 1x rond de eisprong.
Ik denk dat we in een jaar 5x een echte kans hebben gehad. Precies na 1 jaar raakte ik zwanger (1x seks). Dat was maar goed ook want het wilde helemaal niet meer.
Weetje bij de ene man wil het wel en bij de ander niet..
Als je man het ook wil gewoon naar de huisarts gaan en dit aangeven. Scheelt een hoop stress denk ik.
Kan hij het zelf wel? Dan kan je zelf inseminatie nog doen maar ik weet niet of dat wel echt goed is voor het zaad.
En misschien kan de huisarts doorverwijzen voor iui ofzo. Want dit is geen doen voor een man en voor jezelf ook niet trouwens. Pfff zie er tegenop als wij wel besluiten voor een tweede te gaan. Maar ja. Het is wat het is en niet teveel naar anderen kijken hoor!
Knuffel!

 

Dat hoop ik ook voor jullie!

 

Zelfinseminatie doet niks af aan het zaad in principe, er zijn velen (ook op dit forum) die door middel van zelfinseminatie zwanger worden. Je maakt zover bekend is ,over zelfinseminatie, even veel kans als mensen die seks hebben.

Fijn dat jullie toch zwanger zijn geworden, lijkt me erg moeilijk voor beide zo! Mocht het je man helpen op dit forum zijn er meerdere verhalen over stellen die het via zelfinseminatie doen. De een vanwege een vrouwelijke partner, de ander gewoon met donor, de ander vanwege erectieproblemen en andere weer vanwege vaginisme.

Ik sluit me er bij aan dat het voor iedereen anders is, het is gewoon kijken wat bij jullie past. IUI wordt niet zo snel gegeven denk ik.. dan wordt er eerst gekeken waarom er erectieproblemen zijn en eventueel seksuoloog denk ik eerst. Jammer als jullie er toch tegenop zien als jullie voor een tweede gaan, hopelijk gaat dat toch beter verlopen dan je nu denkt!

 

Heel herkenbaar helaas. Mijn man komt ook moeilijk klaar en heeft een veel lager libido.

Ik heb er ook nog geen weg in gevonden. Wel over gepraat en gezegd dat ik hem niet meer vertel wanneer mijn vruchtbare dagen zijn. Dit brengt toch druk met zich mee.

Overigens las ik dat er ondanks het niet klaarkomen er toch zaadjes naar binnen kunnen en je bevruchte.

 

Ja ik hoop het. Ik blijf het heel lastig vinden. Vooral als ik bijv lees dat mensen het om de dag doen tijdens het vruchtbare dagen. Dan denk ik, hoe dan?! Ik zie dit bij mijn man echt niet gebeuren. Zo duurt het nog wel even eer we zwanger zijn. Maar ja, er is weinig aan te doen.

Vorige week ook over het bezoeken van de huisarts gehad, mocht het aan het eind van dit jaar niet raak zijn. Hij staat hier absoluut niet voor open! Ik kan inwendig dan zo boos worden want hoe wil hij dan kinderen krijgen...? Tegen die tijd maar weer kijken mocht ik dan nog niet zwanger zijn.

 

Lastig dat hij daar niet open voor staat.. Het is belangrijk dat jullie er wel over blijven praten, over jouw gevoel maar ook zijn gevoel. Zijn er angsten bij hem of wat dan ook? Misschien vind hij dat hij faalt etc.

Om de dag hoeft niet, er zijn er echt genoeg die van maar 1x tijdens de piek zwanger worden. Maak die dag extra leuk, probeer elkaar te verleiden en het is helemaal goed voor de productie als hij paar keer bijna komt maar net niet. Is geen vereiste hoor, maar als je het 1 of 2x rond die eisprong heel leuk maakt dan maak je gewoon echt een goede kans!

Dikke knuffel het is ook heel moeilijk ❤️

 

Bedankt voor de knuffel!

Ja ik denk een gevoel van falen en hij weet dat de wens heel groot is. Daarnaast bezoekt hij sowieso haast nooit de huisarts.

Het klopt ook wel wat je zegt over dat het in 1 keer raak kan zijn, op het juiste moment. Alleen het juiste moment is nu dus steeds een flop. Komt nog bij dat gemeenschap niet eens regelmatig van hem hoeft. Twee maand terug ofzo hadden we het 3 weken niet gedaan!

En 3 dagen geleden had ik een nieuw leuk setje aan. Hij zei er niets over, misschien omdat hij bang was dat ik dan gemeenschap verwacht. Terwijl hij weet dat ik niet meer in mijn vruchtbare periode zit.

 

Wij doen het ook weleens weken niet.. dat ligt dan weer meer aan mij. Hij heeft dus sowieso al wel een laag libido begrijp ik? Ik zou dat vaak vrijen sowieso laten varen. Ik las net stukje dat je zei over dat laatste keer hij het niet door had dat jij eisprong had en toen het alsnog niet lukte. Hoe vaak hadden jullie toen daarvoor seks gehad? En durft hij tegen jou te zeggen als hij het bij zichzelf heeft gedaan al?

 

Ja sowieso een laag libido. Ja het vaker vrijen heb ik allang laten varen. Daarom is juist tijdens de vruchtbare periode vrijen zo belangrijk maar hij schijnt het niet te snappen ofzo.

Over dat eerdere geschreven stukje. Ik denk dat we gemiddeld 2 keer per maand gemeenschap hebben. Te weinig vind ik zelf.

Zelf zegt hij dat hij niet maatrubeert. Of bedoel je iets anders,?