Weetje wat ik nouw niet snap de meeste " tienermoeders" hier hebben het super voor elkaar he vet goede studie's of banen mooie huisjes en super verzorgde kindjes . En toch worden we afgescheept met de opmerking je vergooit je leven en je kunt het niet aan . Nu zat ik van de week even te zappen kom ik een docu tegen over verslaafde moeders 30+ in de bijstand, en zo erg dat hun net geboren kindje 3 weken in het ziekenhuis moet blijven om aftekicken van de heroine. Maar weetje wat de meeste mensen zeggen als je zoiets ter sprake brengt? Ja die mensen hebben waarschijnelijk een moeilijke jeugd gehad en de verkeerde mannen getroffen en jij hebt ervoor gekozen om jong moeder te worden. Met andere woorden het is jouw eigen stomme schuld Die vrouwen kunnen toch ook een baan zoeken en van die vieze troep afblijven? Maar weetje meiden, wij mogen dan onder de " tienermoeders" vallen maar IK ben er TROTS op!
Ik ben het ook helemaal met je eens! Het lijkt soms net alsof mensen tienermoeders altijd af moeten kraken.. Hoe goed je het ook voor elkaar hebt, ze hebben altijd wel wat op te merken
Ik krijg wel het idee dat jong moeder worden steeds meer bespreekbaar word hoor.. Maar nog steeds: ik ben het met je eens.
Helemaal mee eens! Ik word er gewoon zo verdrietig van, al die mensen die zeggen dat wij geen moeder 'mogen' zijn.. Mijn eigen vader heeft me gevraagd, toen ik zwanger was van Naeyyssa, of het 'niet eens tijd werd dat ik er eentje liet aborteren'.. Mijn moeder's reactie op diezelfde zwangerschap was 'nee toch he, niet weer!' En waarom? We hebben een mooi huis, een jonge auto voor de deur, een baan, een leuk sociaal leven. Het enige dat IK mis, is aansluiting met andere moeders! Acceptatie en vriendschap! Maar nee, jonge moeders douwen we gewoon in het verdomhoekje in deze maatschappij.. Eigen schuld, dikke bult. Hadden ze maar geen kinderen moeten krijgen. Maar al die 30+ moeders die zwaar verslaafd zijn aan weet-ik-het-wat, die zijn natuurlijk zielig vanwege hun zware jeugd en verkeerde vrienden, en al die twintigers die hun baan toch iets belangrijker vinden dan hun eigen vlees en bloed, die zijn verstandig en leggen eerst een basis.. Nee, wij hebben natuurlijk helemaal geen basis, wij doen gewoon maar wat. Wat wij doen is juist knokken voor onze kinderen, knokken voor respect! Maar bovenal, gewoon MOEDER zijn. En daar kunnen al die twintigers, die zo nodig abortus moeten laten plegen, nog een puntje aan zuigen. Ja, het zijn de twintigers die het vaakst abortus laten plegen. Bewijs: Ik heb gesproken....... Liefs Esther
hoi hoi Ik ben hier dus nieuw, en erg leuke forum trouwens ik was/ben een tiener moeder Ik ben nu 23 jaar jen heb 4 geweldige kids in de leeftijd van 8 jaar, 3 jaar, 2 jaar, en 3 maand mijn laatste kindje heeft vlak na de geboorte 3 zware hersenbloedingen gekregen en heeft epelepsie gehad, de artsen gaan er vanuit dat hij gehandicapt is, 19 juni weer door de mri heen pff ben er zenuwachtig voor, mijn andere drie zijn harstikke gezond Maar ooo altijd die vooroordelen met je bent jong dus je kunt het niet aan, Ik heb zelf gekozen voor 4 kids en zorg als de beste voor hun Oke prima het is even niet makkelijk geweest toen jayden heel kriteik lag maar elke andere moeder in welke leeftijd dan ook zou hetzelfde hebben gehad, en bij oudere moeders die net even denken dat ze het beter voor elkaar hebben als ik, nou ik heb het heel goed voor elkaar, buiten het materiele, heb ik 4 geweldige kinderen en ik dank god op mijn blote knieen dat ik mijn knulletje heb mogen houden en moeders die veel ouder zijn als mij en 1 kindje hebben zouden mij even vertellen ( ja ja ik ben moeder van 4 kinderen) hoe ik dat en dat moet aanpakken weet je dat zijn allemaal vooroordelen over moeders die jong en erg jong zijn en netzoals het verhaal van esther ( volgens mij ) Je bent jong en hebt 4 kids In haar geval er 3 maar en dan die zo vervelende opmerkingen he, goh nu zul je er wel klaar mee zijn ofniet, ben ik even blij dat ik niet in jou schoenen sta, of wanneer komt de volgende, of ben je nu ALWEER zwanger jij fokt ook wel door of dat ze even beslissen voor mij dat ik me moet laten sterriliseren of idd een abortus het heeft mij erg kapot gemaakt die opmerkingen dat ik me heel erg schaamde voor mijn zwangerschap ( ik voel me er nu nog schuldig over nu wat er allemaal gebeurt is met jayden )en daardoor verhuis ik over twee weken naar het zuiden van het land helemaal onderaan Ik heb het gehad Een nieuw begin een nieuw leven nou mooi dus niet want mischien wil ik er over een paar jaar nog wel 1 bij Heerlijk een mooi groot gezin en ik ben trots om een jonge moeder van 23 jaar en 4 kinderen te zijn
Moedervanvier, je hebt groot gelijk! Jij bent inmiddels de expert met 4 van die kleintjes, en nog menen anderen alleen door hun leeftijd dat ze er meer vanaf weten... Maarja, wij weten wel beter! En ach, hier in het zuiden is het zo slecht nog niet...
