@marjon Heb jij onderzoek laten doen? Ook spannend voor jou nu, hoelang geleden had je de echo? fijn dat je al zo ver bent. Ik vind het zo moeilijk om een half jaar te wachten na de onderzoeken. Maar vind het ook eng om weer zwanger te raken en dat het dan weer mis gaat. Ik vind die zkh bezoekjes zo vervelend , en dat je dan weer op de kraamafdeling komt te liggen.
Heel veel sterkte toegewenst. Ik wilde ook even reageren op iets wat je schreef, namelijk dat je een half jaar zou moeten wachten na de onderzoeken. Ik heb zelf ook alle onderzoeken gehad, maar ik heb geen half jaar moeten wachten. Na de eerste drie miskramen heb ik alle standaard onderzoeken gehad en heb ik niet hoeven wachten. Na vijf miskramen kreeg ik extra onderzoeken en moest er 10 weken tussen de laatste miskraam en het onderzoek zelf zitten. Dit is het langste wat ik heb moeten wachten. Als je meer wilt weten over onderzoeken etc. vraag maar raak!
@ trees. Waar haal jij alle kracht vandaan? Moest jij alle keren gecurreteerd worden. (Ik heb net ff snel of je site gekeken nog niet alles gelezen) Maar bij jou duurde het dus geen half jaar dat je uitslag kreeg. Is er wat uit jou onderzoek gekomen, En hebben ze ook testen bij jou partner gedaan? Ik zou idd graag wat willen weten over de onderzoeken. Hoe dat in zijn werking gaat etc. Ik ben ook draagster van het streptokok virus, ze hebben mij verteld dat de vruchtjes daardoor niet zijn overleden. Ik vind het zo raar ook dat ik al wel een gezond kind heb en dat het daarna 3x mis is gegaan. Bij de bevalling heb ik ook een manuele placenta verwijdering gehad, en 2liter bloed transfusie plus een onbekende infectie. Ik denk steeds dat het met die onbekende infectie heeft te maken. Je haalt je vanalles in je hoofd. Maar wat jij meemaakt is echt vreselijk vind het zo knap van je, dat je hier je reacties doet... en dat je gewoon doorzet..echt een toppertje vind ik jou.
nee,ik heb geen onderzoek laten doen .Ook omdat het bij mij 3x iets anders was en heel belangrijk voor alle ellende heb ik al 2 wondertjes gekregen en we hadden besloten er nog 1x voor te gaan en als het dan niet goed zou zijn danwilde we onderzoek , gelukkig is dat niet nodig ...
Hoi Sonja, Ik ben zelf vier keer gecurreteerd (bij drie zwangerschappen) en de rest is spontaan gekomen. Ik begrijp dat jij ook geen makkelijke bevalling hebt gehad . Ook heftig hoor! Ik zal wat proberen uit te leggen over onderzoek. In principe doen ze vooral boedonderzoek en meestal ook een echo om te zien of er baarmoederafwijkingen zijn (soms een water- en gelecho). Ik heb de eerste keer 12 buisjes bloed afgestaan en mijn man twee buisjes. Ze kijken naar bloedstolling, suiker, schildklier, nierfunctie, vitamines en chromosomen. Alle onderzoeken zijn binnen een paar weken binnen (bij mij duurde het de eerste keer, maar een paar dagen en de wteede keer moest ik twee weken wachten), behalve het chromosomenonderzoek kan tot maximaal 6 maanden duren. De kans dat daar iets uitkomt is overigens héél klein en vandaar dat de meeste gynaecologen aangeven dat je in tussentijd gewoon zwanger mag raken. Mocht je inderdaad eerder zwanger raken versnellen ze de uitslag van het chromosomenonderzoek en krijg je deze binnen een week. Ik zal nog een link plaatsen van de NVOG. Hier staat heel veel informatie over de onderzoeken, je kansen op een volgende goede zwangerschap etc. en er staan ook ook adressen van herhaalde miskramenpoli's. Dit zijn speciale poliklinieken in grotere ziekenhuizen die gespecialiseerd zijn in dit soort onderzoek. Ze doen hier net wat meer onderzoeken in vergelijking met andere ziekenhuis. Je kan hier gewoon heen met een doorverwijzing van je huisarts of gynaecoloog. NVOG Hele hoop info, maar ik hoop dat je er wat aan hebt. Als je nog meer wilt weten, vraag gerust en nogmaal heel veel sterkte. Het is echt ontzettend zwaar als je dit meerdere keren moet overkomen. Liefs Trees
@trees Bedankt voor de info, heb ik zeker wat aan. Lees ik het goed? is het weer zover? ik duim mijn duimen eraf voor je! Ik zoek nog een manier om dit alles te verwerken. Ik praat er nl helemaal niet over behalve met mijn partner. Maar die is er na een tijdje vaak flauw van, en dan houd ik maar op te praten. Met 1 internetvriendin praat ik erover want die heeft een beetje hetzelfde meegemaakt. Maar met familie/vrienden kan ik er totaal niet over praten. Ze stellen vragen, of maken opmerkingen dat ik denk... laat maar helemaal geen zin om antwoord te geven. Want jullie staan hier zo ver vanaf. ik wil alleen maar praten met vrouwen die hetzelfde meemaken, of mee hebben gemaakt. En nu ook; mijn vriend heeft het zijn ouders vertelt, (die vertellen het automatisch door aan de rest) maar je hoort niets hoor..... Ze zullen wel denken, tja wat kunnen we er van zeggen, zelfde als de vorige keren? Ik heb dan ook wel gezegd dat ze hiervoor niet langs hoeven te komen..dus misschien logisch dat ik niets hoor. En dan mijn zwangere schoonzus die 2 weken verder is dan ik was. Erg confronterend! pff ... ik wil graag een gedicht maken over hoe ik me voel en wat het met me doet. Maar dan wil ik eigenlijk dat iedereen het leest in mijn kring. Zodat ze eindelijk eens weten hoe ik me voel, dat ik er elke fucking dag aan denk, dat ik volschiet bij elk zielig verhaal of film. Dat ik uren lang op internet loop te struinen om maar wat antw te krijgen, dat ik me de hele dag in huis kan opsluiten, geen zin om te praten met mensen, dat ik me iedere avond stilletjes in slaap huil, dat ik de kalender zit te bekijken en te bedenken; je hebt nog zoveel tijd voordat je weer een jaartje ouder bent, en dat het leeftijdsverschil steeds groter gaat worden tussen de 1e en de hopelijk ooit komende 2e, dat ik zin heb om keihard op mijn buik te duwen en maar hopen dat het vruchtje dan toch vanzelf komt, kon ik maar even weg van hier....even helemaal niets meer... het enige wat me op de been houdt is mijn zoon... en dan kijk ik hem aan, en denk ik jj bent echt een wonder en van mij! en ik hoop zo graag dat jij ooit met je broertje of zusje kunt spelen.
Hoi, Ik snap wat je bedoelt met je verhaal. Al heb ik er 'maar' 1 meegemaakt. Maar ik heb ook veel moeite met de reacties van die domme mensen. En wil me af en toe ook wel even opsluiten thuis. En er zijn ook dagen dat het goed gaat. Ik wil je even nog veel sterkte wensen.