Sorry voor het verschrikkelijk lange bericht, maar korter maken dan dit lukte even niet Ik ben momenteel heel verdrietig, al een paar weken heb ik een "negatief" gevoel als ik mijn zoontje breng of ophaal van het kinderdagverblijf. In eerste instantie probeerde ik mezelf wijs te maken dat het vast gewoon even wennen was, maar ik merk nu dat dit niet zo is. Ons zoontje heeft 1,5 jaar lang op een geweldig leuk kinderdagverblijf gezeten. Het was voor ons wel een eindje rijden (45 minuten heen en 45 minuten terug) maar omdat ik ook daar in die stad studeer was dat wel te doen. De reden dat hij daar zat en niet dicht bij huis is omdat wij plots naar het hoge noorden verhuisden (vanuit Noord-Brabant) en mijn studie vlak na de plotselinge verhuizing al van start ging was dit het enige kdv waar zo snel een plek was. Onze zoon heeft hier echt een geweldige tijd gehad en wij waren ook helemaal tevreden met dit kdv. Echter moet ik voor mijn bachelor nog een stage lopen en dat zal hier in onze woonplaats zijn. Ik moet 32/40 uur per week stage lopen en onze zoon zal 3 dagen per week naar het kdv gaan. We waren het erover eens dat het kdv in die andere plaats gewoon echt te ver weg is om 6x per week heen en weer te rijden. We hadden hem toen we hier kwamen wonen al bij een paar kdv's ingeschreven en toevallig kregen we in december (jl.) ineens een mailtje van een kdv hier in de buurt dat er bij hen een plaatsje was. We hebben een rondleiding gehad en hadden er een goed gevoel over. Een mooi buiten gedeelte (onze zoon is echt een buitenmens) en de vrouw van wie we een rondleiding kregen was ook erg leuk, spontaan en ze vertelde ons een hoop leuke dingen. Wat mij wel opviel was dat ze weinig speelgoed hadden en dat wat ze hadden behoorlijk "oud" was, zij vertelde echter dat ze veel samen speelden en dat alle kinderen zich prima vermaakten. Ach dacht ik, ik moet ook niet te materialistisch zijn. Ook vertelden ze dat ze geen schriftje hanteerden, toen ik liet weten dat ik dit wel een nadeel vond antwoordde ze dat bij hen sprake was van een uitgebreide mondeling overdracht en dat ze liever de tijd met de kinderen doorbrachten dan altijd schriftjes te moeten schrijven. Ik vond dit erg jammer maar ach, een mondelinge overdracht moet ook wel kunnen. Enfin, onze zoon zit inmiddels 2 maanden op het kinderdagverblijf en het valt enorm tegen. Als we hem komen brengen is het altijd al chaotisch, de leidsters zitten vaak aan de tafel te drinken en de kinderen vermaken zichzelf in de lege ruimte met weinig speelgoed. Als we onze zoon ophalen krijgen we NOOIT een uitgebreide mondelinge overdracht, en altijd als ik hem kom brengen/halen zijn de leidsters met eigen dingen bezig en moeten de kinderen zichzelf vermaken. Het enige wat ik hoor als ik hem kom halen is "Ja het ging heel goed vandaag!" en als ik dan door vraag dan komt er weinig informatie uit. Ik heb echt geen flauw idee wat hij die dagen heeft gedaan, wat hij heeft gegeten oid. Ik hoor nooit iets over wat ze gemaakt hebben, met wie hij speelt of wat er gebeurd is. Ook is het vaak zo dat er maar 1 leidster op de groep staat (de groep bestaat uit 12 2-3 jarigen) en deze leidster is bijna altijd met iets anders bezig. Mijn zoontje kan al aardig kletsen en ik zo enthousiast als hij altijd was na een dagje op het oude kdv, zo stilletjes is hij als ik iets vraag over dit kdv. Ze doen voor zover ik weet nooit dingen als groep gezamenlijk, zingen of dansen of iets maken oid. Knutselwerkjes krijgen we zelden, we hebben vandaag voor het eerst iets gekregen namelijk een zelf gemaakt paasmandje. Er werd alleen niets bij verteld, het werd aan ons gegeven met de tekst "Deze is van *naam*) that's it. We hebben ook erg het idee dat iedere dag hetzelfde is, en dat er nooit iets leuks ondernomen wordt of dat ze het écht gezellig hebben. Daarnaast is onze zoon altijd écht verschrikkelijk vies. En ik ben echt niet moeilijk, onze zoon is dol op buiten spelen en mag best lekker vies worden. Maar zo vies als hij hier elke dag is gaat me best wel ver. Hij ziet er zo vies uit dat ik het vermoeden heb dat ze helemaal geen doekje om zijn mondje halen