gisteren hadden mn man en ik een feestje, dus onze dochter naar mijn moeder gebracht om daar een nachtje te slapen. we zouden haar vanmiddag ophalen. mn man zat al sinds gister avond op hete kolen om haar op te halen. maar heb hem overtuigd te wachten om niet vanochtend om half 10 al bij mn moeder op de stoep te staan. vervolgens komen we daar om half 2 aan, en ligt ze ziek op de buik van mn moeders vriend te slapen/snikken. ik pak haar vast en ze is enorm warm. dus ik vraag; heb je haar koorts gemeten? nee zegt ze, ze is wel warm ja. dus ik de temp gemeten daar, ruim over de 39 graden. ik had geen zetpil bij en ook niet in haar koffertje. ik al boos dat mn moeder niet heeft gebeld. blijkt dat ze gisteravond rond half 12 ziek is geworden, ieder uur wakker en huilen en koorts en sinds 20.00gisteravond niks meer gedronken. mn moeder kwam niet op het idee om haar een fles melk aan te bieden, mij te bellen of haar te tempen. pfff heb er maar even niks over gezegd.. de band met mn moeder is al niet al te best door dingen uit het verleden dus had geen zin in ruzie. net de huisartsenpost kunnen bellen omdat ze slapjes was en enorm aan het spugen was. we moeten het nu even aankijken en als het erger wordt kunnen we langskomen. ze heeft nu 2 paracetamol gehad maar zit nog ruim boven de 39. ik baal er wel van dat mn moeder ook laat merken dat het maar koorts is. voor haar misschien een peuleschil maar voor mij is het mijn kind en die is ziek en ze had best mogen/moeten bellen. wat vinden jullie? ps ze woont een uur rijden bij me vandaag, dus ik vind ook dat ze vanochtend even had kunnen bellen van goh ze is ziek misschien kun je haar eerder halen of een paracetamol meenemen. als we pas om 5 uur haar waren komen halen was ze nog zieker geweest denk ik.
Ik vind wel dat je moeder je had kunnen bellen, dan had je zelf kunnen beslissen wat je wilde doen. Ik zo dat ook met haar bespreken, niet op een bozige manier, maar gewoon dat mocht het nog eens voorkomen je graag hebt dat ze je belt in zo'n situatie. Of ze nog zieker zou zijn geworden weet je niet, daar zou ik dus ook niet van uit gaan. Veel mensen van de 'oudere generatie' (en ook genoeg van de jongere trouwens) gaan er vanuit dat koorts een natuurlijke afweerreactie van het lichaam is en dat je die zo min mogelijk moet onderdrukken door paracetamol. Wie er gelijk heeft, daar kun je over discussiëren. Maar je moet een kind natuurlijk wel voldoende drinken aanbieden... Ook dat kun je haar, vind ik, best zeggen. Je zou haar ook kunnen vragen waarom ze je niet gebeld heeft. Misschien wilde ze jullie avond niet verpesten? (Is voor jou als ouder geen goede reden om niet te bellen, ik zou tenminste liever wel gebeld worden, maar ik vind het als dat de reden is toch al heel anders dan wanneer ze er bv. gewoon niet aan gedacht heeft oid.) Maar ik krijg de indruk dat er meer speelt dan alleen dit...en dat maakt het natuurlijk een stuk lastiger. Hopelijk voelt je meisje zich snel beter!
Koorts is ook een natuurlijke afweer. Het heeft niks te maken met oude of nieuwe generatie. Met koorts op zich is niks mis. Je moeder had idd zelf ook kunnen bellen maar bel je zelf niet even op dan s morgens als je kind bij de oppas is om te vragen hoe het gaat? Misschien wilde je moeder jullie niet ongerust maken en zorgen dat jullie konden genieten van jullie uitje? Ik zou het gewoon een keer rustig brengen.
Het ging om het stukje daarna: het wel/niet onderdrukken met paracetamol. Ik merk wat dat betreft echt wel verschil tussen de mening van bv. mijn moeder en andere wat oudere mensen en mijzelf en vriendinnen met kinderen. Maar kan natuurlijk ook toeval zijn.
ja, koorts is een natuurlijke reactie, weer er alles van, heb klinische chemie gestudeerd. maar het gaat er gewoon om dat ze niet heeft gebeld. gister was er nog niks aan de hand,niet verkouden ofzo dus ik bel dan niet standaard s 'ochtends om te vragen hoe het gaat. denk niet dat ze heeft gedacht van laat ik niet bellen om hun avond niet te verpesten. mn moeder is gewoon euhhh nouja lang verhaal, daarom heb ik er ook een paar jaar geen contact meer mee gehad. maar vroeg me af hoe jullie dat regelen als er zoiets voorvalt. spreek je dat af van te voren? ik weet wel dat mn s.moeder meteen zou bellen als onze meid daar ziek zou zijn/worden. als is het maar dat ik op de hoogte ervan ben.
