Maar dat waarschuwen en vertellen hoe het wel "hoort", vind ik al heel vervelend en beledigend eerlijk gezegd. Ik heb dat meerdere keren meegemaakt bij praktiserende christenen. Er is zelfs letterlijk tegen me gezegd dat ik in de hel zal belanden omdat ik weleens uitga, bepaalde gedachten over mannen heb of wel eens heb gelogen. Ik krijg hier een heel naar gevoel van. Alsof zij een beter leven leiden dan ik, alsof er op mij neer gekeken wordt, ik niet in mijn waarde word gelaten. Terwijl ik zeker weet dat ik een goed mens ben en een liefdevol leven leid. Ik heb respect voor ieder mens en ieder geloof tot aan de grens dat ik zelf niet word gerespecteerd.
Er zijn hier zo veel (ongelovige) dames die hun lof hebben geuit over hoe fijn ze het vinden om vragen te kunnen stellen die ze in het echte leven niet durven te stellen aan moslimas. Het is toch hartstikke fijn dat zij hun vraag hier kunnen stellen en dat wij die als moslimas kunnen beantwoorden? Zonder dat zij zich hoeven te schamen, en zonder dat wij ze er over beoordelen. Domme vragen bestaan niet, we beantwoorden de dingen die onduidelijk zijn voor meeste van jullie, dat is voor ons vanzelfsprekend logisch veel mensen snappen onze beweegredenen(leefwijze) niet. En vooral nu met alle negatieve misleidende nieuws in de wereld over moslims (gekoppeld aan terroristen) is het hartstikke normaal dat mensen zo veel vragen hebben. Hoe fijn is het voor jullie om antwoord te krijgen op jullie vragen? En hoe fijn is het voor ons om alle onduidelijkheid op te helderen? (Ik spreek voor mijzelf, ik vind het heel fijn.) Ik denk niet dat deze Nederlandse dames voor hun vragen naar een moslim forum gaan. Ik zou zelf ook niet naar een christenen forum gaan als ik een vraag heb over het christendom. Er worden hier vragen gesteld over van alles en nogwat, ook over schoonmaken of maaltijden, daar ga je toch ook niet voor naar een schoonmaak/kookforum? Dit is een algemeen forum voor iedereen, ongeacht geloof. Er zitten hier dames met verschillende afkomsten, achtergronden en geloofsovertuigingen. Ik neem aan dat ik ook voor de andere moslimas mag spreken als ik dit zeg, wij antwoorden hier niet op de vragen om ons geloof te "promoten". Niemand ziet het op die manier, waarom jij wel? Als jij aan de dokter een vraag stelt over jou knie pijn, en hij geeft antwoord. Krijg jij dan het gevoel dat hij even zijn beroep promoot? Hij geeft gewoon als dokter antwoord op jou vraag als patiënt, omdat hij een dokter is en weet waar hij over praat, en jij de patiënt en zich afvraagt wat er aan de hand is. Wij zijn moslimas, jullie hebben vragen, wij geven antwoord omdat jullie dat willen, en wij dat heel fijn vinden om de onduidelijkheden op te helderen.
Prachtig verwoord zeg. Ik vind dit inderdaad, hierom een mooi topic. Er is zoveel onbegrip, omdat er veelal weinig kennis is. Dit topic geeft veel antwoord.
Een moslim moet altijd zijn best doen om anderen aan te sporen tot het goede. Dit moet echter wel op de juiste manier gebeuren (met wijsheid en geduld). Bv als mijn man van een van zijn vrienden weet dat diegene slecht omgaat met z'n vrouw, moet hij hem adviseren om beter met haar om te gaan. Het is absoluut niet aan ons om te bepalen of iemand naar de hel gaat, of een slechte moslim/slecht persoon is.
