Toen bij m'n vader op zaterdagavond alle medicatie gestaakt was en hij alleen morfine kreeg toegediend had ie op maandag nog een opleving, zat rechtop in z'n bed aan de koffie De arts had ons hier al voor gewaarschuwd maar toch kijk je er raar van op en krijg je misschien nog een sprankje hoop, nu ben ik vooral heel blij met deze opleving, hij had voor ons allemaal nog wat mooie woorden... Sterkte...
MMarianne, dat was bij mijn vader ook zo. Avond voor de dag van z'n overlijden besloot hij opeens dat hij wel even naar beneden zou lopen om een sigaretje te gaan roken.
@FleurSylvano; Ik denk dat je alle informatie die je nodig had al wel hebt gekregen. Dus ik wil je alleen nog maar veel sterkte wensen!
Gaat ook om de hoeveelheid die je krijgt en wat je gezondheidstoestand is. Ik heb ook vaak morfine gehad maar dat is in een hele andere situatie. Bij 9 van de 10 keer bij het overlijden van onze cliënten wordt het proces door het geven van morfine en het stoppen van de medicijnen de boel wat versneld.
Morfine in je laatste levensstadium valt niet onder euthanasie, maar onder palliatieve sedatie (vaak icm met dormicum (slaapmiddel) als mensen ook onrustig zijn). Met zegt dan dat ze een abstinerend beleid gaan voeren, wat betekent dat alle overige medicatie gestopt wordt (behalve die zaken kunnen verlichten). Het gaat pijn en benauwdheid tegen. Het heeft als bijwerking ademhalingsdepressies, wat uiteindelijk als de dosis hoog genoeg is (en de persoon zwak genoe) wel fataal kan worden. Maar doel is dus om iemand rustig, zonder lichamelijke klachten als pijn of benauwdheid in te laten slapen. Ik werk in het zikeenhuis en daar gaat alles via infuuspompen, dus een bepaalde dosis per uur geven. Mijn oom is thuis door middel van morfine injecties om de zoveel uur rustig ingeslapen. Die had geen dormicum nodig. Hij was ook uitgedroogd, dus dat heeft amper een halve dag geduurd. Maar we maken ook vaker mee dat het enkele dagen duurt.
Bij ons beginnen ze ook altijd met injecties en later als het echt standaard wordt gegeven tot het overlijden gaan we vaak wel over op een vlindernaaldje. Ze zullen vast goed weten wat ze doen, sterkte meid! Hoe moeilijk het ook is, het is vaak een vredige manier van sterven. Zolang ze geen pijn heeft en rustig is dan is het hoe zwaar ook voor iedereen voor haar wel heel prettig.
Mijn opa heeft het in combinatie met dormicum gehad, hij heeft nog bijna 2 weken geleefd! Het hoeft dus niet altijd snel te gaan. Sterkte!
Alle wijsheid is denk ik wel gedeeld. Dus ik wil je vooral heel veel sterkte wensen! Het lijkt me erg om iemand die zo dicht bij je staat op deze manier te moeten zien...
dit is ook mijn ervaring met de vader van de kinderen, die kreeg tijdens zijn ziekte morfine pleisters, die steeds groter werden, echter op zijn laatste dag kreeg hij injecties, in totaal 3 ,ook hij kreeg een opleving (heel vreemd om te zien, en mee te maken) maar dezelfde dag is hij overleden, zijn lichaam was al heel zwak, dus het ligt er inderdaad aan hoe zwak het lichaam al is. TS heel veel sterke komende dagen
Sterkte ermee. Mijn moeder heeft alleen een dormicum gekregen als palliatieve sedatie (icm de pijnstillers die ze al had). Na een half uur was ze ineens weer klaarwakker en had ze mij nog wat te vragen en wilde ze nog even over mijn buik aaien, (was toen 7mnd zwanger) dat kan bij jouw oma ook gebeuren. Ik hoop dat ze rustig inslaapt en pijnvrij is. Veel sterkte
heel veel sterkte. ik werk reeds jaren als palliatief verpleegkundige en naar mijn mening en ervaring is euthanasie de beste manier om een leven in ondraaglijk lijden te beeindigen .maar dat is een heel persoonlijke keuze en wel van de patient in kwestie zelf. sedatie kan,indien een sterk lichaam,erg lang duren en het sterven is toch uiteindelijk door het niet eten en drinken en het stopzetten van de medicatie,wat niet altijd voor even serene taferelen zorgt.dit klinkt erg hard ,dat besef ik ,maar na al die jaren kan ik er niet omheen.echter !!bij iemand met deze gezegende leeftijd is dit wél een mooie optie.al vind ik het sneu,ook voor jou,dat je oma aangaf dat ze dit geen fijne optie vond dat maakt het plaatsen en het verwerken achteraf een beetje moeilijker denk ik.jouw oma heeft het recht een plaatsje te krijgen op een palliatieve afdeling maar de wachttijden zijn soms langer als mogelijk. ik hoop voor jullie dat het snel mag gaan en vooral dat je oma geen pijn hoeft te lijden want daar gaat het om.een dier heeft het recht op verlossing in geval van lijden en een mens tot kort geleden niet.nu steeds meer wel en dat is mooi.heel veel sterkte en zeg je oma maar hoe mooi je herinneringen zijn aan toen ze op jou pastte vroeger
Dat was bij mijn oma toen ook zo. Ze hadden er zelfs bij zitten waken, ze lag al in een hospice (laatste fase), en na een paar dagen werd ze 'wakker' en lustte ze wel een kopje soep! Uiteindelijk na drie maanden hospice toch maar naar verpleeghuis. Waarna ze pas ruim 2jaar later is overleden.
