Hoi allemaal, Tot nu toe heb ik alleen mee gelezen op deze site, maar nu moet ik toch echt even iets kwijt. Ik ben momenteel 38.2 weken zwanger van de eerste en mijn zwangerschap is eigenlijk prima verlopen op de gebruikelijke kwaaltjes na. De bevalling begint natuurlijk steeds dichterbij te komen en iedereen om me heen en mijn vriend en ik vinden het erg spannend! Ik had voor mezelf besloten dat ik mijn vriend, moeder en evt. zusje bij de bevalling zou willen hebben. Ik beval ik het ziekenhuis. Mijn ouders zijn gescheiden en hebben geen contact met elkaar en vermijden elkaar al jaren. Nu is het ook zo dat mijn moeder en zusje heftige ruzie hebben gekregen een paar weken terug, dus ook dat wordt nu lastig met de bevalling. Mijn vader heeft zichzelf op mijn bevalling uitgenodigd zonder te vragen wat ik er van vind. Ik heb duidelijk gemaakt dit niet te willen en nu heeft hij maar bedacht op de gang te wachten tot de kleine er is. Ik begin zo langzamerhand gestoord van hem te worden omdat hij maar blijft zeggen dat ik bij de eerste wee direct moet bellen, want dan kan hij z.s.m. komen ( hij woont 100 km hier vandaan ) Ik wil dit helemaal niet, want het kan nog wel heel lang duren als mijn weeen eenmaal op gang zijn gekomen. Ook met het oog op mijn moeder die als het even kan niet met mijn vader in 1 ruimte wilt zijn. Hij zegt telkens het is mijn eerste kleinkind dus ik wil alles meemaken. Maar het is wel MIJN kind of zie ik dit verkeerd? Ik wil dit intieme moment met mijn moeder en vriend meemaken en mijn vader wil ik het liefst gewoon bellen als de kleine er is. Overigens belt mijn moeder ook ELKE dag of er al iets aan het gebeuren is pfff....gek wordt ik er van! Is dit raar gedacht van mij? Wat vinden jullie?
Ik had er ook niet aan moeten denken bij de eerste om mensen op de gang te hebben die stonden te wachten maar had toen ook geen behoefte aan iemand bij de bevalling,alleen m'n man dan. Ik zou het gewoon goed met 'm bespreken dat je 'm meteen belt als het kindje geboren is maar dat je die spanning er niet bij wil hebben, van hem wachtend op de gang terwijl het nog zo lang kan duren. Ik vind wel dat je ouders hun eigen belangen nu even aan de kant moeten zetten voor jou, voor wat betreft de communicatie tussen hen, dat ze niet bij elkaar in 1 ruimte willen zijn. Jij bent nu belangrijk!
Ja, dat is een vervelende situatie. Ik moet eerlijk zeggen dat als ik ga bevallen ik er echt niemand anders dan mijn man bij wil.... Bellen doen we wel op een schappelijke tijd, niet midden in de nacht. Denk toch dat je duidelijk moet maken dat je het niet wilt. Anders lig jij dadelijk niet lekker te bevallen! Wat je moeder betreft:gewoon een paar keer niet opnemen... Raakt ze helemaal in de stress. En daarna zeggen dat ze het wel hoort als het zover is. En ach je kan altijd nog besluiten om helemaal niemand in te lichten als de bevalling begint. Acheraf gewoon zeggen dat daar geen tijd meer voor was.
Allereerst vind ik dat je moet doen wat jij wilt! Als jij je vader er niet bij wil hebben dan is hij er niet bij (al snap ik heel goed dat hij dit ook graag mee wil maken) Je zegt dat je ouders geen contact met elkaar hebben.. Bij mij is dit ook zo, mijn ouders haten elkaar echt volgens mij Mijn vader is ook meteen in de auto gesprongen toen mijn bevalling begon en ik had mijn moeder en zus bij de bevalling. Het was de eerste keer in mijn leven dat ik niet die gespannen rotsfeer voelde... Ze hebben elkaar zelfs gefeliciteerd met hun kleinkind! Pas wel op dat je niet je vader er niet bij wilt hebben om je moeder niet te kwetsen (ik weet niet of dit aan de orde is hoor) Nogmaals.... JIJ moet bevallen en ik vind dat jij dus beslist wie er wel of niet bij mag zijn.
