Oh ik hoop inderdaad dat het minder word na 12 weken, maar ik snap heel goed dat je nog steeds bezorgd bent hoor Lappie! Ik duim voor ons allen!
Joh ik heb tot en met de bevalling in angst geleefd...pffff....slopend... (gebroken vliezen en opgenomen -> ukoldaatje, was mijn vorige naam, mijn topic en al mijn angsten )
Wat veel nieuwe meiden zeg. Welkom!! Ik vind het fijn dat we in dit topic onze zorgen kunnen delen. Ik had niet zoveel reacties verwacht. Het helpt mij enorm om het in perspectief te zien en ik voel me minder alleen in deze situatie. Bedankt allemaal! @logan2013: Ik vind het heel erg knap dat je er zo positief onder blijft en ben blij voor je dat je weer zwanger bent.Gefeliciteerd! Fantastisch dat het hartje klopt, ik hoop dat het nog heel lang zal mogen blijven kloppen. @Twoboys: Ik vind het zo balen dat je er pas bij de echo achterkomt, terwijl je nog in het kindje gelooft. Fijn om te horen dat je toch nog twee gezonde jongens hebt gekregen. Dat geeft hoop. Ik hoop voor je dat je snel een GEZONDE zwangerschap krijgt van een plakbeeb. Vaak lukt het me om angsten los te laten. Zeker wanneer mijn symptomen erger aanvoelen dan de voorgaande keren. Ik was vanochtend zelfs heel even misselijk (bij de voorgaande zwangerschappen is dat niet voorgekomen) En de eerste echo is ook al bijna, nog minder dan een week. Ik kijk er echt naar uit. @Lappie en Angelhope: Ik had van de 14 weken gezien op de website van de pretecho en als ik met google pretecho's zocht van 6/7 weken kreeg ik niets gevonden. Maar het zal zeker de mooite waard zijn om na te bellen. 3 weken wachten vind ik erg lang, maar gelukkig is mijn echo nu vrij snel ( wo 17 juli). Maar ik zou na de vakantie ook graag een echo willen hebben. Ik ga kijken wat ik met mijn gyneacoloog kan regelen. Anders ga ik inderdaad kijken of een pret echo mogelijk is. Ik denk dat het mij goed zal doen. @Lappie ik zal deze week voor je duimen. @Chantallcindy: Gefeliciteerd, ik hoop dat je een plakbeeb hebt. Mijn vriend vind het ook moeilijk om enthousiast te zijn. Daarom vind ik het fijn dat ik het ook nog met anderen kan delen. Ik hoop dat na de echo mijn vriend er wat meer in gaat geloven.
Hoi meiden, morgen heb ik weer een echo!!! Het is mijn vijfde al. Ik merk dat ik het minder spannend begin te vinden. Maar ik ben blij dat ik de afspraak gemaakt heb, zou niet willen wachten tot donderdag nog.
@lappie: spannend meid je echo IK DUIM:d @twoboys: nu ken ik je wel hahaha... Als ukoldaatje haha.. misshcien ken je mij nog ik was maybe3
Dit is inderdaad erg herkenbaar.. ik ben vandaag precies 12 weken, de magische grens. Ik heb inmiddels 2 goede echo's gehad maar nog altijd kan ik niet geloven in een goede afloop. Vanochtend op de wc opeens een grote sliert slijm verloren en dan zit ook ik het internet af te speuren.. vervolgens beetje buikpijn erbij wat waarschijnlijk door groei van baarmoeder komt.. Ik leefde naar deze 12 weken toe maar het geeft geen extra vertrouwen. Volgende week vrijdag heb ik in het ziekenhuis een nekplooimeting en daarbij neem ik deel aan een onderzoek waarbij ze de 20 weken echo uitvoeren bij 13 weken met nieuwe en verbeterde echo apparatuur.. mischien en ik hoop het echt, ben ik een beetje gerust gesteld wanneer dan alles goed is.. Alle dames een voorspoedige zwangerschap toegewens
