Ik weet het, de meiden zijn ook jong geweest en ik heb nu weer een lichting jonge meiden. Maar omdat moeders van jonge kinderen vaak denken oooh dit wordt wel makkelijker/beter als ze ouder zijn. Maar dat is ook maar een illusie en ben erachter dat dit echt niet zo is. Ik vind dat weleens een zwaar idee om de komende jaren in dat geschreeuw en gedoe te zitten. Maar ja blijkbaar is dat wat bij kinderen hoort. Al denkt mijn vriend dat het aan mijn kinderen, ligt. Dat zij extreem druk zijn. Ja mss is dat ook zo maar als ik andere verhalen lees is het niet veel beter. Dat klinkt als een heftige ochtend bij jou. Dan ging het er hier iets gemoedelijker aan toe haha. Maar ook echt niet altijd, er gebeurt hier ook meestal genoeg. De meiden zijn 9 en 8 jaar (dit jaar 10 en 9 jaar) en zeker leg ik ze schermtijd op. Ze mogen af en toe even op de telefoon gamen of tv en dan weer een niet. Met meiden van die leeftijd gaat het dan 'ik verveel me, we hebben niks te doen'. Ik vind zeker niet alles goed maar het is soms lastig om gezeur te ontwijken/voorkomen. In het weekend wil ik weleens sochtends iets langer liggen omdat ik dat echt nodig heb even tijd voor mezelf en opladen. Maar dan krijg je al zo'n blik en 'kom je zo'. Hij zei altijd geen uitslaper te zijn (zonde van zijn tijd en kan niet zo lang liggen) maar nu klaagt hij steeds vaker dat hij nooit kan uitslapen. Dan denk ik vaak jij hebt niet de hele dag kinderen om je heen, kan rustig opstaan iedere dag met warme koffie, lekker op je werk series/afleveringen luisteren. Ik zit er ook steeds vaker aan te denken om lekker eens een weekend alleen weg te gaan (als de oudste meiden bij hun vader zijn). Maar ik heb die stap nog nooit gezet en voelt ergens ook vreemd om in mijn eentje te vertrekken. Doe je dat vaak een nachtje weg en waar ga je dan zoal heen?
Nou ja vaak. Nee niet vaak. Maar ik ga wel regelmatig het gesprek aan met mijn man. Die tip wil ik je ook echt mee geven. Als ik wakker word en ben bekaf en loop te snauwen, dan snapt ook niemand waarop. Maar zeg ik tegen man dat ik de volgende ochtend graag een half uurtje langer wil liggen omdat ik het écht nodig heb, dan kan dat gewoon. Als ik gewoon de voorbereidingen ook doe (ontbijt al maken, tassen klaar zetten, flessentorens maken, eten uit de vriezer en klaarzetten..) dan scheelt dat zoveel. Soms heb ik dat echt even nodig, even weg, om op te laden. Als ik dat gewoon in overleg met mijn man plan, dan is het geen probleem. Hij moedigt dat ook aan, maar natuurlijk hangt het ook af van zijn agenda. Hier zijn de jongens soms ook onuitstaanbaar. Maar ik weiger ook om alles maar oke te vinden. Druk zijn en hun energie kwijt moeten, oke. Maar je aan tafel als beesten gedragen, de hele dag zeuren en klagen en de hele dag maar gillen en schreeuwen.. oh god nee! Daar verbind ik echt consequenties aan. Ik zet ze dan óf even apart óf ze mogen even in de tuin hun energie kwijt raken. Geen zin? Gezeur? Jammer dan. Einde discussie. Soms leidt dit idd tot woedeaanvallen of geloei, gestamp of een grote mond, maar dat is dan maar zo. Is toch geen doen anders? Andersom komt ook wel eens voor hoor. Dat ik gewoon aan O vraag of hij even wat rustiger wil doen en het goede voorbeeld wil geven. Als ik het gewoon vraag en uitleg wil hij vaak wel mee werken . Maargoed ja, dat hoort er nou ook eenmaal bij. Je kunt ook niet van ze verwachten dat ze als standbeelden gaan zitten toch? En idd, de een is nou eenmaal drukker dan de ander. Hebben ze geen hobby's waar ze actief mee bezig moeten gaan? Of kun je ze zelf bijv taakjes geven? Met 8 en 9 kun je natuurlijk prima dingen uitleggen en ze ook gericht dingen vragen oid.