Ik heb er idd ook aan gedacht om pas mn ouders in te lichten als de kleine er eenmaal is en zeggen dat het zo snel ging want ik wil niet ook nog eens die spanning er bij hebben terwijl ik lig te bevallen! Mijn moeder weet dat ik mijn vader er niet buiten kan laten en ze zullen zich maar even moeten gedragen als ze elkaar zien. Idd het is MIJN bevalling, maar het is wel een enorm lastige situatie!
Je moet echt doen wat je zelf wilt. Wij hebben de ouders ook pas gebeld toen ik bevallen was. Het geeft veel te veel afleiding als er mensen gaan zitten wachten.
ik moet er niemand bij, alleen mijn man! Vind het zo brutaal als mensen er maar vanuit gaan dat ze erbij mogen zijn. Ik moet er niet aan denken, wil helemaal mezelf kunnen en durven zijn.
Ik zou je moeder vragen of ze alsjeblieft niet elke dag wil bellen, omdat je daar bloednerveus van wordt en je vader lekker in z'n sop laten gaarkoken. Als jij hem niet wil bellen dan doe je dat toch niet, ik zie het probleem niet.. Ik zou ook niet met je vader erover in discussie gaan, laat kletsen meid en maak je er niet druk over. Als hij toch nog de moed heeft te vragen waarom je niet eerder hebt gebeld, zeg je dat het allemaal heel heftig was, want je was namelijk druk bezig een kind ter wereld te brengen en toen heb je er (heel raar) niet meer aan gedacht.. zou me verbazen als hij dat niet begrijpt.
Poeh, soms snap ik ouders niet hoor. Waarom zou je per sé bij een bevalling willen zijn waarbij de aanstaande ouders dat helemaal niet willen? Als jij duidelijk bent geweest, dan zou ik het daarbij laten. Zo niet, laat dan alsnog even duidelijk weten wat jouw idee is en hoe het zal gaan (ik bel je als...). Dan kun je achteraf in ieder geval zeggen dat je het had gezegd en dat ze hadden kunnen weten dat het zo ging. W.b. je zusje en je moeder, ik zou je zusje even laten weten dat ze na de bevalling welkom is, ondanks de situatie. Die stress kun je er nu niet bij hebben en of ze nu nog ruzie hebben of niet, dan weet jij waar je aan toe bent!
Het is jouw bevalling en jij belt gewoon je ouders op "jouw" moment. Dus niet wanneer één van de twee dat eist, maar gewoon wanneer jij er aan toe bent. Dus wanneer jij je vader pas belt, wanneer jullie kleintje er is, dan is dat zo. Mijn ouders wonen nog verder weg hoor, bijna 140 km en die hebben we ook pas gebeld nadat de baby was geboren. Okay bij de jongste wisten ze "wanneer" ik ongeveer zou bevallen ivm inleiding.... maar verder niet hoor. Mijn stiefdochter loopt nu op alle dagen en gaat ons wel bellen zodra ze naar het ZH gaan... niet omdat we er persé bij moeten zijn, maar we wonen op 300 km afstand. Dan kunnen we rustigaan ons boeltje en twee kleine kinderen "oppakken" en richting Zuid-Limburg vertrekken. Ook haar moeder wordt vrij snel ingelicht (200 km afstand), haar moeder is evt wel aanwezig bij de bevalling wanneer stiefdochter dat nodig vindt.
gewoon bellen en hun laten komen wanneer jij wilt. Als jij een uur na de bevaling belt kunnen ze niet meer bij de bevalling zijn. het is jouw kindje dus ook jouw regels. Jij bepaalt wie je er wel een niet bij wilt hebben. Gewoon op jouw manier doen en bellen wanneer jij wilt. En dan ook gelijk zeggen: kom maar over een uurtje. En telkens bellen om te vragen hoe het is, gewoon zeggen ik bel wel als de kleine er is, of je telefoon niet meer opnemen. heel lullig maar werkt vaak wel.
Simpel toch, je moeder zal hem gezien hun ruzie niet bellen, en jij belt pas na se bevalling als jij dat wilt. Als hij dan nog gaat zeiken (zal wel niet, want dan is hij vast in de ban van de kleine) zeg je maar dat hij er geen ruk over te zeggen heeft. Wordt altijd zo moe van dit soort dingen, jij bevalt, jij bepaalt.
En over dat bellen van je moeder: Heeft ze een sleutel van je huis? Zoniet, eerstvolgende keer dat ze belt zeggen dat er niets aan de hand is, dat ze het wel hoort als dat wel zo is en je je telefoon uitzet. En dan zet je hem uit. Hier beide zwangerschappen ook gedaan.
