Myoom en zwanger

Hallo, dit is mijn eerste bericht op een forum. Omdat dit mijn eerste zwangerschap is, met helaas een medische indicatie, merk ik dat ik best veel vragen heb. Ik lees graag ervaringen van andere vrouwen!

Ik ben nu bijna 17 weken zwanger en heb twee myomen. Omdat ik, vanwege een ovulatiestoornis, al bij een gyn onder behandeling was wist ik dit al vroeg. De grootste myoom is 12 cm, de kleinere 4. De gyn waarschuwde me al voor een meer pijnlijke zwangerschap. Omdat het uberhaubt mijn eerste zwangerschap is en ik altijd probeer niet teveel op de zaken vooruit te lopen, dacht ik "ik zie het wel, ieder lichaam is immers anders".

Helaas begonnen de klachten bij mij in de 13e week, regelmatige felle krampen die me de hele nacht uit mijn slaap hielden. Ik voelde de myoom ook zitten. Omdat ik niet wist waar de pijn vandaag kwam, dacht ik eerst aan bandenpijn en ik had natuurlijk de onzekerheid of het wel goed zou gaan met ons kindje!

Ik heb de volgende dag (zaterdag) toch maar het noodnummer vd vlk gebeld en die vertelde me dat ik maandag naar de gyn moest voor controle. Daar hoorden wij dat alles gelukkig goed was maar dat dit wel de symptomen zijn vd myoom. Het heeft te maken met het groter worden van mijn baarmoeder waardoor de bloedtoevoer naar de myoom bekneld wordt en dit zorgt voor hevige contractiepijn. Er is helaas niks aan te doen. Voor de pijn mocht ik paracetamol nemen.

Afgelopen weekend was de tweede aanval. Weer hevige krampen, (weer in het weekend), niet kunnen lopen, zitten of staan, waardoor ik maandag weer bij de gyn kwam. Gelukkig gaat het met de baby goed!! Mijn eerste gedachte was: zolang het maar goed gaat met de baby, neem ik de pijn wel voor lief.

Hopelijk kan ik anderen, die hetzelfde hebben een hart onder de riem steken met mijn volgende adviezen. Deze heb ik verkregen door te delen met anderen of door eigen inzichten:

- Jij bent nummer 1! Jij moet de baby dragen en de pijn moet dragen. De zwangerschap moet dragelijk zijn en niet dat je aan het eind van de zwangerschap niet meer de puf hebt om te bevallen.
- Zorgen/stress zijn niet goed voor de baby. Probeer te anticiperen door de signalen heel serieus te nemen.
- Deel met je baas en collega's wat er speelt. Zo kan hij eventueel maatregelen nemen door alvast een backup voor je te regelen, mocht je eerder uitvallen. Collega's kunnen je veel steun geven!~
- Bij pijn in je buik kan een warme kruik/pittenzak verlichting of 'troost' bieden. Bij pijn in je onderrug helpt een massage of een warme douche. Het is zoeken hoe je kan slapen. Een kussen tussen je benen of achter je rug kan helpen.
- Neem voor het slapen gaan paracetamol. Dit kan geen kwaad en helpt ook een beetje om slaperig te worden. Lukt slapen 's nachts niet, ga dan overdag slapen/rusten.
- Als je het niet vertrouwd, bel dan op tijd naar de vlk/gyn. Zij hebben een 24 uur service!

Bovenstaande dingen klinken heel verstandig en ik vind het zelf best moeilijk om los te laten. De opmerking van een collega dat signalen niet voor niks komen en dat je maar 1 zwangerschap hebt, die je niet kan overdoen, hebben me aan het denken gezet.

Ik werk nu 4 dagen op het werk en 1 dag thuis. Als ik me 's ochtends niet goed voel, ga ik niet naar het werk. Dit komt ook doordat ik een uur moet rijden en me dan niet lekker kan voelen in het verkeer. Mijn backup is al geregeld, wat me een goed gevoel geeft. Ik plan minder afspraken na werk of 's avonds. Moet helaas wel eens wat afzeggen maar daarentegen krijg ik hier alleen maar begrip voor. Iedereen is vervangbaar en ik dus ook, dus werk is 'maar' werk.

Ik hoop dat ik moeders zo een beetje kan helpen. Sterkte, want het is niet makkelijk enne.. ik zou het leuk vinden jullie reacties/ervaringen te lezen.