Mooie, leuke naam gevonden maar niet wauw gevoel..

Mijn man en ik hebben ook een naam gekozen waarbij ik niet het wauw gevoel heb. We hebben meer voor deze naam gekozen omdat we hem beide mooi vinden. Mijn man houd van de naam Isabella en ik ben verliefd op de naam Lilou. Heel verschillend dus. Daarom een “mooie” naam gekozen.
Ik denk niet dat ik er spijt van ga krijgen omdat ik er wel 100% achter sta. En ik heb vaker gehoord dat vrouwen zo lang opzoek zijn gegaan naar de perfecte naam dat het gewoon stress opleverde. Als de naam goed voelt moet je er gewoon voor gaan. Sommige mensen vinden het wauw gevoel niet en ik ben van mening dat dit helemaal niet erg is. Als je de naam maar hebt gekozen met heel veel liefde en ik ga er vanuit dat je dat hebt gedaan

 

Mijn ervaring is dat als je met 24 weken nog geen wow gevoel hebt bij welke naam dan ook, dan komt dat ook niet meer. Inderdaad, je hebt alles afgezocht en niks gevonden... En dat is helemaal niet erg! Als jullie een naam kunnen vinden die jullie mooi vinden en met zorg en aandacht uitkiezen dan doe je het gewoon hartstikke goed.
Wij hebben tot na de bevalling getwijfeld en uiteindelijk zijn we ontzettend blij met de naam die we kozen, ook al hadden we daar geen wow gevoel bij maar vonden we het ‘gewoon de leukste naam’. Wilde alleen als criterium oa dat de naam makkelijk was in het Engels en dat is niet zo. Nou ja zo be it, zeg ik nu. Vind de naam nu super passen en zou me niet voor kunnen stellen dat hij anders zou heten.

 

Het was niet het wow gevoel maar wel dat ik uk zag en dacht ja dit is precies goed. Nog steeds geen spijt. Wij hadden nog geen namen, in de nacht voor hij er was hebben we het nogmaals besproken. De meisjes naam hadden we al bedacht. En net na de geboorte hebben we de knoop doorgehakt.

Uk kwam met 34.5 en we hadden eigenlijk nog wat meer tijd nodig haha.

 

Herkenbaar je vraag! Wij hebben dat nu ook en dat vind ik ook lastig. Bij onze eerste dochter hadden we wel het wauw gevoel bij de naam. Nu is het meer een compromis.. een naam die we allebei leuk vinden, maar geen 'wauw'. Ik twijfel daardoor ook heel erg, haal er dan weer nieuwe namen bij, maar we komen toch weer bij deze uit. Denk dat we er maar vertrouwen in moeten hebben dat het goed is dan

 

Bij onze oudste zoon hadden we echt een 'ja dit is hem!' naam.
De baby heeft een naam die man al tijden riep, en waar ik, voordat ik zwanger was, al zo op ingesteld was dat dat hem dus geworden is.
Is geen wauw gevoel naan maar het was de leukste die we samen konden vinden. Ben er nog steeds wel heel erg blij mee

 

Bij de oudste en de middelste had ik wel meteen een wauw gevoel. Bij de jongste niet. Toch voor de naam gegaan, omdat er geen naam was die we leuker vonden. Ik moest wel even wennen aan de naam toen ze net geboren was, maar nu ben ik er helemaal aan gewend en heb totaal geen spijt van de naam die we gekozen hebben.

 

Mijn man en ik hadden allebei een topfavoriet, waarbij we allebei de wauw factor hadden.
Helaas konden we het niet in elkaars naam vinden en hebben we nu voor een naam gekozen die we allebei mooi vonden maar geen wauw factor hebben. We hebben een compromis gesloten waarin we ons allebei kunnen vinden.
Wel een top10 naam, maar dat is niet anders

 

Onze zoon heeft de #1 naam van m'n man. Voor mij dus ook geen wow-factor.
Omdat mijn #1 er wel enigszins op leek, ben ik inmiddels wel goed aan z'n naam gewend (na 1,5 jaar) en zit ie voor mij nu op 99% wow-factor.
Over iets meer dan een maand ben ik uitgerekend en we weten niet wat het geslacht is. Gek genoeg hebben we dit keer wel een jongensnaam kunnen vinden waarbij we allebei het wow-gevoel hebben!

