Hallo dames!! Wie kan me helpen om van deze onrustige gedachte af te komen of me tips te geven Ik ben nu 25 weken zwanger en ben bang dat dit kindje te vroeg gaat komen, hoe ik er bij kom geen idee! dit is me 5de zwangerschap. **uitleg** 1ste miskraam na een aantal weken 2de geboren met 39+5 weken en kerngezond **meisje** 3de miskraam na een aantal weken 4de geboren na inleiding met 38 weken en kerngezond **jongen** Dit kindje had/heeft een verhoogd risico, dus ben al bang vanaf dag 1! we hadden een nekplooi van 4,9 mm en daarna een berekening van 1:3 op een ziek kindje na een paar weken stress en onbegrip kregen we te horen dat het toch wel goed met ons kindje zat en dat de verdikte nekplppo en de berekening niks hoeven te betekenen! Nog steeds zit je met je gedachte er bij dat alles nog mis kan gaan! ze hebben me vertelt als je meerdere miskramen heb gehad het ook sneller voor kan komen in een latere stadum dan de meeste gevallen! nu ben ik dus bang dat ik dit kindje te vroeg in me armen krijg en daardoor of niet leeft of niet genoeg ontwikkelt is om gooed te kunnen leven!! Me zwangerschap was niet gepland, raakte al na 3,5 maanden zwanger na onze zoon! dus je hoord ook vaak dat het daar door komt dat er een verdikkte nekplooi en een berekening! Ik weet het dus allemaal niet meer... Heb om eerlijk te zijn nog geen dag echt kunnen genieten van deze zwangerschap. Probeer me dagen ook zo vol te plannen dat ik er niet echt tijd voor heb om er aan te kunnen denken! maar als huismoeder zit je er toch snel met je gedachte bij... voor al als ik zie hoe groot die meid **ruim 3,5 jaar** en die jongen **8maanden** al worden! Wie helpt me genieten.... Groetjes Priscillia
Ach meis! Ik kan me je zorgen goed voorstellen, zeker na de uitslag van de nekplooimeting, dan maakt je gewoon onzeker. Maar naar wat ik begrijp uit je verhaal hebben ze later de verontrustte berichten weer teruggetrokken? Wat betreft de miskramen, dat zijn toch vaak aanlegfouten in het begin van de groei (uitzonderingen daar gelaten), zeker als ze voor de 12 weken plaats vinden. Er wordt zoveel onzin vertelt daaromtrent en de meest hardnekkige fabels blijven hangen. Het is echt niet zo dat als je meerdere miskramen hebt gehad en de zwangerschap daarna gaat wel goed dat dit eerder misgaat in een later stadium. Daar heb ik echt nog nooit van gehoord en ik heb alle 'ins en outs' wel van mijn gyneacologe vernomen. De meeste miskramen (zo'n 60%) zijn simpelweg 'botte pech' en helaas is mij dit ook 2x overkomen. De kans dat het alsnog misgaat na 12 weken is echt heel klein, dus probeer er een beetje op te vertrouwen dat het goed komt, ook al is dat moeilijk. En als je het echt niet vertrouwt, dan vraag je toch nog een echo aan? Dat stelt je wellicht ietsje meer gerust. Ik hoop voor je dat je daarna alsnog kan genieten van je 3e wonder!
Heyla Ik kan begrijpen dat je bezorgd bent. Maar ik vroeg me af hoe je termijnecho eruitzag. Was alles in orde met de echo van 20 weken. Want daar wordt toch al heel veel op uitgesloten. Veel sterkte!
@ Dottie Die echo zag er helemaalg oed uit, ze konden geen afwijkingen enzo vinden, maar we kregen een DIKKE MAAR de kans dat je kindje ziek is blijft groter dan bij een andere zwangerschap.... Dank je wel voor je reactie @ Laris bedankt voor je reactie. 1ste miskraam was met 10 weken en 2de met 11 weken dus voor de 12 weken! Ik heb geen idee waarom er tegen mijn gezegt is dat de kans op een miskraam groot is. Ik had gehoopt na de 20 weken echo meer te kunnen gaan genieten maar verwacht dat dus maar niet. ben nu 25+1 dag en het genieten zit er nog niet in. **kut dag** in augustus was het alweer 4 jaar geleden dat mijn zus beviel van een kindje met een hartafwijking, na 10 dagen is die mooie meid overleden... *verdriet is er nog elke dag* Vanmorgen kregen we te horen dat me schoonzus is bevallen van een meid met een zwangerschapsduur van 24+3 dagen Haar meid leeft nog maar ze geven haar weinig kans. Nu is de ANGST dat het mis gaat nog groter dan het al was. WIE HELPT ME UIT ONZEKERHEID
Meid hoe moeilijk het ook is: probeer te genieten! Ik kan me voorstellen dat je je zorgen maakt maar je zo'n zorgen maken is ook niet goed voor je kleintje! Probeer je ervanaf te zetten en probeer anders bij iedere week dat je weer verder komt te denken: Mooi weer een week verder! Maar probeer niet steeds te denken: pffff strax komt dit kleintje te vroeg.... Ja ik weet het het is makkelijker gezegd dan gedaan! Anders even met je verloskundige overleggen over de angst die je hebt? Sterkte meid!
