Pffff WAT een verhaal zeg! Heb echt met rollende tranen over mijn wangen je verhaal gelezen, het raakte me diep. Ik kan me voorstellen dat je de toekomst nu nog niet bepaald zonnig inziet, maar de dag dat jij je meisje vast zult hebben zal de dag zijn dat je verder kan en met leven. Je hebt een wondertje onder je hoede, een wonder van jullie samen, een wonder dat afhankelijk is van jou zorg en liefde. Een wonder dat je wellicht altijd aan haar vader, jou man, jou vriend, jou alles, zal doen denken. Koester de herinneringen die je hebt van hem, schrijf de verhalen op, zodat je ooit, als je dochter er om vraagt haar kan laten lezen en vertellen hoe haar vader was, jou grote liefde, de man van je leven. Ik wil je heeeeel erg veel kracht, succes en geluk toe wensen en hoop echt dat je het licht weer zal gaan zien schijnen, voor je dochtertje straks, voor je man, en voor jullie gezin. Liefs Kimberly
Ik zag ergens een berichtje van je en las je onderschrift. Ik schrok me rot en kreeg er kippenvel van.. Toen kwam ik op dit topic uit. Maar jeetje.. Wat een hel zit jij in zeg. Vreselijk, echt geen woorden voor... Ik hoop dat je zo sterk kunt zijn om er het allerbest van te maken met jullie kindje en jullie diertjes. Hoe moeilijk dat ook is. Ik kan me het gewoon niet eens voorstellen. Ik wens je ontzettend veel sterkte samen met je dochtertje.
Lieve Babii, Met tranen in mijn ogen en een brok in mijn keel, lees ik je verhaal. Ik wil zoveel zeggen om je een hart onder de riem te steken, maar de woorden komen niet in mijn hoofd op. Elke dag dat je prachtige zwangere buik groter groeit, wordt het gemis van je lieve lieve man steeds groter en groter. Hoe tegenstrijdig kan het leven zijn. Geen woorden voor het verdriet, voor de leegte, voor je hart dat aan stukken is gescheurd door dit verlies.. Ik heb wel woorden voor de grote kanjer die jij bent, de sterke vrouw, jij gaat die prachtige dochter van jullie op de wereld zetten. Dat kun je! En daarna ga je genieten, van haar schoonheid, haar huiltjes, haar overweldigende liefde. Haar trekjes die ze van papa heeft, haar glimlach en haar mooie lijfje! Dat alles uit liefde gemaakt en geboren, zo dierbaar. In de lange weg naar jullie kindje hebben jullie ongetwijfeld gesproken over hoe jullie het wilden hebben voor jullie dochter, wat voor namen jullie samen prachtig vonden. Pak deze herinnering en neem die mee in het leven van je dochtertje. Nogmaals, ik kan me niet bedenken hoe dit moet voelen. Maar wil je zeggen dat ik met mijn hoofd, mijn hart, mijn tranen en gedachten met je mee leef. Dikke knuffel!!
Hoi, Via een ander topic kwam ik hier en zit nu met een brok in mijn keel je verhaal te lezen. Wat een nachtmerrie om de liefde van je leven te moeten missen, juist nu hij zoveel had om voor te leven. Ik kan me niet eens voorstellen hoe je je voelt, maar wil je heel veel sterkte wensen. Het is enorm triest en tegelijk ook heel bijzonder dat hij je na al die tijd in MMM een mooi kindje nalaat. Ik hoop dat je in haar een stukje van hem terug zal zien en wens je enorm veel sterkte.
Hallo lieve meiden, Bedankt voor alle lieve woorden, die doen me enorm goed. We gaan inmiddels al op naar 6 maanden zonder m'n lief, wat is het toch oneerlijk, Ben tot op heden enorm bang m'n kindje te verliezen, mede door alle horror verhalen op zo in de vlinderlounge. Vk zegt dat het zelden voorkomt, in de 15 jaar dat zij als vk werkt, heeft ze het maar 3x meegemaakt. Enfin, toch ben ik bang en doorverwezen. Naar een gynaecoloog. Nou..... Van de week bij de gynaecoloog geweest en ik word ingeleid met 39 weken. Trek ik het daarvoor niet meer, dan leiden ze me eerder in, maar pas vanaf 37 weken. Had de kleine al de hele dag niet gevoeld dus kreeg een echo. We zagen een mooi kloppend hartje, maar voor m'n geruststelling kreeg ik nog een ctg. De ctg was goed, hartje goed, beweging waarneembaar die ik overigens niet voelde, heel apart.... En 5 harde buiken in 30 minuten, dus moest wat rustiger aan doen. Ben per direct door de gynaecoloog overgenomen en heb vanaf nu elke week een echo en controle. Dit omdat hij m'n angst enorm snapt en er dus ook een doodgeboorte in de familie zit met 38 weken zwangerschap. Dus mocht ik het echt niet trekken, dan halen ze haar eerder omdat ze keurig op schema loopt. Tot dusver m'n update en wederom bedankt voor alle lieve woorden!
