Ik wil even wat van me afschrijven.. Toen ik in verwachting was vroegen veel mensen of ik borstvoeding wilde gaan geven. Ik wist het al voor ik zwanger was, dat ik het in elk wilde proberen! Uiteindelijk had ik voor mezelf dat ik tot 6 maanden borstvoeding wilde geven. Mijn moeder zei toen ik zwanger was ook al een keertje (Toen we met een paar vrouwen zaten) dat ze het niets vind als iemand heel lang borstvoeding geeft. Zelf heeft ze ook borstvoeding gegeven en ze heeft het dan over ouder dan 6 maanden? Of een jaar, dat was me niet echt duidelijk. Uiteindelijk was ik bevallen van ons lieve zoontje en lukte de borstvoeding onwijs goed! Hij was (te) klein geboren maar hij groeide super om mijn bv. De 6 maanden kwamen dichterbij... hij werd wat griepperig en wilde niets meer eten, alleen bv... dat sterkte me in het gevoel nog te willen door gaan. Nu is hij 9 maanden en geef ik nog steeds gedeeltelijk bv. Me moeder had rond 7 maanden al een opmerking gemaakt... we hadden het ergens over en toen zei ze ja en dan ben je ook ondertussen wel met bv gestopt (ging over voor zijn eerste verjaardag) ik heb daar toen niet op gereageerd. Later wel in een gesprek met mijn vader keer laten vallen dat ik t toch zelf moet bepalen hoe en wat ik doe met mijn zoontje en wanneer ik de bv zou stoppen. Nu maakte ze dus van de week weer een opmerking. Ze vroeg mij of ik nog bv gaf (ze past 1 dag in de week op, maar overdag krijgt hij daar 1x kv) dus ik zeg natuurlijk dat hij het nog krijgt. Vraagt ze of het niet tijd wordt om te stoppen. Dus ik vraag "waarom"... toen zei ze dat ik toch niet met een groot kind aan de borst wil.... ik zo, wat heb jij er voor last van dan? Zegt ze.. ja niets... maar je wil toch niet met 3 jaar nog bv aan t geven zijn? Ik zo.. nou dat is hij nog lang niet.... En tot een jaar is sowieso goed ivm chronische darmaandoening van mijn man... Ik vind het soms gewoon lastig dat mijn moeder niet achter zulke keuzes staat.... maar nog lastiger dat ze er telkens weer op terug komt en het niet lijkt te accepteren. Ik irriteer me er aan....en/maar wil ook gewoon dat ze achter mijn keuzes staat.... pff, moest t ff kwijt. Waarschijnlijk onzin dat ik er mee zit, maar ik weet nog helemaal niet wanneer ik ga stoppen en ik denk zomaar dat dat met 1 jaar ook nog niet is. Met name ook door de nachten.. vind t gewoon fijn om dan de borst te kunnen geven als hij dat fijn vindt...
hmmm misschien het volgende toepassen (doen wij ook als de kinderen maar door blijven zeuren). Hoe langer jij erover zeurt hoe langer ik blijf doorgaan Werkt hier als een tierelier als we een keertje de stad in gaan. Eerst was het na 10 minuten al zeuren wanneer we eindelijk naar huis zouden gaan. Sinds de regel, hoe meer jij zeurt hoe langer we in de stad blijven is het gezeur een stuk minder geworden
Jammer dat je moeder zo doet. Kan me voorstellen dat het vervelend is dat ze je niet steunt en complimenten geeft dat het zo goed gaat! Heb je al gezegd dat je het heel vervelend vindt dat ze zo reageert en dat je het graag doet en beter nog; dat het ongelofelijk goed is voor je zoontje en jullie moment samen?
Vreselijk dat je je zo moet verantwoorden de hele tijd... Ik heb van te voren al aangegeven dat ik minstens 2 jaar borstvoeding wil geven als dat me lukt, dat is wat de WHO ook adviseert! Dus ze zijn er op voorbereid! Maar nu zijn er dus weer mensen die vanaf maand vier al zitten te zeuren wanneer ik hem groente of fruithapjes ga geven... En dat ik in dit warme weer water moet bijgeven... Waar bemoeien al die mensen zich toch mee, echt lastig soms. Het is toch je eigen kind, jij doet wat je het best lijkt! Ik zeg dus altijd dat de WHO 2 jaar adviseert omdat borstvoeding het beste is voor je kindje, meestal houden ze dan wel hun mond
Bedankt voor jullie lieve reacties... Ik denk dat ik t ook minder erg had gevonden als t iemand anders was... maar van je moeder kan je dat 'gezeur' gewoon niet zo waarderen.... fijner is inderdaad om te horen dat ze het knap vind of in elk geval dat ze achter de keuzes staat die ik maak... Ik geloof dat ik wel duidelijk was toen ik zei..." je hebt er toch geen last van?" Zei al tegen mijn man.. anders zeg ik de volgende keer wel nee, dan heb ik dat gezeur niet meer, maar dat slaat natuurlijk ook nergens op! Zelfde met dat doorslapen natuurlijk... iedereen heeft ook altijd zijn mening klaar. Valt me nog mee dat ze daar niet van zeggen dat het door de bv komt!
Mijn moeder had dat ook. Ergens is de knop omgegaan. Ze schept nu op over het feit dat mijn zoontje 1,5 jaar bv heeft gehad en is nog 0x begonnen over kv bij mijn dochter. Onze ouders zijn opgegroeid in een andere tijd. Ik denk dat mijn moeder weinig heeft kunnen genieten van bv. Het moest allemaal strak op schema, ze mocht niets eten, en ze was al gestopt voordat het echt ging lopen. Inmiddels ziet ze hoe fijn het is en hoe goed het is. Zie het als een mooie gelegenheid om je omgeving te laten zien hoe fijn en mooi iets als borstvoeding is, en vat opmerkingen niet op als persoonlijk gericht aan jou maar als iets wat ze zelf nooit hebben mogen/kunnen ervaren.