Ha meiden, Hoe gaat het hier met iedereen? MVM, ik begrijp het helemaal. Ik denk dat ik zelf ook niet gerust ben bij 12 weken. Ik wil sowieso eerst de combinatietest hebben gedaan en afhankelijk van de uitslag daarvan nog vervolgtesten. Dan is er nog de 20 weken echo, die is toch ook nog behoorlijk spannend. Ik denk en hoop dat ik er daarna wel van zal kunnen genieten als alles dan nog steeds goed is. Tja, zo heerlijk onbezorgd genieten van het zwanger zijn als tijdens mijn eerste zwangerschap, dat zit er nooit meer in helaas. Hier het hele weekend onder hoogspanning gestaan. Hoe dichterbij de echo komt hoe moeilijker ik het vind om me voor te stellen dat het allemaal wel goed zal zijn. Steeds vaker komt me het doemscenario voor ogen dat het toch weer mis is. Ik zou eigenlijk alleen gaan, door omstandigheden kon er niemand met me mee. Maar toen ik er van het weekend de hele nacht van wakker heb gelegen, heb ik toch besloten om iemand anders in vertrouwen te nemen, te vertellen over alles wat er gebeurd is in het afgelopen jaar en dat ik nu weer zwanger ben. En gelukkig had zij alle begrip, had zelf ook miskramen meegemaakt, en ze was toevallig ook nog beschikbaar om met me mee te gaan. Ik ben echt erg opgelucht dat ik niet alleen hoef. Nou nog vandaag en morgenochtend doorkomen, en dan is het zo ver. Als ik er alleen al aan denk, klopt mijn hart alweer in de keel. Ik baal ervan dat ik dat gevoel niet kan uitzetten of onderdrukken. Herkennen jullie dat? Nou meiden, ben benieuwd hoe het met jullie gaat verder.
@angelhope, Ik herken het helemaal! En ik kan je helaas geen tips geven hoe het eventueel makkelijker is.. Afgelopen donderdag nog een goede echo gehad maar het blijft moeilijk. Iedere keer als ik buikpijn heb denk ik..oh nee daar gaan we weer (en dat is een paar keer per dag ). Voor mij persoonlijk denk ik dat het beter word na 12 weken, en zeker als je die kleine begint te voelen.. Helaas heb ik dat nog nooit mee mogen maken dus ben heel erg benieuwd. Wel heel fijn dat je niet alleen hoeft naar de echo! Ik duim voor je!
Ha meiden, Even heel kort want ik heb bezoek en wil niet onbeschofd zijn Alles ziet er super goed uit! Hartslag van 117 (slagen per minuut? ). Wel drie dagen teruggezet, maar dat is in ieder geval geen week zoals voorgaande keren. Ook zei hij dat het vruchtje mooi bovenin zat, en hij zei dat als het laag zit, het vaak al onderweg naar buiten is. Had ik nog nooit gehoord, maar het gaf wel extra geruststelling. Ik ben zo opgelucht en zo blij! We zijn er nog niet, ik heb vaker hartjes zien kloppen, maar het begin is er. Vanmorgen nog op de valreep te horen gekregen via huisarts dat mijn schildklierwaarde veel te hoog is, en zij weet er niets van, dus moet het op mezelf gaan zien aan te passen. Ik dacht daardoor echt zeker dat het mis zou zijn nu. Godzijdank dus (nog) niet. Gauw medicijnen aanpassen en hopen dat ik er op tijd bij ben! Morgen voor het eerst naar de dokter in het ziekenhuis. Ik hoop dat die een beetje verstand van zaken heeft... Bedankt voor jullie medeleven meiden, ik waardeer het enorm. Binnenkort weer minder ego, maar gewoon erg hectisch hier op het moment
Gefeliciteerd Angelhope. Dat is een mooi begin. Ik weet hoe je voelt. Morgenmiddag is mijn echo. Ik heb er vlinders van in mijn buik en heb helemaal geen honger. Ik vind het moeilijk om die gevoelens te onderdrukken. Ben erg benieuwd. Het is hopelijk de eerste keer dat ik het hartje zie kloppen.
Hoe is het met iedereen? Lekker aan het genieten van het mooie weer?? Gisteren weer een echo gehad, met 12 weken!!! Alles was weer goed. Hoereee!!! Blij met deze mijlpaal!!
