Dat vind ik wel erg, dat artsen het zelfs niet serieus nemen of weten dat een spiraal dan nog een oplossing is. Ik kwam er laatst door een YouTube filmpje pas achter dat je als laatste redding na een morning after pil (rond of na ovulatie) een koperspiraal kan laten zetten om het alsnog tegen te houden. Dit moet dan wel binnen 5 dagen. Dat heb ik dus echt nooit geweten. Ik dacht altijd een morning after pil dood de levende spermacellen, maakt het ei onvruchtbaar, of zorgt dat een innesteling niet mogelijk is (iets in die geest). Dank je.
Tuurlijk het zal ooit wel eens lukken. Snap het wel want dan heb je al bang om seks te hebben en constant denken zou ik zwanger zijn. Maar gewoon check up na plaatsing en komt wel goed. Probeer toch te genieten van jullie tijd
Dank je. Mijn oudste dochter kwam bijna 10 jaar geleden ook als een verrassing, vader en ik hadden nog niet zo lang een relatie. Toen zij geboren was was ik na 5 maanden weer zwanger, dit was gepland want het leek me leuk 2 kinderen zo kort op elkaar. Zij schelen dus maar 14 maanden. Ze werden vaak voor een tweeling aangezien. Ex en ik zijn jaren samengebleven en ik had altijd wel zoiets van ik wou vroeger een groot gezien, 4 kinderen, ook omdat ik enig kind ben. Maar omdat de relatie niet meer top was was het hele kinderidee niet aan de orde. Totdat ik jaren later mijn nieuwe partner trof. Hij had nog geen kinderen en samen besloten we er voor te gaan. Ook meteen raak en weer een dochter. Daarna nog een miskraam gehad en toen weer meteen zwanger. Met 4 meiden vond ik het echt compleet en ook erg druk in huis. Het idee van nog eentje was uitgesloten, ik moest er niet aan denken. En ook weer zwanger zijn met zo'n enorme buik, ik word altijd mega groot omdat ik zoveel vruchtwater heb. Om een idee te geven: mensen in de supermarkt vroegen of ik een tweeling kreeg, toen ik 16 weken was dachten ze in het ziekenhuis dat ik al bijna uitgerekend was, artsen dachten aan een reuzebaby (bij de 2e), etc. Ik was net bezig mijn lichaam weer enigszins in vorm te krijgen, voor zover dit ooit nog mogelijk is. Gelukkig waren mijn laatste 2 bevallingen een makkie, binnen 2 uur en 1,5 uur. De laatste keer had ik wel vanaf de laatste week zwangerschapsvergiftiging maar niks van gemerkt verder. Wij hebben gelukkig ook hele makkelijke, goed doorslapende en vrolijke baby's. Peuterverhaal weer iets minder. Dat is het probleem ook niet, de was en eten koken ook niet. Het is vooral de intense drukte die er met 4 al is en wat ik minder vind. Je wordt zo geleefd en er is naast de kinderen weinig ruimte voor iets anders. De ochtend- en avondspits zie ik wel tegenop want dat vind ik behoorlijk aanpoten en met een baby erbij nog erger.
Dat kan bij 4 ook niet meer als je met z'n alle weg wilt, dan heb je ook een 7sitter nodig. Wat dat betreft is 3 naar 4 nadeliger. Ik ken het thuiszijn, mijn man is ma-vr nooit thuis, ik ben tbm. Nou heb ik wel het geluk dat ik niet hoef te werken (ja vakanties en weekenden aan boord maar dat voelt niet als werk) dus die druk heb ik niet. Wel fulltime de zorg voor de kinderen. En doordat man niet thuiskomt doordeweeks heb ik voor alles oppas nodig dus savonds blijf ik maar het liefst thuis Ik heb ook tegen een burn out aangezeten, 3 jaar geleden. Altijd maar mama zijn brak me op, de druppel/het breekmoment was toen de oudste de diagnose ass kreeg. Gelukkig heb ik toen met ma kunnen regelen dat ze wekelijks een dagdeel oppaste, dan kon ik sporten en uitgebreid in bad etc. Na een paar maanden mocht nr4 2 ochtenden naar school/psz dus dat werden mijn 2 ochtenden... En toen bleek er toch nog een kind te komen, daar ging het sporten
Goed zo, vertrouwen moet je er zeker in hebben en houden! Ik blijf het altijd apart vinden dat sommige zo snel zwanger worden en anderen er zo lang op moeten wachten. Dan denk je weleens waar ligt dat aan, kan meerdere redenen natuurlijk. Door de 4 kinderen die we al hebben/drukte doen we het al bijna nooit meer, beiden veel te moe voor. En als we het al deden dan zorgden we wel dat het er niet in kwam. Het is van die ene keer dat het wel gebeurde en ik dacht echt dat de map binnen 24 uur het zou tegenhouden. Ik ga mijn best doen.
