Wat ik gisteren meemaakte: Ik had (gelukkig) m'n dochter net weggebracht naar opa en oma en ik zat nog even in de tuin. De parasol stond op (tegen de schutting aan), ik zat er een stukje vandaan, zie ik opeens de wind er onder komen en waait hij zo de schutting over. Ik schrok er van en riep meteen naar de buren of hij toch niet op dr was gekomen. Nou echt, werd ik toch opeens helemaal verrot gescholden, dikke vloeken, getier, of ik helemaal gek was, blablabla. Kom ik in die tuin, probeert ze net de parasol er terug over te gooien (?), scheldend, vloekend. Ik dacht eerst dat hij bovenop haar was gekomen, maar dat was niet zo, ze was net in haar schuurtje. Bleek dat ze dacht dat ik die enorme parasol expres over de schutting had gegooid???? Nu denken jullie dat ik een bitch van een buurvrouw ben, maar ik had juist altijd goed contact met haar, ze paste wel eens op, we zorgde voor elkaars huis in de vakantie, ze leent vaak spullen van ons enz. Ik werd wel eens niet goed van haar bemoeizucht, maar dat probeerde ik zoveel mogelijk te negeren. Wel hebben we gemerkt dat ze af en toe helemaal uit dr plaat kan gaan om kleine dingen van andere buren, maar dat was niet eerder op ons gericht. Nu was ik dus aan de beurt en wat mij betreft is het contact klaar. Ze zei nog een heleboel andere grove dingen, ze ging erg ver en bleef me maar beschuldigen. Ik heb gezegd dat ze normaal moest doen, ze kwam echt gestoord over. Gewoon eng! Zou jij dit pikken?
Het komt over als iemand die niet helemaal in orde is psychisch gezien. Dus dan heeft boos worden niet veel zin denk ik. Ik zou er gewoon een andere keer op terug komen als ze afgekoeld is. En dan vragen waarom ze zo reageerd en of ze ergens last van heeft. En vanuit wat ze dan verteld verder kijken wat ik ermee doe. Maar ik zou niet meteen basta klaar en nu is het oorlog. Van wat ik weet over buren ruzies moet je die echt proberen te voorkomen.
Ruzie niet inderdaad, maar ik wil haar niet meer bij mijn dochter in de buurt, spullen hoeft ze ook niet meer te lenen en ik wil haar eeuwige geklaag over alles en iedereen ook niet meer aanhoren. Als ik binnenkort naar haar toe ga om te vragen wat er was geef ik helemaal een verkeerd signaal, dan weet ik zeker dat ze denkt dat alles weer goed is en ik haar gedrag pik. Ze gaat met veel mensen zo om, laatst werd de buurjongen uitgescholden omdat hij water over de schutting spoot (ook met grove vloeken).
Ik denk dat hier een hele andere reden achter zit. Misschien haar eens op de koffie uitnodigen? Zeker je grenzen aangeven, maar eens kijken waarom ze zo doet Als jullie altijd zo goed met elkaar om gaan, zou ik niet gelijk alles afkappen. Zo zonde!
Ik ben het wel met imoeder eens, het klinkt alsof de buurvrouw een psychisch probleem heeft. Ik snap dat je heel erg bent geschrokken en dat je boos bent op de buurvrouw. Ik zou het hier eerst even bij laten. Gewoon voor nu even niets. Als iedereen dan over een paar dagen is afgekoeld kun je of naar de buurvrouw toe gaan en zeggen dat je heel erg bent geschrokken/ je zorgen maakt etc. Je kunt ook besluiten om niet naar de buurvrouw toe te gaan. Als ze dan misschien over een paar weken iets wil komen lenen, kun je altijd nog spontaan besluiten of je dat wel of niet wil. Wat betreft je dochter, die zou ik inderdaad ook niet meer brengen. Vervelende situatie niet. Maar ik zou ook niet persé nu een burenruzie beginnen.
Ik zou de manier waarop ze me had behandeld niet gepikt hebben nee. Wel zou ik op en andere tijdstip zijn terug gegaan om haar op haar gedrag aan te spreken en dat ik dat niet normaal vind. Als daar uitkomt dat ze psychisch in de knup zit dan is dat heel naar voor haar en zou ik haar aanraden hulp daarvoor te zoeken maar mijn contact met haar zou niet meer als voorheen zijn. Zeker als het om mijn kinderen gaat, die blijven niet bij een oppas met zo'n kort lontje. Ik zou geen ruzie starten maar meer dan beleefd gegroet zou er voor mij voorlopig niet inzitten.
Ik ben het helemaal met jullie eens dat ze psychische problemen heeft, maar ik ga haar daar niet mee helpen. Het is al jaren dat ik voor haar klaar sta, ze is lichamelijk ziek geweest, toen veel voor haar gedaan. Sowieso doen we veel voor haar, dus om dan opeens helemaal uitgescholden en vervloekt te worden, daar pas ik voor. Het is aan haar om excuses aan te bieden, niet aan mij om de eerste stap te zetten. Ruzie hoeft niet, maar er is een groot verschil tussen ruzie en zeer weinig contact.