Oh en dat je vriend dan altijd lekker lang kan blijven liggen is misschien iets wat jij ervaart? Ziet hij de 'ernst' er van in? Dat het jou soms opbreekt? Praat gewoon met hen. Zonder drama of waarde oordelen maar zeg gewoon eerlijk op een constructieve manier wat je dwars zit en wat je van hem nodig hebt. Grote kans dat hij het best begrijpt mag ik hopen. Jullie krijgen een derde kindje samen.
Ik begrijp je niet helemaal met die eerste zin? Mijn vriend ligt nooit lekker lang. Ik wil dat weleens in het weekend. Mss even mijn bericht teruglezen. Ja hoor dat ziet hij en weet hij. We praten er iedere dag over. Ja samen 3e kindje en mijn 5e haha.
Waar ga je dan een nacht heen? Het gesprek aangaan doen wij iedere dag. Wij praten over alles samen dus daar ligt het niet aan. Hij ervaart het zelf ook als druk en intens vooral als ze er allemaal zijn. Nee standbeelden niet maar als een stel ADHD'ers van smorgens tot savonds non stop heel hard praten en hyper zijn is het andere uiterste. Wij zeggen hier de hele dag door wat van en sturen er eentje naar de kamer. Maar het probleem is het help niets, een minuut later is het weer zo. Wat voor consequenties hang jij er dan aan?
Oh ik heb dat dan verkeerd gelezen. Dacht dat je typte dat je vriend lekker lang bleef liggen namelijk!
Vervelend is dat he. Ik snap het wel want die drukte trek ik ook soms heel slecht. Dan heb ik bijvoorbeeld net het huis een beetje opgeruimd (het alternatief is dat ik de HELE DAG in de troep van iedereen zit, daar pas ik voor want ik vind dat niet nodig) en gooien ze alles weer overhoop. Spelen oke, maar alles gewoon op de grond gooien is niet meer spelen. Dat is expres rommel maken en ik vind niet dat ik de hele dag letterlijk in een zwijnenstal hoef te zitten. Ze mogen van mij prima spelen (ze hebben zelfs een eigen speelhoek) maar daar hoort tussentijds een keer opruimen ook bij. Of gillen de hele dag. Stop stop. Ik zet ze soms even apart dan of lekker naar buiten! Maar wat ook prima werkt is gewoon de oudste even bij me roepen en gewoon letterlijk vragen of het wat zachter kan. Dat er nog meer mensen in huis zijn en dat de baby het ook niet fijn vindt om de hele dag in gegil te zitten. Snapt ie best en hij is 4 jaar. Jouw kinderen zullen dat ongetwijfeld ook begrijpen op die leeftijd. En we maken ook gewoon afspraken. Dat als ze goed mee werken en luisteren, dan staat er wat tegenover. Bijvoorbeeld frietjes eten op vrijdag, zelf outfit uitkiezen, iets leuks samen plannen, nog even een kwartiertje tv kijken.. met de middelste (die is 2) is dat moeilijk omdat hij nog niet goed kan praten. Maar een kleuter, kom op. Soms zeg ik ook gewoon tegen man dat ik het op dat moment even slecht trek, de drukte. Omdat ik moe ben. En dan neemt hij ze even op sleeptouw. En de spits is gewoon spits. Dat is altijd druk, brullen (honger of moe), loeien, jaloezie etc etc. Gewoon accepteren dat het een fase is. Mijn ervaring is dat je prima met je kinderen redelijke afspraken kunt maken maar dat je ook echt consequent moet zijn. Als je zegt dat iets een laatste waarschuwing is, laat het dan ook de laatste tijd. Als je zegt dat de korst op moet van de boterham en ze anders geen nieuwe krijgen, doe dat dan ook. Consequent blijven en op één lijn zitten is daar essentieel in denk ik. En soms kun je het ook beter accepteren dat iets anders gaat dan andere dagen toch? Dat heb ik wel. Als er bijvoorbeeld een kind ziek is, ja dan gaat gewoon je hele planning door de war. Flexibel zijn en relativeren En soms ook even een masker opzetten, want je kinderen hebben - klinkt heel bot en dit geldt voor mij ook - niets aan een zwangere zeur (daar bedoel ik mezelf mee want ik kan echt zeuren als ik echt moe ben. Volkomen verklaarbaar en niemand die gek zal opkijken, maar mijn kinderen hebben daar gewoon niets aan). Op de vraag welke consequenties we eraan hangen als de jongens zich misdragen, dat verschilt natuurlijk. Maar leren luisteren is natuurlijk gewoon iets dat ze moeten. Met 4 en 2 nog wel een uitdaging, maar met 7/8/9 ben je daar denk ik al wel stappen verder in. Helpt het om ook 1 op 1 tijd met ze door te brengen? Zijn ze snel verveeld? Zo klinkt het wel een beetje. Misschien is het een idee om ze ook wat gerichte dingen te laten doen. Geef ze bijv. een klusje in de tuin of rondom het huis ofzo? Ik weet het anders ook niet. En waar ik dan heen ga, meestal wel een hotelletje in de buurt hoor. Ik wil snel naar huis kunnen als er iets is. Maar ik boek dan wel echt gewoon even luxe. Dus ik eet lekker op de kamer, ga uitgebreid in bad, kijk heerlijk serie of lees een boek, bestel lekkere dingen en genoeg wijn (want ja, het kan) en geniet in de ochtend van een uitgebreid ontbijt. En dan na die ene nacht is het ook weer goed en heb ik ook altijd weer zin om naar huis te gaan.