Ik heb zelf geen kinderen maar een vriendin van mij heeft nu een 5 maand oud meisje. Schat van een kind! ze is een alleenstaande moeder ze was bij de pa weggegaan omdat die drugs gebruikte bleek zo en ik heb toen met haar gebabbeld en gezegd dat ze beter kon krijgen want hij pakte elke cent van haar af.ze is een maand jonger als mij en ik beschouw haar als mijn "zusje. achteraf bleek ze zwanger te zijn en ik zei dat ze dit tegen hem moest zeggen want zelf hij heeft er recht op.hij wou er dus niets van weten,jammer want de kleine anneliese is een schat van een meid en o zo mooi. ik heb haar altijd bijgestaan en na de bevalling ben ik wekelijks blijven slapen om even de kleine over te nemen met voeden enzo want de eerste twee maand is het zeer moeilijk om eens als moeder goed te slapen.de kleine moet dan om de drie/vier uur gevoed worden en verschoond.dus ik ging dan langs en zei mocht dan haar bed in om eens goed te slapen. nu als ik zo terugkijk op die vijf maanden vindt ik juist dat ze een hele goede mama is geweest.zo volwassen dat ze is geworden en echt verantwoordelijk voor de kleine.ze heeft zelfs een job nu in kruidvat (deeltijds) en ik werk nu pas ook een paar winkels verder van haar wat goed uitkomt omdat ik dan vaker kan blijven slapen (ze woont daar dichtbij) en ja in de pauze's eens iets drinken enzo. ik moet zeggen dat de beelden over tienermoeders verkeerd zijn maar dat tienermoeders dat alleen maar kunnen zien omdat zei er 24 uur in zitten ouders van de tieners of familie zien dit niet omdat zei zich blind staren op het fabeltje "slechte tienermoeders" ipv eens goed naar hun dochters te kijken en dan intezien wat er zich echt afspeelt. bij die docu's van tienermoeders zie je vaak meisjes/moeders van 12 tot 16 en dan zie je vaak dat ze het slecht doen,maar dan zie je ook weer op die docu dat die ouders van de tieners vaak ruzie maken en olie op het vuur gooien en dan denk ik hoe kunnen die arme meisjes/tieners nu ook hun kindje opvoeden zonder dat hun moeder of vader het goede voorbeeld hebben gegeven.oke het staat vast ..tieners zijn moeilijk in die periode maar dat is omdat ze (uit eigen ervaring) nog niet veel levenservaring hebben en dan een andere kijk op het leven hebben.als ouder weet je dit en moet je jezelf leren hoe je ermee omgaat en niet met ruzie's of andere dingen. offin ik vindt het nog steeds een groot verschil als je mama wordt op 12,13,14,15 of 16 jarige leeftijd dan als je mama wordt rondt uw 18de en ouder.het kan wel dat een 15 of 16 jarige het toch goed doet je weet nooit maar iemand jonger dan is er ook te weinig levenservaring.maar nog altijd vindt ik dat deze meisjes niet als negatief mogen worden gezien maar dat je juist naar de vorderingen moet kijken en de ontwikkeling van deze tieners als moeder! veel geluk aan alle mama's hier en mamavan4 ik wens je jongste een gelukkig en gezond leven(ook de andere diie natuurlijk) groetjes amy
hey, Ik denk dat er in elke leeftijdscategorie super mama's zitten: dus ook tussen de tieners en in elke leeftijdscatergorie echte randgevallen (als je begrijpt wat ik bedoel) Ik denk als je jong bewust ervoor kiest en je weet dat je het zal redden, dan zou ik zeggen: doen Ik heb wel een beetje mijn bedenkingen bij zowel tieners als oudere dame's die plots zwanger worden door onvoorzichtigheid en sex hebben om sex te hebben en dan durven klagen over hoe alles misloopt. gr.