na het eten of als hij vies is. Zijn kleding is vaak zo vies dat ik het met moeite er weer uit krijg en vaak zit het zand/modder/eten om zijn mond en in zijn neus. De leuke leidster (want ze vertelde dat ze leidster was op de groep van zoontje) hebben we niet weer op zijn groep gezien, de leidsters die nu op zijn groep zitten zijn hele andere types. Heel aardig hoor, maar toch niet helemaal wat we verwacht hadden. Al met al niet echt positief of in ieder geval anders dan wij verwacht hadden/gewend zijn. Daarom wilde ik vragen hoe jullie hierover denken en hoe het bij jullie op het kdv gaat. En ook wat jullie in mijn geval zouden doen? Ik vind het gewoon enorm belangrijk dat hij op een fijne plek zit, waar hij gestimuleerd wordt en waar het gezellig is. Ik wil dat er een "groep" is waar hij deel van uitmaakt en dat leidsters met de kinderen bezig zijn en ze bij dingen betrekken. Dat gevoel heb ik nu absoluut niet. Hij gaat 3 dagen per week heen en ik heb nu het idee dat de kinderen zichzelf maar bezig moeten houden, er iedere dag een schema wordt afgewerkt en dat ze om 17 uur weer opgehaald worden. Mijn vriend is heel makkelijk, hij had ditzelfde gevoel en zei meteen "Als het moet dan zoeken we een andere fijnere plek" maar ik vind dit verschrikkelijk moeilijk. Ik wil uiteraard een gesprek aangaan op het kdv maar ik denk dat er weinig zal veranderen. Ze gaan echt niet ineens het hele roer omgooien omdat er 1 ouder is die het niet goed vindt zoals het gaat? Ik voel me echt verschrikkelijk rot hierdoor en heb geen flauw idee wat ik moet doen
Ik kan je verhaal wel volgen. Ik denk dat als je eenmaal een negatief gevoel hebt, dat andere dingen die je er dan meemaakt ook sneller negatief zullen zijn. Het wordt een opeenstapeling. als ik het goed begrijp, zijn het meerdere dingen die spelen: matige overdracht je idee/indruk dat ze niet zo veel doen op een dag je krijgt geregeld een 'vies' kind mee naar huis. zoontje is niet echt enthousiast. Aan sommige dingen kun je heus wel proberen wat te doen door er iets over te zeggen. als ik jou was, zou ik een gesprek aanvragen met de leidster (s) je geeft dan aan dat je dit gevoel hebt. Dat je het prettig vindt als je een wat duidelijkere overdracht krijgt. Misschien is dit er langzaamaan in geslopen bij ze en als niemand er iets over zegt dan verandert er ook weinig. Als jij er wat van zegt, zal dat vast aansporen tot een betere observatie + overdracht. Je kunt altijd verwijzen naar de intake, dat er toen wel degelijk is gesproken over overdracht, mondeling ipv schriftelijk. Ook kun je aangeven dat je het prima vindt dat je zoon lekker buiten speelt, zelf eet, vies wordt, maar of ze hem dan wel een slab om willen doen en erna schoonmaken. Tot slot kun je ook best aangeven dat je je afvraagt wat ze op een dag/ in een week nou zoal doen. Dat je daar gewoon een matige indruk van krijgt (mede ook vanwege de overdracht). Of ze vaak zingen, dansen etc. kijk dan wat ze met het gesprek doen. Verbetert het niet, dan kun je weg gaan (overigens niet verkeerd om nu al wel ergens anders op de wachtlijst te gaan?) of eerst nog een gesprek met het (unit) hoofd aangaan. natuurlijk kun je niet alles veranderen in één gesprek, ik denk dat je het oude kdv altijd leuker zult blijven vinden (maar misschien was dat ook wel een superkdv?) het belangrijkste is dat je zoontje het fijn heeft, en dat jij hem er met een oké gevoel achter laat. Op ons kdv ook geen schriftjes trouwens, en daar ben ik achteraf blij om. Heb zelf ingevallen in de kinderopvang, en er gaat een hoop werk in zitten..... die tijd kun je beter aan de kids besteden dan aan schriftjes volschrijven. Tuurlijk is het leuk voor papa en mama, en voor later, maar de belangrijkste dingen horen toch in de mondelinge overdracht. Verder is mijn ervaring dat als iets niet prettig voelt, je dat het beste kunt zeggen. Zo vonden wij dat er met de babygroep weinig werd buiten gespeeld. dat hebben we aangegeven, en toen ging onze dochter geregeld met de peuters naar buiten als de babygroep niet ging (ivm slaapjes van andere kids). Andere ouders vinden het misschien weer prima zo. Succes!!
