Ik loop al een tijdje ergens tegenaan en ik kom er niet uit. Ik ben een werkende moeder en om heel eerlijk te zijn; ik krijg het er soms spaans benauwd van. Zodra mijn meisje ziek dreigt te worden, begin ik te stressen. Ik heb een werkgever die al niet zo blij is met het ouderschap op zich, maar goed; hij heeft me wel aangenomen en kent de situatie. Nu is het in ons gezin zo geregeld dat mijn man goddank veel meer gedaan krijgt op zijn werk dan ik. En toch baal ik daar dus van. Begrijp me niet verkeerd hoor; ik vind dat je als werkende ouder gewoon de juiste en passende opvang voor je kind moet regelen. Dat staat voorop. Maar een nulkommanul flexibiliteit van de werkgever uit maakt het allemaal wel heel erg krampachtig. Wij hebben geen (schoon) familie als backup voor als ze ziek zou zijn. Voorheen kon mijn moeder soms, maar sinds mijn vader zijn gezondheid niet al te best is, is het een grote ellende. Kortom je kunt ons een soort van alleenstaand gezin noemen als het gaat om backups vanuit familie. Vrienden werken ook. Een oppas zoeken voor dit soort incidenten vind ik niet aan de orde; ik wil iemand waar mijn dochter zich veilig bij voelt en als we die oppas nodig hebben, gaat het dus om een moment dat ze ziek zou zijn. Want voor alle andere zaken hebben wij een gastouder die 24/7 open is. Wat dat betreft hebben wij het als werkende ouder heel goed geregeld en heeft de werkgever nooit last van ons als het gaat om een keer overwerken of een keer extra werken. Ik vind dus, om heel eerlijk te zijn, dat als onze dochter een keer ziek is, ik op dat moment de vrijheid moet kunnen hebben om verlof op te nemen. Dus nee, mijn baas hoeft mijn vrije dagen niet te betalen, ik zou verlof nemen. En daar is dus geen ruimte voor en daar baal ik van. Ik heb eigenlijk ook het idee dat dit bij elke werkgever wel een probleem is. Of is dit niet zo en zijn er dames hier die deze ruimte wel hebben? Ik baal er behoorlijk van, omdat ik ALTIJD bereid ben om in de avonden terug te komen om dingen af te maken, gemiste tijd in te halen. Ik wil zelfs in het weekend die oplossing bieden. Kortom; ik ben hartstikke flexibel. Maar krijg het niet echt terug. Op woensdag is mijn vrije dag (en donderdag). Kreeg gisteren een bericht of ik langs kon komen. Nee. Ik kon niet. De reden is niet eens belangrijk. Echt niet? Neem je kind maar mee. Nee, het gaat niet. Antwoord; prima; als je dan nog vragen hebt of wat dan ook, hoef je niet meer bij me aan te komen, dat gaan we namelijk zometeen bespreken en de info haal je dan maar bij je collega's weg. Resultaat; ik heb mijn baan nodig en ik wil ook echt werken en dus ben ik, met kind, naar dat overleg gegaan. Niet te doen natuurlijk. Kind vervelend, ik niet alert en achteraf balen omdat ik me dit dus laat gebeuren. Arbotechnisch heeft mijn werkgever overal schijt aan. De wet is er voor iedereen, maar niet voor hem. Ik heb dus besloten om verder te gaan kijken. Ik wil echt overdag blijven werken, omdat juist die afwisseling voor mij belangrijk is. Ik kan 's avonds werken hoor, maar dan ben ik evengoed nog fulltime thuis om vervolgens 's avonds uitgeput nog te moeten presteren. Buiten dat om, ben ik erg benieuwd wat jullie mening hierin is. Nu gaat het dus niet om; sorry, ik kan echt niet tien minuten langer blijven, want ik moet mijn kind halen. Want dat kan dus altijd, dankzij onze goede flexibele gastouder. Maar bij mij is het standaard overwerken, ik word op vrije dagen gebeld en zoals gisteren met dat overleg moet ik wel gaan, om erger te voorkomen. Het gaat er mij dus om; is het een onredelijke gedachte om a la minute vrij te kunnen nemen op moment dat je echt naar je kind toe moet, omdat ze ziek is? Stel dat je vindt dat dit echt niet kan, hoe los jij dat dan op als werkende moeder? Je werkgever hoeft echt niet met alles rekening te houden natuurlijk en ik denk dat ik in mijn geval bijvoorbeeld onwijs veel flexibiliteit al geef, behalve als.. Maar een beetje normaal en menselijk begrip in dergelijke situaties, dat mag toch verwacht worden? En nog een vraag; hoe vind ik een kind-vriendelijke werkgever?
