Mijn partner wil graag van te voren weten als er iets mis is met ons kindje. Hij wil dus de vlokkentest doen en een vruchtwaterpunctie. Daarnaast wil hij als de 20-weken echo is exact weten wat er eventueel aan mankeert. Is er een in zijn ogen een 'mankement' dan wil hij de zwangerschap laten afbreken. Ik daarin tegen vindt dat allemaal niet belangrijk, natuurlijk wil ik voorbereid worden, maar als mijn kindje down heeft, zal ik net zoveel van hem houden als dat hij gezond zou zijn. Deze discussie voeren me vriend en ik nu al even en we komen maar niet tot een resultaat. Hoe denken jullie hierover? Hoe kunnen mijn partner en ik samen tot een goede eventuele beslissing komen? Over een aantal weken moeten we misschien wel hele belangrijke beslissingen maken, die ook nog relatief snel gemaakt moeten worden. Vandaar me vraag
Weet je vriend wel dat je een boel "afwijkingen/handicappen/etc' NIET via een punctie/echo kan opsporen. Mijn zoontje was tijdens de zwangerschap helemaal ok, maar nu heeft hij wel ernstige ADHD. Nu zou je vast zeggen: ach, beetje adhd is toch niet zo erg. Nou geloof me, dat is een handicap die hij met zich meebrengt (zo jong en al dagelijks aan de medicatie). En geloof je, het is zoooo ongelooflijk moeilijk voor ons als ouders om hiermee om te gaan! Maar ik had de zwangerschap nooit en te nimmer af laten breken als dit in de zwangerschap al bekend was!
Ten eerste krijg je niet zomaar een vruchtwaterpunctie of vlokkentest. Die krijg je alleen als blijkt uit een echo of combinatietest dat er iets mis is. Daarbij zijn een vruchtwaterpunctie en zeker een vlokkentest niet zonder risico. Ik denk dat jullie je eerst even wat beter moeten verdiepen in die dingen..
ik zou gewoon voorstellen om de combinatietest te doen.. hem er wel echt op duidelijk maken dat vlokkentest/vruchtwaterpunctie niet zomaar kan en dat dat risico op mk hoger maakt!
Inderdaad wat hierboven allemaal gescheven is. Daarbij kunnen er tijdens de bevalling en als de baby er al is nog heel veel dingen bijkomen/gebeuren. En ieder kind heeft daarbij ook nog z'n "gewone" eigenaardigheden. Supermakkelijke, gezonde kinderen zijn er bijna niet.
Volgens mij kun je in België die testen wel gewoon uit laten voeren.. Dus ik weet niet waar ze woont? Ik weet wel dat ik iemand uit België ken met een vriendin die dus ook die vruchtwaterpunctie heeft laten doen. Ze kreeg een miskraam door die punctie, en toen ze daarna de uitslag kreeg bleek dat het kindje, zover ze konden zien, helemaal gezond was. Combinatietest is ok. Maar een vruchtwaterpunctie/vlokkentest zou ik niet meteen laten doen.
Zoals al aangegeven kun je heel veel NIET zien bij de 20 weken echo en een punctie e.d. wordt gedaan bij verhoogd risico uit de combinatietest, en dan nog meestal (sneltest ) op trisomie. Garanties heb je nooit, ook niet na de geboorte. Dan kan er ook van alles gebeuren, denk dat je vriend daar ook van bewust moet zijn! Dan wat betreft eventueel afbreken. Het wil niet zeggen dat je niet van je kindje zou kunnen houden als het wat ernstigs heeft, of dat het niet welkom zou zijn. Tuurlijk doe je dat en is het welkom! In geval van afbreken zou je denk ik (wij wel) moeten overwegen wat de gevolgen zijn voor je kindje en het verdere leven van hem/haar. Daarin moet je echt op een lijn zitten samen!
edit. In sommige gevallen kom je wel in aanmerking voor vlokkentest of punctie, maar niet zomaar omdat je wil weten of er "iets aan mankeert."
Wat ik zou doen? Er met hem over praten en duidelijk maken dat je niet op alles controle hebt. Vruchtwaterpunctie en vlokkentest zijn vrij invasieve testen; die doe je niet 'zomaar' even, vind ik. Een combinatietest (nekplooimeting + bloedtest) is dan een beter idee, maar ook dan zul je nooit 100% zekerheid krijgen. Zelfde geldt voor de 20-weken-echo; ze kunnen heel veel zien, maar niet alles. Verder geldt ook; zelfs áls ze iets vinden, wil dat nog niets zeggen, want ook kindjes met 'mankement' kunnen gewoon prima gezond opgroeien. Ik snap dat je partner gewoon het allerbeste wil voor jullie kindje, maar hij moet ook realistisch blijven.
