Ik wil dit even van me afschrijven. Ik word namelijk gek van mezelf. Eind maart had ik een positieve test in handen. Blij, in de war, geluk, angst, alles ging door ons heen. Voorzichtig klommen we op het roze wolkje welke bij de eerste echo uiteenspatte. Een leeg vruchtzakje. Een controle echo volgde en daarna de verwijzing naar de gynaecoloog. Een klein boontje was te zien maar dit paste geenszins bij een zwangerschap van inmiddels tien weken. Een missed abortion. Currettage volgde en vier en een halve week later was mijn eerste menstruatie weer. Ik heb de korte zwangerschap als heel heftig ervaren. Ik was doodmoe en ziek en het bleek ook nog eens voor niks. Man vond het heftig om mij zo te zien en toen alles achter de rug was hebben we besloten het even te laten voor wat het is. Even niet proberen zwanger te worden. En toch... ik zit nu net in een nieuwe cyclus en ik slinger heen en weer tussen heftige emoties. Enerzijds wil ik heel graag opnieuw zwanger zijn, anderzijds wil ik het niet. Nu nog niet. Ik vind het heel lastig allemaal en merk dat ik er toch veel meer mee zit dan verwacht. Herkennen meiden dit? Of wilden jullie liefst gelijk weer zwanger worden?
Dat is ook hartstikke heftig wat jullie meegemaakt hebben. Bij 10 weken verwacht je ook dit nieuws niet en komt dat zo hard aan. Ik herken je gevoel. Na zowel mijn overleden zoontje als 3 een mk te hebben gehad wilde ik enerzijds zsm weer zwanger worden, overnieuw beginnen. Niet als vervanging maar om de kinderwens te verwezenlijken. Mijn partner echter wilde dit niet. Die wilde alles in een rustig vaarwater terecht laten komen en vond alles ook erg heftig. Daarom hebben we besloten om toch even te wachten. Het is inderdaad erg dubbelzinnig. Iedere cyclus die voorbij ging voelde als een bij voorbaat mislukte kans. Toch kon ik me er wel bij neer leggen. Sterkte in ieder geval!
Tsja ik zit al 2 jaar in deze rollercoaster. Toch wint de wens het van de angst.. Ben voor de 5e keer zwanger en nog geen kindje..
Héél herkenbaar! Ook wij kwamen er met de echo met bijna 10 weken achter dat de vruchtzak leeg was. Neem de tijd om het te verwerken, je heb zelf al 6 weken met het idee gelopen gezinsuitbreiding te krijgen en ineens valt alles in duigen.. Ik ben te snel weer door gegaan denk ik achteraf want nu (was deze maand anders uitgerekend geweest) komt het allemaal extra heftig terug. Wij zijn wel gelijk doorgegaan maar helaas nog niet zwanger.. Sterkte!
Wij zijn gelijk doorgegaan wat helaas 7 maanden niet lukte en elke maand was toch een teleurstelling In juni kregen we de 2de miskraam te verwerken maar op aanraden van de gyn gelijk weer clomid geslikt en was in juli gelijk opnieuw zwanger van onze nu 15 maanden oude dochter!! Luister naar je gevoel wat het meeste overheerst.