Hoi allemaal Ik heb al bijna 10 jaar een relatie met mijn lieve man,maar mijn schoonmoeder accepteerd mij niet. Ze heeft me jaren gekleineerd ik was een slechte moeder en met mijn zoontje was niks aan de hand ondanks hij toch een diagnose heeft voor adhd en zwakbegaafd,af en toe vroeger ging hij daar heen alleen en als hij thuis kwam was hij tegendraads erg vreg en niet zichzelf. Als ik dat dan zei tegen mijn schoonmoeder bleef ze herhalen er is niks gebeurt hier . Ook als we op bezoek gingen huilde hij al in de auto dat hij niet wilde gaan ondanks wij meegingen. De afgelopen 2 jaar is het echt op ruzie uit gelopen omdat tegen heb gezegt dat ze een kinderzitje moest gebruiken in auto en zij wilde dat niet er gebeurd toch niks zei ze altijd. Ik ben toen daarna het uit gaan praten en heb tegen haar op een nette manier jij mag ons gezag niet ondermijnen,ze flipte helemaal uit en ik en mijn man moesten oprotten uit haar huis. Na een paar maanden wel uitgepraat en wat denk je weer zonder kinderzitje in auto en met alcohol gedronken. Dus ik belde ik vertrouw jullie niet meer joshua komt zonder ons niet meer naar jullie. In deze jaren is mijn vertrouwen in mijzelf om laag getrokken,jij doet het fout joshua doet dit bij mij niet thuis het ligt allemaal aan jullie. Ze beloofde altijd alles aan mij zoals ik kom jou morgen halen maar dan kwam ze gewoon niet opdagen en niet een keer heel vaak. En ik zat met een kwaad en huilerig kind continu. Als ik haar erover aansprak zei ze nee is niet waar. Afgelopen augustus is bij het eindpunt bereikt ze kwam langs en vroeg vi ndt je het niet erg dat je zwanger bent ik zo nee echt niet zei ze. Ik zei het kind is gewenst anders had ik wel condooms en de pil geslikt. Ik heb al laatste middel een brief geschreven aan haar hoe ik me voelde hoe zei mij behandelde en dat het voor mij klaar was ze niet langs mocht komen aan de deur. 2dagen naar de brief kwam ze toch langs en ik zei in mijn brief stond duidelijk dat je niet meer mocht komen ze zei met jouw brief veeg ik mijn kont mee af en stond mij uit te schelden voor gestoord wijf en duwde me telkens weg terwijl ik zwanger was en al genoeg problemen had of mij kindje in buik wel gezond was. Mijn andere zoontje is helemaal in paniek geraakt en is nu nog steeds doodsbang voor haar omdat thuis zijn eninge veilige plekje was en dat heeft zij verstoord. Ik en mijn man zijn naar politie geweest,de wijkagent is bij haar langs gegaan dat ze niet meer mag langskomen aan de deur. Maar sinds augustus blijft ze kaarten doorgooien in mijn brievenbus en pakketten voor mijn zoontje ik stuur ze terug maar ze blijft maar door gaan. Mijn man is ook al sinds november niet meer geweest en heeft ook al 3 keer gezegt tegen haar weg blijven. Onlangs is mijn schoonzusje langs geweest en mijn schoonmoeder heeft liggen kletsen dat wij dom zijn omdat we nog een tweede kind hebben gekregen.Ik ben erover naar t denken om toch aangifte te doen als ze blijft kaarten door gooien. Ik voel me vaak niet meer veilig in mijn huis bang dat ik haar tegen kom. Mijn zoontje heeft hier ook nog een ergere angststoornis van opgelopen. Als ik buiten sta te roken is hij al helemaal in paniek mama waar ben je . Als ik met hond ben t wandelen kom ik dan thuis zie ik hem al huilend voor t raam staan bang dat ik niet meer terug kom. Ik heb al jaren hulp voor hem maar hij is nu bijna 8 maar de angsten worden steeds erger hij denkt dat hij overal dood door gaat bijv neusspray of de wc doorspoelen denkt hij dat het huis onderwater loopt dat wij dan allemaal dood gaat. Ik kan hem op geen enkele manier op andere gedachtens brengen. Ik wil mijn schoonmoeder nooit meer zien zij heeft zoveel ellende veroorzaakt.Sinds ze uit ons leven is voel ik me weer een goede moeder en weet dat ik het goed doe. Sorry voor mijn lange verhaal maar dit lucht echt op. groetjes