Jee, wat een heftige taal van je vriend zeg. Wat lastig. Mijn jongetje heeft een mankement, een hartafwijking. Is te opereren, maakt het nu allemaal even erg lastig en is een zorgbaby, maar zou hem voor geen goud willen missen. Hij blijft er mogelijk later ook last van houden, maar om om die reden een zwangerschap af te breken.........Nooit! Een vruchtwaterpunctie doen ze alleen als daar aanleiding toe is, ze gaan nooit het risico lopen en zomaar in een buik prikken. Ik denk dat het verstandig is om goed met elkaar te praten over de term mankement. Want wat bedoelt hij daar precies mee? En heeft het bij hem niet met veel angst/ zorgen te maken. En zoals de andere meiden al zeggen. Je hebt nooit garanties, er kan tijdens de bevalling iets mis gaan, op latere leeftijd.
Kan je vriend niet eens met je VK praten? Misschien dat hij daarvan meer aanneemt rond de risico's van de onderzoeken, en de kans dat ze iets niet/wel vinden.. Zit er bij hem nog iets achter? Dat hij familie heeft waar de zorgtaak erg zwaar is, of dat hij zelf, of iemand nabij hem, juist gepest is vanwege een handicap? Dan kan ik me deze reactie beter voorstellen. Ik zou ook kijken naar waar de grens dan ligt. Down is dus een discussiepunt. Maar wat met een hazelip of een missend vingertje, of een hartkwaal etc.. En niemand is perfect. Een kindje dat fysiek compleet "normaal" is, kan een psychisch probleem hebben. Er kan ook bij de geboorte iets mis gaan. Of later een ongeluk krijgen. Ik snap ergens dat je een zo goed mogelijke start wil voor je kindje. Maar een down-kindje weg laten halen zou ik niet kunnen. Dan zorgen we voor een zo goed mogelijke start, met die beperkingen. Mijn man was daar eerst ook tegen, maar ik was nogal overtuigend geloof ik. Dus dat was in 3 minuten geregeld
Ik zou zeggen begin met opzoeken wat prenatale screening en - diagnostiek inhoudt. Op internet kan je er alles over vinden. Welke onderzoeken zijn er mogelijk? Wanneer in de zwangerschap vinden ze plaats? Wat houden ze in? Wat zijn de risico's? Hoeveel zekerheid heb je bij de uitslagen van de verschillende onderzoeken? Wat gaat het je kosten?. Zonder medische indicatie zul je ze zelf moeten bekostigen. En dan zul je ook samen moeten gaan bespreken welke mogelijke handicaps je wel of niet verenigbaar vindt met het leven van jullie kindje.
Dank je voor jullie reacties tot zover. Een vruchtwaterpunctie en vlokkentest kan ik wel krijgen vanwege medische indicatie. Ik denk dat ik de discussie gewoon nog even moet blijven voeren met mijn vrieend.
pff...moeilijke situatie hoor. Maar ik denk dat je heel duidelijk moet zijn naar je vriend toe. Als je een medische indicatie hebt krijg je OF een Vuchtwater punctie of een vlokkentest. Pas als de vlokkentest onduidelijk zal zijn pas een vruchtwaterpunctie. Daarbij heb je nog geen garantie op een gezond kindje mocht de uitslag goed zijn. Voorbeeld; BIj mijn zoontje kwam niets uit de vruchtwaterpunctie. Wel een paar kleine dingen op de echo. Maar uiteindelijk is hij meervoudig gehandicapt. Maar denk ook eens aan vroeggeboorte. Dat is ook niet zo maar iets. Veel kinderen houden er iets aan over. Sommige wat meer, andere houden er een zwaardere handicap aan over. En zuurstof tekort tijdens of net voor de geboorte.... En wat dacht je van stofwisselingsziektes. Die zie je pas NA de geboorte. En ADD, ADHD, PDDnos en alle andere vormen van autisme. Die weet je ook niet van te voren... en misschien nog wel vel erger dan "iets" wat ze op een echo kunnen zien... Zijn toch allemaal om even stil bij te staan. MAAR...je hebt meer kans op een gezond kindje. Hoop dat je er uit komt met je vriend...lijkt me moeilijk als je niet samen op 1 lijn zit. Succes!