Mijn mening over koorts is anders maar dat ter zijde.. Ik zou oook op de hoogte willen worden gebracht als mijn dochter ziek is. Zou het gewoon een keer op een rustige manier er over hebben.
Ik hoef dat niet te bespreken met mijn (schoon)ouders, ze laten het altijd weten als ze koorts krijgt/ziek wordt..
o ja daar zijn de meningen idd over verdeeld. Ikzelf ben er niet zo van mijn mijn huisarts zegt dat als ze niet drinken dat het dan wel moet. Maar goed bij mij zijn het juist mijn ouders die sneller ongerust zijn dan ik (mijn dochter had een keer 42 graden koorts en toen ik dat aan mijn vader vertelde was ie helemaal in paniek)
@senna999: Misschien heb je gelijk met waarom je moeder niet gebeld heeft, maar toch zou ik het haar vragen, wie weet verbaasd ze je een keer? Mijn ouders weten dat ik wil dat ze bellen als er wat is, dat zeg ik ook regelmatig tegen ze. En omdat ik weet dat ze dat ook doen, zijn zij degene die ik het liefst als oppas wil. @debby: 42 graden koorts is ook wel heel hoog, hoor. Niet meteen reden om in paniek te raken, maar toch zeker wel om paracetamol te geven en als ze er ook erg ziek bij is of de koorts niet zakt even de HA/HAP te bellen.
en bij kinderen met koortsstuipen is het ook verstandig om pcm te geven, een koortsstuip is een aanslag op het lichaam waardoor ze zich nog ellendiger voelen... dus 40+ graden koorts wordt hier nooit gehaald
Mijn zoontje was pas bij schoonmoeder en werd daar ziek. We hoorde het pas bij thuis komst. Geen probleem, want ze had heel goed gezorgd voor hem en hij had zich "fijn" gevoeld met alle aandacht van oma. Ze had me ook niet hoeven bellen in dit geval, maar ik weet zeker dat ze het wel had gedaan als hij zieker was geweest of als ze het niet had vertrouwd (ziekte was vergelijkbaar koorts boven de 39 en had verschillende keren gespuugd). In ons geval is de band tussen mij en schoonmoeder prima en vertrouw haar voor 100% met mijn kinderen. In jouw geval is dat anders en daar zal het voor een gedeelte ook liggen.
ja hoog was het wel. Maar was de eerste keer dat ik het meette (omdat ik bijna nooit meet, ik zie de toegevoegde waarde er niet van in wat voor getalletje daar uit komt, voel zelf ook wel of ze koorts heeft) en toen ik naar de huisartsenpost ging werd ik alsnog behandeld als een overbezorgde moeder (mevrouw bent u snel ongerust???) hihi. Maar ik had zelf ook wel door dat het niet ernstig was want mijn dochter was nog vrij levendig en dronk ook nog. Maar om mijn vader gerust te stellen (die wou zowat naar de eerste hulp rijden) toch gegaan...
sandraske dat ben ik met je eens. Ik vertrouw mijn ouders volledig maar ik weet eigelijk niet of ze zouden bellen of dat ze ons ons avondje uit zouden gunnen. Maar goed, ik bel zelf sowieso altijd even s ochtends als zij s nachts hebben opgepast, dus dan hoor ik het wel.
mijn moeder heeft 2 keer gebeld dat ze koorts had, 39+. Ze vroeg wat te doen, na een uurtje nog een keer gebeld dat alles rustig was en de temperatuur omlaag.
is ook eng en ik wil niet dat de oppas dat meemaakt en daarnaast moet ze dan extra koortsverlagende medicijnen krijgen en dan kan het meestal voorkomen worden. Heb mijn ouders wel uitgelegd wat ze moeten doen bij bepaalde symptomen.. Mijn vader heeft onze dochter één keer gezien in het zh met een koortsstuip, hij heeft er nog steeds nachtmerries van..
Ik vind dat de oppas wel had moeten bellen. Nou zou dat in mijn geval niet nodig zijn, ik bel zelf namelijk een aantal keren hoe het gaat. Maar een kindje hoort in mijn ogen bij papa en/of mama te zijn als hij/zij ziek/hangerig is, ik zou mijn dochter dan ook ophalen of eerder naar huis gaan als er bij ons thuis wordt opgepast.