Zou je echt dé naam kunnen vinden of moet je je er maar bij neerleggen dat een naam goed genoeg is. Uiteindelijk groeit je kindje zelf wel in de naam toch? Ik heb het gevoel dat ik anders eeuwig ga doorzoeken naar een naam met het wow! factor. Huidige mama's hoe ging dat bij jullie?
Praaaat me er niet van . Ik heb twee namen die voor mij echt een wauw factor hebben maar mijn vriend vindt ze allebei he-le-maal niets... we hebben ook twee namen waar we allebei goed mee kunnen leven maar ja die andere blijven knagen. Maar het voelt ook niet goed om ze er doorheen te duwen dus ik ben bang dat ik me er bij neer moet gaan leggen en er inderdaad op moet vertrouwen dat de naam die we gaan kiezen straks gewoon goed bij ons kleine meid gaat passen.
Ik ben beide keren wel echt verliefd geworden. Zouden bij de 2de bijna voor een compromis-naam gegaan zijn...maar juist door te blijven zoeken DE naam gevonden. En wederom precies hetzelfde gevoel als bij nummer 1
Ik heb het idee dat intussen elke bestaande naam al heb gelezen het zijn er ook zoooooveel.. wel leuk dat je twee keer zo zeker was! Achteraf nog nadelen aan de namen ondervonden?
Lastig maar je moet het inderdaad toch met z'n tweeën doen. Vind het voor mezelf al heel lastig laat staan dat mijn man het ook nog leuk moet vinden mijn man komt trouwens zelf zelden met namen. Ik stel veel vaker wat voor dat hij daar z'n mening over geeft.
Nee, geen echte nadelen. Wel jammer is dat nadat wij de naam gegeven hadden er opeens meerdere kindjes geboren werden met deze naam. En dat terwijl ik voor wij ons kind zo noemden nog nooit van de naam gehoord hadden maar zoiets valt natuurlijk nooit te voorspellen. En qua namen zoeken. Hier gaat het hetzelfde hoor. Ik struin internet af en manlief knalt elke naam af....en heel af en toe mag er een naam bij op het in-de-week-liggen-namenbankje
Bij ons kwam de wauw factor vanzelf na een tijdje. Beide namen had ik eerder gehoor (voor de zwangerschappen) maar waren mij nooit opgevallen. Ik heb de naam van mijn dochter zelfs afgeknald toen mijn man ermee aankwam. Maar gaande de zwangerschap bij beide is de naam gegroeid en overschaduwde zo alle andere namen op de lijst waardoor hij voor ons echt wauw werd.
Leuk, ik heb inderdaad ook het idee dat sommige namen moeten groeien maar daarna echt in mijn hoofd blijven.. om zo niks mis te lopen schrijf ik bijna alle namen die ik maar een beetje leuk vind meteen op. Haha resultaat is heel lang lijstje en door de bomen het bos niet zien
Bij de eerste zwangerschap waren we het heel snel eens. De tweede jongen was wat lastiger. De naam stond eerst op het lijstje bij de eerste en het "ik droom alvast van namen bij een eventuele volgende". Man vond de naam toen niet boeiend. Maar toen ik zwanger raakte kwam de naam weer boven en ik dacht dat man het weer niks vond, maar hij was toch erg enthousiast. Gelukkig maar, want de andere namen waren het allemaal net niet.
Wij hadden eerst een andere naam voor onze zoon ik droomde op een gegeven moment dat ik was bevallen en ik m'n vriend moest bellen van wat moet ik tegen iedereen zeggen van hoe hij heet haha. En m'n vriend zei ik zie de naam die we hebben mijzelf niet roepen over het schoolplein. Toen kwam m'n vriend met z'n gekregen naam aan ik moest er even aan wennen maar zoooo blij mee echt geen moment spijt van gehad.
Bij onze eerste 2 hadden we wel namen waarbij we echt het "wow!" gevoel hadden.. Nu bij de derde hebben we wel een naam die we beide leuk vinden, maar dus niet dat gevoel weer... daarom twijfel ik nu.. Lastig he?! Een naam bedenken!
Onze zoon heeft echt een wow-factor naam. Voor onze dochter had ik eigenlijk een andere naam die ik heeeeeeel graag wilde, maar mijn man vond het geen leuke naam. Hij kwam toen als compromis met een andere naam en die is het geworden. Ik vind het soms nog jammer dat onze dochter die andere prachtige naam niet heeft. En helaas lijkt het teveel op haar naam om die te bewaren voor ons derde kindje...
Bij de eerste is het tijdens de zwangerschap gegroeid. Eerst vond ik hem wel gewoon leuk maar hij werd steeds leuker We vernoemen de kinderen dus dan heb je niet heel erg veel keus uit namen. Bij de tweede vond ik het wel gelijk een super leuke naam en mijn man ook. Deze zwangerschap hebben we een hele mooie naam voor een meisje. Voor een jongen zijn we nog lang niet over uit.