@ kleintje88 Dank je wel voor je steun, ik probeer het elke dag weer. wou dat het me lukte. Gr. Priscillia
Moeilijk zoiets, zeker omdat je het nu van dochtbij ook is meemaakt, maar probeer zo positief mogelijk te zijn..hoe lastig dat ook is.. ben zelf mn eerste verloren met 26 weken zwangerschao maar daarna 2 gezonde kids gekregen..zoiets is niet te voorspellen.. maar als alles verder goedgaat in je zwangerschap probeer er dan zoveel mogelijk van te genieten, zelfs een baby in de buik kan stress aanvoelen en dan kan het inderdaad gebeuren dat het eerder komt.. ik hoop dat het je een beetje gaat lukken liefs en sterkte
Hey meis, Ik snap goed hoe je je voelt. Een goeie vriendin van mij is 8 weken geleden bevallen van haar dochtertje. Ze kwam met 28+4 dagen ter wereld, en hoe het zou gaan aflopen moesten we afwachten. Ik ben zelf 5 weken minder lang zwanger dan haar. Opeens sloeg de angst toe. Wat als dat mij ook zal overkomen, hoe dan verder. Stel je voor dat het kindje het niet overleeft, ik zou kapot gaan van verdriet. Misschien komt het wel zwaar gehandicapt ter wereld en zal het als "kasplantje" leven. Ik weet hoe het is om te leven met iemand die gehandicapt is. Mijn zusje is zowel verstandelijk al lichamelijk gehandicapt, en dat heeft bij mij erg veel invloed op mijn jeugd gehad. Opeens wilde ik zosnel mogelijk die 28 weken halen, dan was de kans op overleven al een stuk groter. De dag dat ik zelf 28 weken en 4 dagen was, was ik erg gespannen, maar de dag ging voorbij en ben morgen alweer 32 weken. Mocht het nu komen, ben ik er wel gerust over. Maar het mag zeker nog wel een week of 5 blijven zitten. Probeer ondanks alles positief te blijven, soms is dat heel erg moeilijk. Elke dag dat je kleine in je zit is een dag meer. Elke dag krijgt de kleine uk weer meer overlevingskansen. Knuff
hoi, ik ben moeder van een kindje dat met 29 weken is geboren. We dachten eigenlijk dat ik pas 27 weken zwanger was, maar hij bleek ouder te zijn na geboorte. de bevalling is uitzonderlijk goed verlopen en hij bleek erg sterk en groot te zijn. Mijn zoontje lijkt helemaal gezond en is supergelukkig. Hij heeft 8 weken in het ziekenhuis gelegen. het is voor ons een zeer traumatische gebeurtenis geweest aangezien hij erg ziek is geworden een aantal weken na geboorte. Zoals je verteld over je schoonzus, dat is erg spannend hoe het allemaal gaat komen. ik begrijp dat je wat onzeker bent aangezien je zelf in het verleden 2 miskramen hebt gehad en er nu onzekerheid is of je kindje wel of niet verdikte nekplooi heeft. Bedenk dat er hoe dan ook altijd iets fout kan gaan tijdens de zwangerschap of de bevalling zelf. Maar.. bedenk ook dat de medische wetenschap tegenwoordig zoveel in zijn mars heeft. en dat het voldragen van een kindje ook heeeeel erg vaak goed gaat. Zorgen voor morgen heeft geen zin, je kunt beter genieten van wat je op dit moment heb. Je zou je kunnen verdiepen in een vroeggeboorte, om te kijken of je er inderdaad kans op hebt en waarop je kunt letten (behoor je bijv tot een risicogroep) op Vroeggeboorte.nl - Informatie over prematuren en baby's in de couveuse Daar heb ik zelf wel veel aan gehad. Sterkte gewenst voor je schoonzus, en probeer je geen zorgen te maken over iets waar je (bijna) geen invloed op hebt! succes
Het klopt dat je een hogere kans op een vroeggeboorte na herhaalde miskramen, maar dat geldt voor de vrouwen met heel veel miskramen (zoals ik) zonder tussendoor een gezonde zwangerschap te hebben gehad. Ten eerste is er bij jou geen sprake van herhaalde miskramen en daarnaast zijn naar alle waarschijnlijkheid jouw miskramen veroorzaakt door een aanlegstoornis. Zelfs bij vrouwen zoals ik is de kans maar iets vergroot en is het afhankelijk van de oorzaak van de miskraam. Bij vrouwen met heel veel miskramen wordt een miskraam namelijk niet veroorzaakt door een 'toevallige' aanlegstoornis. Bijv. zeer zeldzame immuunproblemen kunnen vroeggeboortes en miskramen veroorzaken. Veel andere oorzaken hebben geen verhoogd risico. Oftewel dit hele verhaal geldt helemaal niet voor jouw situatie en mag je helemaal vergeten . Ik hoop dat ik je in ieder geval in dit stuk heb weten gerust te stellen.