 

Dochterlief heeft de naam gekregen die man geweldig vindt en ik heel leuk vind. Al mijn wow-namen vond man helemaal niks dus we moesten toch schipperen haha.
Ben heel blij met de naam en dochterlief reageert er ook goed op

 

Bij dochter* was ik al heel lang overtuigd van de naam en dat is nooit veranderd.
Bij zoon was ik verliefd op een andere naam, die man helemaal niks vond. Uiteindelijk zag ik de naam die hij nu heeft steeds vaker voorbij komen en begon het steeds leuker te vinden. Nu heel blij met de naam en zou die andere naam niet meer willen.
Bij dit kindje ook weer sterke twijfels, ik hoop dat we een keuze kunnen maken en er geen spijt van krijgen..

 

Bij mijn zoontje hadden we allebei een 'ja dit is de naam' gevoel.
Ik had de naam voorgesteld overigens haha.

Nu weer zwanger. Ik zit alweer na te denken. Voor jongens kan ik maar 1 naam verzinnen die t voor mij is. Bij meisjes 2 namen. Nu hopen dat de pappa t ermee eens is

 

Bij de oudste waren we zo klaar met de 2 namen na de 20 weken echo!

Bij de jongste stond de 1e naam al vast maar de 2e naam (tevens roepnaam) was lastig. We vonden beide een andere naam mooi. Na de bevalling hebben we voor de naam gekozen die ik het mooiste vond!

 

Bij dochter hadden we allebei al heel lang een naam in ons hoofd, dat was dus echt de wauw naam. Nu hebben we wel een naam, maar gewoon omdat we die allebei mooi vinden. Hadden ook beide geen andere wauw naam.

 

Ik heb bij geen enkele jongensnaam ooit het wauw gevoel gehad. Vond ze wel mooi, maar nooit zoals het voelde bij onze dochters.
Alledrie hun namen heb ik het gevoel bij, ‘Ja! Dit is ‘m’. Een geluk dan maar dat we alleen dochters hebben

 

Ik had mijn wow naam al toen ik zwanger was van mijn oudste zoon. Maar mijn ex wilde er niet aan... en dus hebben we moeten schipperen. Een naam die we allebei leuk vonden, maar niet wow voor mij in ieder geval. Toen ik opnieuw zwanger was had ik nog altijd die eerste wow naam in mijn hoofd, en toen vond mijn ex het ineens wel goed. En dus heeft niet mijn eerste maar mijn tweede zoon mijn 'wow' naam

Nu opnieuw zwanger van een jongetje... voor mij is er maar pretty 1 wow naam op dit moment. En opnieuw... is mijn partner niet helemaal om... dus we zullen zien .

Van de net niet wow naam van mijn oudste zoon heb ik iig geen spijt. De naam hoort bij hem, en andersom!

 

Hier ook herkenbaar! Bij onze dochter wist ik het vanaf week 15 zeker.
Onze zoon heb ik tot week 32 gewisseld. Toen hebben we uiteindelijk een knoop doorgehakt omdat ik e.e.a al klaar wilde hebben (naamslinger, e.d.) soms heb ik spijt van zijn naam. Niet dat het geen prima naam is. Hij is kort, Nederlands, past bij zijn zus, en ook leuk als hij 50 is. Voor ons dus ook niks mis mee.. Maar een wauw gevoel heb ik nooit gehad.
Nu we opnieuw in verwachten waren (waren, omdat ik vorige week een miskraam heb gehad), kon ik geen jongensnaam bedacht krijgen die ik voor dit kindje zou willen. Voor mij zijn er dus geen jongensnamen met een wauw gevoel. Een naam kiezen die dus GOED is, is het beste wat ik voor mijn kinderen kon doen.
is dat erg? Nee, denk het niet. zolang het een "normale" naam is, kan je niet fout kiezen.

 

Toen ik zwanger van mijn eerste was, hadden we al gelijk een "wow" naam voor een jongetje en ongeveer 20 "wel mooi, denk ik" namen voor een meisje Het werd een meisje en ze kreeg de naam, die ik prachtig vond maar mijn man niet zo, daarom was ik het al bijna vergeten. Toen ze geboren was, hij keek haar aan en roepte heel zachtjes bij die naam. Nou ja, mannen-hormonen denk ik dan, anders kan ik het niet verklaren

Bij mijn tweede het was juist andersom: we hadden een "wow" naam voor een meisje en heleboel "wel mooi, denk ik" namen voor een jongen En ja, jullie raden het al: het werd een jongetje! Zijn naam werd door zijn vader en zijn zus gekozen van het lijstje die ik gemaakt hebHet is niet een "wow" naam voor mij, maar toch ben ik er blij mee

 

Dat zal zeker helpen ja!
Let er wel op dat je je tegen anderen niet verspreekt