We gaan eigenlijk nooit met z'n allen (6 personen) weg maar dat moest dan met 2 auto's. Ik zit iedere dag met 4 kinderen in de auto. Maar dat kan dus straks niet meer in een 'gewone' auto met 5 kinderen want achter zitten maar 3 gordels. Ik bedoel ermee dat ik voor mezelf al een 7 of 9 persoonsauto moet aanschaffen om dagelijks de kinderen te vervoeren. Mijn 'werk' is meer als een hobby dan werk en ik het niet het hele jaar doe maar bepaalde periodes. Dus in principe ben ik thuisblijfmoeder alleen verdien ik met periodes wel. En mijn werk/hobby is heel goed te combineren met kinderen. Dus de druk van werk heb ik ook niet. Al lijkt me aan de ene kant juist voordelen hebben om gewoon naar een baan te gaan. Lekker er af toe uit zijn, andere gesprekken, etc. Hier gaat de peuter 3 ochtenden naar de psz en volgend jaar naar school. Dan gaat de (nu) jongste naar de psz en dan is de baby er. Ik moet over een aantal jaren naar 5 verschillende plekken voor half 9 smorgens, dat wordt nog een uitdaging.
Ja dat je in de weekenden geleefd wordt en de ochtend en avondspits gewoon hard werken zijn dat ontken ik niet. Is gewoon heel pittig en dat ervaar ik nu ook (4, 2 en 7 maanden). Ik vind de weekenden ook veel drukker dan doordeweeks. Trek dat soms ook slecht maar ben wel blij dat ik ze naar buiten (tuin) kan bonjouren. Wij gaan binnenkort zo'n houten speelhuis aanschaffen zodat ze lekker in de tuin kunnen vertoeven. Ook hebben we een overkapping dus als het niet heel mooi weer is, kunnen ze altijd alsnog even naar buiten. Gelukkig zijn de maandag, dinsdag en donderdag opvangdagen. Alleen de oudste heb ik op maandagmiddag vaak thuis. Voor de rest zijn de kindjes die dagen van huis en dat vind ik heerlijk want dan kan ik ook verder met werk, huishouden etc. Mijn man is daarnaast op woensdag altijd vrij en heeft dan de jongens. Op vrijdag wisselen we elkaar af. Dat gaat eigenlijk heel goed. Maar de reden waarom dit werkt is omdat we het echt ook samen doen. Het huishouden, de zorg voor de kinderen en ook kantoor. Wij gaan vanaf april sowieso ieder weer 2 dagen naar kantoor (ik ma en do, man di en do). Dat betekent concreet dat er 1 dag in de week is dat iedereen van huis is. Dat is aanpoten en dan zorgen we er ook voor dat we op die ene dag niet in de ochtend nog de vaatwasser hoeven uit te ruimen, de was moeten doen etc. Dat is een kwestie van plannen. Alleen dan heb je overzicht. Dit doen we dan: Ma. Ik kantoor, man thuiswerken. Kindjes school en opvang. De oudste gaat in de middag naar oma. Soms is dit op dinsdag en dan vangt man O op. De thuisblijver zorgt voor stofzuigen, was, toilet etc. Di. Zie maandag maar dan zijn de rollen exact omgedraaid. Man kantoor en ik thuiswerken. Wo. Man vrij. Ik thuiswerken. Maar omdat de kindjes dan ook thuis zijn werk ik vaak op een ander moment. Do: iedereen school, opvang, kantoor of opa/oma. 'S avonds iedereen moe. Vrij: we zien vaak hoe het loopt. Iedereen is thuis. We werken beiden wat tussendoor en vallen even voor de ander in als een van ons een belangrijke afspraak heeft. Soms hebben we wel nog dingen af te ronden qua werk en dan gaat 1 van ons gewoon even apart om te werken. Soms hebben we ook niks meer te doen qua werk wat op dat moment niet kan wachten. Meestal willen we ook lekker naar buiten met de jongens. Werkt goed hier maar vergt wel planning en goed communiceren met elkaar!