Ik zou een slechte werknemer zijn. Als je een vast contract heb dan totaal niet meer flexibel opstellen.. Arbo ook lekker inschakelen als het niet gaat zoals het hoort en men hier hinder van heeft. Zelf ben ik erg flexibel en mijn werkgever ook. Mag zelfs een campingbed naast mijn bureau neerzetten in geval van nood (schoonmoeder is ernstig ziek, manlief in de ploegen..)
hoi, vast contract wil niks zeggen hoor. heb met vast contractb ook al is gewoon mijn ontslag gehad hoor. hier kan ik ook niet thuis blijven, werk in rusthuis voltijds. paar keer is mijn pa thuis gebleven, maar ze was zo vaak ziek dat ook dat niet meer ging. nu ook al is mijn meid ziek ze doet ni lastig ofzo dus mocht ze van KDV gewoon komen. gewoonweg omdat ze 3 w per maand ziek was de begin maanden. als ik had moeten thuis blijven alle dagen dat ze ziek was, dan was ik gewoon 3 maand moeten thuis blijven. dus snap zeker je probleem wel en het gevoel dat het niet leuk is. gr
Ik herken je benauwdheid 100%. Ik werk nu niet ivm verlof maar wat je beschrijft zou mijn huidige werkgever kunnen zijn, vooral mijn collega's eisen een flexibiliteit die niet samengaat met kinderen zeker omdat mijn man 80 uur per week werkt en ik hoofdzakelijk de zorg voor straks 2 kinderen op me neem en daarnaast graag wil werken. Zo werd ik zonder overdrijven wekelijks gevraagd over te werken omdat een collega steeds vrij wou om haar dagen op te maken, toen ik vroeg wanneer ik dat kon compenseren was dat geen optie. Toen ik ziek werd door de zwangerschap waren het mijn collega's die op zijn zachtst gezegd not amused waren omdat zij daardoor extra moesten werken en volgens hun had ik er immers zelf voor gekozen om te werken. Nu heb ik een gastouder die ontzettend flexibel is en waar ik mijn dochter zelfs met koorts naartoe mag brengen, niet dat ik dat doe want ik heb de luxe dat schoonouders altijd willen bijspringen. Ik zie er als een berg tegenop om daar weer naartoe te moeten, gewoon alleen al om het onbegrip, wel 200% van mij verwachten maar niks terug geven. Ik ben dus alweer aan het solliciteren, heb uitzicht op een andere baan na mijn verlof en ik hoop echt dat dat doorgaat. Ja ik begrijp je precies, zelfs met vergaderingen gaat het precies als bij jullie. Lastig he? Graag willen werken maar bijna onmogelijk te combineren met een gezin bij sommige werkgevers. Ik zou zeggen, solliciteer en kijk goed rond, er zijn echt banen en bazen die goed samengaan met een gezin
Mijn werkgever dacht dat ik ook flexibel 24 uur per dag 7 dagen per week beschikbaar was.... Resultaat: ik heb maanden lang overspannen thuis gezeten. Nu gelukkig een nieuwe baan gevonden waar ik op vaste dagen werk, en vast contract of niet, ik ben beschikbaar op díe dagen, op de andere ben ik MAMA en ga ik dus niet werken, al helemaal niet mét kind naar een vergadering.... Het is 'maar' werk hoor. Als ik ergens niet goed over geïnformeerd ben, omdat iets besproken is op mijn vrije dag, ligt die informatieplicht ook bij mijn teamhoofd! Ik werk niet voor niks parttime.
Hier een zeer flexibele werkgever. Als mijn meisje ziek is ben ik thuis. Eventueel kan ik dan nog thuis werken en anders neem ik verlof op. En als het echt niet kan omdat ik aanwezig moet zijn bij een klant dan neemt mijn vriend vrij. Hij kan ook thuis werken en makkelijk een vrije dag nemen.
Ik heb in die zin ook een flexibele werkgever. Zelfs afgelopen maandag nog gewoon zorgverlof kunnen opnemen omdat ik met de jongste naar het ZH moest (was van de commode gekieperd) Ik zou in ieder geval bij je werkgever duidelijk aangeven dat jij je altijd zeer flexibel opstelt mbt overwerk evt terugkomen etc. Zelfs dat je vrijwel direct beschikbaar bent op de je "niet-werkdagen". dat je daarvoor ook iets terugverwacht op het moment dat het nodig is! Daarnaast heb je gewoon op dat soort momenten recht op doorbetaald zorgverlof (70%) en niks vrije dagen opnemen op zo'n moment! ik zou denk ik ook verwijzen naar wat er deze week is gebeurd.... je hebt uiteindelijk dan toch maar je kind meegenomen naar het "ingelaste" werkoverleg, waardoor dus iedereen afgeleid werd!