KLinkt als een erg slecht kdv. Heb je de rapporten wel eens opgezocht van dit kdv? Ik zou lekker naar een andere gaan, zeker omdat je zoon zo stilletjes terug komt. Lijkt me inderdaad verschrikkelijk rot. Wat vind je er zo naar of moeilijk aan om over te stappen?
Wij hebben het andersom meegemaakt. Het eerste kdv waar mijn dochtertje zat viel erg tegen. Toen wisten we alleen niet beter, maar na een paar maanden heb ik een klachtenbrief gemaakt en heb ik een gesprek met de leiding gehad. Het was echt een opeenstapeling van dingen die fout gingen daar, een paar keer heb ik er wel begrip voor, maar echt alles ging mis. Ze zou er nog maar 2 maanden zitten toen, omdat we gingen verhuizing, maar ik was het spuugzat. Er zijn toen wel wat dingen aangepast, want wat fout bleek te gaan bij onze dochter, bleek ook bij andere kinderen fout te gaan. Systemen en werkwijzen die niet klopten, slechte overdracht etc. Nu zitten mijn kinderen op een ander kinderdagverblijf en merk ik het verschil. Natuurlijk zitten ze regelmatig onder het zand ofzo, maar verder zijn ze schoon, ik heb na 10 maanden pas 1 x gehad dat hij een poepbroek had bij het ophalen (bij die andere was het altijd 'ooh, heeft ze zeker net gepoept'), ze werken tot 1 jaar met schriftjes, maar je krijgt altijd een uitgebreide mondelinge toelichting van hoe de dag was, als ik iets vraag of doorgeef, wordt er ook daadwerkelijk iets mee gedaan, de bezetting van de groepen is beter etc. Als je er geen goed gevoel bij hebt, dan zou ik dat zeker laten weten en als ze op belangrijke punten voor jullie gewoon niet voldoen en daar niets aan verandert, zou ik toch een ander kdv zoeken.
tja, heel simpel. Als je gevoel niet goed is, dan zou ik mn belangrijkste bezit er niet heen brengen. qua overdracht vraag ik mij wel af, wat jullie verwacht hadden, want er is natuurlijk niet elke dag iets bijzonders te vertellen en zeker op deze leeftijd niet. Voor baby's heb je natuurlijk specifieke dingen. Ik heb er ook genoeg dagen bijzitten dat ik bij veel kindjes alleen zeg: prima hoor! Bij kinderen van 2 1/2 heb ik het ook eigenlijk nooit over het eten, of er moet natuurlijk iets bijzonders zijn. wat mij verder opviel: hoe weet je dat er steeds maar 1 leidster is, zie je dat of weet je dat er al 1 naar huis is??? Hoelaat is dat dan ongeveer dat je dat ziet? Vergeef mij dat ik een aantal specifieke dingen vraag, maar dan kan ik beter antwoorden. Sowieso lijkt het mij niet verkeerd om eens een aantal dingen onder de aandacht te brengen. Kun je geen gesprekje aanvragen met de persoon van de rondleiding???