Kunnen de oudste 2 dan nog niet zelf? Ze zijn nu 8 en 9, als baby naar psz gaat ben je ruim 2, misschien 3 jaar verder, dan zijn ze 10/11 en 11/12? En 5 kinderen op 5 plekken? Zitten ze niet op dezelfde basisschool?
Nee dat kan niet wij wonen 31 km enkele reis van de basisschool. Op de dagen dat ik de kinderen heb rij ik 124 km per dag naar school en huis. Ex woont daar nog en wij dus verder weg. Het is een stad en mijn vriend werkt er ook. Wij willen verhuizen maar dit kan niet eerder dan over 3 jaar. Dan is het nog de vraag of ze dan zelf naar school kunnen. De peuter zal volgend jaar ook naar een basisschool gaan in die plaats vanwege het gemak met wegbrengen. Maar wel een andere basisschool. Wij willen niet de basisschool van de oudste twee, lang verhaal. Voorlopig (tot de oudste naar voortgezet onderwijs gaat over 2 jaar) kan ik de oudste twee naar hun basisschool brengen, de peuter gaat vanaf volgend jaar dan naar een andere basisschool daar, de dreumes zal dan op de psz hier dichtbij zitten en de baby voorlopig thuis en dan ook naar die psz. Het zal dus een heel georganiseer worden om iedereen op tijd smorgens op de juiste plek te krijgen. Mijn vriend heeft al aangeboden dat hij anders later op zijn werk kan beginnen om er een paar weg te brengen. Hij werkt in de plaats van de basisscholen.
Is er geen school dichterbij? Of wonen jullie heel erg afgelegen? Idee van je man is wel een goede oplossing
Hier word ik niet zozeer in de weekenden geleefd, vooral door de weeks want dan sta ik er alleen voor. In de weekenden is mijn vriend er om de opvoeding en verzorging nog samen te doen. Bij jou scheelt het wel ontzettend dat je drie opvangdagen hebt. Dat zijn toch een hoop dagen dat je niet in de kinderen zit. Lijkt me heerlijk. Bij mij is iedere dag hetzelfde en bestaat uit kinderen: vroeg opstaan, veel brood smeren, iedereen op tijd in de kleren en in de auto hebben, halen en brengen naar psz, naar school (124 km per dag), met peuter en baby auto in en uit 4x per dag, tussendoor soms nog boodschappen doen. Ik word echt geleefd en er is geen ruimte voor mezelf, het bestaat grotendeels uit constant doorgaan. Dat vind ik wel vermoeiend. En daarom als er nog een baby bijkomt neemt dat alleen maar toe. Wij wonen buitenaf en hebben een hele grote tuin met houten speeltoestel met huisje, schommel, glijbaan. Maar de oudste meiden zitten het liefst binnen op een telefoon. Die moet ik vaak echt naar buiten sturen en dan gaat peuter mee. Ze spelen dan wel even maar vaak gebeurt er wel weer iets waardoor er eentje binnen komt MAMA! Het is nooit zo dat ze een paar uren leuk buiten spelen en dat ik even rust heb.