En waarom dan geen kind van 3 aan je borst? Is het beter om je kind melk te geven van een ander zoogdier, terwijl je dat zelf goed kunt EN borsten daarvoor 'gemaakt' zijn? Lekker laten zeuren, je doet het beste voor je kindje
Ik snap je gevoel. In ons geval begint mijn schoonmoeder erover en heb ik oom het gevoel me te moeten verdedigen. En zij doet het nog subtiel, opmerkingen als: op een gegeven moment willen ze alleen maar de fles of altijd lastig dat je niet weet hoeveel erin gaat. Grappige is dat het mijn man geheel koud laat en ik me wel ongemakkelijk voel. Helaas niet veel tips. Mijn ervaring is wel dat hoe zekerder jij je voelt in je keus, hoe minder men erover begint, maar het blijft je moeder, dat is altijd heel dichtbij. succes.
Ik zit nu op mijn telefoon maar op internet, dacht ook op borstvoeding.com, staan ook lijsten met de stoffen die in kv en bv zitten zodat je het kunt vergelijken, misschien dat eens aan haar laten zien? Daarnaast heb ik zelf ook een chronische darmziekte, CU, en mijn mdl arts adviseert inderdaad om minstens 1 jaar bv te geven zodat er minder kans is dat de kinderen later ook deze ziekte ontwikkelen. Het lijkt mij toch ook dat je moeder niet wil dat je zoontje later ook een darmziekte krijgt? Sterkte iig, commentaar op iets wat je met liefde doet is nooit leuk.
Mijn (schoon)moeders reageren soms ook raar, maar ik heb dr maling aan. Wel weet ik dat in die tijd de media en consultatieburo's ed KV erg werd gepromoot dus ze hebben heel andere voorlichting gehad destijds (geen internet dus eenzijdige info) vandaar die rare reacties. Vooral lekker doen wat goed voelt ;D
Dat is volgens mij een belangrijke reden. Mijn schoonmoeder heeft de oudste en de jongste 3 maanden bv gegeven. Dat gold als volledige bv blijkbaar. Mijn moeder lukte het alleen bij mij,maar is gestopt met een maand of 4. Toen liep haar productie terug en zei de huisarts dat het ook beter was om te stoppen. Dan had ze weer tijd voor haarzelf, zou beter zijn voor haar lichaam en voor mijn ontwikkeling want anders kreeg ik te weinig eten. Mijn tante kreeg van een arts te horen dat ze te grote borsten had, dus dat zou nooit lukken en heeft dus ook meteen kv gegeven. Als dat de lessen zijn die je krijgt is het best lastig om dat helemaal los te laten. Vooral omdat zij ook hebben gedaan wat zij geloofden dat het beste was. Stel je maar eens voor dat jij over 30 jaar van je kind te horen krijgt dat je op basis van achterhaalde en slechte informatie je kind hebt gevoed, dan voelt dat ook vervelend en kan ik me best voorstellen dat je je zelf eigenlijk gaat verdedigen.
Mijn moeder maakt die opmerkingen niet. Maar mijn vader Ik geef nog steeds borstvoeding ben der trots op, zeg ik dan
Ik geef nu 1 jaar bv en ik ben aan het afbouwen. Ik wil alleen nu nog de avondvoeding geven want dat is dus echt ons momentje. Ik merk alleen dat er veel mensen in mijn omgeving zijn die continu vragen of ik al gestopt ben. Ja moet ik doen hoor want dat zou nu wel fijn zijn voor mijzelf enz. Ach ja....
Hij heeft inderdaad ook CU. Helaas hebben ze ons het van te voren niet eens aangegeven, terwijl ik heel lang in het zh heb gelopen voor en tijdens de zwangerschap.... ik kwam er na een paar maanden bv achter door er zelf over te lezen. Me moeder weet dat het beter is... ze werkt zelf in het zh met te vroege geboren kindjes... en ze had mijn schoonzus destijds ook over gehaald om bv te geven omdat het heel goed is, dus dat weet ze best... alleen dat 'lange' bv gegeven staat haar duidelijk niet aan. Jammer....
Klopt... zelfs cb arts zei over de nachtvoedingen met 6 maanden dat ik daar maar mee moest stoppen, omdat dat voor mijzelf fijn zou zijn. Toen had ik echt zoiets ..... hu? Maar t draait toch niet om mij? En ik had helemaal niets gezegd van dat ik t vervelend vond.. heel apart. Ik vind het jammer dat er mensen zo moeilijk doen... dat ze er om vragen oké.. maar vind het dan vervelend dat ze er zo op door gaan en met argumenten komen dat ik denk ?? Zover is het nog helemaal nog niet. Ze weet nu dus ook dat ik tot min. een jaar ga voeden en dan zie ik wel weer verder.... Hij en ik vinden het nog veelte fijn!
Moet zeggen, deze keer zegt haast niemand er wat van, hoe lang of wat ook. En ben nog wel op dieet ook Marvb, hart onder de riem ik vind je een topper!
Lastig, vooral omdat het om je eigen moeder gaat. Misschien toch proberen duidelijk te zeggen waar het op staat. Hoeft niet op een vervelende manier maar je mag best duidelijk zijn. Het gaat immer om jouw, kind, jouw lijf en jouw borsten! Ik heb hier ook behoorlijk wat opmerkingen over me heen gekregen maar inmiddels is het mijn omgeving duidelijk dat ik een borstvoedingsmama ben.