Mijn dochter van 3,5 ( Geb 26-7-2011) heeft al maanden dat ze elke avond/nacht wakker word , keihard gaat gillen, niet kan vertellen wat er is duidelijk, we zetten haar dan even op de wc, dan plast ze, soms is ze dan ineens wakker, soms niet maar ze blijft gillen. soms word ze half wakker en zegt dat ze gewoon niet wil slapen en blijft gillen, maar vaak is ze onbereikbaar en kan alleen maar zeggen dat ze geen pijn heeft maar blijft maar gillen. consequent zijn en duidelijk heeft geen zin, want ze gaat als wij maatregelen nemen alleen maar nog harder gillen. Ze weet vaak de volgende ochtend niets van. Omdat dit al zolang is, en zij ook nog best moeite heeft met zindelijk ( en dan meer het gedrag gedeelte) wil ik hier keer serieus naar kijken. Heb ook het CB aangeschreven. Dit lijkt mij namelijk geen normaal gedrag. Ze slaapt overdag voor geen meter meer, maar is vaak wel moe, maar wat we ook proberen ze slaapt niet. Wel gaat ze optijd naar bed. Eten doet ze ook slecht. Kortom, wil graag verbanden zoeken. Note: soms is het ineens paar dagen weg, maar komt net zo hard weer teruf. Echt al maanden nu. Dank u wel,
tja, geen idee of het echte nachtangsten zijn. Ze kan wel praten en reageren op je vragen zo te lezen? Maar niet altijd? Als Erik nachtangst heeft dan zijn zn ogen wagenwijd open maar de blik is leeg zeg maar. Vreselijk eng om te zien. Hij kijkt naar je maar ziet je niet. Hij schreeuwt uit doodsangst en als je hem aanraakt word het alleen maar erger. Hij kan op geen enkele vraag antwoord geven. Niet dat ie het niet weet maar hij slaapt gewoon. Er komt niks aan bij hem, hij hoort ons gewoon niet. Volgende dag weet ie van niks. Nachtangsten kunnen heel lang duren. Erik is bijna 8 jaar en heeft ze nog steeds. Maar vaak alleen nu als ie koorts heeft/ziek is. En ik heb ergens gelezen dat het zelfs door kan gaan tot in volwassenheid. Meestal word er niks aan gedaan behalve als het bijna elke avond raak is en je echt er last van gaat krijgen wat betreft slaaptekort etc. Als jullie en zijzelf er best last van hebben dan zou ik toch eens naar de dokter gaan. Misschien kan hij iets voorschrijven zodat ze wat rustiger slaapt ofzo.
Sluit me heirbij aan en heel herkenbaar. Onze oudste is ook echt helemaal van de wereld als hij een nachtangst aanval heeft. Aanraken kan absoluut niet. Zo sneu en angstig om te zien, maar blijkbaar heeft het met hersenontwikkeling te maken mn bij jongens
Idem hier bij de oudste. Tussen 3.5 en 4.5 jaar had ze dit bijna iedere nacht. Nu slechts nog af en toe.
Onze oudste had er ook veel last van, nu gaat het best goed. Ze is bijna 5. We merkten heel erg dat ze vooral last had na een drukke dag met veel prikkels. Niet altijd te voorkomen natuurlijk, maar we hielden er wel rekening mee dat we niet een week vol drukke dingen planden.
Komt op mij toch echt over als nachtangst.. Ik bedoel het goed hoor, maar consequent zijn/maatregelen nemen etc lijkt me in deze situatie niet aan de orde. Hier heeft je kind zelf geen enkele grip op. Zou het kunnen dat het enige verband is dat je een gevoelig kind hebt? Wat dus flink reageert op prikkels/spanningen (een ruzietje of mama missen kan al voldoende zijn voor spanning dus) en zodoende slecht slaapt en eet. Het om "niks" op een krijsen kan zetten en nachtangsten heeft Alhoewel ik het eigenlijk heel normaal vind dat een 3,5 jarige niet slaapt overdag Mijn dochter heeft dit ook ontzettend gehad tussen twee en vier jaar. En daarna nog steeds, alleen steeds minder heftig gelukkig. Maar momenteel zit ik ook alweer een week of zes iedere late avond/nacht aan haar bed omdat ze ,aan het huilen en gillen is in haar slaap. En ze is 7 jaar nu