De oudste twee meiden zijn van mijn ex en wij hebben co ouderschap. Ze zijn de helft van de tijd bij hem en de helft bij ons. Hij woont 5 minuten van de school. Ze zaten al op deze school. Wij wonen verder weg en ja ook afgelegen. Daar is geen andere oplossing in te vinden want ergens tussenin is geen optie zijn want daar hebben ze ook niks en ex heeft geen auto. Ze zitten in groep 4 en groep 6 dus dat is de tijd uitzitten. Maar ook dan zullen ze in die stad op school blijven gaan want ja hun vader woont er en als de jongste daar ook weer naar school gaan.
En wat doen de oudste 2 meiden zelf? Ik sta er ook alleen voor maar in 45 minuten is iedereen opgestaan en klaar om de deur uit te gaan. Oudste 4 kleden zelf aan, smeren zelf brood voor zowel ontbijt als lunch op school... Hoe ziet nu een gemiddelde schooldag eruit bij je? Slaapt nr4 nog overdag?
Ja die ochtenden zijn hier niet anders hoor. Het scheelt dat je nog oudere meiden hebt. Ik heb er straks 4 van 5 jaar en jonger. Die hebben nog zo veel zorg nodig. Aan de ene kant handig zo dicht op elkaar maar ook pittig. De opvangdagen zijn heerlijk ja. Kijken we soms beiden naar uit. Maar er moet ook gewerkt worden. Dat lukt prima op die dagen maar bewust werk ik geregeld in de avond. Dan liggen de jongens op bed en is man bijv sporten. Zo houd ik ook op de opvangdagen tijd voor mezelf. Kun je niet iets aan de situatie veranderen dat je er niet meer alleen voor straat doordeweeks? De vader van je oudste 2? Daar deel je co-ouderschap mee? Heeft hij hen de helft van de tijd? En kan je vriend/man meer bijspringen? Ik heb niet alles gelezen maar het lijkt erop dat je vriend fulltime werkt en jij thuis bij de kinderen bent? Of heb ik het nu mis?
De oudste twee geef ik opdracht om hun brood te smeren, te ontbijten, aan te kleden, haren te borstelen en tandenpoetsen. Dit moet ik overigens iedere dag nog zeggen en aansporen. Ondertussen heb ik de peuter uit bed, aankleden, brood smeren en ontbijten. Dan ga ik verder met nr 4 zelfde verhaal. Dan vaak nog bij de oudste haren na borstelen. Zij kunnen zelf jassen en schoenen aan maar bij de anderen moet ik/zij het uiteraard doen. Iedereen naar de auto begeleiden. Als peuter naar de psz moet dan eerst daarlangs (gelukkig maar 2x per maand dat ze er allemaal zijn op maandag) want dat is nogal haasten. Psz begint om 8 uur en de oudsten moet dan om 8.20 uiterlijk 8.30 uur 31 km verder op school zijn. Dan ben ik thuis met peuter en baby en die spelen dan. Dat gaat vaak goed tot er eentje wat heeft. De peuter slaat de baby tegenwoordig en die moet ik constant in de gaten houden. Rond 10 uur fruit en drinken. Daarna gaat baby naar bed en slaapt paar uurtjes. Als de peuter naar de psz is moet ik die tussendoor nog ophalen. Baby uit bed, lunchen, de auto weer in en de oudsten ophalen van school. Dan kunnen ze spelen voor zolang dat goed gaat. De baby slaapt s middags gelukkig nog even. Haar potje geven, koken, allemaal eten (wat ook nooit heel soepel verloopt), klaarmaken voor bed.