Ik zou ook een gesprek aangaan, en dat specifiek naar dingen vragen. Ik hoor bijv. ook amper iets over hoe de dag is verlopen. Maar hier ligt het niet aan de leidsters, maar aan mijn kinderen. Ik moet binnen 2min weer buiten staan, anders worden ze helemaal hysterisch. 's ochtends is het wat relaxter en kan ik wel met leidsters praten, en dan vraag ik veel meer dan 's middags. Maar 's middgags vraag ik snel hoe het ging, en meestal was het prima. Dan vraag ik hoeveel ze geslapen hebben, en of het eten goed ging. En of iemand gevallen is oid (is nogal vaak bij mijn apen), en veel meer eigenlijk niet. Misschien dat je je gevoel kunt bespreken met de leidsters. En specifiek aangeven waar jij behoefte aan hebt. Dus vragen om: - een uitleg over hun dagindeling en de 'spel-methode'. Hebben ze een pedagogische insteek, en welke dan? Op welke manier hebben ze speelgoed gekozen enz? - uitbreidere overdracht. Ze moeten wel iets van lijsten hebben waarop staat hoeveel kinderen geslapen/ gegeten/ gepoept enz hebben. Dan kun je dat lezen, en verder specifiek vragen naar wat hij heeft gedaan, waarmee gespeeld enz; - vragen naar wanneer ze kindjes poetjes, en of ze bij hem vaker zijn 'snotneus' willen poetsen. Zo breng je het vriendelijker. - in het algemeen je gevoel bespreken. Speelgoed: hier hebben ze bijv in de babyboxen ook weinig speelgoed. Ik vond dat zooo tegenvallen in het begin. Voor de babys lagen lege plastic flessen met macaroni erin en wat doekjes. Geen rammelaars, geen babygym, maar 1 wipstoel enz. Toen ik ernaar vroeg, bleek het een bepaalde pedagogische aanpak te zijn (brede baan voor babys, of zoiets). De pedagoog bedenkt een visie, en bepaalt welke speelgoed daarbij past. Er zit echt een verhaal achter, en die snapte ik dan. Hetzelfde geldt voor de dreumessen, alles in de groep heeft een bepaalde visie, en sommige dingen zou ik thuis echt nutteloos of 'zielig' vinden als speelgoed, maar het werkt schijnbaar wel. Spreek gewoon je zorgen uit. Vraag waarom ze bepaald speelgoed hebben, en waarom zo weinig. Wat doen de kinderen overdag? Maken ze foto's?
Je verhaal lijkt enorm op dat van ons. Alleen was het nieuwe kdv zeker niet slecht, voor ons gevoel gingen we van een kdv met een 9+ naar een kdv met een 7-. De eerste maand vond m'n zoontje het vreselijk moeilijk met afscheid nemen. Na die maand was het huilen bij het weggaan ineens over, hij was blijkbaar gewend. Nog steeds vind ik dat ze sommige dingen beter zouden kunnen doen, maar in het merendeel doen ze het prima en de kinderen gaan er erg graag naartoe. Maar die ene maand, mijn hart brak ervan. Daarvoor huilde hij nooit, nu ineens elke dag. En dat allemaal omdat het voor ons makkelijker moest worden... Ik ben blij dat we het hebben doorgezet, want hij heeft nu volop speelvriendjes vlak in de buurt. En bovendien scheelt het ons gewoon heel veel tijd, die we nu (deels) aan de kinderen kunnen besteden. Schrijf op wat je niet bevalt. Kijk daar een dag later nog eens naar, bespreek het met je partner en kijk of het echt reëel is dat het 'slecht' is, en niet alleen maar 'anders'. Bespreek het met de leidsters op de groep en met de locatiemanager. Sommige dingen kunnen ze misschien anders doen. En als het echt niet goed genoeg is voor jullie gevoel, ga dan op zoek naar een ander kdv. Maar bedenk wel dat je zoontje ook dan weer zal moeten wennen, wat gewoon niet makkelijk is op die leeftijd. Veel sterkte!
ik zou als eerste luisteren en kijken naar je eigen kindje het hoeft nooit perse aan het kdv te liggen ..het kan ook zijn dat je kindje met anderen in een groep zit waarmee het niet klikt en waar niks aan word gedaan. maar volgens mij moeten ze wel dingen opschrijven ofzo..al zijn het maar sleutelwoorden als... aanhankelijk/individueel spelen of graag met anderen en wat hij nuttigt daar. ik zou alle punten bij mekaar leggen en naar het kdv gaan en het hierover hebben.. je betaalt ervoor dus je mag ook wel wat terug verwachten toch.. kinderen hebben helemaal niet veel nodig om blij en bezig te zijn dus beetje raar dat ie dan zo stil is.. je kind is je alles dus doe wat goed is voor hem doe desnoods een keer een proefdag op een ander kdv en kijk hoe hij doet als je hem ophaalt succes
Poeh wat moeilijk zeg! Ik zou in iedergeval het gesprek aan gaan! En toch rondkijken naar andere kdv's... Als je nog wat zoekt in het hoge noorden...ik weet wel een paar leuke kdv's, maar weet niet precies waar je een zoekt.
