Van vrienden en familie hoor ik heel vaak dat er 1 persoon in hun familie werd voorgetrokken vroeger en er echt een duidelijk "lievelingetje" was thuis. Ook hier lees ik regelmatig dat dat vroeger in hun thuissituatie ook zo was. Bij mijn man thuis merk ik ook wel regelmatig wat de voorkeursituatie is. Of tenminste het lijkt er wel erg op. Zelf heb ik altijd gedacht dat mijn zus, die heel braaf en gehoorzaam was, een veel betere band had met mijn ouders dan ik, die overal tegenin ging en niet echt gehoorzaam was . En ondanks dat ik die signalen nog wel vaak meekrijg begin ik me af te vragen of zo'n "voorkeur" eigenlijk wel echt bestaat. Misschien is de band anders, maar misschien ook wel helemaal niet minder. Ik vraag me af of er echt zo veel zijn die dit gevoel in hun jeugd hebben gehad, en of ze nu ze misschien zelf kinderen hebben dit ook anders zien, of dit misschien juist zelf wel hebben. vandaar deze poll, ben benieuwd of dit echt zo vaak voorkomt als ik denk!
Bij ons was dat wel zo. Ik was het eerste kleinkind. Mijn oma heeft nog steeds het gevoel dat ik iets 'specialer' (Klinkt gek weet geen ander woord) ben. Maar ze behandeld iedereen gelijk en is ook echt meer een gevoel. Ik heb dat zelf ook altijd wel gevoeld. Toen ik later in een pleeggzin kwam was mijn oudere pleegzus meer favoriet thuis.
Oh ja, mijn Oma gaf het altijd toe. Ik was haar favoriet, want ik was zo lekker druk, net als haar. Dus daarvan weet ik het zeker. En dat vond ik altijd weer heel erg voor mijn broer en zus. Want ook die kregen dat mee. Maar bij jullie dus wel echt duidelijk!
Mijn moeder houdt meer van haar eigen kinderen dan van ons (mijn zusje en ik), dat is niet alleen een gevoel maar er zijn ook bewijzen van geweest en nu nog steeds. Van ons heeft eigenlijk niet gehouden
Ja hoor! Merk dat erg bij mijn schoonouders. Mijn vriend zn Zus is alles! Alles gaat altijd perfect, kinderen zijn super lief (totdat de ouders /oma en opa uit de buurt zijn) etc. Ook de andere kleinkinderen (dochters van mn schoonZus) zijn alles! Esmée word maar achter gesteld en doet nooit iets goed. Ze is te dik, te snel met van alles, etc. Mja Gelukkig word ze door "mijn" kant wel goed verwent etc.
hier was het ook wel zo, mijn zusje was niet echt het lievelingetje, maar werd wel ontzien en voorgetrokken enz, maar dat kwam door wat ze heeft meegemaakt. toch vonden/vinden mijn broer en ik het oneerlijk hoe het is gegaan. heb verder wel een goeie band met haar
Mijn broers waren vooral de lievelingetjes van mijn moeder, en ik het lievelingetje van mijn vader. Mijn moeder is meer een jongens-mama. Dat merk ik nu nog wel eens. Toevalligerwijs hebben mijn twee broers alleen maar meiden, in totaal 6. Mijn moeder heeft soms moeite om haar teleurstelling hierover te verbergen.
Ik heb dat gelukkig nooit zo ervaren thuis. Inmiddels weet ik als moeder wel dat je met elk van je kinderen een andere band kunt hebben (een andere emotionele klik ofzo), maar dat die niet minder hoeft te zijn dan bij een ander kind.
Ik heb tot ik 4 jaar was bij mijn opa gewoond samen met mijn moeder. Je kan wel zeggen dat ik het lievelingetje was van mijn opa Maar wel in de goede zin hoor, het was niet zo dat ik voor alles en iedereen ging, we werden wel gelijk behandeld maar ik heb toch een andere en speciale band met hem. Bij mijn vriend thuis heeft zijn broertje duidelijk de voorkeur. Helaas is het hier niet echt in de goeie zin.. mijn vriend heeft er nog steeds 'last' van Zelfs nu er kleinkinderen zijn merk je goed verschil
Ja vroeger had ik dat gevoel heel erg. Ik woonde bij mijn vader en stiefmoeder. Mijn stiefmoeder en ik konden echt niet door een deur, en ik merkte altijd dat ze meer van mijn (half) broertje en zusje hield. Ik kreeg overal de schuld van en kreeg altijd straf van haar. Ik ben om die reden ook op mijn 17e uit huis gegaan. Gelukkig is de band tussen mij en mijn stiefmoeder nu 100 keer beter. Ik denk dat dat ook komt doordat ze ziet hoe ik het als alleenstaande studerende moeder toch allemaal maar doe, en ze daarom veel meer respect voor me heeft gekregen.
ik ben altijd voorgetrokken door mijn oma, kreeg nieuwe schoenen van 200 euro, nieuw bed etc.. en mijn zusje kreeg dit allemaal niet.. door onze ouders wordt er niemand voorgetrokken
Ervaring bij beide oma's. Bij de ene was ik het lievelingetje van alle kleinkinderen. Bij de ander kwam ik op de laatste plaats.
Als kind had ik het gevoel dat mijn broer werd voorgetrokken maar als ik terug kijk was dat onzin. Het had meer met mijn faalangst te maken denk ik, bang dat ik niet aan hun verwachting kon voldoen.
Ik mis de optie dat het vroeger zo was en nu nog... Mijn zusje is altijd boven mij gesteld en dat gebeurt nu nog. Ik heb best een goede band met mijn moeder hoor, maar op de een of andere manier is ze altijd teleurgesteld in me. Ik trek het me inmiddels niet meer aan, heb langzaamaan geleerd me los te maken. Mijn zusje en ik zijn wel heel dik samen gelukkig! En ik waak er enorm voor dat ik niet hetzelfde doe met mijn kinderen.
Mijn jongste zusje is altijd het lievelingetje geweest (en nog steeds)Onze ouders houden van al mijn broers, zussen en mij evenveel hoor, maar het jongste zusje mocht toch altijd net even iets meer... Maar wij doen daar allemaal aan mee en kleine zusje profiteerd daar enorm van
ja, ik was het lievelingetje. In elk geval van mijn vader, mijn moeder maakte tegenover ons geen onderscheid. Mijn vader wel en dat was soms erg vervelend omdat hij wel dingen met mij deed maar niet met mijn zussen, omdat ik wel eens wat extra's van hem kreeg en mijn zussen niet. Tuurlijk was ik er blij om, maar ik voelde ook hun boosheid en afgunst (wat heel logisch was) en dat was soms ook heel moeilijk voor me.
Bij ons niet, ik heb 1 broer. Heb nooit ook maar iets gemerkt dat 1 van ons werd voorgetrokken, beter behandeld of wat dan ook. Weet van mijn broer dat hij dat net zo heeft ervaren. Terwijl we allebei makkelijke en moeilijke jaren hebben gehad thuis, we wisselden elkaar een beetje af. Petje af voor mijn ouders, zij hebben 1 van ons never nooit de indruk gegeven dat de ander op dat moment toch wel echt liever, makkelijker, leuker of aardiger was.
Bij mijn vader was ik favoriet (om zeldzaam slechte redenen) en voor mijn moeder waren en zijn we beide gelijk (gelijk, niet hetzelfde)