Ohh meis weet zo niet goed wat ik zeggen moet! Het blijft zo'n oneerlijke situatie! Fijn dat ze je zo goed in de gaten blijven houden en ze je eerder willen inleiden als je het niet meer vol kan houden. Sterkte en ik hoop dat die laatste weken heel snel voorbij zullen gaan! xxx
Ik kan me voorstellen dat de angst om nog eens iemand die zo dierbaar is te verliezen heel groot is. Wat fijn dat de vlos en de gyneacoloog je angsten serieus neemt. Wat ben je enorm sterk dat je dit allemaal maar even doet! Veel sterkte de komende weken!
Heel veel sterkte Babii... Ik weet gewoon niet wat ik moet zeggen Heel fijn dat ze je zo serieus nemen!
Babii ik heb je verhaal gelezen en de tranen rolde over me wangen heen. Heel veel sterkte meid en wat fijn dat de vk en gyn je zo serieus nemen en je gaan inleiden als je het niet meer trekt. Heel veel sterkte meid
Ik wil je heel veel sterkte toewensen. Wat een vreselijke tijd heb jij door moeten maken, terwijl het de mooiste tijd van je leven zou horen te zijn. geen woorden voor zoveel leed, ik hoop van harte dat de bevalling voorspoedig zal gaan en je dochtertje je moed zal geven om door te gaan! Knuffel
Ik wil je ontzettend veel sterkte toewensen! Het is zo oneerlijk om te lezen dat een jonge man overlijd aan een hartstilstand. Een heel leven voor hem.. Ik weet niet goed wat ik zeggen moet, sterkte meid!
Lieve Babii, Ik las je onderschrift in het onderwerp van mij waarop je reageerde en schrok er eigenlijk wel van... wat oneerlijk zeg... zolang moeten vechten voor jullie wondertje, en dan gebeurt er dit!! Ik wil je ontzettend veel sterkte toe wensen en je een dikke knuffel geven...
Lieve babii, ik ben ook 24 en ik kan me niet voorstellen wat ik zou doen als dit me, zo plotseling, zou overkomen. En dan die eerste vreselijke dagen, waarbij je geleefd wordt, die als een achtbaan aan je voorbij gaan, waarna later pas de klap volgt.. Ik hoop dat je zoveel van je lief terug gaat zien in jullie kleine! jullie samensmelting blijft voor altijd.. Heel veel sterkte, en mijn excuses voor het elders op dit forum vragen naar je handtekening, daar wordt je vast schijtziek van.. Liefs
Lieve Babii, Wat verschrikkelijk dat dit jou allemaal is overkomen, arme meid.. Er zijn geen woorden die de pijn kunnen verzachten. Ik leef met je mee en wens je heel veel sterkte. Je lieve man zal voortleven door jullie dochtertje. Zij is extra bijzonder en hij zal bij jullie zijn. Later kun je haar alle mooie verhalen over haar papa vertellen. Nogmaals veel sterkte in deze zware tijd, maar ook heel veel geluk met jullie lieve wondertje. Liefs, mamahartje
Lieve babii Pff lees net je verhaal pas en de tranen rolden over mn wangen. Wat verschrikkelijk lijkt het me om dit te moeten mee maken en dat nog wel nu je zwanger bent na een heel lang traject..... Ook al is het nu een poosje geleden ik wil je toch nog heeeeel veel sterkte wensen! Knuf!
Jeetje...wat ontzettend heftig wat ik net aan het lezen was. Ik zag van de week je onderschrift en daar schrok ik al van, maar zo'n verhaal had ik ook niet verwacht. Ik hoop dat je straks als je kleine meid er is veel positieve energie en kracht uit haar kunt halen. Voor nu ook heel veel sterkte toegewenst.
Hoi babii Ik ken jou nog van een ander forum en hoorde het van 1 van die leden.. En kom nu je verhaal in eigen woorden hier tegen.. Vreselijk meid wat jij moet doorstaan.. Ik wou echt dat ik iets voor je kon/kan betekenen.. Wil je nog heel veel sterkte wensen.. Hoe is t nu met je? Dikke knuff
Hoi babii, Ik heb je verhaal al een poosje geleden gelezen maar kon er toen niet op reageren. Aanvulling heb ik niet op wat iedereen hier al gezegd heeft. Het me voorstellen kan ik ook niet, zo'n verdriet heb ik niet meegemaakt. Waarom reageer ik dan toch hier? Ik heb zelf ervaren wat een kracht je krijgt of in je hebt wanneer je het zo ontzettend moeilijk hebt. Je moet doorgaan, wat kun je anders? Ik weet verder helemaal niets te schrijve naar jou, alleen dat ik net als alle anderen aan jou en je wondertje denk..... Sterkte, liefs en een dikke knuffel voor jullie tweetjes