Hoi, bedankt voor al jullie reacties. Altijd even fijn om de mening van anderen te lezen. We hebben er gisteravond samen nog lang over gepraat en toen werd ons duidelijk dat het voornamelijk het gevoel is dat er niet genoeg aandacht aan de kinderen wordt besteed. En alle negatieve punten die we nu gemerkt hebben die versterken dat gevoel. Er hangt ook gewoon écht geen gezellige sfeer, en dat vinden we juist zo belangrijk vooral omdat hij toch 3x per week daar is. Er wordt ons nooit verteld hoe hij geslapen of gegeten heeft, of wat er gebeurd is (bijv gevallen, poepluiers, vies geworden oid). Ik verwacht echt geen hele verhalen over wat er die dag allemaal gedaan is, maar wel in grote lijnen wat hij gegeten heeft, hoe het slapen ging en bijvoorbeeld af en toe eens iets over wat ze gedaan hebben? Bri: Ik snap dat je hart die eerste maand brak, wat moet dat moeilijk zijn geweest! Hier is dat gelukkig niet het geval, ons zoontje gaat er zonder problemen heen en is ook niet verdrietig. Maar toch merk ik aan hem dat hij niet zo enthousiast is als vroeger. Hij was altijd dol op de leidsters, ging moeilijk weer mee naar huis en had echt al vriendjes waarmee hij leuk speelde. Op dit nieuwe kinderdagverblijf heb ik nog nooit gezien dat de leidsters iets met de kinderen aan het doen waren, dat kinderen met elkaar speelden of gemotiveerd werden om samen dingen te doen of te helpen. Als ik puur af ga op de gevoelens die we nu hebben, dan zouden we het liefst een kdv zoeken waar we een beter gevoel bij hebben. Maar dan haal ik hem weer ergens vandaan waar hij net gewend is en dat vind ik erg moeilijk. Hoewel hij helemaal geen moeite heeft met veranderingen en nieuwe situaties vind ik zoiets toch ontzettend moeilijk. Vandaag gaan we het in ieder geval wel even aankaarten bij het kinderdagverblijf. Daarnaast hebben we een lijstje gemaakt met andere kinderdagverblijven en gaan we vragen of we daar eens een kijkje kunnen nemen en/of een gesprek kunnen krijgen. Zijn wij misschien enorm verwend met het vorige kinderdagverblijf, of is het nieuwe kdv gewoon echt niet zo goed? Oh over het beleidsplan: Wij hebben inderdaad de rapporten gelezen van dit kinderdagverblijf. Ze scoorden overal goed op maar er was wel een notitie dat het pedagogisch beleidsplan ontbrak maar dat ze hiermee bezig waren.
er zou dus intern op zn minst een pedagogisch plan moeten zijn, ook al zijn ze er mee bezig. Ik zou iemand op zijn groep aanspreken die er al iets langer is en dan vragen wat hun pedagogische visie is en welke methodes ze gebruiken. Ze hoeft natuurlijk niet het hele plan op te ratelen, maar ze moet op zn minst een aantal punten noemen, ik zou dat wel kunnen als een ouder het vraagt. Als ze dat niet kan, geeft dat veel aan vind ik. edit: sowieso lijkt het mij heel verstandig om eens op andere kdv's rond te kijken als jullie gevoel niet goed is.
@Yummy: ik word ook niet vrolijk als ik jouw beschrijving zo lees. Mijn advies zou ook zijn een ander kdv op te zoeken. Een rotgevoel kun je niet zomaar weer wegnemen, dat blijft toch knagen (lijkt mij). Heb je wel eens kans gezien met andere ouders te praten van kinderen die op datzelfde kdv zitten. Hoe hun gevoel/ervaringen zijn? Misschien hebben zij wel positievere verhalen, waardoor jij het ook weer van een positievere kant kan bekijken. Succes ermee!
