Oké ff tellen tot 10! Ik was vandaag ff naar mijn dochter geweest om ff te buidelen. Omdat ik verkouden ben een Jaydaatje nog steds ziekjes is mocht ik maar een half uur. Wel een teleurstelling voor mij, maar liever IETS dan NIETS! Na dat miezerige half uur legde ik dr weer in dr couveuse en toen kwam de verpleegkundige en pakte het zo van me af. Ik schrok ervan en zei niks. Verder legde ze Jaydaatje op dr rug en heeft dr niet 'ingebakerd'. Jaydaatje mag niet op dr ruggetje want dan vergeet ze om te ademen en ze moet met een knuffel toegedekt worden en een beetje als pakketje inpakken anders gaat ze fladderen met dr beentjes en handjes! Dit staat heel dudielijk in dr dossier/map! Maar nee hoor het is te veel moeite om dat ff door te nemen en het toe te passen. Toch liet ik het zo en pakte Jaydaatjes dagboekie en ging ff erin schrijven. Sinds de geboorte schrijf ik dagelijks iets voor Jaydaatje! Tijdens het schrijven zag ik haar wild doen en huilen. Ik maakte de deurtjes van de couveuse open en legde dr op de buik en pakte dr in. Ze viel gelijk in slaap. Al die tijd werd ik aangestaard door de verpleegkundige en toen ik net de deurtjes dicht wilde doen kwam ze aanrennen en gaf mij het op mijn kop. Moeder van Jayda, wilt u Jayda niet storen want ze heeft dr rust nodig en als je iets wilt doen vraag je het ff aan mij. Ik voelde de woede in mij opkomen en hield me in en legde rustig uit wat er aan de hand is. Maar nee hoor ze luisterde niet en pakte een grote doek en legde die op de couveuse. Zo nu is het donker en ga je slapen, zei ze en liep weg. Ik pakte mijn spullen en holde weg naar de auto. Daar aangekomen huilde ik en belde gelijk mn man op. Waar haalt ze de lef vandaan om mij zo te behandelen. Is het niet genoeg wat ik heb meegemaakt en wat ik nog steeds meemaak. Mijn dochter is van me ontnomen en nu mag ik niet eens beslissen of ik dr mag aanraken of niet! Nu wil ik 's avonds niet meer erheen want mevrouw heeft late dienst en is pas 23 uur vrij! Verder heb ik de neiging om te bellen en naar een andere verpleegkundige te vragen en dr te informeren wat er is gebeurd en of ze het in de dossier van Jaydaatje wil schrijven want zoiets wil ik niet meer nog een keer meemaken. Ik weet heus wel wat ik doe en beschouw mij niet als een debiel. het gaat hier wel om MIJN dochter! Wat te doen dames? En reacties als je stelt je aan, mogen weggelaten worden want daar sta ik nu niet op te wachten.
Jeetje meid, wat een heftige gebeurtenis! Wat denkt die verpleegkundige wel niet?! JIJ bent toch zeker Jayda's moeder, en JIJ weet duidelijk BETER wat goed voor haar is dan zij! Ik heb geen idee wat je moet doen in deze situatie maar wil je toch ff heel veel kracht en sterkte toewensen! Hoe maakt Jayda het nu verder? Ze is stabiel begrijp ik? vertel eens wat, hoeveel weegt ze nu etc.? Hoe zijn de prognoses? Sorry als ik te nieuwsgierig ben maar leef gewoon heel erg met jullie mee, al sinds het bericht kwam dat jij naar het ziekenhuis moest. Heeeel veel sterkte en knufs & kusjes aan Jayda.
Ik zou er melding van maken bij haar leidinggevende. Ook al is het anders gedaan zoals zij wilde, dan nog kan ze normaal doen. Daarbij volgde zij de regels niet op zoals het in haar dossier staat. Is ze nou helemaal besode..... Vanavond gewoon gaan met je man samen en kijken of je een leidingevende te spreken kan krijgen. Zo ga je niet met mensen om en al helemaal niet met die ukkies. Kom nou.......
Jeetje Juffie, wat ontzettend lullig voor je! Kan me voorstellen dat je daarom moest huilen zeg. Na alles wat je moet meemaken. En dan krijg je zo'n commentaar op je dak. Als ik jou was zou ik er zeker een andere (hoofd)verpleegster op aanspreken want dit kan zo niet natuurlijk! Heb echt met je te doen hoor. Veel sterkte gewenst! Gr Otje
meid, ik zou mijn man aan z'n arm pakken, samen naar het ziekenhuis gaan en daar een flinke klacht deponeren op die afdeling! is ze nu helemaal betoetert! wat een klap in je gezicht! meissie toch, zou je graag een dikke knuffel willen geven nu! jíj bent haar mamma en dat geeft jou nog altijd de meeste rechten hoor! helemaal als blijkt dat zo'n bemoeizuchtig mens de regels voor jouw kindje niet na leeft! ik vind absoluut niet dat je je aanstelt! ik zou het zelfde gehad hebben hoor!
hey meisje wat naar voor je, juist de verpleegkundige zou moeten snappen dat het voor jou heel erg moeilijk is en dat je je heel erg hulpeloos en radeloos voelt natuurlijk is het jou dochter en je hebt het recht om over alles vragen te stellen waar ze dan volgens mij ook moeten op antwoorden da's toch een deel van hun taak vind het enorm jammer dat ze jou het gevoel gaf niet welkom te zijn of juist de dingen erger te maken dan ze al zijn ik zou er toch over praten met de hoofdverpleegkundige .. het is heel erg belangrijk dat je je goed voelt en rustig voelt je kleintje voelt gelijk de stress en spanning en gaat daar dan ook op reageren .. ik zou niet wegblijven van je lieverd gewoon omdat die ene het je moeilijk maakt, ik zou erop af stappen en zeggen dat je uitleg wilt over haar reactie omdat jij je er niet prettig bij voelt jij en je kleintje gaan voor !