Er komen veel dingen voorbij in dit topic, de drukte ervaar ik ook zeker. misschien om mee te nemen als overweging om de ochtenddrukte te minderen: hier wordt het brood ‘s avonds gesmeerd voor de volgende dag. Na de boodschappen gaat het brood direct in de vriezer. ‘S avonds smeren de drie oudsten (12, 10, 7) hun brood voor school. Bevroren. Aan het begin hadden ze weleens moeite om het brood te snijden, dan hielpen we. Bevroren de trommel en in de koelkast. ‘S ochtends gaat het zo de tas in, het is inmiddels ontdooid en eigenlijk gewoon vers zoals uit de winkel. Zelf smeren doen ze sinds mijn vorige zwangerschap dus 3 jaar geleden. Jongste was toen maar 4, maar hij deed het dapper en was eigenlijk daar heel trots op. Nu weleens gezeur maar eigenlijk nauwelijks, het hoort erbij. Ja het brood ziet er soms heel raar uit (meer gescheurd dan gesneden) maar de smaak is hetzelfde
"Jouw kinderen zullen dat ongetwijfeld ook begrijpen op die leeftijd. En we maken ook gewoon afspraken. Dat als ze goed mee werken en luisteren, dan staat er wat tegenover." Dat valt tegen, de oudste meiden zijn bijna 9 en 10 jaar. Ze begrijpen het mss maar het wordt er niet anders van. Ja een paar tellen en dan gaat het weer zoals daarvoor. De peuter schreeuwt eigenlijk niet, zij is best rustig. Zij kan alleen gillen en hysterisch doen als ze moe is maar dat is ergens te begrijpen. Wij zeggen ook tegen de oudste meiden als ze constant schreeuwen of hysterisch doen dan geen schermtijd, dus geen tv en geen telefoon. Maar ook dat maakt niet zoveel indruk, iig niet genoeg dat het een hele dag stopt. De oudste meiden zijn idd snel verveeld. Als ze niet op een scherm mogen dan is het al snel 'ik verveel me, ik heb niks te doen'. Het gaat wel erg goed als je met ze weggaat en ze gaan nu met mooier weer ook weer meer de tuin in. Maar soms hebben ze het daar ook al wel snel gezien. Het is een lastige leeftijd want het zijn nog kinderen maar willen ook niet meer altijd kinderdingen doen. Haha dingen in huis laten doen, je hebt duidelijk geen meiden van 9 en 10 jaar. Die vinden dat niet leuk, maar zien dat als een last. Kleine kinderen kunnen dat nog leuk vinden maar op deze leeftijd trappen ze daar niet in.
Maar even iets anders... Ik had net bij het afvegen wat lichtroze bloed en voel wat menstruatiekrampen. Dit heb ik bij de andere zwangerschappen nog nooit gehad vandaar dat ik me een beetje zorgen maak. Uiteraard lees ik dat het voorkomt en niet meteen ernstig is maar omdat ik het van mezelf echt niet ken en heb natuurlijk heel wat zwangerschappen gehad.