Aan de ene kant denk ik negeren die hap maar aan de andere kant, je geeft aan dat het contact hier voor gewoon goed was, waarom dan niet een gesprek aan gaan met haar op een ander tijdstip? Misschien speelt er wel totaal iets anders en was die parasol voor haar gewoon even de druppel? Nee ik zou ook echt niet de manier van haar reageren accepteren, ik zou daar ook zeker wel wat van zeggen maar als ik dit zo lees denk ik dat er heel veel meer speelt, ik denk juist dat het netjes is vanaf jouw kant om dit op een volwassen manier te bespreken met haar. Waarom gelijk negeren? Natuurlijk mag je boos zijn maar vraag eerst eens waarom ze zo heftig reageert.
Met Debaky eens. Misschien was ze wel enorm geschrokken van die parasol en uit een soort paniekreactie ging ze even los. Helemaal niet goed natuurlijk maar als jullie contact goed was, heeft ze hopelijk ook wat credits opgebouwd. Geef haar een kans zou ik zeggen en ga rustig met haar praten. Als ze dan nog steeds zo bot reageert, dan kun je nog altijd op de negeerstand gaan. Succes!
Ik begrijp je gedachte, maar ik weet zeker dat als ik de eerste stap zet, zij denkt dat ik het pik. Ze gaat met veel mensen zo om, bij ons ging het goed, maar nu dus ook niet meer. En als er iets anders speelt, dan moet ze maar eens hulp gaan zoeken, ik wil haar niet meer helpen.
Ze kwam uit de schuur en toen lag de parasol er, als je daar zo van schrikt dat je je buren beschuldigt en uitscheld, dan is er toch flink wat mis met je. Schrikken is nog geen rede om zo te reageren.
Ik zou ook op een later tijdstip teruggaan en het er als volwassenen over hebben. Dan hoeft zij toch niet te denken dat je alles 'pikt'? Als iemand waarmee je vroeger goed contact had opeens zo flipt wil je toch gewoon weten wat er aan de hand is? Zeker als het je buren zijn. Ik zie ook dat dit het derde topic in korte tijd is dat je over buren (overlast) opent. Gaat het dan steeds over andere buren?
Zonde als het contact altijd goed was dat het om zoiets stuk loopt. Ik snap heel goed dat je je niet uit laat schelden, maar misschien schrok jouw buurvrouw of had ze een baaldag en was dit de druppel? Toch zou ik niet de eerste stap zetten(ben ik te trots voor) ik bedoel, parasol gaat per ongeluk over de schutting, jij vraagt of het gaat en of ze niet geraakt is, zij scheld jou de huid vol en jij mag vervolgens aan haar deur kloppen of er verder nog iets was. Nee dat gaat er bij mij niet in. Ik zou haar even laten voor wat ze is, misschien denkt ze straks helder na en komt ze haar excuses maken.
Bestrijd het kwade, met het goede. Als de ander vuur is. Wees jij water. Als ik je verhaal zo lees, zou ik in jou plek ook woest worden. Je hebt het namelijk niet express gedaan. Balen van haar gedrag. Ik zou denken stank voor dank, alle jaren goed tegen der geweest en nu dit. Zou gewoon een stap terug nemen. Of, als je mijn eerste 2 regels wil volgen: zet jij een stap dichterbij. Je wint sowieso van haar, alleen door het goede gedrag wat je zal vertonen.
Je bent dus eigenlijk gewoon te trots om een gesprek met haar aan te gaan..... Je kan toch gewoon een gesprek aangaan, zeggen dat je hier niet van gediend ben en daarna het contact minimaal houden. Ik zie echt niet in waarom je niet in gesprek zou kunnen gaan Je hoeft toch niet je excuses aan te bieden of je spijt te betuigen of weet ik t wat. Je kan toch gewoon vragen wat er aan de hand was
Je eerste zin vind ik erg vreemd, ik ben te trots? Nee, ik laat me niet als vuil behandelen! Dat is totaal wat anders. Stel je echt eens voor: jouw buurvrouw, -man scheldt jou compleet uit, uit het niks. Dan ga jij er later naartoe om het uit te praten? Dat geloof je toch zelf niet. Dat denk je misschien te doen, maar probeer je je eerst eens in te leven.
Ja ik vind dat je wel te trots over komt, want je wil niet omdat de buurvrouw dan denkt dat je haar gedrag goedkeurt.... En ja als ik verder altijd een goede band heb gehad met Mn buurvrouw of man en dit gebeurt ineens ga ik wel verhaal halen ja. Wie zegt dat ik het uit ga praten en we erna weer vriendjes zijn....?
Misschien wel ja. Mijn man snapt niet dat ik het zolang vol gehouden heb, maar ik vond haar altijd zielig omdat ze met iedereen ruzie had. Nu zie ik in dat ze niet zielig is, maar zelf de oorzaak van de ruzies is.