Hi dames, Aankomende woensdag verhuisd mijn ex-man naar zijn nieuwe woning. Voor het eerst in 14 jaar zal ik dus week om week alleen zijn. Hoe leer ik om gelukkig te zijn alleen? Wat doen jullie op die dagen als je vrij bent bijvoorbeeld of na werk? Ik weet van mijzelf dat ik slecht alleen kan zijn en wil dit ook in therapie bespreken (loop ik voor jeugdtrauma's). Alvast bedankt! Hobby's heb ik niet echt en ook geen tijd voor vanwege mijn onregelmatige baan.
Hobby's uitzoeken die je makkelijk weg kan leggen. Ik heb mezelf met een simpel breiboekje en wat youtube tutorials leren breien, wel met rondbreinaalden want die lange pennen krijg ik nog niet onder controle. Ik was dermate een drama met door elkaar halen van recht en averecht, onbedoelde meerderingen en minderingen dat mn moeder t meermaals hopeloos heeft opgegeven, dus voor eenieder er is hoop! Maar ik kan t dus alleen continentale stijl (dus niet engels) en op rondbreinaalden. Kabels en fair isle komt er nu goed en draagbaar vanaf. Binnenkort staan sokken op de planning... Tekenen in Diablo tekenstijl met grijspotloden en een doezelaar (eveneens youtube). Naaien (leren of gewoon weer oppakken) Online thuis fitness programma volgen (mocht dat iets zijn voor je) Udemy/pluralsight trainingen volgen om iets nieuws te leren, of te verbeteren in een vakgebied. Gimp installeren en je foto's (leren) bewerken, Gimp is een gratis tool ooit gemaakt voor Linux platform maar inmiddels ook al enige tijd beschikbaar voor andere platformen en een ontzettend uitgebreid. Ik heb gedwongen 7 jaar binnengezeten toen mn knie aan puin lag en de artsen zeiden dat kraakbeen verwijderen allicht een optie was (was net 17 toen). Waar menigeen toen lekker ging stappen, kon ik geen kant uit. Ik heb van alles opgepakt om maar een beetje bezig te blijven en intussen aardig wat geleerd.
De afwisseling kan heel fijn zijn. In die week kan je zonder oppas van alles doen, blijft je huis schoon. Kun je misschien wat spullen in huis opruimen en uitzoeken (doe ik zelf altijd graag). Eten wat je wilt, series kijken wanneer je wilt etcetera. Op YouTube heb je ook diverse filmpjes over zelfontwikkeling misschien staat er ook iets tussen over niet alleen kunnen zijn en hoe je daarmee omgaat, vaak Engels weet niet of dat lastig is voor je.
Als ik een weekje alleen ben: Wandelen, hardlopen, boek lezen, gamen, dezelfde serie voor de 100e keer kijken, eten wat ik lekker vind (en mijn vrouw niet) of juist experimenteren zonder dat iemand kan mopperen over dat het niet lekker is. En meestal ga ik dan ineens van die hele suffen dingen doen als de bestekla uitsoppen, maar op een gegeven moment is alles wel schoon. Op een vrije dag doe ik ook nog wel eens dat ik gewoon op de bank ga zitten om te bedenken waar ik zin in heb. Klinkt wat zweverig maar dan bedenk ik bijvoorbeeld breien en dan : omdat ik het wil of omdat ik vind dat ik verder "moet". En dan zo alle opties af tot ik iets vind wat goed voelt.
Wandelen, sporten, boek lezen, opruimen/schoonmaken. Even de stad in lopen voor een boodschapje. Koken waar je zin in hebt, vriendinnen uitnodigen voor het eten/jezelf laten uitnodigen voor het eten. Verder de tijd nemen voor jezelf. Als je gaat douchen, maak er een spa momentje van. Als je thee zet, even bewust gaan zitten met iets lekkers en een muziekje. Ik luister graag audioboeken op momenten dat ik me alleen/eenzaam voel. Werkt voor mij beter dan muziek luisteren. Al kan lekker hard meezingen met mijn eigen muziek ook fijn werken
Diamond Painting Banen zwemmen Muziek instrument spelen lezen winkels bezoeken, kan bijv. ook op koopavond inderdaad schoonmaakklusjes, de was of de strijk tv/serie kijken bellen met een vriendin
Ik denk dat alle suggesties die er nu worden gegeven qua hobbies, hoewel goed bedoeld, toch een beetje symptoombestrijding is. Zou het niet beter zijn om er echt aan te werken dat je weer gewoon alleen kunt/wil zijn? Dan zijn hobbies gewoon echt voor de leuk ipv bezigheidstherapie.
Dat komt met de tijd. De basis hobby's die hier worden aangegeven zorgen wel voor rust in je hoofd. Van daaruit kan ontplooiing naar de tweede, derde etc fase. Als je in t begin al tegen de muren oploopt omdat je alleen bent, ga je die rust en ontplooiing niet vinden. Althans IK niet, laat ik t dan zo stellen.
Geef jezelf de tijd om een nieuw evenwicht te vinden dus de weken met of zonder je kinderen. Mijn ritme, standaard taken in huis, afspraken met vriendinnen ed volgt het ritme van de kinderen. Dus als ze niet bij mij zijn dan doe ik meer klussen in huis, spreek ik meestal met vriendinnen af, werk ik iets meer ed. In de week dat ze wel bij mij zijn dan staan de kinderen op 1 en laat ik andere zaken sneller schieten. Kortom doordat ik in de week zonder kinderen andere dingen doe voelt het niet echt als alleen zijn. Je zal merken dat alleen ouder zijn een week lang best vermoeiend kan zijn, elk nadeel heeft z'n voordeel.....je hebt daarna wel het een week iets rustiger waarin het lekker is om weer op te laden. Maar nogmaals, neem de tijd om hierin je draai te vinden!
