Hoi allemaal, Al iets meer dan een jaar proberen wij weer zwanger te raken. We hebben een dochter van 2. In mei heb ik een miskraam gehad na 6 weken. Toen ik daarna weer elke maand gewoon ongesteld werd, zat ik behoorlijk in de put. Mijn dochter werd steeds ouder en om mij heen is iedereen zwanger, de meesten van nr 2 of 3, best moeilijk! Mijn familie moedigde mij aan om naar de huisarts gedaan, je weet maar nooit zeiden ze, al dacht ik zelf dat dit eigenlijk nog te vroeg was, ik was immers 2 keer zwanger geweest, dus waarschijnlijk moest ik gewoon geduld hebben. Uiteindelijk hebben we toch de chlamydia-bloedtest en spermaonderzoek laten doen. Gelukkig was dit allemaal goed. Toen ik vanmorgen naar de huisarts ging voor de uitslag van het sperma onderzoek van mijn man, had ik er helemaal op gerekend dat de huisarts zou zeggen: kijk het nog maar een half jaartje aan. Maar hij zei: maak maar een afspraak bij de gynaecoloog. En nu weet ik niet zo goed of ik daar nu blij mee ben of niet. Aan de ene kant wil ik niets liever dan dat alles word onderzocht zodat ik zeker weet dat er geen reden is voor paniek. Aan de andere kant vraag ik me af of zo'n gynaecoloog niet zal zeggen: wat kom je hier nu al doen? Ergens heb ik het gevoel dat ik nog geen recht heb op de onderzoeken en dat ik me niet zo moet aanstellen. Herkent iemand dit? Wat denken jullie ervan? En als ik dan een afspraak maak, wat doen ze dan voor onderzoeken? en is het dan nog slim om dit rond een bepaald moment van de cyclus te proberen te plannen?
Nee hoor, het is heel normaal dat je na een jaar proberen wordt doorverwezen naar een gynaecoloog. Dus grijp die kans aan zou ik zeggen, als je daardoor meer duidelijkheid kan krijgen over waarom je niet zwanger wordt zou dat alleen maar fijn zijn toch?! Ik begrijp overigens wel dat het misschien een hele stap is! Maar soms is er ook een hele simpele verklaring voor waarom het niet lukt (bijvoorbeeld hormonen uit balans of iets). Gewoon gaan! Succes!
Ik werd door mijn huisarts doorverwezen na slechts 7 maanden, omdat mijn cyclus nog niet regelmatig was. Eenmaal daar werden wat vragen over de cyclus in het verleden gesteld en hoe oud ik was toen ik voor het eerst ongesteld werd. Bij mij gingen ze eerst kijken met een eendenbek, en vervolgens werd er een inwendig echo gemaakt. Ik werd naar huis gestuurd met: probeer het nog maar tot december/januari. Mijn afspraak viel op ongeveer 3 dagen na eind menstruatie.
Ik denk dat je de eerste stappen al had gemaakt. Dat is het bloedonderzoek en het bloedonderzoek. Normaal is dat ook de eerste stap als je je gelijk laat doorverwijzen. Ik denk dat je juist beter af bent bij een gyn. Ze gaan je gewoon onderzoeken en voor je echt een mmm in gaat ben je zo weer een hele tijd verder. Is dus een kans dat je dan al wel zwanger weer bent. Je kan nu ook je onzekerheden naar iemand uitspreken en soms geeft dat ook al verlichting.
Wij hebben maar 6 maanden het zelf moeten proberen en daarna verwees de huisarts ons door. Dat kwam omdat ik 5 jaar geleden 40 kilo zwaarder was en erg lange cyclussen had, hij zei toen al dat als ik een kinderwens zou krijgen, ik maar aan moest kloppen. Wij wisten ook niet of er (nog) wel wat aan de hand was, omdat ik inmiddels redelijk normale cyclussen had... Uiteindelijk is er toch een klein 'foutje' gevonden bij mij en na 3 behandelingen ben ik zwanger geraakt.