Wat vervelend dat je je zo voelt. Maar als je niet tevreden bent, dan zou ik een gesprek aan gaan en de dingen die je wilt bespreken op papier zetten. En anders ook zeker kijken op een ander dagverblijf. Want een slecht gevoel moet niet als je je kinderen daar achter laat! Over maar een leidster: wij hebben vaak ook maar 1 leidster vanaf 17:00 uur. Meestal zijn er dan al wat kids opgehaald. Volg je gevoel!
Oja, en misschien kun je je kindje eens een keer veel eerder ophalen en dan dus zien hoe het er overdag aan toe gaat.
Jois: Nou wij komen hem af en toe al eerder ophalen en dan zien we eigenlijk altijd dat de peuters zichzelf vermaken en dat de leidsters zitten of met andere dingen bezig zijn. Echt zo het tegenovergestelde van ons oude kinderdagverblijf. Daar waren de kinderen vaak samen muziek aan het maken, aan het dansen, verkleden, samen spelen of helpen met het brood smeren, fruit pellen enzovoort. Daar was het zoveel gemoedelijker, ik merk dat ik dat écht enorm mis aan dit kinderdagverblijf. En hier is het juist vaak andersom: rond 17 uur is het chaos wat leidsters betreft, overal loopt wel iemand. Maar overdag staan ze vaak alleen, als wij onze zoon 's ochtends rond 9 uur brengen (hij is altijd een van de laatsten die gebracht wordt, dus dan zijn er zeker al 11 peuters) dan is er vaak maar 1 iemand op de groep aanwezig. Dat vind ik eigenlijk niet kunnen. Vandaag in ieder geval een gesprek gehad met iemand die werkt op een andere groep. Een heel fijn gesprek en eigenlijk bevestigde zij precies wat wij ook al dachten (zonder dat we deze dingen uitgesproken hadden, ze kwam er zelf mee). Ook zij was niet te spreken over de gang van zaken en ze vertelde bepaalde dingen die een hoop verklaarden. We hebben ook contact gehad met een ander kinderdagverblijf en daar zou eventueel wel plek zijn. Wel willen we eerst even rustig alles op een rijtje zetten, een gesprek aangaan op het huidige kinderdagverblijf en natuurlijk ons goed verdiepen in het nieuwe kdv.
Zo te horen hebben jullie alles al belicht en bekeken. Maar die medewerker van de andere groep: was die het niet eens met de gang van zaken? Of was ze niet eens met de leidsters op de andere groep? Als er niets veranderd, dan zou ik zeker zsm een gesprek op het andere dagverblijf aangaan. Succes!
Oh ik kan me heel erg voorstellen dat dit je geen fijn gevoel geeft! Chaos is het trouwens bij ons KDV ook altijd als we de jongens ophalen, maar dat is gewoon het drukst van de dag (een leidster minder, veel brengen en halen, ed). Ik ben ook wel eens op andere momenten geweest en dan was het wel rustig. De overdracht gebeurt hier ook alleen mondeling, maar ze vertellen wel hoe hij heeft gegeten en geslapen en eventueel wat ze hebben gedaan. Of bijv. dat hij ruzie heeft gehad met een ander jongetje of dat hij heel enthousiast was met het dansen op de muziek. Dat soort dingetjes. En dat mag je ook wel verwachten vind ik. Ik zou eens gaan rondkijken of andere KDV's en sowieso een gesprek aan gaan op dit KDV. Ik heb niet alles gelezen in dit topic, maar ik hoop voor je dat er snel een oplossing komt.
Ik dacht ook nog even aan het lezen tussendoor, is er geen oudercommissie?! Als je verder weinig ouders kent, kun je aan hun eens vragen wat ze weten en hoe ze erover denken. Vaak zijn dit wel kritische ouders dus... Maar ik denk dat ik ook voor iets anders zou gaan, je wil toch het beste voor je kind. Als hij toch makkelijk went, zou dat voor je zoontje niet heel erg zijn...