Hoi moedervanvier! Wat ontzettend erg van je jongste kindje! Krijg er gewoon de rillingen van........... Hoop dat alles goed is, goed komt, en dan goed mag blijven! Betreft de vooroordelen, breek me de bek niet los....... Het is echt sinds de laatste tijd dat ik ook een beetje respect vergaar van eenieder om mij heen.. Nu krijg ik opmerkingen als "Goh, wat knap hoe jij dat allemaal doet, ik zou het zelf niet kunnen!" of "22 en al drie kids? Petje af hoor, ik wou dat ik het op die leeftijd zo goed voor elkaar had gehad!", en de topper kreeg ik van mijn districtsmanager: "Drie kinderen, een huwelijk en een huishouden. Een baan voor 20 uur per week. En jij wil gaan leren? Ik geloof niet dat er veel werknemers zijn waar ik zoveel respect voor heb als voor jou!" Tegenwoordig krijg ik vragen over hoe ik een 'kwestie' zou oplossen, waar ik eerder genegeerd werd. Er word zowaar naar me geluisterd in plaats van me van een berg commentaar te voorzien. Eerder was dat wel anders. Inderdaad, het voorbeeld van die 30+moeder van één kind (en dat kind was dan nota bene nog jonger dan de mijne) die mij wel eens even zou gaan vertellen wat ik allemaal niet verkeerd deed en hoe het wel moest. Ik kreeg altijd commentaar als Dariënne (en Yashyra) vies was/waren, ik zou ze verwaarlozen etc..... terwijl ik toch echt dacht dat een vies kind tenminste lekker had gespeeld! Dat bad dat komt 's avonds wel weer! Of ligt dat nou aan mij?! Mogen mijn kinderen niet in de zandbak omdat mij dat een slechte moeder maakt?! Kom op zeg! Het heeft een poos geduurd, maar ik heb mijn punt duidelijk kunnen maken. Mede met dank aan Babyboom. Er zijn een hele hoop mensen die nu, na afloop van het programma, naar me toe komen met de mededeling dat ze niet wisten dat jonge moeders het ook zo goed voor elkaar konden hebben. Dat je ook kon KIEZEN voor het jong-moederschap en dat het niet altijd maar een ongelukje was. Ik heb ontelbaar veel mailtjes gekregen van jonge meiden die nu eindelijk open voor hun kinderwens uit durven komen. Eerder durfden zij dat niet te zeggen uit angst voor de reacties. Blijkbaar heb ik veel losgemaakt! Ook zijn er mensen met de 'lust-ik-niet'-mentaliteit. Even uitleggen: kinderen zeggen altijd 'lust ik niet' als je eten maakt. Als je het opschept willen ze het niet eten. Maar als ze dan een hapje proeven, vinden ze het eigenlijk hartstikke lekker. Ze eten het hele bord leeg. Alleen, als je achteraf vraagt wat ze ervan vonden, zullen ze blijven zeggen dat het vies was................... Bekrompen mensen doen dat ook. Die hebben een mening (tienermoeders zijn zielig/slechte moeders/......) en ondanks dat ze bewijs zien dat hun mening niet klopt, blijven ze eraan vasthouden. Zoeken ze een excuus om aan hun mening te blijven hangen. En DIE mensen zijn het, die mij 'af lopen te zeiken'. Omdat ik een kale trap heb. Omdat Dariënne op een matrasje sliep (en het komt niet bij ze op dat ik probeerde te voorkomen dat ik iedere nacht met een bloedende Dariënne zou zitten, die viel continu uit bed) omdat ..... nou wie het weet mag het zeggen. Ze bleven excuses zoeken om mij de grond in te boren. En verdomd, soms lukte het ze zelfs. Begon ik gewoon te twijfelen aan mezelf! Maar ik vertik het, ik weet beter. Kijk hier maar eens naar! Ik heb het goed voor elkaar. De man van mijn leven, drie heerlijke kinderen, een leuke baan, een sociaal leven dat zich lijkt op te bouwen, vooruitzichten voor opleidingen en promoties, vooruitzichten naar 2010, wanneer er wat ons betreft een vierde kindje bij komt........ Wat wil een mens nog meer! En daar kunnen heel wat mensen nog een puntje aan zuigen. Sorry, het is een heel verhaal geworden. Maar het moest er even uit................................. Liefs Esther
Ik vind dat je helemaal gelijk hebt. Ik ben zwanger geraakt toen ik 21 was en heb nu een mooie, gezonde dochter. We hebben een mooi huis, mooie auto en eigenlijk zo'n beetje voor elkaar, geen schulden EN maar 1 vriendin over. Ik had een goeie vriendin ( blijkbaar dus niet) was dolenthousiast toen ik zwanger was notabene getuige op mijn huwelijk! Sinds ik alles voor elkaar heb negeert ze me?Nou ja ik heb mijn belagrijkste mensen thuis! Gr. Maris