Ik denk dat ik hier een heel gevaarlijk bommetje onder dit topic ga gooien als aanstaande moeder zijnde maar ook als werkgever zijnde. Nu is het in de binnenvaart wel anders, allereerst minder flexibel natuurlijk, niet of slecht te plannen. Onze bemanning de jongens die werken 14 dagen en zijn 14 dagen vrij. Ten opzichte van bevallingen van hun vriendin/vrouw proberen wij zo flexibel mogelijk te zijn zodat ze dat gewoon mee kunnen maken, maar daarna is het ook gewoon klaar, ziek kind ja jammer....... dan moet de moeder daar helaas voor opdraaien wij kunnen de jongens niet missen en wij hebben er niet om gevraagd of zij kinderen op deze aardbol willen neerzetten. Tenzij ze het onderling regelen met de persoon die tegenover hun loopt maar wij regelen niets. En het mag misschien discriminerend zijn maar wij zullen ook echt geen vrouwen aannemen gewoon om het feit dat ze ongetwijfeld kinderen willen en dat daar geheid gezeur van gaat komen. De jongens die weten hoe wij erover denken en zijn het er mee eens. Desondanks zullen wij nooit van ze verwachten dat zij in hun vrije tijd op moeten komen draven. Maar als moeder zijnde zou ik ook totaal niet willen dat mijn werkgever er last van zou hebben op wat voor manier dan ook. Hoe ik dat wel op zou lossen op zo'n moment weet ik niet maar hoe dan ook er moet en zal op wat voor manier ook een oplossing komen. Tevens vind ik het niet correct van jouw werkgever dat hij wel verlangt dat jij in je vrije tijd op komt draven Vrij is gewoon vrij. En als daar afspraken over gemaakt zijn door beide moet daar gewoon aan gehouden worden. Heel simpel.
Kan alleen maar zeggen, wacht maar tot je zelf moeder bent. Dat neemt niet weg dat ik best begrijp dat het in de scheepvaart anders werkt maar goed daar kies je dan ook voor, net als kinderen.
heel simpel of je nu wel of niet kinderen hebt, Vrij is vrij en een werkgever die dan op zo"n manier dreigt met je "Moet" komen als jij het niet weet is dat jouw pakkie aan, had aan mij een slechte en jah ik riskeer daar met liefde ontslag voor. Ik heb geen moeite met calamiteiten verlof opnemen (de dag dat de kleine ziek word en ik probeer oppas te regelen en zelfs dat opa/oma de kleine ophaalt zodat ik neit weg hoef van mijn werk als de ziekte het toe laat maar anders ben ik de hele dag thuis) of zorgverlof als dat nodig blijkt te zijn. Beste werkgever die denkt dat hij boven de wet staat en mij dat ook opdringt. ik ben vaak genoeg s avonds of overdag naar overleg geweest, maar wel als dat minimaal 1 week van te voren gecommuniceerd was en normaal gevraagd was. mientuh: ik vind dit ook heel logisch, je zit op een schip het is niet alsof jullie even kunnen afmeren en dan zonder personeelslid verder kunnen. Maar oook bij jullie geldt vrij = vrij. overweken als je aan boord bent is waarschijnlijk logisch, maar de jongens bellen dat ze nu 2 uur moeten werken als ze thuis zijn zal waarschijnlijk niet gebeuren. Als bij ons de kinderen ziek zijn kijken we wie het makkelijkst vrij kan nemen die dag of dat ze goed genoeg zijn om naar oma/mijn zus te gaan , als die toevallig thuis zijn. (toen ik werkte en als ik straks weer werk)
Niet om het 1 of ander maar een werkgever kan roepen wat ie wil, ze hebben geen poot om op te staan. Even de volgende linkjes ter verduidelijking: Wat is calamiteitenverlof en wanneer heb ik daar recht op? | Vraag en antwoord | Rijksoverheid.nl Kortdurend zorgverlof | Verlof en vakantie | Rijksoverheid.nl Kort gezegd: De eerste dag dat je kind ziek is heb je recht op calamiteitenverlof, mocht het nodig zijn langer thuis te blijven dan heb je recht op kort durend zorgverlof (2X de uren per week die je werkt per jaar... dus als je 24 uur werkt heb je recht op 48 uur zorgverlof per jaar) De reactie van Mientjuh dat werknemers geen vrij krijgen is dan ook alleen rechtsgeldig als er andere afspraken in de CAO van haar vakgebied staan. De rest van haar teksten ga ik niet eens op in......