Het scheelt dat de meiden wat ouder zijn en dingen zelf kunnen. Maar vergis je niet, ook oudere kinderen zijn niet per definitie makkelijker qua verzorging mss. Maar daar heb je weer andere dingen mee, onderling etteren, ruzie, je moet ze constant aansporen, willen veel op de telefoon/gamen. De vader van de oudste 2 heeft ze idd de helft van de tijd, de halve week en de weekenden om en om, vakanties de helft. Dus dat scheelt wel iets. Maar als ze er zijn is het intens omdat ze druk zijn en hard praten/schreeuwen, daar zeg ik de hele dag zo'n beetje wat van maar lijkt weinig door te dringen. Zij praten non stop van s morgens tot s avonds en met zo'n snelheid en volume dat ik (en vriend) er hartkloppingen van krijgen en zenuwachtig worden. Mijn vriend werkt 4 dagen, heeft altijd een lang weekend. Ik ben iedere dag thuis (heb eigen onderneming maar dat is periodes per jaar werk en thuis te combineren met kinderen).
Klopt dit moet inderdaad binnen 5 dagen, vandaar ook dat ik niet zomaar even kon wachten tot mijn eigen huisarts er weer was. En voel je niet schuldig dat je zo snel zwanger raakt en hier dan van baalt. Er word heel makkelijk gezegd van je bent er zelf bij etc. etc. maar er zijn nou eenmaal mensen die door alles heen alsnog zwanger raken en je bent mens. Het is vreselijk als je zo graag kinderen wilt en het lukt niet maar het is ook heel moeilijk als je er bijna alles aan doet om dat niet te worden en je zo snel zwanger raakt. Daardoor kom je voor hele moeilijke keuzes te staan waar iedereen dan ook nog weer een mening over heeft.
Drukte, onderling etteren, naar elkaar schreeuwen en gillen de gehele dag op volume 100 is niet anders met jonge jongens . Ik heb ze in de zomer wel eens bewust binnen gezet met de deur dicht omdat ik me kapot schaamde voor de buren (we wonen vrijstaand). De hele dag gezeik en gejengel. Afschuwelijk. En dat ze niet mee werken en aansporing nodig hebben is hier ook. De middelste gooit regelmatig eten op de grond en de oudste heeft vanochtend nog een kwartier boven gestaan en is uiteindelijk zonder eten naar school gegaan omdat hij daar geen tijd meer voor had. Hij weigerde gewoon om zichzelf aan te kleden en was alleen maar iedereen aan het rondcommanderen en gillen. En dat om 6 30. En dan heb ik ook nog een peuter die zn zwanenact deed omdat het beleg hem niet aan stond op brood én een baby die ik vanochtend amper heb kunnen begroeten omdat ik mijn handen vol had aan de andere 2 die op tijd de deur uit moesten. Dat is gewoon hoe het soms gaat . Hoe oud zijn de kinderen? Je kan ze toch regels opleggen qua schermtijd etc? Dat je ws een grote mond krijgt en dat ze niet mee werken is hun probleem toch? Je hoeft niet alles goed te vinden? Kan je vriend af en toe meer vrij nemen zodat je een beetje kunt opladen? Klinkt alsof je het nodig hebt. En dat snap ik enorm goed hoor. Dat heb ik soms ook nodig. Af en toe ga ik nl lekker een nachtje alleen weg. Zo lekker is dat! Even niet de hele dag 'mama' horen en het ondankbare 'ik wil..'
Oh en ik bedoel het absoluut niet lullig hoor want ik snap het echt. Je wil niet weten wat ik soms denk of tegen mijn man roep over de jongens. zeker nu ik zwanger ben en dagelijks met hoofd- en rugpijn opsta. En dan hebben mensen ook veel oordelen. Ik kijk er nu al tegenop om aan te kondigen dat ik zwanger ben terwijl nummer 4 gepland was. Erg he. Maar mensen hebben direct hun mening klaar.
Ja dat snapte ik direct uit jouw verhaal. Nee dat voel ik me ook absoluut niet. Neemt niet weg dat ik het natuurlijk rot vind voor mensen die zo lang bezig zijn en waarbij het niet lukt. Ik weet ook dat dit onze eigen schuld was. We zijn nou eenmaal erg vruchtbaar en dan kun je dus geen risico nemen, ook niet 1x. Daar kwam vooral bij dat ik de werking van de morning after pil heel anders zag en dacht dat deze altijd werkte wanneer je hem ook zou nemen. Maar goed, weer wat geleerd zal ik maar zeggen.