Ik weet niet waarom ik nu een onderwerp start, moet het gewoon even kwijt. Vandaag, twee jaar geleden ben ik bevallen van een prachtig meisje. Helaas heeft ze niet langer dan 7 maanden mogen leven. Maanden die erg moeilijk waren ivm met haar ziekte maar oh wat genoten we van haar. Zo ziek, maar zo vrolijk en blij en sterk. Aan de ene kant wil ik dat deze dag heel snel weer voorbij is en aan de andere kant wil mijn oudste zoon taart eten want zijn zusje is jarig en dat vind ik ook wel heel lief. En hoop ik dat ik toch van deze dag kan genieten en denken aan de mooie momenten met onze dochter. Ik merk dat het verlies van onze dochter of het gemis steeds erger wordt de laatste tijd en heb het dan ook de laatste maanden erg moeilijk. Ik vraag me soms af of dat ooit minder wordt. Het voelt in ieder geval om het gewoon even van me af te schrijven. Nou goed, voor ieder die dit gelezen heeft, bedankt voor het lezen. Liefs Kim
Oh bah wat naar.. Ik weet er niks zinnigs op te zeggen, maar wou je veel sterkte wensen vandaag!! Dikke knuffel
Wat moeilijk zeg! Heel veel sterkte.. heb je gulp ( gehad?), ik hoop dat je ooit kan zeggen dat het een plekje heeft gekregen...
Wat lief van je zoon dat hij op zo'n manier aan zijn zusje denkt. Hopelijk lukt het om vandaag wat mooie herinneringen op te halen. Verder, heel veel sterkte..
Wat erg, heel veel sterkte. Misschien toch eventjes vieren met zoontje, vind het super lief dat hij alsnog taart wil eten voor zijn zusje. Denk vandaag aan alle mooie momenten samen. Ik hoop dat je het ooit een plekje kunt geven.