Hou er rekening mee dat je zeker een jaar nodig hebt voor de verwerking. Maar 3 jaar is ook heel normaal. De periodes met je kinderen zijn veel intensiever als je alleen bent. Alles komt op jou neer. De week dat ze er niet zijn kan je gebruiken om op te laden en uit te rusten. Zaken te doen (schoonmaken, boodschappen, klusjes maar ook werk) waar je minder tijd voor hebt met kinderen. Er zijn talloze hobby's die je kunt oppakken. En dat is ook heel gezond en goed voor de verwerking. Net als je netwerk bezoeken. Het belangrijkste is om te leren gaan met eenzaamheid. Van jezelf en je eigen gezelschap te houden.
Maar jij bent toch niet gescheiden en zit toch geen week zonder uw kinderen? De tips hier zijn vrije tijds tips voor als je niet goed weet wat doen. Bij een scheiding draait het toch om andere zaken?
Ik zit meestal super lui serie te kijken hangend op de bank met een zak chips Of ik ben in huis bezig , dingen opknappen enz. Ga vaak langs vrienden. Etc
Ze wil toch tips voor leren alleen te zijn omdat ze daar slecht tegen kan? Dát aspect is niet per definitie gelimiteerd aan gescheiden.
Bedankt voor de reacties sofar! Ik wil in de week dat ik geen kinderen heb inderdaad meer gaan werken (zorg en zelf plannen). Afspreken met vriendinnen en me-time en huishouden had ik inderdaad ook bedacht. Hobby's kan ik tzt eens naar kijken.. Ik ben vooral benieuwd hoe ik het vind om alleen thuis te komen, niemand om mijn verhaal wat ik die dag heb mee gemaakt te kunnen vertellen, inderdaad het alleen eten en naar bed gaan. Alleen met mijn gedachten. Vooral dit hele stuk daar zie ik enorm tegenop. Maar zoals iemand al zei daar zal tijd overheen gaan, al hoop ik toch niet dat ik daar een jaar of meer voor nodig ben.
Ik werk in de dagen zonder zoon juist wat meer. Dan kom ik thuis en moet er ook boodschappen gedaan worden en gekookt. Schoonmaken, de was etc etc. Ik plan de sociale dingen ook het liefst dan. Bijv in de toekomst daten. Voor nu bijkletsen met vriendinnen/uit eten/sporten/sauna/bios. Maar ook gewoon lekker de bank op met pot thee, goed boek of serie. Ik ben na mijn scheiding tot de conclusie gekomen dat ik prima "alleen"/samen met zoon kan zijn. En dat ik er zelfs best wel goed op ga. Nu nieuwe relatie maar het latten bevalt mij prima! Ik ben geen andere hobby's oid gaan zoeken. Je vind je draai vanzelf wel! En mbt je dag doornemen etc. Ja dat is even wennen. En in het begin wat gek. Maar ik heb dat nooit storend gevonden. Ik belde dan een vriendin of m'n moeder als er iets mij echt hoog zat. Alleen slapen vond en vind ik heerlijk. Ex snurkt en nieuwe partner ook en dat vind ik verschrikkelijk.
@brownielover; ik schrijf dingen van me af. Soms omdat ik het niet kan vertellen (dingen die ik lastig te verwoorden vind, maar die wel in m’n hoofd zitten) of omdat er op dat moment niemand is om aan te vertellen. Zo ben ik het op dat moment kwijt. Het helpt me om dingen in perspectief te zien. Daarnaast schrijf ik ook dingen op waar ik dankbaar voor ben; daardoor heb ik geleerd oog te krijgen voor het kleine geluk. Wellicht helpt jou dit ook.
Stapje voor stapje. Ga eerst eens ervaren hoe het is, wat het met je doet. De zorg voor je kinderen ga je nu alleen dragen. Dat is echt enorm wennen en het kost veel energie. De week dat de kinderen bij je ex zijn, zal je zeker ook nodig hebben om bij te tanken. Wees in eerste instantie lief voor jezelf Kijk of je een keer kan afspreken met een vriendin, of familie. Plan een filmavondje voor jezelf in. Kook uitgebreid voor jezelf (niet altijd even makkelijk, I know). Je hebt een zak met emoties mbt de scheiding, daar moet je ook ruimte voor maken. Je fanatiek op hobbies storten, hartstikke leuk, maar gaan voelen wat je echt voelt is, hoe ontzettend moeilijk ook, toch noodzakelijk. Scheiden is een rouwproces. Heel pijnlijk. Maar het zal uiteindelijk beter worden. En sommige dingen, die blijven niet leuk. Ik vind het soms nog steeds pijnlijk om thuis te komen in een leeg huis. Niemand waar je even je verhaal kwijt bij kunt. Maar dat is ook een kwestie van accepteren dat dit nu eenmaal is wat het is. En daar wel het beste van maken
Na een lange relatie moet je echt leren weer alleen te zijn. En daar ook voldoening uit te halen. Dat kost gewoon tijd. Maar er komt een moment dat je daaraan gaat wennen. Zou een huisdier niets voor jou zijn? Een vogel, knaagdier of kat kan prima alleen zijn. Dan heb je iets van leven in huis. Een wekelijks belmoment met een vriendin of familielid. Of plan een wandeling (kletsen en bewegen). De app nmlk is wellicht een optie. Op momenten dat het jou uitkomt activiteiten ondernemen met anderen.