Meiden hoe doen jullie dat? Ik weet nu net een klein weekje dat ik zwanger ben en heb altijd gedacht dat ik dat heel graag de eerste drie maanden voor onszelf wilde houden, maar nu ik eenmaal zwanger ben wil ik het zooooo graag van de daken schreeuwen!! En toch ook weer niet. Het van de daken schreeuwen als we nog twee maanden verder zijn is volgens mij nog veel gaver! Dus: misschien iemand ergens een afgelegen dak in de aanbieding? Dan kan ik lekker staan schreeuwen, zonder dat iemand het hoort! Twee vliegen in één klap!
dankjewel! Ben ook echt niet weg te slaan hier van zwangerschapspagina! Kan hier naar hartelust roepen! Jij ook gefeliciteerd he! Voel je je goed?
Herkenbaar! Mijn dak is niet afgelegen, maar je mag wel even komen schreeuwen hoor. D'r is dan toch niemand die je kent. (Tenzij je toevallig m'n buurvrouw bent, haha!) En als je er dan toch bent, wil je dan gelijk het afgevallen blad even uit de dakgoot halen??
hahahaha!! Goed idee! En ik zal mijn overal aantrekken! Nog lekkages te verhelpen als ik toch bezig ben? Ik ben al onderweg.... ps ik heb ook een dak voor je! Met dakterras, lekker makkelijk! Lenen?
Haha. Als je zwanger bent MAG je helemaal niet meer op het dak klimmen! (Tenminste... ik mag van m'n collega's al niet eens meer op een stoel of tafel staan om dingen op te hangen, dus ik denk dat ze helemaal een stuip krijgen als ik op een dak zou gaan staan. Zeker nu, met al die sneeuw!)
dankjewel vruchtje! Jij ook gefeliciteerd met jullie zoontje! 10 maanden: al aan het staan en dergelijke?
Ja, ze weten het sinds ik ongeveer 7 weken ben. Mijn vorige zwangerschap liep al heel vroeg uit op een miskraam (ong. 5 weken). Toen had ik het nog niemand verteld. Maar ik heb een paar dagen niet gewerkt en toen ik voor het eerst weer op school kwam en collega's vroegen "Hoe gaat het, weer opgeknapt?" kwamen bij mij onmiddelijk de tranen. Ze wisten het toen dus ook gelijk van de miskraam. Dat heeft bij mij wel meegespeeld om het nu al vroeg te vertellen, binnen een week nadat we onze ouders hadden ingelicht. Als het misgaat komen ze er toch wel achter, dan ben ik ook blij dat ik mijn verhaal kwijt kan. Wij hebben een vrij hecht team. (Ik werk op een basisschool.) Dus kunnen ze het net zo goed al weten. Bovendien kan ik nu wat makkelijker eens wat vroeger naar huis gaan of bepaalde taken aan me voorbij laten gaan. Ik wil bijvoorbeeld niet meer sjouwen met spullen in de gymzaal, terwijl ik dat normaal wel doe en ook altijd bereid ben een ander daarmee te helpen. Nu hoef ik er niet geheimzinnig over te doen waarom niet. We hebben trouwens wel een eerste echo (6 weken) afgewacht waarop we een kloppend hartje zagen, voordat we het vertelden.
He Tupp Ik zit nog heel erg te twijfelen. Steun als het toch mis gaat is inderdaad wel erg fijn en dan zal ik het denk ik toch ook wel vertellen aan een aantal mensen. Er zijn er ook al een aantal die weten dat we al in de medische molen zaten om een kindje te krijgen. Heb nu een afspraak met 9 weken voor een echo, misschien dat ik het daarna al aan de vooringelichten vertel. En dan na de tweede echo pas aan de rest. Zoiets. Ben trouwens benieuwd of ik voor die 9 weken echo (ziekenhuis) nog een echo krijg bij de verloskundige. Die ga ik maandag bellen, net als mijn huisarts. Nu ben je gelukkig al 9 weken zwanger! Wat lijkt het me vreselijk een miskraam! Hoe lang was dat geleden? Hoe is het verder met je? Voel je je goed? Liefs st*r
De miskraam was in juni 2009. Dat was inderdaad erg. Dagenlang leef je tussen hoop en vrees. Het deed trouwens ook lichamelijk best zeer, dat had ik niet verwacht. Zeker niet bij zo'n prille zwangerschap. Het verwerken heeft een maandje of twee geduurd. Maar ik merk nu wel dat ik er weer geregeld aan denk. Het is nu toch extra spannend. Ik probeer mezelf voor te houden "geen bloed is goed". Maar ja, er bestaat natuurlijk ook nog zoiets als een missed abortion. Dat lijkt me zo erg, dat je pas bij een echo ontdekt dat het toch niet goed is. Daar ben ik ook wel bang voor. Ik had 22 januari een eerste echo en nu met 4 maart weer. Dat duurt nog zo lang! Ik probeer maar zoveel mogelijk vertrouwen in mijn lichaam te hebben. Maar het blijft spannend! Je zei dat je al in de medische molen zat. Hoe lang waren jullie al bezig?
heeeeey, Wat een super bericht!!! GEFELICITEERD!!!! Vind het helemaal geweldig voor jullie!! En sorry voor het verwaarlozen de laatste maanden
heeeeeee SPRIETSKE!!!!! Dankjewel meis! Ja ben echt zo ontzettend super blij!!! Kan het nog amper geloven! Verwaarlozen? Lekker belangrijk! Geen verplichtingen toch? Alles goed met jou?
@Tupp Jeetje, heftig. Kan me heel goed voorstellen dat je daar een poos van de rel van bent! En zelfs pijnlijk dus. Zou je inderdaad niet verwachten van een vruchtje van 2 mm (wat het is met 5 wk). Gelukkig gaat nu alles nog goed. MA is inderdaad vreselijk! Vriendin van me heeft dat mee moeten maken, bij echo 13 weken bleek het mis. Bah! Maar waarom zou jou dat overkomen? Als alles nu goed gaat heb je gewoon weer volop goede kansen hoor, maak jezelf niet gek en GENIET! ohja, en onze mmm: net HSG gehad, al intake gehad voor kijkoperatie omdat er problemen waren op de HSG: 1 eileider leek verstopt en bovendien geen goede versprijding van de vloeistof in mijn buik. Na kijkoperatie zou ik verder met of grote operatie of IUI of direct IVF. Mooi niet nodig dus!! Veel liefs St*r