Mijn moeder zei gisteren dat ze het wel leuk zou vinden om een sms bij de eerste wee te krijgen.... Dacht het niet!
Ohhh dit klinkt heel bekend. Mijn moeder belde me vanaf mijn verlof iedere dag "en, en, en voel je al wat, heb je al buikpijn, zijn je vliezen al gebroken.." NEE MAM!! en of ik wel optijd wilde bellen want ze moest een uur rijden (wilde ook bij de bevalling aanwezig zijn.. Dus gebeld toen het wel begonnen was, was ze nog bijna te laat ook omdat ze uitgebreid was gaan douchen, optutten en ze stond ongeveer als prinses Maxima in de verloskamer en zich er maar meebemoeien dat ze het niets vond dat ik onder de douche zat rug en persweeen weg te werken...) Maar je moet met je bevalling vooral doen waar jij je lekker bij voelt. Het is jouw bevalling, jij moet het doen, niet je man, niet je moeder of zusje maar jij. Ik moet wel zeggen als was president Obama erbij geweest, het was me een worst geweest. Het enige wat dan telt is dat kind eruit. Hoe dan ook! Maar laat je niet gek maken door je familie en zeg wat je wilt en hoe je het wilt. Als je je druk maakt komen de weeen en de ontsluiting niet goed op gang dus zorg dat je je zover mogelijk op je gemak voelt. Wij hebben de rest van de familie wel gebeld toen we in het ziekenhuis waren en het er op leek dat het heel snel ging en daarna gebeld dat ze geboren was. De directe familie is toen naar ons huis gekomen en die hebben daar onze dochter voor het eerst gezien. Dat vond ik het fijnst. Nu konden ze bij ons ook niet in het ziekenhuis komen omdat ik om 10.20 uur bevallen ben en om 12.45 al buiten stond met maxicosi en al... Maar zoals iedereen zegt, doe wat je zelf wilt en waar jij je goed bij voelt, de rest past zich maar aan!!
Je moet doen wat JIJ/jullie graag willen en niet wat je vader of moeder graag wilt. Hier had ik er ook alleen mijn man bij en gelukkig maar want mijn bevalling eindigde in een spoedkeizersnee. Mijn moeder zat rustig op haar werk en was achteraf blij dat ze niks wist! Daarna mocht ze gelijk komen kijken natuurlijk. Daarnaast is het eerste moment dat jij en je man/partner hebben met je kindje heel belangrijk. Daar kun je geen (schoon)ouders bij gebruiken. Dat moment met zn drieeen vlak na de geboorte is zo mooi en maak je nooit meer mee!
Ik zal mn vader wel bellen als ik moet bevallen zit liever naast mn pa op een vuilniszakkie dan in een taxi, ik ben de enige die autorijd mn man niet en zelf rijden met weeen kan niet haha Maar het is wel de bedoeling dat iedereen daarna gewoon vertrekt, het kan nog wel 10 uur duren :S
Ja idd jullie hebben allemaal gelijk! Ik ben gewoon van plan om bij mijn vader nogmaals aan te geven dat hij het wel hoort als de kleine er is en dat hij dan kan komen. En mijn moeder heeft volgens mij vandaag al aan mijn stem gehoord dat ik er geen behoefte aan heb als ze me iedere dag belt
Ik heb alleen mijn vriend bij de bevalling gehad.... En allerlei mensen van t ziekenhuis. Ik heb een hele goeie band met mijn moeder, maar wilde haar er niet bij hebben. Ik was bang dat ik me zou gaan ergeren ofzo. En vind het toch wel een bijzonder moment voor mij en mijn vriend.
N1982. Maak je er nu niet te druk over. Zie op dat moment gewoon wat je wilt. Je kan je vriend/man altijd vragen te bellen als je dat wilt. Je kan nu wel van alles bedenken maar dan schep je misschien ook verwachtingen en krijg je teleurstellingen. Zeg gewoon tegen alle partijen dat je het op dat moment wel beslist en dan zie ze het wel. Ik zou er persoonlijk niet aan moeten denken om anderen dan mn vriend bij de bevalling te hebben. Nee, sorry ik wil bevallen met mn vriend samen en dan met zn 3e bijkomen. We bellen wel als we er aan toe zijn! Succes en het is jullie wonder en jullie kindje het is al bijzonder genoeg dat ze opa, oma en tante worden. Groetjes en beval ze!