Ik kan alleen maar zeggen als ik dit zo lees, het ligt niet aan jou maar aan je schoonmoeder, is ze nou helemaal gek geworden om zonder autostoeltje met drank op met JOUW kind in de auto te gaan rijden?? Alleen daarom al heb je groot gelijk dat je haar nooit weer vertrouwd. Ik vind het een goede keuze en daarom vind ik jou een goede moeder
jeetje meid, wat heftig dit zeg je kindje heeft een veilige omgeving nodig en jij en je man natuurlijk ook maar als je je thuis al niet meer veilig kan voelen hoe erg moet het dan wel niet zijn je schoonmoeder spoort gewoon niet sorry dat ik dat zeg laat je iedergeval niet gek maken jullie hebben volgens mij meer dan genoeg gedaan en geniet lekker van jullie leven zoals die nu op dit moment is zonder haar
Hee meid, wat een verhaal.. Het is inderdaad fout van je schoonmoeder om geen kinderzitje te gebruiken en met alcohol op achter het stuur te stappen! Ook als je duidelijk zegt niet langs te komen en ze doet het toch.. ja snap best dat je angstig bent. Er zal ook een goede reden zijn waarom je zoontje daar niet meer heen wou. Jammer genoeg weet je die niet. Misschien dat je hulp kan vragen aan een maatschappelijk werker (ofzoiets) omtrent je zoontje. Die is duidelijk bang en misschien kan je daar een beetje hulp bij krijgen om die angsten onder controle te krijgen? In ieder geval succes ermee..
Hoi Ik heb al 4 jaar gespecileerde thuisbegeleiding hulp thuis en ben ookal bij een kinderpsycloog ze gaan nu bekijken wat van hulp hij nodig heeft extra,want het is extra moeilijk ,want hij wil niet praten als we over zijn angsten praten,dan klapt hij dicht. Op zijn speciale school zien ze geen angsten bij hem alleen bij harde geluiden zoals muziek en dan moet hij huilen. groetjes
pfff, je kan me niets wijsmaken dat bij je schoonmoeder niets is gebeurd. Ik heb zo te doen met het kereltje van je. Zelf zou ik aangifte doen al is het alleen al voor je zoontje. En zo te lezen haal ik nergens uit dat jullie slechte ouders zijn, dus laat je zelf niet gek maken door die vrouw. Ik hoop dat ze snel ophoudt met dat jarloerse gedoe van der.
Hoi cindy71 Wij denken ook dat er wat gebeurd is vroeger maar wat he. Hij laat er niks over los,wil er niet over praten. We wonen ook nog in hetzelfde dorp dus ben ik ook nog bang dat ik haar daar tegen kom ik ben gewoon bang voor escalaties tussen haar en ons. Want ik ben een heel zachtaardig persoon maar kom me niet aan mijn kinderen want dan heb ik mijn mondje erbij. Sinds dit gebeurt is kan ik niet eens een woordenwisseling met mijn man hebben dan begint mijn zoontje al in paniek te raken en te huilen.
hey lijk mij verstandig dat ook jij zelf hulp gaat zoeken niet zozeer omdat er iets mis met je is maar om het te verwerken ik denk trouwens dat aangifte doen wel zin vol is. het is en blijft stalken wat ze doet
hoi amfy Ik heb al 4 jaar gespecileerde thuisbegleiding ook voor mij zelf en kan goed met haar overweg. groetjes
Hi, Ik denk dat je het aan je zoontje verplicht bent om hem in een veilige vertrouwde omgeving op te laten groeien! En daarom zou ik aangifte doen, straatverbod (ik weet niet of dat mogelijkheid hoor). Ik hoop het voor je met zon draak van een schoonmoeder!! Ik zou alles in het werk stellen om er voor te zorgen dat zij geen invloed meer kan hebben op ons gezinsleven! Sterkte meis!!