Ik had een vraagje voor de bekeerde zusters hier: heeft het lang geduurd voordat jullie een hoofddoek gingen dragen of gebeurde dat vrijwel meteen? Hoe reageerde jullie omgeving? Slechte ervaringen gehad? Ik ben bekeerd sinds augustus en ik draag hem alleen om te bidden. Ik zie wat tegenop tegen commentaar/waarom-vragen/kritiek/starende blikken. Ik ben hoogsensitief en introvert dus ik pak alles zoiezo veel te emotioneel op, zeker als het om mijn geloof (wat heel intiem is) gaat... Het is uiteindelijk maar een lap stof en ik ben ook niet 'ineens' bekeerd, maar je omgeving ziet dat niet zo. Mijn ouders zouden het begrijpen en accepteren, maar vooral met mijn werk vind ik het moeilijk (ik poets bij overwegend xenofobe bejaarden. Verder zijn ze wel lief hoor maar niet echt tuk op verandering of andere culturen/godsdiensten )
Ik kan je zeggen dat het er bij ons (iniedergeval in mijn omgeving) een stuk respectvoller aan toe gaat. Wij zullen nooit tegen iemand zeggen "je gaat naar de hel omdat je dit en dat hebt gedaan" dat mogen wij niet zeggen want wij weten niet of een persoon naar de hel gaat, misschien heeft die persoon wel iets heel goeds gedaan in zijn leven waardoor hij misschien wel een betere moslim is dan de gene die hem aanspreekt. Of iemand naar de hemel of hel gaat is aan Allah/God, niemand anders kan en mag daar over oordelen. Het is al helemaal verkeerd om iemand met een "naar gevoel" achter te laten. Wij benaderen mensen op een respectvolle liefdevolle manier, dit heeft te maken met communicatie. Ik kan jou iets op duizenden manieren vertellen, grof, boos, beledigend, of gewoon gewoon respectvol wijzend op wat er anders gedaan kan worden inplaats van een zonde te begaan. Als ik dit eenmaal heb gedaan heb ik mijn taak als medemens/medemoslims voldaan en als die persoon het dan nog verkeerd doet dan is het aan henzelf. Dit is niet alleen op gebied van geloof zo, ik spreek mensen ook aan als ik zie dat er bijvoorbeeld iemand wordt lastig gevallen, of iemand heeft verkeerd geparkeerd en dreigt een boete te krijgen. Weer op een respectvolle manier natuurlijk... Dat is van nature de taak van ieder mens, of jij of de gene die het doet nou een moslim is of niet. Het zou verkeerd zijn als jij ziet dat er iets dreigt mis te gaan, jij kan het voorkomen maar houd je mond.
heel goed verwoord...en geloof promoten vind ik zo'n rare opmerking, alsof jullie bonuspunten van allah krijgen ofzo als je maar genoeg reclame maakt
maar dat uitleggen en waarschuwen is bedoeld naar andere gelovigen he zoals ik het begrijp. Niet naar een willekeurig iemand. Er werd gevraagd hoe zij aankijken en omgaan met andere gelovigen die het niet ' zo nauw nemen'.
Lastig he. Ik ben zo'n 5 maanden na mijn bekering andere kleding gaan dragen en een hoofddoek. Maar nu 12 jaar later krijg ik nog steeds vragen, dat zal echt niet zomaar stoppen... Is toch iets waar je mee moet leren leven. Hier was het juist m'n familie die er moeilijk over deed, behalve mijn vader dan.
Precies, als een andersgelovige iets doet wat niet mag heeft het weinig zin om dan te gaan adviseren, omdat die persoon volgens andere regels leeft. Al doe ik het soms wel hoor, gewoon algemene dingetjes dan. Zoals al werd gezegd aangeven als iemand verkeerd geparkeerd staat (en je daarmee een boete kan voorkomen) e.d. Het beperkt zich dus niet zozeer tot religieuze zaken. Ook je gedrag kan een aansporing tot het goede zijn.
Ik ervaar het helemaal niet op die manier maar dat komt denk ik omdat ik volle vertrouwen heb in mijn man en mijzelf. Buiten draag ik een hoofddoek maar binnen maak ik mij op voor mijn man, ik doe mijn haren mooi, draag normale kleren, of dat nou een kort broekje of een diepe decolleté is, ik draag wat ik zelf leuk vind. Hij "ziet" zeker andere vrouwen maar die zullen geen gevoel bij hem opwekken omdat hij dat knopje gewoon UIT heeft staan zegmaar. Zo iets heb je zelf in de hand, net zoals ik geen warm gevoel krijg van andere mannen, ik zou niet eens weten hoe, dat deel staat gewoon UIT. We zien ze wel, maar we laten het niet toe om er door "verleid" te worden, ze maken geen indruk op ons. Mijn man en ik maken regelmatig positieve opmerkingen over andere mensen, ze hoeven geen moslims te zijn. "Hij heeft echt leuke kleren aan, vind je niet?" Of "Hij heeft een mooi kapsel zeg." Mijn man praat dan met mij mee, en hij maakt ook zulke opmerkingen. Ik zeg ook vaak genoeg tegen hem iets over andere mooie dames "Zij heeft een mooi gezicht!". Hij kijkt dan en geeft zijn mening, maar hij zal er nooit warm van lopen zegmaar. Ook zoals er eerder werd gezegd hoort je man zijn ogen neer te slaan. Als er bijvoorbeeld een vrouw in bikini loopt, of met een diep decolleté, dan kijkt hij weg, hetzelfde geld andersom natuurlijk ook voor mij. Wij laten het beiden niet toe om beïnvloed te worden door andere mensen en dat zou ook niet mogelijk moeten zijn als je getrouwd bent. Over het wonen in een islamitisch land heb ik nooit echt bij stil gestaan. Ik zou het persoonlijk wel moeilijk vinden omdat het een grote verandering is natuurlijk. Ik zou ook niet weten in welk land ik dan zou willen wonen. Ik ben zelf Turks, maar Turkije is niet perse een "islamitisch" land, er zijn daar ook veel streken waar je word nagekeken omdat je een hoofddoek draagt. Mijn ouders komen (jammer genoeg) uit zo een gemoderniseerde streek, toen mijn buurtgenoten mij met hoofddoek zagen keken ze mij aan alsof ik groen gekleurd was.