Bij mij heeft iedere naam in meer of mindere mate een beetje moeten groeien, heb 'm tijdje door mijn hoofd laten spoken en af en toe hard op uitspreken. Geen WOW-gevoel, maar wel na een tijdje een soort rustig vertrouwen: dit is de naam die ik wel zie zitten. De naam van mijn zoon heeft mijn man bedacht. Ik heb er aan moeten wennen, maar na een tijdje ging deze steeds beter klinken en werden mijn alternatieven minder aantrekkelijk. Bij mijn dochters heb ik iets minder lang moeten 'wennen', maar ook dat heeft even moeten bezinken voor besluit genomen kon worden. Wij bleken overigens best wel wat 'criteria' te hebben waar een naam aan moest voldoen, wat we bij de eerste hebben moeten 'uitvogelen', maar bij tweede en derde was het dus makkelijker, omdat we beter wisten waar we naar op zoek waren.
Wij zijn niet echt op jacht geweest naar een naam. We wisten dat het een jongensnaam moest worden en met zo'n 20 weken zwangerschap werd ik op een ochtend wakker met een naam, zei het een paar keer hardop (voor- en achternaam), appte man de naam en die zei gelijk JA....daarna nog een paar keer gevraagd of het dé naam was of dat we verder moesten kijken maar het bleef dé naam. We hadden wel een reservenaam omdat er eerder een neefje geboren zou worden met ook een Hollandse naam en zijn nu blij dat we die naam niet hebben hoeven te gebruiken...de gekozen naam wordt ook echt wel eigen zeg maar dus, vind ik.
Wat MMarianne ook zegt: de naam wordt eigen. Ik kan me geen andere naam bij mijn kinderen voorstellen. Het past helemaal bij hun. Soms denk ik wel eens terug aan de andere namen, maar dat staat gek. Dat zijn ze gewoon niet.
Mijn vriend en ik hebben zo'n totaal andere smaak in namen dat ik blij ben dat we namen gevonden hebben die we allebei leuk vinden. Mijn vriend had wel een meisjesnaam jaren op nummer één staan, maar ik vond die naam te veel lijken op de naam van onze oudste zoon. Nu is het de tweede naam van onze jongste. Uiteindelijk ben ik heel tevreden met de namen van onze kinderen, de namen passen ook prima. De naam van onze jongste zoon vind ik nu het best gekozen, terwijl ik daar tijdens mijn zwangerschap van hem juist het meest over twijfelde.
Hier bij de eerste wel meteen het idee , dat is de naam. (wel heeel veel namenlijstjes gelezen voor ik die naam vond)Man moest er eerst even over nadenken en aan wennen. En toen vond hij het gelukkig ook leuk. Bij haar moet je trouwens dus niet proberen om haar naam af te korten, dan is ze meteen boos. Bij dr 2e noemde man man de naam toen we naar de 20 weken echo liepen.zo van als het een meisje is vind ik dat mooi. Daar heb ik weer aan moeten wennen. En heb ik in de tussentijd ook naar andere namen gezocht. Moet ook eerlijk toegeven dat ik haar nu meestal Roos noem ipv Rosalinde.die gebruik ik juist als ik boos ben of echt wil dat ze nu meteen luisterd.beide namen passen goed bij haar. Bij de 3e vonden we het moeilijker, veel kanshebbers maar moeite met uitkiezen welke, de naamsticker hebben we ook pas besteld toen mijn vliezen al gebroken waren, toen hadden we pas de knoop doorgehakt waar we bij de andere 2 dat al weken wisten. Gelukkig zijn we er superblij mee en past de naam ook echt goed.
Had bij mijn dochter meteen zoiets van ja dit wordt hem! Ben nu weer zwanger en als het een jongen wordt dan wordt het lastig. Vind niks leuk hahaha
Had voordat ik wist dat ik zwanger was al een "wow" naam. Toevallig ook de naam van zijn oma. Maar wordt als oubollig gezien in de taal van mijn vriend dus als tweede naam gegeven. We hadden een top drie lijstje van namen die we beiden mooi vonden. We hadden beiden een voorkeur (de naam die ze uiteindelijk heeft gekregen). Besloten om haar eerst te zien en dan besluiten welke naam het beste bij haar past. Uiteindelijk de voorkeursnaam toch gegeven! Daarbij heeft ze nog een derde naam, die mijn vriend heel leuk vond en eigenlijk als grapje zei.. maar die niet professioneel is (er van uitgaande dat ze een fantastische carrière krijgt haha). We wisten van te voren dat we een klassieke naam wilden hebben, die in twee talen hetzelfde uit te spreken is. Dus dat begrenst het al een stuk. Overigens hebben we al een jongensnaam voor het geval ze ooit een broertje krijgt Haha.