Als mijn kind ziek is schiet ik niet meer in de stress. Nee hoor, ik bel mijn werkgever en meld dat mijn kind ziek is en ik dus echt niet kan komen werken. En dan heb ik het niet over een verkoudheidje oid. Nu is mijn zoon al geregeld ziek geweest en hij haalt gemakkelijk een temperatuur van 40/41 graden, dus deze mamma belt heel makkelijk haar werk af. Ik zit er allang niet meer mee. Aan de andere kant probeer ik wel wanneer en indien nodig extra te werken. Ben daar echt de beroerdste niet in.
CAO's mogen alleen in positieve zin (voor de werknemer) afwijken van de wet, niet negatief.... dus in de CAO mientjuhs werk staat ook gewoon dat je allerlei rechten hebt, ook als vader. Ik vind het altijd zo kortzichtig/ ongeëmancipeerd/ niet van deze tijd om te zeggen: 'de vrouw draait er maar voor op'.... Als man ben je ook gewoon 100% papa, en niet maar '20%' ofzo, of 'alleen als het uitkomt'... maar goed, daar denkt iedereen anders over.
Wij verdelen de zeldzame keren dat dochter te ziek voor het kdv is. Het komt gelukkig bijna nooit voor. Ik heb er wel eens stress over, als er deadlines zijn bijvoorbeeld. Maar die heeft mijn man ook, we zitten in hetzelfde soort beroep. We zijn vrij flexibel met onze uren (op onderwijs na). Op een dag dat ze ziek thuis is, kunnen we ieder een halve dag werken bv. En ik kan mijn uren in het weekend inhalen thuis. Onze werkgevers doen er eigenlijk nooit moeilijk over, maar dat is misschien ook omdat het zo weinig voor komt. Nu maar hopen dat bengel #2 ook zo gezond is, we mogen er dankbaar voor zijn. Ik vind het trouwens wel een beetje ongeemancipeerd... kind is ziek dus blijft de moeder thuis? Waarom de vader niet even vaak? Of is jullie ervaring dat de vaders er nog moeilijker vrij voor krijgen? Dat is onze ervaring namelijk niet, maar wij hebben uiteindelijk dezelfde werkgever (verschillende faculteiten, zelfde universiteit).
Ben het helemaal met je eens hoor Mausi De CAO en de overheid maken geen verschil tussen vader of moeder... Je hebt als ouder allebei evenveel recht op vrij!
Doet me denken aan mijn vorige werkgever. Had een woordenwisseling met mijn manager omdat ik tijdens mijn de vakantieperiode niet in staat was om voor 1 uur vergadering naar mijn werkplek toe te komen. En het is in totaal 3 uur reizen voor mij. Kon op dat moment geen oppas regelen na heel veel moeite gedaan te hebben want de vergadering kwam nogal Á LA MINUTE. Was weer eens een idee van een collega terwijl het net zo makkelijk telefonisch overlegd kon worden.... Ik kreeg toen ook de opdracht dat mijn vriend dan maar vrij moest nemen. Dat viel bij zowel hem als bij mij in het verkeerde keelgat. Hij zou dan 1 hele dag vrij moeten nemen tegenover 1 uurtje vergaderen... En dit was de eerste (en laatste keer) dat ik niet kon. En hallo....vakantie is vakantie?!? Uiteindelijk heb ik manager proberen te bellen om het uit te leggen en ook even om haar flink de waarheid te vertellen, maar mevrouw nam niet op en belde me nooit meer terug. Eenmaal weer aan het werk sprak ze er nooit meer over en deed alsof er niks aan de hand was. Gelukkig werk ik daar niet meer! Te ver en was de avonduren ook wel zat (veel bijeenkomsten in de avonden). Nu heb ik bewust gekozen voor een 0-uren contract bij de buitenschoolse opvang. Oké.....niet echt superveel uitdaging, maar voor nu even goed, hoor!!! Door de crisis is het nu sowieso erg lastig om iets op niveau te vinden. Succes meid. Je bent echt té flexibel als je het mij vraagt. Duidelijk grenzen aangeven.
Super, al jullie reacties. Inhoudelijk vind ik mijn werk echt geweldig, maar ik merk dus toch echt dat ik continu het haasje ben, tot in heel onredelijke situaties toe. Ik word daar inderdaad niet blij van en baal, juist omdat ik mijn werk zelf dus zo leuk vind. Maar ik merk ook dat mijn grens zo wel heel snel wordt overschreden en op de juiste manier gebruik gemaakt wordt van mijn flexibiliteit en daar wil ik niet meer beschikbaar voor zijn. Hoe het afloopt, weet ik niet, gezien de onvoorspelbaarheid van alles bij elkaar. Maar dat ik het dit keer niet nog een keer laat gebeuren, dat is een ding wat zeker is. Erg bedankt allemaal! Ik heb hier heel veel aan.