Heel herkenbaar ! Respect moet je ook terugkrijgen als atheist zijnde anders verdwijnt mijn respect net zo goed. want inderdaad, waarom zou je meer zijn dan een ander en een plek in een paradijs of hemel verdienen en een ander niet? Dat is respectloos en bovendien behoorlijk arrogant. Religies heb ik weinig mee, daar zou ik ook nooit bij willen horen met alle grootschalige oorlogen, terrorisme en kindermisbruik binnen die kringen. Maar het geloof in een god oid heb ik wel respect voor, tenslotte weten we allemaal niet hoe het echt zit. Het is slechts een houvast en gebaseerd op enkel hoop. De 1 denkt dat er een god is, de ander denkt een leegte.. De waarheid kent niemand dus daar kan ook niemand elkaar over veroordelen.
als je hierboven goed had gelezen had je gezien dat het niet om atheisten overtuigen gaat. Ze gaan iemand die niet gelooft echt niet aanspreken om te vertellen hoe het volgens hen moet. Dat antwoord kwam voort uit de vraag hoe zij omgaan met andere WEL gelovigen die de "regels" van het geloof niet zo nauw nemen.
Jawel hoor, die mensen zijn er zeer zeker. Zelfs binnen vriendschappen last van gehad. Of je nou zelf al iets gelooft of helemaal niks gelooft, dat maakt toch niets uit, gaat om het gevoel wat je krijgt als iets je wordt opgedrongen door een ander, of als de ander zich voordoet als "beter". En dat herkende ik
Maar ik werd er dus als niet-gelovige op aangesproken, gewoon op straat door een clubje mensen die iedereen stonden aan te spreken op hun gedrag. Dat vond ik dus echt extreem vervelend en dwingend overkomen.
Maargoed andersom is dat natuurlijk net zo. Zo wil mijn vader maar al te graag zijn evolutietheoriegeloof aan mijn kinderen opdringen. Wanneer wij dan zeggen dat we dat liever niet willen is hij beledigd want "hij mag toch zeker zelf weten waar hij van overtuigd is!". Ja dat zeker, maar dat betekent nog niet dat het aan mijn kinderen opgedrongen moet worden. En wat betreft oorlogen, ik vind het altijd wel frappant dat religie als grootste oorzaak voor oorlogen wordt aangehaald. Net alsof de atheïsten geen oorlogen zijn begonnen. 85 miljoen slachtoffers is niet zomaar een getal natuurlijk, maargoed ik hoef hier ook niet verder op in te gaan aangezien discussies over politiek hier ook niet mogen. Ik wilde alleen aangeven dat religie op zich niet de oorzaak is van oorlogen. Ik probeer een persoon ook los van een religie te zien, net zoals ik een atheïst los van het atheïsme zie. Mijn oma is communist, maar dat betekent niet dat ik haar verantwoordelijk houd voor alle gruweldaden die de communisten hebben begaan!
maar daar gaat het hier toch helemaal niet over? Ik ken ook mensen die motorrijden, maar daar wordt in dit topic niet over gesproken.
Haha, dat is waar Maar soms dwaal je wat af in een gesprek. Ik merk dat ik als ik aan praktiserend gelovigen denk, ik dus snel aan die paar situaties terug denk waarin ik me echt beledigd voelde, vandaar dat ik het hier beschreef. Maar daar staan de moslima's in dit topic uiteraard los van.