Ik ben een paar dagen geleden erachter gekomen dat ik zwanger ben van mijn eerste kindje Ik ben super blij. Mijn vriend natuurlijk ook. Ik voelde me al een tijdje heel snel moe en misselijk en ik kon niet tegen de geur van koffie daar werd ik ook misselijk van. Ik deed het af als een lage weerstand omdat ik het de laatste tijd zo druk had gehad. Ik heb dat wel vaker, als ik een drukke periode achter de rug heb dan voel ik me daarna altijd een beetje ziek. Dus deze keer zocht ik er ook niets achter. Alleen de misselijkheid en de moeheid bleven aanhouden en toen ben ik toch maar naar de huisarts gegaan voor de zekerheid. Hij vroeg of er een kans bestond of ik zwanger kon zijn of niet. Ik zei van niet, maar hij wilde dat ik toch een test ging doen. De test was positief maar ik hielt vol dat ik echt niet zwanger kon zijn. Ik werd doorverwezen naar het ziekenhuis voor een echo. Een week later kreeg ik een echo en toen bleek ik al ongeveer 14 weken zwanger te zijn. Ik schrok wel maar tegelijkertijd ben ik ook zo blij en ik loop helemaal te stuiteren Sorry voor het lange verhaal maar moet het gewoon even kwijt
Het kindje was inderdaad niet geplant maar absoluut gewenst. Ik en mijn vriend zijn allebei gek op kinderen en we wilde altijd al kinderen met elkaar. Ik zeg ook liever dat het een verassing is in plaats van een ongelukje. Dat laatste vind ik zo negatief klinken.
Ja ik had wel zoiets van 14 weken, jeetje. Maar ja ook wel weer een voordeel. Ik hoef het niet meer voor me te houden. We gaan het de opa's en oma's morgen vertellen door middel van een leuk cadeautje als hint zeg maar. Ben benieuwd hoe ze reageren.
Van harte gefeliciteerd! Je word/bent een jonge mama zie ik...Net als ik! En ook een voordeel dat je al 14 weken blijkt te zijn dat je de 12 weken grens ook al hebt gehaald! Zonder dat je het wist.
Ja ik ben/word inderdaad een jonge mama. Mijn vriend is een paar jaar ouder. Vandaag aan de opa`s en oma`s vertellen, spannend.
hoe reageerde opa's en oma's ? en met een jonge mama is niets mis mee hoor.. k was zelf 20 toen ik beviel van de eerste...
We hebben het eerst aan mijn vader en moeder vertelt. Ik had voor mijn vader een slabbetje gekocht met de tekst´ik heb de liefste opa` en mijn moeder hebben we een rompertje gegeven met de tekst `ik hartje oma`. Die hadden we ingepakt en ze moesten die tegelijkertijd open maken. Eerst keken ze een beetje schaapachtig en begrepen ze de hint niet helemaal en daarna vroeg me moeder of ik zwanger was dus ik zeg ja. Toen werd ze helemaal emotioneel van blijdschap en begon ons helemaal te feliciteren. Mijn moeder wil al heel erg lang oma worden haha. Mijn vader is ook heel erg blij en gelijk helemaal bezorgd. Daarna gingen we naar de vader en moeder van mijn vriend die hadden we ook cadeautjes gegeven als hint. Zijn moeder begreep het meteen en reageerde eigenlijk hetzelfde als mijn eigen moeder maar zijn vader die vroeg waarom geven jullie mij dit, heb ik toch helemaal niet nodig. Dus ik nog zeggen over een half jaar wel. Toen begreep hij het nog niet en toen zei ik, ik ben 14 weken zwanger. Toen pas begreep hij de hint en was helemaal blij. Ik ben alleen wel ontzettend moe. Er is de laatste dagen zoveel op me afgekomen. Natuurlijk allemaal super leuk, maar o zo vermoeiend. Dus morgen lekker rustig aandoen.
Ja ik was inderdaad aan de pil. Dus ik dacht echt dat ik niet zwanger kon zijn, ook al is niets 100% natuurlijk. De dokter vroeg of ik ziek was geweest of antibiotica had geslikt. Toen schoot het te binnen dat ik een tijd geleden een flinke buikgriep heb gehad. Maar ik slikte altijd een pil extra, maar dat heeft niet geholpen
Leuk dat je schoonouders en ouders zo reageerden. Ik ga het ze volgende week vertellen en denk dat mijn vader net zo reageert als jouw schoonvader. Het eerst niet geloven en dan superblij.
O spannend. Ze zullen vast heel blij reageren. Mijn moeder had vandaag wat voor de baby gekocht. Een klein jurkje. Maar ik weet het geslacht van de baby nog niet haha. Dat was ze even vergeten zei ze. Ik persoonlijk denk dat het een jongetje wordt. Geen idee waarom, dat zegt mijn gevoel. Hebben jullie dat ook wel eens? Dat je het gevoel hebt wat het geslacht is?
Wat leuk zeg!!! Gefeliciteerd! Leuk dat de rest zo positief reageerden. Ons kindje is ook een grote verassing, maar zeker niet minder welkom. Ik zou het nu al niet meer weg kunnen denken. Succes met je zwangerschap en geniet.