Zo herkenbaar! Bij ons precies hetzelfde verhaal, al heeft mijn zoon +/- 7 maanden op het vorige kdv doorgebracht. Hoewel hij toen nog erg klein was, had ik veel vertrouwen in de leidsters en ik wist dat er goed voor hem gezorgd werd. Er was altijd tijd voor een praatje aan het einde van de dag (ook geen schriftje maar wel losse blaadjes met etenstijden/slaaptijden/etc die je mee naar huis kreeg) en op vrijdagmiddag zat ik vaak wel een kwartier met de leidster te kletsen over van alles. Toen gingen we verhuizen en bleken er bij het kdv in ons dorp en de beter liggende kdv's enorme wachtlijsten te zijn. Toen 'moest' ik dus wel uitwijken naar eentje die nog wel plek had. Ik had in principe weinig/geen keus, maar toen ik er ging kijken had ik al meteen een vervelend gevoel. Het was gewoon zó anders dan bij het eerste kdv! Ik heb toen heel veel doorgevraagd, bijvoorbeeld over de slaapkamertjes die boven zijn en waar eigenlijk geen toezicht is, de leidsters zitten beneden en checken niet om de zoveel tijd hoe het met de kinderen gaat. Bij het vorige kdv werd er ieder kwartier gecheckt en dat werd bijgehouden op een lijst op de deur! Maar aangezien mn zoontje geen baby meer is en ik thuis ook niet elk kwartier ga checken als hij slaapt, heb ik dat maar naast me neer gelegd. Hij heeft regelmatig een volle luier als ik hem op kom halen (inderdaad "oh dan zal hij wel net gepoept hebben' terwijl het al helemaal opgedroogd is), vaak rode billen, zn gezichtje is vaak helemaal vies van opgedroogd snot (van het slapen als hij verkouden is) of etensresten en ook zn kleren en handen zijn vaak vies. En dat terwijl hij nog niet buitenspeelt, dus het is puur van eten e.d. Als ik hem op kom halen, staat er vaak maar één leidster op een groep van +/- 10 kinderen van 0-4. De oudere kinderen zijn dan druk aan het spelen en ik heb zelfs een paar keer gezien dat de leidster uit het zicht wegloopt om iets te pakken, bijvoorbeeld naar de keuken die een stuk verderop in de gang ligt. En wat me nog het meest tegenstaat is wel dat de leidsters op elk moment van de dag lijken te zitten aan de tafel, druk kletsend over het weekend of weet ik veel wat of als ze alleen is dan zit ze maar een beetje doelloos voor zich uit te kijken.. ik heb ze nog nooit zien spelen met een kindje o.i.d. Bij het vorige kdv heb ik wel eens tegen de leidsters gezegd dat ze wel hun rust moeten pakken af en toe, want die trof ik nóóit zittend aan. Ze waren altijd aan het lopen en spelen met de kids. Ik trof één leidster zelfs een paar keer kroelend met mn zoon aan toen hij op vrijdagmiddag nog het enige kindje op de groep was! Ze zorgde voor hem alsof het haar eigen kind was! Er is bij dit KDV wel een schriftje, maar daar wordt één keer per maand iets ingeschreven dat zo algemeen is dat het over elk kindje zou kunnen gaan. Ik heb meerdere keren iets gezegd als hij weer eens een smerig gezichtje had of vieze handen, maar het wordt niet serieus genomen en er wordt kortaf geantwoord in de trant van 'ja hij heeft net een koekje op'. Eén keer ben ik uitgevallen toen zn billen helemaal rood waren, toen is er beterschap beloofd maar nog steeds heeft hij regelmatig luieruitslag en bij thuiskomst moet ik meteen zn luier verschonen. Gelukkig is er vanaf 1 augustus wel plek op het kdv bij ons in het dorp. Ik ben daar nog niet gaan kijken (ga ik wel binnenkort doen) maar naar mijn mening kán het bijna niet erger zijn dan het kdv waar hij nu zit. En qua locatie is het sowieso veel beter. Wetende dat hij binnenkort naar een ander kdv kan, kan ik het beter volhouden om hem twee keer per week naar dit kdv te brengen. En hij lijkt het aardig naar zn zin te hebben, is niet verdrietig als ik wegga ofzo. Hij is ook vrij makkelijk dus dat scheelt. Maar ik houd wel mn hart vast iedere dag..