Hallo allemaal, Mijn mannetje en ik waren er helemaal uit. We wilden niet weten of we een jongetje of een meisje krijgen. Nu hebben we onverwacht vrijdag een pretecho en nu twijfel ik weer aan alle kanten. Het lijkt me namelijk prachtig om het te weten, maar aan de andere kant is de bevalling afwachten ook wel leuk. Dan is het toch een verassing! Wat vinden jullie? Liefs
Ben hier vorige week al dezelfde topic tegengekomen, bij zwangerschap denk ik... Maar ik wou het wel weten, is makkelijker voor de inrichting en de aankopen voor de baby(kamer)
Ik wil ook deze keer weer graag weten of we een jongetje of een meisje verwachten. Ben super benieuwd! Bij mijn zoontje had ik echt een voorgevoel dat ie een jongetje zou zijn. Nu helemaal geen voorgevoel. Over een week of vijf zullen we het weten.
Spannend hoor, ik wil het ook weten, het zou ook leuk zijn als het een verassing bleef, maar daar ben ik te nieuwsgierig voor. Dan weet ik teminste hoe ik mijn beeb kan aanspreken. Hij of Zij,.. Nu wissel ik het af met hij en zij. Mijn voorgevoel, ik zou het niet weten, ik denk een jongen, maar in mijn hoofd zeg ik kleine meid. Mijn vriend droomde over een jongen maar denkt een meisje... Nou ik moet nog 10 weken wachten..
Zin idd veel van deze topics al, ik wilde het deze keer wel weten en ben er heel blij mee dat ik het weet!
bij ons was het een verassing en wanneer ik ooit weer zwanger zou raken wil ik het ook niet weten lekker spannend als zei mijn voorgevoel ik krijg een jongetje en had ik gelijk ik zou het geslacht niet willen weten heb tijdens zwangerschap veel echos gehad soms bijna de neiging gehad om te vragen maar niet gedaan ben ik blij om ook
wij wisten direct dat we het wilden weten, maar puur voor onszelf. het blijft nog steeds een verrassing hoe de kleine eruit ziet. dus zoals mensen zeggen de verrassing is er dan fa, nou nee hoor. De blijdschap is alleen maar concreter geworden.... Ik vind het superhandig. want over de naam hoeven we niet langer na te denken en we kunnen al naar hartelust kleding kopen
Ik was héél erg nieuwsgierig, al hoewel mijn gevoel 100% zei dat het een jongentje was. Ook mijn moeder, schoonmoeder en man dachten dat het een jongetje zou zijn. Mijn hele omgeving eigenlijk. En nu hoorde ik vorige week dat het waarschijnlijk een meisje is! Ik wist niet wat ik hoorde! Ik vind het ontzettend leuk, een meisje, maar het is wel even omschakelen omdat het voor mijn gevoel steeds een jongetje was. Nu een week later vind ik het helemaal geweldig en kan ik eigenlijk niet wachten totdat ik deze tuttebel in mijn armen heb.
Wij willen het niet weten. Waarom weet ik niet, gewoon een gevoel. Wij hebben verder geen echo meer, dus we weten het pas echt straks na de bevalling.
wij wilden het deze keer wel weten bij de eerste was ons voorgevoel zo groot dat we er al een beetje van uit gingen dat het een jongen was en dat was ook zo het was dus meer een verassing hoe hij eruit zag en of alles goed was nu wilden we het wel graag weten en hadden toch alweer dat sterke gevoel dat het een jongen zou zijn.........en dat klopte en moet zeggen ik vind het superbijzonder om te weten dat ik nu al weet dat mijn beebje die ik voel trappen een zoontje is en hoe hij gaat heten
Ik wil het niet weten, mijn man wel. Daarom laten we de keuze aan de baby. Als er met de 20 weken echo te zien is welk geslacht hij/zij heeft, dan willen we het weten. Als we het niet kunnen zien, dan wachten we tot na de bevalling!
Ik wilde het bij mijn meiden niet weten en nu wel maar we hebben een 3d echo gehad en we zijn niet helemaal overtuigd wat het nu eigelijk is. Maar de 24 feb hebben we nog een echo dus hopen dat we dan een echte bevestiging krijgen, dat we krijgen wat we nu gezien hebben.