Hier sluit ik me helemaal bij aan. Moet toch niet gekker worden. Als ik in jouw plaats stond was ik geloof ik daar al ontplofd. Dikke knuff
Voor deze dingen is zelfs een klachtenformulier (meestal bij de receptie)! Denk nou niet: daar doen ze niets mee, er is een speciale commissie voor. Echt belachelijk hoe ze je behandelt. Groetjes, Didier
wat een rotsituatie zeg.wat een lef van die verpleegkundige om zo te reageren.Zo ga je niet met mensen om en idd het is jouw dochter en dat ze je dochter zo neerlegt terwijl ze dat helemaal niet lekker vind liggen betekent dat die verpleegkundige haar dossier niet heeft ingelezen en helemaal niet in haar situatie heeft verdiept. Ik zou ook een klacht indienen bij de leidinggevende en vanavond zeker gaan met je man en aan die verpleegkundige uitleggen dat je het niet leuk vond hoe ze met je dochter omging en dat ze zo naar tegen jouw deed. Succes met de situatie.
Hallo zeg, wat een ç'(èç'"è(ç'(ç'"è(èµù^µµµ/*! Ze heeft nog geluk dat je haar geen lel hebt gegeven, is ze nou helemaal gek?! Zou ook zeker proberen hiervoor een klacht in te dienen, dit hoort toch echt niet! Van zo'n dingen word ik echt PISSIG!
Jeetje meid. Wat een ellende! Ze ligt toch niet toevallig in het Lucas in Amsterdam he... Het is JOUW kindje! Jij mag doen met haar wat je wilt. Tuurlijk zul je rekening moeten houden met bepaalde dingen... Ik had zo dus de schurft aan de bezoektijden volgens het ziekenhuis dus alleen maar het beste uitkwamen op het moment dat je kleinte weer gevoed gen verzorgt zou worden. Maar ik wilde vaker en langer bij haar zijn maar mocht dit niet. Ik zou als ik jou was zeker even contact op nemen met A de kinderarts zelf! En B de leidinggevende van de afdeling. Ze mag jou never nooit niet zo behandelen. Waar haalt ze de gore moed van daan zeg! Nee meid, ik voel je verdriet.. Het is jou kindje en je heb het al zo moeilijk om dat je haar moet achter laten elke keer..... Maar praat er over lieverd. Zo horen ze niet tegen jou als moeder te praten..... Sterkte meid... Enne laat je vooral doorhaar niet weghouden bij je meisje... Gewoon gaan, watjes in de oren en lekker doen wat jij denkt dat goed voor je is...
Ik zou je aanraden (rustig) tegen de verpleegkundige te zeggen wat je ook tegen je man vertelde op het moment dat je het ziekenhuis uit was gehold. Jij blijft nu met opgekropte gevoelens (wat heel begrijpelijk is!) zitten en deze worden met de minuut heftiger. Vertel je verhaal en vertel ook dat het in haar dossier staat. Reageert ze alsnog bot, dan zou ik naar de leidinggevende toestappen... Als je nu zo opgefokt naar haar toe gaat bereik je denk ik het tegenovergestelde... En ik zou zeker gewoon naar Jayda gaan. Nu ontloop je haar en kun je je alleen maar bozer maken. Ik snap helemaal dat je wil dat je meisje goed behandeld moet worden zoals het hoort. Ik zou hetzelfde hebben, maar ik zou er ook proberen over te praten.
Wat een rare reactie van die verpleegkundige! Ik ben zelf verpleegkundige en snap dit dus helemaal niet! Ik zou naar het afdelingshoofd vragen en samen met haar het dossier te bekijken. Jij hebt ten alle tijde inzicht in het dossier. Laat het haar maar eens lezen. (die vpk) Ze krijgt er ruim de tijd voor, voordat ze aan het werk gaat. Eerst moet zij zich inlezen in de dossiers. (overdracht) Spreek haar er op aan en anders samen met je man. Maar vertel het vooral ook tegen het afdelingshoofd/lijdinggevende. Zoiets mag gewoon niet! Echt belachelijk! succes! Groeten, Aleida
Ik sluit me aan bij bovenstaande. Ik zou in eerste instantie met haar proberen te praten en als dat niet lukt met een leidinggevende. Ik snap dat je hier woedend en wanhopig van wordt! *knuf*
lieve Jufffie, volgens mij heeft jouw gevoel je nog nooit in de steek gelaten. Dit voelt verre van goed en dat is het ook. Dien een klacht in! Heel veel sterkte wijffie, ik vind het zo erg wat jullie allemaal moeten doormaken...
Meid....klacht indienen! absoluut! Het is toch niet normaal meid dat ze zo doet?! Dikke knuffel voor jou hoor!
claartje haalt de woorden uit mn mond! wat een ontzettende @@#$YY$ verpleegster! niet erbij laten zitten en je hart luchten daar op de afdeling...wat denkt zij wel niet!
indd ik zou ook een vette klacht indienen zelf had ik haar liever een lel verkocht waar ze u tegen zegt jij bent haar moeder en hebt het recht om haar goed teleggen
Ik sluit me ook aan bij wat de anderen zeggen. Een klacht in dienen en vanavond wel gaan hoor! De verpleegkundige kan jou niet zo behandelen. Zeker niet als ZIJ niet deed wat er in het dossier staat. Je staat in je volste recht! Sterkte meis!