Over dat brood smeren ‘s avond al: sowieso! Hier zet ik ‘s avonds de tassen al klaar. Voor de oudste met pakjes drinken en fruit erin, en z’n broodtrommel maak ik al. Voor mini O zet ik de tas ook al klaar en zet ik vanuit de diepvries een portie eten in de koelkast. Die hoef ik er dan alleen nog maar in te stoppen. Voor de baby ook al flessen en torens in de tas en ook extra kleding en slaapzak al. En de tassen die al compleet zijn doe ik dicht. Een open tas betekent hier dat er nog wat bij moet. Sowieso ontbijt maak ik ook al de avond van te voren. Kopjes met koffiecups, schone fles met een papspeen en drinkbekers met rietjes en ontbijt bordjes zet ik ook al klaar. Dat lijkt wat overdreven, een bord is immers zo gepakt, maar elke minuut die ik daarmee bespaar is er een meegenomen.
Hier zetten we ook alle ontbijtspullen klaar de avond ervoor! Dan zijn we toch net wat helderder dan in de ochtend (en de kinderen liggen in bed) bij het opstaan is het meteen eten, in pyjama, want hongerige kinderen (en ouders ) zijn gewoon niet te genieten. Daarna aankleden en tandenpoetsen en tas inpakken. Heb je nog tijd over dan kun je spelen, lezen. Maat zo’n routine heb je niet in een paar dagen erin, niet eens een paar weken, dit doen we al jaaaaren en dan nog zijn er momenten dat we het weer straks moeten trekken. Idem met helpen na het avondeten: eerst iedereen helpen met afruimen, afwasmachine, keuken poetsen, stofzuigen, dan pas met z’n allen op de bank ploffen. Strijd is er zeker regelmatig, en dan met name as wijzelf eigenlijk niet meedoen (toch op de telefoon aan tafel blijven hangen), of als we juist té streng zijn: het beste werkt om te vragen: wie pakt de stofzuiger, wie zuigt de gang, wie de kamer, wie maakt het fornuis schoon, wie ruimt de tafel af, etc. Meestal is er toch altijd eentje die dat wil. En accepteren dat ze niet doen zoals wij het doen, dus regelmatig mag papa of mama het fornuis schoonmaken (een van de lievelingstaken hier, vanwege de spuit geloof ik )
Precies ja. Dat hele meehelpen is hier nog wel lastig hoor. Dat doen ze niet echt, al moeten ze van mij wel opruimen. Al heb ik soms ook zoiets van ‘ik doe het straks zelf wel, hop hop bedtijd’.. of soms laat ik ze maar gewoon even spelen want dan kan ik tenminste nog een fles geven. Of een kop koffie drinken die nog wel warm is
Dat ligt aan het kind. Mijn 10 jarige dochter vindt dat wel leuk. En bij de oudste is het zodra ik wel een klusje weet hij zich ineens ook niet meer verveeld maar wel wat weet te doen En het moet niet altijd leuk zijn, het kan ook gewoon een moeten zijn. Ik vind stofzuigen ook niet leuk maar het moet wel gebeuren
Ik heb niet alles gelezen dus misschien is dit al gezegd. kan je niet afspreken dat je een vaste uitslaap dag heb? Ik ben doordeweeks ook alleen met de kinderen en ik werk niet. Maar ik ben vaak vermoeider dan mijn man is die 60+ uren werkt. Ik slaap dus altijd uit op zondag. Mijn man neemt dan de kinderen mee naar beneden + baby en ik blijf liggen tot 9 uur. Ik ga daarna rustig douchen en kom helemaal zen beneden.
Dezelfde dag contact gehad met vk maar het is niks. Ik heb het daarna gelukkig ook niet meer gehad. Ik had ontlasting waar ik wat bij moest persen en waarschijnlijk was het daardoor.
Ik smeer smorgens de boterhammen en schil/snij het fruit. Ik heb weleens de avond ervoor gedaan maar de volgende ochtend vind ik het dan niet meer vers. Brood wordt met bepaald beleg erg klef/doorweekt en fruit zoals peer is dan ook echt niet lekker. Vandaar dat ik het maar smorgens doe en de oudste meiden zelf. Het gaat ook prima als je op tijd opstaat. Maar ben soms moe als ik in de auto zit om iedereen weg te brengen. Maar chronisch moe zijn is sws iets wat (bij mij) bij ouderschap hoort.
Ja ik slaap meestal op zaterdag en zondag uit. De laatste keren, sinds ik zwanger ben gaat dit goed. Maar voorheen voelde her alsof het me niet in dank werd afgenomen.