Meestal denken mensen bij zwangerschapsklachten aan lichamelijke kwaaltjes zoals misselijkheid, bekkenpijn, buikpijn, vermoeidheid, etc. Maar zijn er ook vrouwen die - zoals ik - last hebben van een depressief gevoel, huilbuien, voortdurende stress, en angstgevoelens? Ook dit schijnt veroorzaakt te worden door de hormonen.
Jazeker! Hier heeft het ook wel een onderliggende achtergrond, maar werd/word ook weer getriggerd door de zwangerschapshormonen. Niets om je voor te schamen, hoor! Wél vervelend, je hebt er zelf ook last van? Liefs,
Jaa Praat met je verloskundige hoe moeilijk ook! Mijn verhaal heb ik pas sinds kort gedaan, en met behulp van ZP heb ik pas vandaag! contact gezocht met de VK. Veel te laat eigenlijk. Heel veel sterkte
Jáááá, angst! Dit is bij mij zo'n herkenbaar symptoom, misschien wel veel kenmerkender voor een zwangerschap dan al mn fysieke symptomen bij elkaar. Ik had het bij mn dochter, ik had het bij mn bbz en nu weer. Ik kan me dan bang maken over de raarste dingen (het huis dan kan instorten, man en ik raken allebei plotseling baan kwijt, nucleaire oorlog en ga zo maar door). Ik kan het nog wel redelijk wegstoppen en negeren,maar zodra ik over zo'n onderwerp nadenk voel ik de angst door mn lijf kruipen, terwijl ik dit normaal niet of nauwelijks heb. Het enige moment in mn leven dat ik het nóg veel erger had (op het niveau van het pathologische) was tijdens de bv en het ontzwangeren de eerste 6 weken ofzo. Door mn beroep (psycholoog) kan ik volgens mij ook aardig inschatten dat de angst het niveau van wat normaal is overstijgt. Het feit dat ik weet waar het van komt, maakt het voor mij overigens wel iets makkelijker om ermee te dealen. Overigens is dit inderdaad heel normaal. Als je het gevoel hebt dat je er baat bij hebt zou ik het zeker aankaarten bij je vk of ha, die je eventueel kan doorverwijzen!
Ik heb het ook gehad, depressieve gevoelens en trammelant met iedereen, tussen week 9 en week 15 met name. Ben er zelfs voor bij de pop-poli terechtgekomen. Gelukkig zakte het daarna weer af. Ik had continu huilbuien, vooral als ik alleen was. Zo lang ik maar bezig bleef op mijn werk en thuis ging het wel, was ik afgeleid. Nu heb ik het heel soms nog wel, en ook soms nog "dwanggedachten", dingen die ik never nooit zou uitvoeren maar waar ik dan toch over pieker hoe dat zou zijn en hoe anderen zouden reageren, bv als ik zomaar spoorloos zou verdwijnen met de baby en alles en iedereen in het ongewisse zou laten. Heel naar en vooral heel irritant dat die gedachten zich zomaar opdringen. Ook weer als ik geen afleiding heb. Maar inderdaad, wat iemand eerder al aangaf, zulke gevoelens horen evengoed bij de zwangerschapskwaaltjes. Vlk's weten dit, je hoeft je er echt niet voor te schamen. Ik was bang dat de raad voor kinderbescherming in no time bij me op de stoep zou komen te staan toen ik die gevoelens uitte, maar daar was echt geen sprake van. Sterkte!
Ik heb bij mijn vorige zwangerschap de diagnose prenatale depressie gekregen. Was bekend met depressieve klachten maar dit was ineens wel heel heftig. Had suicidale gedachten en automutilatie gedachten. Meteen aan de bel getrokken bij de vk, en zij heeft geregeld dat ik met spoed bij altrecht terecht kon. Hier heb ik meteen antidepressiva voorgeschreven gekregen en eens in de paar weken een gesprek met een psych vpk. Dit heeft geholpen. De depressieve gevoelens waren er nog wel maar overheersden niet meer. Na de zwangerschap was het meteen over. Ik zit nu nog steeds aan de ad, en als ik een positieve test in haden heb (hopelijk volgende week) ga ik een afspraak maken om de dosering te verhogen. Helaas zit niet iedere zwangere vrouw op een roze wolk. Maak het bespreekbaar met je vk, zij kan je verder helpen. Heel veel sterkte.
He wat vervelend meis dat je je zo rot voelt. Het lijkt mij niet vreemd, maar wel uitermate vervelend dat jij het hebt. Ik heb met beide zwangerschappen gelukkig erg weinig tot geen geestelijke kwaaltjes gehad (mijn collegas hadden het echt veel erger verwacht!). Hopelijk kunnen de mensen om je heen je wat helpen. Er zijn vast ook psychologen die op zwangerschapsgebied thuis zijn. Sterkte meis!!
Ja, ik heb een paniekstoornis en last van depressies. Bij mijn vorige zwangerschap was ik heel depressief en degene ervoor helemaal niet, heb me nooit beter gevoeld. Ben nu 5 weken zwanger en verwacht dat ik sowieso wel zieker ga worden maar hoop dat ik niet in een diep zwart gat ga vallen. MAar je bent zeker niet de enige! En volgens mij neemt t na 12 weken af toch? Dan zijn de hormonen stabiel geloof ik.