Dit vind ik een goede reactie, maar! Mijn vriend zijn emmer is bijvoorbeeld altijd aan het overlopen *knipoog* Als ik mijn geduld verlies (en die is haast eindeloos) dan neemt hij het van me over. Vaak zonder dat ik het vraag, want hij ziet het meestal wel.. Alleen mijn vriend zit echt 9 van de 10 x te zeuren op mijn zoontje. En ik kan er zo slecht tegen, ik vind dat echt gigantisch onaantrekkelijk. En word er ook zo pissig van! Als wij een gesprek hebben over opvoeden dan snapt hij alles heel goed wat ik zeg, maar als het erop aan komt dan vervalt hij na een week weer in zijn oude zeurderige patroon.
Dit! Wat ik vooral blijf benadrukken is: benoem het gedrag dat je wél wil zien en niet dat waarvan je wil dat je kind ermee stopt. Oh ja, pak 's avonds in alle rust eens enkele momenten waarop jij het anders had gedaan. Dan heeft mijn man in elk geval meer ruimte en rust om na te denken over zijn handelen, en niet in het heetst van de strijd zeggen dat ie het niet goed doet.