Hoi hoi, Net bij de verloskundige geweest en ze heeft geconstateerd dat de kleine helaas in stuit ligt. Vorige keer met 33 weken lag hij keurig met zijn koppie naar beneden, maar nu dus niet meer. Ze was er echt heel zeker van. Maar nu zit ik op de bank en krijgt de kleine de hik, maar die voel ik toch onder in mijn buik.... Dat kan dan toch niet, of ben ik nou gek? Ik heb vrijdag een echo, dus dan zullen we het helemaal zeker weten. Hopelijk ligt ie gewoon goed.
Op de een of andere manier voel je de hik meestal zo laag, mijn oudste lag ook in stuit maar ik voelde de hik ook onder mijn schaambot
Ok, ik had nog de hoop dat de verloskundige het misschien verkeerd gevoeld had haha.... Maar dat zal dan wel niet.
Hier een kindje die nu gelukkig wel goed ligt sinds twee weken en gisteren voelde ik voor het eerst dat hij de hik had en dit voelde ik behoorlijk ver naar boven. Kan dus wel kloppen dat jij het onderin voelt.
Ja die hebben wij gedaan en de kleine meid wou ook echt maar ze was te groot, wel heel gaaf om te voelen dat ze ook wou maar niet kon! Uiteindelijk is het een KS geworden maar dat kwam niet alleen door de stuitligging. Succes!
Dan voel je ws. het schokken van de billetjes? Ik voel de hik ook onderin, maar ook bovenin. Ze liggen helemaal opgerold, dus de romp voel je helemaal. Maar wie weet heeft ze zich bedacht... mijn zusje is ook nog gedraaid op het eind hoor! Mijn moeder had ook een ks in het vooruitzicht, maar het hoefde dus niet Ik weet niet of ze een draaipoging gedaan hebben, ze is uit zichzelf gedraaid.
Als het kindje de hik heeft, zijn het vaak de beentjes die hierdoor overstrekt raken en als hij in stuit ligt, (dus met beentjes naar beneden), dan voel je de hik dus het meest onderin Klopt allemaal dus wel
Ok, weer wat geleerd haha. Bedankt! Ik dacht dat ze bij de hik, net als wij, het meest zouden bewegen bij de schoudertjes en ik het dus eigenlijk bovenin zou moeten voelen, maar niet dus. Ik ga echt duimen dat hij draait. Ik zou een keizersnede echt eng vinden..... En vorige keer ben ik op een normale manier bevallen. Deed ontzettend pijn, maar vond het wel een heel mooie ervaring. Dat zou ik nu zo graag weer willen. Daarbij is het natuurlijke en onnatuurlijk iets om een kind op die manier uit de buik te halen. Zo heeft de natuurlijk het eigenlijk niet bedacht....
Een keizersnede is zo onnatuurlijk niet hoor! Liever een keizersnede zodat het kindje geboren kan worden, dan een kindje wat er niet uit kan komen (op normale wijze) en het kindje daardoor overlijd ..........................
Nou, het is niet 'natuurlijk', maar als je moet kiezen tussen met levensgevaar natuurlijk bevallen en een keizersnede zou ik het hooguit 'jammer' vinden, en er verder geen seconde over twijfelen! Overigens zijn er ook vrouwen die vaginaal bevallen als het kindje in stuit ligt. Ik denk niet dat ik het zou aandurven zelf Ik vond een ks ook een eng idee, maar toen ik hem boven mijn hoofd had hangen omdat mijn kindje niet goed lag tijdens de bevalling (ja, wel met hoofd naar beneden, maar ze keek omhoog en ik ontsloot daarom niet goed), wilde ik alleen maar dat ze zo snel mogelijk goed geboren kon worden. Of dat nou een ks was of niet. Ze draaide (om haar verticale as dus) een uur voor ik genoeg ontsluiting had, en is er alsnog goed uitgekomen. Ik hoop het dus voor je, ik zou de ervaring ook niet willen missen. Als je erg hecht aan vaginaal willen bevallen zou je een stuitbevalling iig kunnen bespreken met de vk. Ik ken wel een paar vrouwen die het gedaan hebben, geen enge verhalen gelukkig, maar ik ben niet precies bekend met de risico's. Het is denk ik niet voor niets dat ze algemeen een ks adviseren Ik duim voor je!
Ik heb zelf ook een stuitbevalling op de normale manier gedaan! Kindje lag in een onvolkomen stuit (dus voeten naar het hoofdje en dus billetjes eerst) Normaal gesproken werkt een kindje "mee" met de bevalling (stuit of niet), maar mijn kindje niet omdat hij was overleden, en moest dus op eigen krachten het kindje eruit zien te krijgen in stuit. Ik heb hier 25 minuten voor moeten persen (vind het nog wel meevallen eigenlijk )
O wat vreselijk RoGiJuLi. Wat moeilijk om zoiets mee te maken. Evenstar: Ja, dat is op dat moment ook het belangrijkste, dat de kleine er uit komt. Maar met een geplande keizersnede heb je van te voren er wel meer spanning van, dan wanneer je op het moment van bevallen ermee geconfronteerd wordt. Maar uiteraard, als de kleine er maar veilig uit komt. Dan is het goed. En dan moeten we dat perfecte beeld van een bevalling gewoon los laten. Ik ga gewoon goed vragen wat het veiligst is, mocht ik een keuze hebben en daarnaast toch blijven duimen dat hij draait. Vrijdag de echo dus wel zullen het zien. Vandaag wel veel activiteit gevoeld, maar volgens mij is hij niet gedraaid.