In de laatste dagen van mijn moeder kreeg ze morfinepomp en toen ze erg benauwd was en de arts zei dat het laatste uren waren hebben we besloten om haar Dormicum te laten toedienen. Anders zou ze stikken in haar eigen slijm en dat wilden we echt niet. Het is heel zwaar dat iemand zoveel pijn lijdt en er maar niet verlost van wordt. Als de arts ziet dat het niet gaat dan geeft ie wel aan om Dormicum toe te dienen. En jullie als familie kunnen het samen ook bespreken gezien haar situatie. Heel veel sterkte toegewenst!
Sorry, was niet mijn bedoeling om overbodige ongepaste info te geven. Inderdaad weet een arts heel goed wat hij doet, daar moet je op kunnen vertrouwen. FleurSylvano, hoe gaat het nu met je oma en met jou?
Tegenwoordig heet palliatieve sedatie..... ze mogen passieve sedatie ook pas toe passen als de verwachting is dat ze binnen een afzienbare periode ( weet niet meer hoeveel weken precies) gaan overlijden......dit heeft een arts in het verpleeghuis waar ik werkte mij uitgelegd.... dus je oma zou al gaan sterven denk ik....binnen een afzienbare tijd, ze willen het laatste stukje menswaardig en draagbaar maken..... vaak in combonatie met dormicum....
Ze heeft wel een butterfly maar dan op haar borst. Ze is nog afwezig en duf maar nog onrustig. Vanaf zometeen krijgt ze extra dosis morfine en dorlicum, heeft ondertussen al 2 dagen niks gegeten en gedronken, alle andere medicijnen zijn gestopt. Ze haalt elke 20 seconden adem heel eng om te zien.
Ze wilde graag in het verzorgingshuis blijven, mijn vader is ook verpleegkundige en slaapt daar s'nachts gelukkig. De zusters zitten elkaar soms weleens schaapachtig aan te kijken maar ze doen wel hun best gelukkig. Wij gaan er zo weer heen.
Toch ook dorlicum erbij, tis geen fijn gezicht nee maar straks zal ze rustig gaan slapen tot....tja....tot het lichaam echt op is....nogmaals sterkte!
Vind het alleen nog zo lang duren , ze is al 3 dagen zonder drinken, eten ik snap niet hoe zo iemand dat nog vol kan houden...
Als zij zegt dat ze het niet leuk vindt dan lijkt het me vrij duidelijk, ze krijgt drugs die tegen haar wil haar einde bespoedigen. Als zij niet dood wil, en ze kan geholpen worden, niet gedrogeerd, dan vind ik dat ze recht heeft op een fatsoenlijke behandeling. In Nederland worden hoogbejaarden vaker platgespoten met morfine. Internationaal gezien geeft dat ons land een slechte reputatie. Ik vind het persoonlijk ook een heel kwalijke praktijk, ik zou het voor mijn ouders of mezelf nooit toestaan. Morfine kan heel beangstigende wanen en visioenen veroorzaken (waar omgeving weinig van merkt omdat het ook verlammend werkt), waardoor mensen ongemerkt een rottijd doormaken. Daarbij wordt mensen hun bewustzijn ontnomen, waarmee ze van de kans op een bewust afscheid van hun geliefden beroofd worden. Het wordt zo eufemistisch 'passieve euthanasie' genoemd, het is vrijwel standaard in Nederland, maar in feite is het gewoon moord, zeker als patiënt aangeeft het niet zo te willen. Sorry als dit wat bot overkomt, ik snap dat jullie het als familie al moeilijk zullen hebben met afscheid nemen, maar voor mij is dit weer een voorbeeld van wat er in Nederland goed fout is aan zorg voor ouderen.