Ha Lappie, Gefeliciteerd meid! 12 weken vind ik een enorme mijlpaal hoor. Nu gauw die testen achter de rug, dan kun je hopelijk echt gaan relaxen en genieten. Hoe is het met de anderen hier? Helemaal geen nieuwtjes? Hier hectische en zenuwslopende dagen achter de rug. Gisteren verloor ik ineens bloed Schrok me helemaal lam natuurlijk. Dus naar de emergency department gegaan. Een uur of 5 daar doorgebracht met wachten en onzekerheid. Uiteindelijk kon er daar ter plekke niets voor me worden gedaan, volgende dag om 8 uur terug komen. Tja, dat is nog niet zo eenvoudig voor mij, het is een uur rijden en ik moet ook iemand regelen die op de jongens past... Gelukkig lukte dat, dus ik vanmorgen om 8 uur daar. Niemand wist ergens iets van en ik werd van het kastje naar de muur en weer terug gestuurd. En ondertussen de zenuwen gierend door mijn lijf natuurlijk Uiteindelijk, twee uur later kreeg ik dan een echo. Ik lag te shaken op dat bed van de zenuwen! Godzijdank klopte het hartje nog, 130 slagen per minuut, dus iets sneller dan vorige keer. Het zat nog steeds mooi hoog in de baarmoeder en de baarmoedermond zat nog dicht, en dat zijn allemaal goede tekenen. Ook zag ze een bloedstroming bij het vruchtje. Ze zag wel bloed achter de placenta, en dat is dus waar mijn bloedverlies vandaan kwam. Blijkbaar komt dat best vaak voor en is het niet iets waar ik me erge zorgen over hoef te maken. Als ik nou weer meer ga bloeden of me erge zorgen maak, moet ik terugkomen. Ik zou eigenlijk ook nog naar een dokter moeten vanmiddag, maar dat kon niet, want de vriendin die op de jongens paste, moest om half 1 uiterlijk weg. Nu moet ik dus nog zien uit te vogelen hoe en wanneer ik met die dokter afspreek. Maar goed, dat vind ik toch minder belangrijk dan die echo, dus als het me niet lukt of het levert te veel stress op om er te komen, dan laat ik dat maar zitten denk ik. Voor nu ben ik gerustgesteld, en ik weet dus dat ik nog wel meer bloedverlies kan verwachten (ze kon niet zeggen hoeveel er zat, maar wel DAT er wat zat). Het blijft heel naar natuurlijk, maar ik raak er nu niet meer zo van in paniek, zolang het niet enorm veel is.... Al met al nu 4 dagen achter elkaar in het ziekenhuis doorgebracht, ik ben werkelijk doodop! Hopelijk een paar rustiger dagen in het verschiet
Dag dames! Hier eigenlijk inderdaad nauwelijks nieuws! Maar geen bericht is goed bericht denk ik dan maar Fijn om te horen dat iedereen (toch nog) goede echo's heeft gehad!
Hallo Dames, Zo te horen gaat het nog goed bij iedereen. Mijn echo van agelopen woensdag was ook goed. Het was bijna niet te zien maar het hartje klopte goed. Gelukkig liet de gynaecoloog het ook horen. Ik vind het een prachtig geluid.
Ha meiden, Arch, wat fijn dat je het hartje hebt kunnen horen. Inderdaad, misschien wel het mooiste geluid dat er bestaat Lies, geen nieuws is goed nieuws inderdaad. Als er constant van alles te melden zou zijn, betekent het toch al gauw dat er veel aan de hand is en veel onrust en onzekerheid. Dan kun je het maar beter een tijdje 'saai' hebben Hier een goed weekend gehad. Nog even lekker extra geslapen op zaterdag overdag, want nu kan dat voorlopig even niet meer aangezien ml op zakenreis is. Verder die 'dure' dokter gesproken. Die was toch wel ongerust over het bloedverlies. Hij wilde dat ik stopte met aspirine nemen en mijn dosis progresteron verdubbelen om de baarmoeder te 'kalmeren'. Hij vond het ook maar niets dat er niet iemand was die deze zwangerschap intensief in de gaten houdt tot aan de 12 weken. Uiteindelijk bood hij aan om te 'bulkbillen' wat betekent dat de rekening volledig vergoed wordt door de overheid. Fantastisch natuurlijk. Ik ben er zo blij mee. Dit betekent dat ik tot aan de 12 weken bij hem onder controle kan blijven zonder dat het me zoveel geld kost. Elke week een afspraak met echo. Ik ben zo opgelucht dat ik het niet weer alleen hoef te doen tijdens die eerste moeilijke weken! Misschien dat het dan toch dit keer met goede hulp gaat lukken en dit kleintje bij me mag blijven. Ik hoop het zo! Ben benieuwd hoe het met iedereen hier verder gaat. Maken jullie je nog zorgen of zijn jullie vrij gerust erop?